- 6 Aralık 2009
- 6.224
- 2.940
- 723
Mutlaka görüşmelisin diye kendini sıkmamalısın bence.
Ama aynı zamanda görüşüpte sonra onu kırarsam diye de üzülmemelisin.
Bu konuda da kendini sıkmamalısın bence.
ılla birşeye başladığınızda bu iş evliliğe gidecek diye birşey yok.
Bu konuda sorumlu hissetmek zorunda değilsin kendini.
Yalnız şuna katılmıyorum, yaşamış biri olarak.
4 sene arkadaşlıktan sonra, bu zamana kadar olmamış, bundan sonra da birşey olmaz, fikrine katılmıyorum.
Ben eşimle 7 sene arkadaştım. Zaman zaman sırf birşeyler yaşama ısrarı için görüşmediğimiz zamanlarda oldu. Ben hiç istemiyordum, birşey de hissetmiyordum. Benim için o 7 sene içinde yaptıklarının haddi hesabı yoktur, insanın sevgilisi bile yapmamıştır onun bana yaptıklarını. Ama ben hiçbir zaman birşey yaşamak istemedim.
Sonra birden kabul ettim, ardından sevgide geldi. Gelmeyedebilir, herkeste böyle olacak diye birşey yok, o zaman karşıdakine sorumlu değilsin. Eğer sadece karşıdakinin mutluluğu ya da mutsuzluğu önemli ise, onu düşünüyorsan, bu durumda bu kişi seninle yaşayamadıkları içinde aynı şekilde üzülüyordur. Ama yaşayıp görme şansınızda var, iki taraf içinde.
ılla şans verin yaşayın diyemem ama şans verip, onu çok üzeceğim diye kendinizi kasmanın anlamı yok bence. Birşeye başlamak ne kadar doğalsa, bitirmekte o kadar doğal. O kişide eğer olmazsa, olmadığını görüp, vazgeçer en fazla.
Ama aynı zamanda görüşüpte sonra onu kırarsam diye de üzülmemelisin.
Bu konuda da kendini sıkmamalısın bence.
ılla birşeye başladığınızda bu iş evliliğe gidecek diye birşey yok.
Bu konuda sorumlu hissetmek zorunda değilsin kendini.
Yalnız şuna katılmıyorum, yaşamış biri olarak.
4 sene arkadaşlıktan sonra, bu zamana kadar olmamış, bundan sonra da birşey olmaz, fikrine katılmıyorum.
Ben eşimle 7 sene arkadaştım. Zaman zaman sırf birşeyler yaşama ısrarı için görüşmediğimiz zamanlarda oldu. Ben hiç istemiyordum, birşey de hissetmiyordum. Benim için o 7 sene içinde yaptıklarının haddi hesabı yoktur, insanın sevgilisi bile yapmamıştır onun bana yaptıklarını. Ama ben hiçbir zaman birşey yaşamak istemedim.
Sonra birden kabul ettim, ardından sevgide geldi. Gelmeyedebilir, herkeste böyle olacak diye birşey yok, o zaman karşıdakine sorumlu değilsin. Eğer sadece karşıdakinin mutluluğu ya da mutsuzluğu önemli ise, onu düşünüyorsan, bu durumda bu kişi seninle yaşayamadıkları içinde aynı şekilde üzülüyordur. Ama yaşayıp görme şansınızda var, iki taraf içinde.
ılla şans verin yaşayın diyemem ama şans verip, onu çok üzeceğim diye kendinizi kasmanın anlamı yok bence. Birşeye başlamak ne kadar doğalsa, bitirmekte o kadar doğal. O kişide eğer olmazsa, olmadığını görüp, vazgeçer en fazla.