- 28 Ağustos 2019
- 2.071
- 4.209
- 63
Gerçekten ablam hiç konuşup uzlaşılacak biri gibi değil. Hastanede bile yumuşamadı hiç. İnşallah bir şekilde kimsenin incinmeyecegi şekilde düzelir. Çok teşekkür ederim
Gerçekten ablam hiç konuşup uzlaşılacak biri gibi değil. Hastanede bile yumuşamadı hiç. İnşallah bir şekilde kimsenin incinmeyecegi şekilde düzelir. Çok teşekkür ederimÇok üzücü. Mirastan elbet hakkinizi alacaktniz ablaniz çok yanlış yapmış ama keşke eşiniz dahil olmasaymis. Et tırnaktan ayrılmaz. Ablanizla konussaniz karsilikli hatalar için özür dileyip eskisi gibi olmasa da bi hal çaresi olmalı .ben olsam Orası annemin evi deyip giderdim, düzenli ziyaret ederdim. Yegenlerine zarar verecek derecede biriyse bilemiyorum işiniz zor gibi.Allah yardımcınız olsun
Ay olur mu hiç öyle değil, ben konu çok uzamasın diye o kısmı anlatmadım. Çok doğru anladınız siz, eşim de bu paranın derdine düştü. O senin ailemizin hakkı demeye başladı. Hatta biliyor musunuz ben payımı aldıktan sonra bana baskı yaptı ya benim üzerime verirsin ya da bundan böyle sana şahsi olarak 1 lira vermem dedi. Ben bugüne kadar çalışıp çabaladım her şey ailemizin dedim dedi. Sen de tek benim diyemezsin dedi. Ben şok oldum. Hâlâ evin giderlerini karşılıyor ama ben kendime onun parasıyla şahsıma hiçbir şey almıyorum. Neymiş, üzerine birikim yapıp yine kendimiz için yatırım olacakmış. Üzerine eklemek istemesi de yeni alacağımız yatırımın kendi üstüne yapmak istemesi. Ben eşimi biliyorum. Taraf tutmadım. Sadece çocuklarımızı düşünmesini haklı buluyorum, onu ifade ettim.Miras olayında eşit dağılım olması gerekendir.
Ablaniz burada sonuna kadar hatalı.
Ama sizde eşinizin doldurusuna çok gelmişsiniz.
Miras olayında ona zerre fikir düşmez.
Siz hakkınızdan feragat etseydiniz adam resmen deliye donermis sanki kendi kazancı.
Annenizi bir şekilde evinizde agirlayabilirsiniz oraya gitmek istemiyorsanız.
Diyalize sonuçta arabayla gidiyor anneniz evinize de arabayla götürebilirsiniz
Siz de bana çok kocaci geldiniz kusra bakmayın da.
Ah canım ben neler çekiyorum bi anlatsam. Öyle bir adam ki, her konuya karışır. Bir de karışmakla kalmaz diretir, baskı kurar, yönetmek ister. Babamın olmamasını fırsat bilip kimsesiz muamelesi yapar, ezer. Ailesi de öyle, inanılmaz maddiyatçılar. Dinleri imanları para derler ya, öyle gerçekten. Zengin değiller ama hiç hallerine şükür etmeyi bilmezler. Miras meselesinde eşimi ben müdahil etmedim. Ablam o sıra çok çirkinlesti dedim ya o zaman eşime de terbiyesizleşmiş, hakaret falan edince eşim de işin içine dahil oldu. O karıştırmasaydı zaten benim meselem diyordum. Fikrini bile sormuyordum.Cok gecmiş olsun.
Ablanizin evde olmadigi zamanlar alin cocuklari götürün annenizde görsün. Yazik kadinda arada kalmiş. Bence eşinizin dolduruşunada gelmeyin ablanizi sevmek zorunda degil ama nihayetinde ailenizden biri gercekten cocuklariniza bi zarar vericegini düşünmüyorum. Ayrica eşinize neki sizin miras davalarinizdan hic baştan söz hakki vermemeliydiniz. Benimde kardeşimle aramda büyük sorunlar oldu bazen sinirlenince saydiririm ama eşim agzini bi acsa yerin dibine gömerim onu.
