- 18 Ağustos 2011
- 11.087
- 6.705
- 448
- Konu Sahibi kelebek.hill
- #1
Oncelikle herkese iyi aksamlar. Yasadiklarimi en kisa sekilde yazmaya calisacagim, cok bunaldim. Ne yapacagimi bilemiyorum ve disaridan bakis acilarina vok ihtiyacim var.
Bilen bilir pek cok baslik actim kk da. Asker yolu bekledim, zayifladim, evlendim, binlerce sukur ki saglikli bir bebek sahibi oldum. Ancak partnerimle, askerdeyken nisanliyken evliylen sorunlarimiz hic bitmedi. Kac defa ayrilik noktasina geldik beceremedik. Neden diceksiniz cok sevdim ama gozu kor sevdim. Simdi ise sevgim azalip yuklerim artmaya basladi gunden gune.
Calisan bi bayanim, evim icin hep ben daha cok ugrasan taraf oldum, yorulan... maddi manevi. Hep taviz veren. Bunlari gorup ben napiyorum dedigimde zaten bosanma asamasina gelmistik, ve bebegimiz vardi. Esim hic anlayisli kibar duygusal biri olmadi. Esimin ailesinden de hic memnun degilim. Acik bi kotuluklerini gormedm ancak cok bos insanlar. Ne dini acidan ne manevi acidan deger veremiyorum artik hic birine. Her seyi basite aliyorlar ve deger vermiyorlar. Sukretmeyi bilmiyorlar, basta da esim. Asla mutlu memnun olmuyor hic bi seyden ve ben artk cok yiprandm bu durumlardan. Her seyden sikayetci, her seyden magdur. Kufur etmeyi seviyor. Kaba. Aliskanliklarini begenemiyorum artik her seyi gozume batiyor, saygi duyamiyorum ona. Maddi olarak da her seye laf eder. Bu soylenmez belki ama ondan iki uc kat fazla para kazanmama ragmen sirf ezilmesin diye elime gecen cogu parayi ona vermis bi insandim, buna ragmen sanki calismam degersiz gbi davrandi hep. Isten eve kostu geldim benden once gelse bile mutfaga girmedi. Bulasik camasir dokunmadi ayda yilda bi toplamalari diisnda. Ama bunlari hiccc gormedm cok sevdiim icin demekki. O kadar yormusum ki kendimi.
Dogum yaptim, beni nenesi yuzunden lohusaligimda kac defa aglatti. Neden geleneklerinden yapmadiklarim oldu da onun heveslerini hice saymisim. Sebep bu. Ben ucretsiz izne ayrildm bebegime bi sey alcak oldm laf oldu sorun oldu, ondan kac ay para istemeyip kendi birikimlerimi harcadm paran var mi demedi. Gitti simdi de nenesine dolap aldi. Yurtdisina gitti geldi, sanki kizini da beni de hic ozlememis gibi evde bi saat durdu cikti gitti annesine. Benim kizim aglarken ona bagirmaya calisiyo sakayla simdiden. Kizim 7 aylik?!! Kizimin aglama sesine bile tahammulsuz davraniyo. Sorsan oluyo bitiyo karisma diyo. Ama aksam eve geldinde ilgilenmekten aciz yorgunluktan oluyo bitiyo!!!
Bana gelince hic bi seyi sallamamaya baslayarak evliligimizi kurtardm en son ama gitmiyor gitmiyor!!! Bugun yine birbirimize girdik. Sebepler ayni kufurlu konusmasi, nenesine gidelm israrlari, afedersiniz seslice gaz cikarmasi...vs artik sogudum!!! Ben ne kadr gozu kor sevmism de ne malmisim. Hayatimi daha fazla zehir etmeyip bosanmayi dusunmeye basladm yine ciddi ciddi. Sizce 7 aylik kizim icin bu durumda en iyisi nedir??? Ailemin yaninda oyle mutluyuz ki kizimla, bize prensesler gibi davraniyorlar. Esimse dogjm yapicam bi sen mi dogurcaksin derdi
artik cekemiyorm...
