Ben de ilk üniversitemi 1.sınıfta bırakıp evlendim.
Benim sebeplerim daha farklı ve karışık.
Eşimde bunun vicdan azabı oldu sanırım,
tekrar okumam için beni destekledi.
Hatta sınava bizzat hazırladı beni.
Evli bir kadın olarak, başka bir bölümde lisans okudum, çocuklu olarak yüksek lisans yaptım ve çalışıyorum.
Eşimin desteği olmadan olur muydu?
Emin değilim.
Eşinize şu soruyu sormanızı tavsiye ederim.
Siz üniversite eğitimini bırakan bir genç kız olarak,4 yıl onun ailesiyle aynı evde,
çok mu isteyerek oturdunuz?
Evlilik bazen eşimizin isteklerini,kendi istek ve beklentilerimizin önünde tutmayı gerektirir.
Bazen gururumuzdan fedakarlık ederiz.
Bazen çok istemediğimiz şeyleri,
birbirimiz için yaparız.
Bununla birlikte eşinizin esas korkusu,
okuyup,çalışan,kendi parasını kazanan bir kadının kendine güveninin artacak oluşu.
İşte sırf bu düşüncesi nedeniyle,yerinizde olsam, eşime güvenmez ve o okulu ne yapar,ne eder bitiririm.
Belli ki o kendine güvenmiyor çünkü.
Üçüncü bir çocuğu da kesinlikle düşünmezdim.