Annem şuan protez kullanmıyor ameliyatının üzerinden belli bir süre geçmesi gerekiyormuş. Evimin girişi çok merdivenli. Çıkarmak mümkün değil. Annemin evi düz giriş kat, merdiven yok. Diyalize gidişi kolay oluyor. Çünkü kilolu olduğu için diyaliz servis şoförü ile servise indirip bindirmek bile çok zor oluyor. Onun için eve çağıramıyorum. Zaten annem de gelmez. Çünkü ben gelirsem ablan da gelir der. Yani onu arkasında bırakmıyor hiçbir zaman. Hem muhtaç hissediyor, hem de bilmiyorum her zaman onu tutuyor, koruyor. Kızmıyorum ama. Belki ona muhtaç hissediyordur diye.Ablanız çok haksız. İnsanlık hali sonuçta siz de boşanabilirsiniz o zaman almadığınız hakkınızı geri iade mi edecekti ya da ileride çok para gerektiren bir rahatsızlığınız olabilir. Sizin de çocuklarınız var mirastan gelen parayla onlar için yatırım yapmak isteyebilirsiniz.
Eşiniz de susup oturması gereken konuya fazla müdahil olmuş sinir bozucu.
Ablanız çalışmıyor mu çoluğu çocuğu yok mu? Evde olmadığı bir gün varsa o gün gidin görün annenizi. Ya da diyalize gün aşırı giriyordur bir gün çıkışta alın evinize götürün sonraki diyaliz seansına sizin evden gitsin oradan evine geçer 2 gün vakit geçirmiş olursunuz.
Ben olsam şu süreçte bu kadar şey yaşanmışken ablamla yüz yüze gelmek istemem.
Madem tek sıkıntı merdiven götür anneni duzayak, manzarası olan güzel bir yere. Hem yemek ismarlarsin, hem çay içer sohbet edersin. Sonra da eve geri bırakırsınız .Anlıyorum aslında böyle yazmanız beni mutlu etti çünkü Allah beterinden korusun, çok şükür iyi bir şekilde halledilebilecek bir durum. Ama annem gelemez çünkü oturduğumuz bina girişi çok merdivenli ve annem ağır, kilolu. Çıkarmayız.
Yüz yüze gelmemek konusunda da çok haklısınız. Ben de muhatap olmak istemiyorum. Gidersem de ya kalabalık bir an ya da bir şekilde evde olmadığı bir an seçmeliyim. Çalışıyordu ama annemin hastalığı agirlasinca işten çıktı. Maddi sorun yaşamıyorlar çok sukur. Sadece anneme ait başka bir ev var. Oradan kira alıyorlar. Ayrıca annem emekli ve ablam da bakım yardımı alacak bir hafta içinde.Ablanız çok haksız. İnsanlık hali sonuçta siz de boşanabilirsiniz o zaman almadığınız hakkınızı geri iade mi edecekti ya da ileride çok para gerektiren bir rahatsızlığınız olabilir. Sizin de çocuklarınız var mirastan gelen parayla onlar için yatırım yapmak isteyebilirsiniz.
Eşiniz de susup oturması gereken konuya fazla müdahil olmuş sinir bozucu.
Ablanız çalışmıyor mu çoluğu çocuğu yok mu? Evde olmadığı bir gün varsa o gün gidin görün annenizi. Ya da diyalize gün aşırı giriyordur bir gün çıkışta alın evinize götürün sonraki diyaliz seansına sizin evden gitsin oradan evine geçer 2 gün vakit geçirmiş olursunuz.
Ben olsam şu süreçte bu kadar şey yaşanmışken ablamla yüz yüze gelmek istemem.
