ben çalışıyorum tek gün temizlik yapıyoruz oda cumartesi, eşim de eline bez alır ben de,koca evi tek başıma temizleyemem çünkü, alışverişe gittiğimizdede 8-10 poşeti bi seferde taşıyamaz benim eşim, taşıyabilen varsa bilemem tabi, ağır olanları o almak suretiyle paylaşıyoruz, birbirimize kıyamama durumumuz var ve olması gereken bu bence, eşler birbirine şevkat de duymalı, sadece sevgi saygı yetmiyo,ya da benim yemek yapasım yoksa o hazırlar bişeyler, ben makinaya çamaşır attıysam o boşaltır,bu şekilde bi düzenimiz var
Ne kadar güzel bir düzen oluşturmuşsunuz kendinize...
Böyle durum her evli çiftin başına inşallah...
Ama benim demek istediğim farklıydı aslında, eşi konsere giderken evin temizlenmesini bir de onunla uğraşamayacağını belirttiği için her yeri silip süpüren kocalar mevcut.
Ya da araba muayenesi, bir kaza, teker patlama olayında erkeğin tamamen devreden çıkıp 'eşim halletsin onunla mı uğraşacağım' dediği için sanayilerde gezen kadınlar mevcut.
Tamamen dengelerin değiştiği, kadın ve erkeğin ne olduğunun unutulduğu evlilikler bunlar.
Kendimden örnek vermem gerekirse, bir yere çıkmışsak yanınmdaki erkek ben oturmadan oturmamalı, inceliktir bu.
Ya da bir mekana girerken içeride neyle karşılaştığımızı bilmeden ben önden girmem istemem, bu da bir güvendir.
Ya da ben oto sanayide uğraşmamalıyım, anlamam etmem; bir erkeğin daha kolay halledebileceği bir şeydir bu.
Bir taşınma olduğunda erkek tatile gidiyor, kadın bir güzel evi taşıyıp yerleştiriyor...
Bunun neresi eşitlik ya da paylaşım, görev dağılımı bile mevcut değil...
Aynı şekilde alışveriş işlerini de bir kadın daha kolay halleder, hangisi iyisi acaba diye pırasalara bakan, sağı solu inceleyen erkeğin anlamı yok, zorunlu durumlar hariç.(ha tabi anlıyor da olabilir).
Bahsetmek istediğim şey biraz da buydu, öyle evliliklere şahit oluyorum ki hakikaten cinsiyet diye bir şey kalmadan sürdülüyor.
Yok böyle bir dünya, ben buna sonuna kadar karşıyım.
Herkes elinden gelebileceği, yük azaltmak için sonuna kadar yapmalı ama kendisini zorlayacak işleri eşi daha kolay yapacaksa ona bırakmalı.
Ben bu duruma geldiğimizi kendi ilişkimde gördüm, ve direk ipleri elimden bıraktım açıkçası.
Beyefendi arkadaşlarıyla geziyor, ben onun faturaları peşinde koşuyorum, kıyafet lazım sen bak diyor onun adına ben gezip tozup seçiyorum, araba muayenesi var ben arkadaşlarımdan rica ediyorum halletmek için o işte çünkü, ailesinin evi satılacak emlakçılarla görüşen müşterilere ev gösteren benim(!), bir toplanma gerçekleşecek bütün organizasyonu ben yapıyorum gidip görüşüyorum kim nasıl gelecek ayarlıyorum, beyefendi bana yemekler yapıyor sofralar hazırlıyor, evi temizleyip benim arkadaşlarımı ağırlıyor vs...
Birgün onun yapacağı bir iş vardı, aradığımda 'sen benden iyi beceriyorsun her şeyi erkek gibi kadınsın maşallah halledersin' dedi ne oluyoruz dedim...
Bildiğiniz şoka girdim, dönüp kendime baktım hakikaten kadınlıktan çıkmışım...
Hiçbir şekilde yapamam edemem yok, onu geçtim sen yaparsın da demiyorum.
Ben niye emlakçıyla, eve gelen müşteri ve adamlarla muhattap oluyorum ki(kendi evim olsa neyse)!
Ne söylenmişse görev aşkıyla hallediveriyorum!
Tabi hemen geri çektim kendimi, dedim bu böyle olmaz.
Ben kadınım sen erkek, yardımlaşmamız elbet olacak ama benden bu kadar...
Tam da demek istediğim böyle bir şeydi...
Sizin evliliğiniz eşitlik değil, paylaşım üzerine kurulmuş ve ne de güzel olmuş, Allah nazarlardan saklasın ve tekrar yineliyorum umarım hepimizin başınına...