Olabilir herkesin acı çekme şekli süreci farklıdır seni gördükçe kendi şanssızlığına üzülüyor bence
40 günde ne paylaşmış, ne aşkı yaşamış da böyle çökmüş anlamadım.Ya benim sevgilim başkasıyla evlendi, şu hareketlerin onda birini sergilemedim yeminle.
Ya peki sürekli yanınızda geziyormuş, nişanlınız rahatsız olmuyor mu? Ben olsam yalnız kalamıyoruz, getirme derdim.
ohooo alınma ama nişanın neden bozulduğu belli
ohooo alınma ama nişanın neden bozulduğu belli
alinmak degil..
Yine uzuuun uzum yazdim
Arkadaslar, yillarca bekledigim sevgilimle nisanlandik ancak dert tasa gercekten bitmiyor.
Ben nisanlanmadan cok kisa bir süre önce ablam nisandan ayrilmisti. Görücü usulü ve 40 gün süren bir nisanlilik süreci idi onunki. nisani attigi ilk surecte cok rahat ve huzurlu idi.
Ayrılıktan bir süre sonra sevgilimle biz nisanlandik. Ablam hep arkamizdaydi destekti. Buna gercekten gönülden inaniyorum. Ancak bir süre sonra bizim telefonda konusmalarimiz basta olmak üzere gözüne batmaya basladi. Biz mesajlasamiyoruz o yuzden günde bir kac kere konusuyoruz. Bazen uzun bazen kisa belli olmuyor. Nisanlim bizdeyken cikmayip oda da aglamalar, yada nisanlima soğuk davranmalar ve hatta günün neredeyse 24 saatini gecirdigi bana kötü soguk davranmalar.. ciddi ciddi kötü bir süreç..
Çünkü biz ablamla kardesligimizin yaninda bi arkadasligimizda var. Simdi bir sey oluyor güzel onu anlatsam kötü hissediyor, kötü bir sey olsa anlatsam kötü hissediyor. Insanin da ister istemez diline geliyor anlatmak istiyor birine..olmuyor..
annem ablanin yaninda telefonda konusma falan diyor ki ben zaten dikkat etmeye calisiyorum.evimiz cok buyuk degil kimin ne yaptigi hemen belli olur. Telefonda konusmaya baska odaya cekiliyorum o bile gözlerine geliyor. Disari çıktığımda rahat konusacagim diye umut ederken annem ablana da iyi gelir diye sürekli yanima gönderiyor. Ama surekli. Evde disarida her yerde birlikteyiz. Telefonda gorusmemekten cildiracagim. Dün uyumasini bekledim. Tam konusurken uyandi kapattim o zamana kadar da benim uykum geliyor. Nisanlimin zor sureclerinde dahi yaninda olamiyorum. Bu da bizim huzurumuzu ve aramizi bozuyor.
gecen nisanlim bana hediye bir gömlek aldi.ki hediye almaz cok fazla o yüzden cok mutlu olmustum cok begendim birde. Hevesle bile gosteremedim. Annem kaldir eli yüzü bozuldu ablanin yaninda giyinme dedi. bu neredeyse asla giyinme demek..
Tamam onun icin belki kolay bir süreç degil ama bu huzursuzluklar icimde büyüyor ablama iyi davranamiyorum. Ister istemez nisanlima yansiyor bir seyden kacar gibi konusuyorsun benimle diyor. Hafifden citlattim ona durumu ama ayni evde olmayinca anlamak mümkün olmuyor. Herseyide alenen anlatmak dogru olmuyor. O kadar üzülüyorum ki cikmazlarda hissediyorum.
Yine uzuuun uzum yazdim
Arkadaslar, yillarca bekledigim sevgilimle nisanlandik ancak dert tasa gercekten bitmiyor.
Ben nisanlanmadan cok kisa bir süre önce ablam nisandan ayrilmisti. Görücü usulü ve 40 gün süren bir nisanlilik süreci idi onunki. nisani attigi ilk surecte cok rahat ve huzurlu idi.
Ayrılıktan bir süre sonra sevgilimle biz nisanlandik. Ablam hep arkamizdaydi destekti. Buna gercekten gönülden inaniyorum. Ancak bir süre sonra bizim telefonda konusmalarimiz basta olmak üzere gözüne batmaya basladi. Biz mesajlasamiyoruz o yuzden günde bir kac kere konusuyoruz. Bazen uzun bazen kisa belli olmuyor. Nisanlim bizdeyken cikmayip oda da aglamalar, yada nisanlima soğuk davranmalar ve hatta günün neredeyse 24 saatini gecirdigi bana kötü soguk davranmalar.. ciddi ciddi kötü bir süreç..
Çünkü biz ablamla kardesligimizin yaninda bi arkadasligimizda var. Simdi bir sey oluyor güzel onu anlatsam kötü hissediyor, kötü bir sey olsa anlatsam kötü hissediyor. Insanin da ister istemez diline geliyor anlatmak istiyor birine..olmuyor..
annem ablanin yaninda telefonda konusma falan diyor ki ben zaten dikkat etmeye calisiyorum.evimiz cok buyuk degil kimin ne yaptigi hemen belli olur. Telefonda konusmaya baska odaya cekiliyorum o bile gözlerine geliyor. Disari çıktığımda rahat konusacagim diye umut ederken annem ablana da iyi gelir diye sürekli yanima gönderiyor. Ama surekli. Evde disarida her yerde birlikteyiz. Telefonda gorusmemekten cildiracagim. Dün uyumasini bekledim. Tam konusurken uyandi kapattim o zamana kadar da benim uykum geliyor. Nisanlimin zor sureclerinde dahi yaninda olamiyorum. Bu da bizim huzurumuzu ve aramizi bozuyor.
gecen nisanlim bana hediye bir gömlek aldi.ki hediye almaz cok fazla o yüzden cok mutlu olmustum cok begendim birde. Hevesle bile gosteremedim. Annem kaldir eli yüzü bozuldu ablanin yaninda giyinme dedi. bu neredeyse asla giyinme demek..
Tamam onun icin belki kolay bir süreç degil ama bu huzursuzluklar icimde büyüyor ablama iyi davranamiyorum. Ister istemez nisanlima yansiyor bir seyden kacar gibi konusuyorsun benimle diyor. Hafifden citlattim ona durumu ama ayni evde olmayinca anlamak mümkün olmuyor. Herseyide alenen anlatmak dogru olmuyor. O kadar üzülüyorum ki cikmazlarda hissediyorum.