Yani miras ikinizede yete bilir ablanız bencilik yapmış biraz umarım anneniz çocukları görür bi şekilde üzüldüm kadıncağıza, ablanıza tedavi şart, çocukları varmı ablanizinAllah korusun zarar verebilir. Öfkesine hiç hakim olamıyor. Yani önceleri çok seviyor gibiydi. Ama para mevzusu işin içine girince çok farklı olabiliyor bazı insanlar. Miras 2 ev. Ben onun için hakkımı istedim. Tabiiki hasta annemi zor durumda bırakmazdım. Zaten şuan oturdukları ev onun. Ayrıca annem emekli ve kendisi de bakım yardımı alacak devletten 1 hafta içerisinde, her ay. Maddi olarak sorun yaşamıyorlar. Haklısınız ben de riske atamam böyle bir şeyi. Evet anneme çok üzülüyorum vicdan yapıyorum ama en nihayetinde çocuklarımı düşünmek zorundayım. Bayramda kalabalık bir ana denk gelmedikçe o zaman bile gitmem. Allah korusun en başta inşallah. Hatta eşim ben asla gitmem dedi. Gitsek bile siz girersiniz ben 1 saate gelirim dedi. Ama ben eşimi almadan gitmem. Onu ikna ederim bir şekilde.
Evet bu da aslında çok güzel bir fikir. Çok teşekkür ederim. Hem annem de ferahlar biraz. Bunu teklif edebilirim anneme. İnsan bazen sorun içinde düşünemiyor. Aslında biri bana sorsa çok mantıklı düşünebilirim ama hem bahsettiğim gibi eşimin yüklediği sıkıntılar, hem böyle arada kalmak beni çok yordu. Gerçekten düşünemez oldum neredeyse.Madem tek sıkıntı merdiven götür anneni duzayak, manzarası olan güzel bir yere. Hem yemek ismarlarsin, hem çay içer sohbet edersin. Sonra da eve geri bırakırsınız .
Yazık günah yaaa, babaciginız keşke kendini sıkıp o kadar birikim yapana kadar annenizle rahatça yaşayıp seyehatlere çıkıp yeseydi tüm parasını. Ne emeklerle almış mali mülki çocuklarım mağdur olmasın diye, çocukları düşman olmuş.Hatta biliyor musunuz ben payımı aldıktan sonra bana baskı yaptı ya benim üzerime verirsin ya da bundan böyle sana şahsi olarak 1 lira vermem dedi.
Çocukları yok. Kesinlikle tedavi görmesi lâzım. Eşi zaten hiç anlaşamadı. Adam kaçtı bir daha da arkasına dönmedi..Yani miras ikinizede yete bilir ablanız bencilik yapmış biraz umarım anneniz çocukları görür bi şekilde üzüldüm kadıncağıza, ablanıza tedavi şart, çocukları varmı ablanizin
Yok canım olur mu ben kendi üzerime aldım tabiiki. Dediğiniz gibi babacığımın yayan emekleri. Hiç verir miyim. Bir yatırım olarak değerlendirmeyi düşünüyorum inşallahYazık günah yaaa, babaciginız keşke kendini sıkıp o kadar birikim yapana kadar annenizle rahatça yaşayıp seyehatlere çıkıp yeseydi tüm parasını. Ne emeklerle almış mali mülki çocuklarım mağdur olmasın diye, çocukları düşman olmuş.
Tam bu sebeple neyim var neyim yok yaşlıyken satıp yemeyi düşünüyorum.
Esiniz ne yaptı bir ev parasını? İç mi etti?
Allah yardımcısı olsun seninde ablanın da annenin de ama eşine çok sinir oldum ya, sanane yani ailevi bi mesele , bu hayata herşey paramı ya annenize şuan dünyayı verseler o bacağının yerini tutarmi herşeyin başı sağlık, yani eşiniz o kadar yatırımı yapdi kazandı bile diyelim bu hayata yansıyacağı ömür nedir ki , insanın gözünü para burumicek çok tehlikeliÇocukları yok. Kesinlikle tedavi görmesi lâzım. Eşi zaten hiç anlaşamadı. Adam kaçtı bir daha da arkasına dönmedi..
Evet, ben de sadece annemi düşünüyorum. Her gün bana kızsa bile mutlaka arıyorum. Her zaman yanında olduğumu, onu çok sevdiğimi söylüyorum. Ama bir fırsatını bulup gideceğim inşallah. Çünkü gerçekten çok özlüyor ve ben de çok özlüyorum annemi. Hastanedeyken her gün gittim gördüm. Ama eve çıkınca işler değişti.Ablaniz belli ki hasta annenize baktığı için de biraz daha hak talep ediyor. Bu ikinizin arasındaki ilişki eşinize karşı dikkatli olun dolduruşa gelmeyin . Anneniz hem hasta hem iki evlat arasında kalmış ne ablanizi ne kocanizi düşünün bu durumda anneniz için en iyi olanı seçin. Allah kolaylık versin.