Ayrica bu sehirde kalirsam ailem uzakta bebegime kv bakacak ve icim hicc rahat degil. Guvenmiyorm o kadina. Rahat basit simarik bi kadin. Neyapacagim ben??? Yardim edin bana.
Bilen bilir pek cok baslik actim kk da. Asker yolu bekledim, zayifladim, evlendim, binlerce sukur ki saglikli bir bebek sahibi oldum. Ancak partnerimle, askerdeyken nisanliyken evliylen sorunlarimiz hic bitmedi. Kac defa ayrilik noktasina geldik beceremedik. Neden diceksiniz cok sevdim ama gozu kor sevdim. Simdi ise sevgim azalip yuklerim artmaya basladi gunden gune.
Calisan bi bayanim, evim icin hep ben daha cok ugrasan taraf oldum, yorulan... maddi manevi. Hep taviz veren. Bunlari gorup ben napiyorum dedigimde zaten bosanma asamasina gelmistik, ve bebegimiz vardi. Esim hic anlayisli kibar duygusal biri olmadi. Esimin ailesinden de hic memnun degilim. Acik bi kotuluklerini gormedm ancak cok bos insanlar. Ne dini acidan ne manevi acidan deger veremiyorum artik hic birine. Her seyi basite aliyorlar ve deger vermiyorlar. Sukretmeyi bilmiyorlar, basta da esim. Asla mutlu memnun olmuyor hic bi seyden ve ben artk cok yiprandm bu durumlardan. Her seyden sikayetci, her seyden magdur. Kufur etmeyi seviyor. Kaba. Aliskanliklarini begenemiyorum artik her seyi gozume batiyor, saygi duyamiyorum ona. Maddi olarak da her seye laf eder. Bu soylenmez belki ama ondan iki uc kat fazla para kazanmama ragmen sirf ezilmesin diye elime gecen cogu parayi ona vermis bi insandim, buna ragmen sanki calismam degersiz gbi davrandi hep. Isten eve kostu geldim benden once gelse bile mutfaga girmedi. Bulasik camasir dokunmadi ayda yilda bi toplamalari diisnda. Ama bunlari hiccc gormedm cok sevdiim icin demekki. O kadar yormusum ki kendimi.
Dogum yaptim, beni nenesi yuzunden lohusaligimda kac defa aglatti. Neden geleneklerinden yapmadiklarim oldu da onun heveslerini hice saymisim. Sebep bu. Ben ucretsiz izne ayrildm bebegime bi sey alcak oldm laf oldu sorun oldu, ondan kac ay para istemeyip kendi birikimlerimi harcadm paran var mi demedi. Gitti simdi de nenesine dolap aldi. Yurtdisina gitti geldi, sanki kizini da beni de hic ozlememis gibi evde bi saat durdu cikti gitti annesine. Benim kizim aglarken ona bagirmaya calisiyo sakayla simdiden. Kizim 7 aylik?!! Kizimin aglama sesine bile tahammulsuz davraniyo. Sorsan oluyo bitiyo karisma diyo. Ama aksam eve geldinde ilgilenmekten aciz yorgunluktan oluyo bitiyo!!!
Bana gelince hic bi seyi sallamamaya baslayarak evliligimizi kurtardm en son ama gitmiyor gitmiyor!!! Bugun yine birbirimize girdik. Sebepler ayni kufurlu konusmasi, nenesine gidelm israrlari, afedersiniz seslice gaz cikarmasi...vs artik sogudum!!! Ben ne kadr gozu kor sevmism de ne malmisim. Hayatimi daha fazla zehir etmeyip bosanmayi dusunmeye basladm yine ciddi ciddi. Sizce 7 aylik kizim icin bu durumda en iyisi nedir??? Ailemin yaninda oyle mutluyuz ki kizimla, bize prensesler gibi davraniyorlar. Esimse dogjm yapicam bi sen mi dogurcaksin derdi

Ayrica bu sehirde kalirsam ailem uzakta bebegime kv bakacak ve icim hicc rahat degil. Guvenmiyorm o kadina. Rahat basit simarik bi kadin. Neyapacagim ben??? Yardim edin bana.