Ben bu cevabı yeni gördüm, gözden kaçırmışım. Evet ablam eşime sinir oluyor, çıldırıyor. Eşim gerçekten fesat ve ablam da bunu bildiği için nefret ediyor. Hatta bana hakkımı vermek istememesinde bunun da payı var. Yani eşimin hile hurdayla benden alacağını düşündü. Ama ablamın tavrı çok yanlıştı. Öfkesine hakim olamayıp o süreçte kendisi karşı karşıya geldi onunla. Mesajlar atmış , arayıp hakaretler etmiş vs. Eşimi karıştırmak isteniyordum. Ablam zorla karıştırdı. Eniştenizin yaptığına da çok sinir oldum. Sanırım bazı erkeklerin yapısında bu var. Uyanıklık yapmaya çalışıyorlar. Akıllarınca tabii. Benim eşim de benzerini yaptı işteKonu sahibi de boşanabilir, eşini kaybedebilir veya ablası tekrar evlenebilir. Onun da babasının malı, niye hak talep etmesin? Herkes çocuğunu garantiye almak ister.
minnakminnakpanda bence burada en çok hatalı olan kişi eşiniz. Ablanızın bu kadar delirmesinin nedeni eşinizin her şeye karışıp ileri geri konuşması olabilir mi? Para delisi olduğunu söylediniz. Ne hakla karışıyor kardeşlerin arasına. "Annem çocukları görmek istedi moral olur niye getirmedin" cümlesi bana zararsız geldi. Siz eve girince çocuklara mı saldırıp vuracak? Kocanız çok fesat bir insan ve sizi manipüle ederek gözünüzü korkutmuş, ortalığı yangın yerine çevirmiş.
Ablanız da miras hakkından vazgeç diyerek bencillik yapmış, bu kabul edilemez ama siz niye kocanızla ablanızı muhattap ettiniz.
Benim dayım vefat ettiğinde mirasçısı sadece annem ve teyzemdi. Eniştem her an her saniye miras işlemlerini kovalıyor devamlı teyzeme akıl veriyormuş. Annem için bak onun çalışan çocukları var bakarlar ilgilenirler bizim bir şeyimiz yok, kızımız uzakta bize bir şey olsa kalırız ortada...hiç susmuyor. Dayımın bir evi bankada da evle aynı miktarda parası vardı. Gitmiş emlakçılarla anlaşmış evin fiyatını düşük göstermeye çalışıyor ki bankadaki paradan da alsınlar.
Kardeşimle teyzemin kızı oturup anlaştılar. Evi onlar aldı bankadaki parayı da annem aldı. Bankada ödeme yapılırken memur sormuş ne kadar gönderilecek hesaptan diye, eniştem hemen şu rakam diye lafa girmiş. Mesela 330.000 yerine 300.000 demiş. Kardeşim de tartışmış biz kuzenle öyle anlaşmadık, lütfen sen karışma demiş. Teyzemden çıt yok. Kocası nerdeyse ablamla kardeşimin üstüne yürümüş bankada. Ablam güvenliğe gitmiş izah etmiş çıkarmışlar bunu dışarı.
Noter bile kovmuş kendisini. Annemi tek odaya alıp sormuş hanımefendi polise bildirmemiz gereken bir durum var mı bu adam beni çok şüphelendirdi, ismi hiç bir yerde geçmiyor, neyiniz oluyor diye sormuş.
Yasadiklariniz enteresan gercekten burda hersey esinizden gecer eger onun ailesi tarafindan bu olaar yasansa ayni seyi siz yapsaniz tepkisi inanin ki sizin kararlariniz gibi olmazdi yani slir cocuklarini annesine gotururdu. Yani bide anneniz hasta Allah sifa versin insallah yani hastaliginin hatrına bari götürün cocuklari ablaniz istedigini yapsada o sizinde anneniz bi dakka sorasinin garantisi varmi yok o yuzden anneniz icin gec olmadan isteklerini yapin haklari asla odenmez annelerimizinMerhaba arkadaşlar,
Ben konuyu mümkün oldukça kısa ifade etmeye çalışacağım zira çok uzun aslında. Babam vefat etti. Annem ve ablam (boşandı) birlikte yaşıyorlar. Ben evliyim ve 2 çocuğum var. Şimdi bundan 1 yıl kadar önce miras kavgası oldu ablamla aramızda. Boşandığı için kendisini mağdur görüp bana hak vermek istemedi. Ben de hakkımı isteyince içinden adeta bir canavar çıktı ve aylarca telefondan bana ve eşime küfürler, hakaretler, tehditler saydı. Ben de aslında onları hayal kırıklığına uğrattım. Çünkü annem ve ablam benden her zaman tam itaat gördüler. Bu süreçte benim hatam ise eşimin çok fazla dolduruşuna gelip zamanla annem ve ablamı düşman gibi görmemdi.. Eşim muhtemelen miras kaygısından (paraya çok düşkün) beni aileme karşı çok doldurdu. Ama buna ablam çok fırsat verdi. Neyse sonuçta herkes hakkını aldı ama aramız açıldı ve uzun bir süre görüşmedik. Annem ise bana kırgın olsa da hep telefonla görüştük. Çünkü annemin hiç suçu yoktu. Sadece belki birlikte yaşadıklarından dolayı ve belki çok hasta olduğu için ablama biraz muhtaç hissetmesinden dolayı ablama karşı biraz daha destek olmuş olabilir. Ben bu süreçte annem üzüldüğü için çok üzüldüm, uyuyamadım, hep ağladım. Ama ablamın tavrı küfürleri tehditleri öyle iğrençti ki eşim de nefret etmişti. Sonra annem ameliyat oldu. Zaten hastalığı çok ileri düzeydeydi ve maalesef bir ayağını diz altından kaybetti. Bu süreçte ben hep hastanede annemin yanındaydım. Ama ablam, üzerinden zaman geçmesine rağmen hastanede bile bana kin, öfke ve nefretle yaklaşıyordu. Ben sadece annemi düşünüp tartışma çıkmasına müsaade etmiyordum. Annemin durumu biraz iyiye doğru gitmeye başladı hamd olsun ve eve çıktılar. Annem çıkınca eve gittim görmeye tek başıma. Beni çok kötü bir şekilde evden kovdu. Neden çocukları getirmedin, annem çocukları özledi, moral olur vs dedi. Ben de açıkçası ona güvenmediğim için çocuklarımı götürmedim. Çünkü dediğim gibi ablamın içinden bir canavar çıkmıştı ve ben bakışlarında hep kin nefret görüyorum. O gün beni kovdu ve ben Ramazan'ın ilk günü neredeyse otobüste ağlamaktan bayılacaktım. Şimdi annem bana hep baskı yapıyor, çocukları getir, özledim diyor. Ama eşim çocukları asla göndermem diyor (ablamın o süreçte ne kadar tehlikeli göründüğünü görseydiniz hak verirdiniz). Ben eşime karşı çıkmıyorum çünkü sonuçta benim çocuklarım ve oraya gitmeyi bir risk olarak görüyorum. Anneme kıyamıyorum. Eve de çağıramıyorum çünkü hem ayağından dolayı zaten gelemez. Hem de evlerinin yakınında haftada üç gün diyalize gidiyor. Annem ağır hasta anlayacağınız. Sürekli annemi düşünüp uyuyamıyorum. Gözlerim hep yaşlı. İstediğim kadar göremiyorum ve çocuklarımı anneme gösteremiyorum. Eşim ve ablam birbirlerinden nefret ediyorlar ve ablamı çok tehlikeli görüyor. Ben çok arada kaldım. Annem zaten hasta bir de bunları stres yapsın istemiyorum. Anneme telefonla konuşalım hep diyorum ama her konuşmamızda durumu bilmesine rağmen ablamı savunup gel , gel diyor. Çok arada derede kaldım yani arkadaşlar. Lütfen bana bir akıl fikir verin. Çok yoruldum beynimin içinin ağrıdığını hissediyorum artık düşünmekten ve üzülmekten..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?