insanlar da artık korkuyo sanırım
çünkü bu tipler genelde tehlikeli oluyo ve kimvurduya gidebiliyolar maalesef
çok sıkıntılı bi durum
birilerinin senin yanında gelmesi lazım bence en azından b süreliğine
ben de bi keresinde bi inşaat işçisinin sözlü tacizine uğramıştım
bi daha burdan geçersen seni kaçırıcam demişti
yoluma yarım saat uzatıp başka yerden gittim mecbur
olmazsa taksiyle gidecektim
aslında bi sürü böyle olay yaşadım ama çoğunluğu takıntılı tipler değildi Allahtan
kadın olmak çok zor
peki sen farklı kişiler tarafından mı taciz edildin
Benim başıma ilk geldiğinde cuma gündüz vakti, namaz saati, evime 10 adım mesafedeydim.bu konuyu açıp açmamakta çok kararsız kaldım çünkü çözüm bulacağımı düşünmüyorum yine de açtım.
3 gün önce başımdan kötü bir olay geçti.sabah işe giderken evimizin yakınlarında tacize uğradım. bu ilk defa olmuyor fakat ilk defa evimizin yakınlarında başıma geliyor.zaten mükemmel olmayan hayatımı dua ederek kendimi rahatlatmaya çalışarak geçirmeye çalışıyorum. fakat şunu anlayamıyorum. bu olay 3. kez başıma geliyor ve her defasında ben bağırıyorum etraftan insanlar bana yardım etsinler diye. ya seyrediyorlar yada beni taciz eden kişiyi uzaklaştırmaya çalışıyorlar ona kaçmasını söylüyorlar. ben çok açık giyinen biri değilim.bu olaylar neden benim başıma geliyor diğer bayanlar tepki vermiyorlar mı ben neyi yanlış yapıyorum da bunlar başıma geliyor. bu arada daha öncekilerde mesela biri çalıştığım yerin oralarda olmuştu o zamanlar patronum diğer iş arkadaşımla beni akşamları eve bırakmaya başladı.başka bir olayda evime uzak bir yerde oldu bende oraya gitmemeye başladım.peki ya bu evimin çok yakınında sokağımızın sonundaki yokuşta.ben şimdi neredeyse haftanın 4-5 günü bu yoldan geçiyorum. bugün akşam eve gelirken sinirim çok bozuldu. psikolojim bozuldu evdekilerle tartıştık onlarla konuşmuyorum. erkek kardeşim var hergün hergün gelip beni alması için arayamıyorum çünkü aramız bozuk. ben şimdi ne yapayım . tüm bu olanların yanında sinirimi bozan en önemli şey insanların duyarsızlığı. artık insanları sevmiyorum. zor gülüyorum. içimden hiçbirşey yapmak gelmiyor. daha önce antidepresan kullandım aslında şimdi de kullanacak kadar kötü hissediyorum ama bu ilaçlarda beni durgunlaştırıyor. çalışıyorum işimi de etkileyecek. ben şimdi ne yapayım benneyi yanlış yapıyorum .
insanlar da artık korkuyo sanırım
çünkü bu tipler genelde tehlikeli oluyo ve kimvurduya gidebiliyolar maalesef
çok sıkıntılı bi durum
birilerinin senin yanında gelmesi lazım bence en azından b süreliğine
ben de bi keresinde bi inşaat işçisinin sözlü tacizine uğramıştım
bi daha burdan geçersen seni kaçırıcam demişti
yoluma yarım saat uzatıp başka yerden gittim mecbur
olmazsa taksiyle gidecektim
aslında bi sürü böyle olay yaşadım ama çoğunluğu takıntılı tipler değildi Allahtan
kadın olmak çok zor
peki sen farklı kişiler tarafından mı taciz edildin
ya insanlar hiç birşey yapmıyorlar. diyorumki içimden insanların daha yoğun olduğu yollardan gideyim .sonra da diyorumki " sanki insanlar olsa ne oluyor öyle izliyorlar" bunlar insan lafta. ya artık bu hayatta yaşamak gelmiyor içimden. mecburen yaşıyorum
Benim başıma ilk geldiğinde cuma gündüz vakti, namaz saati, evime 10 adım mesafedeydim.
Utancımdan bağırmadım bile, sadece sen ne yapıyorsun diyebildim.
Yere attım kendimi, sonra yere bakarak kalktım ve evime yürüdüm.
Bir o odadan bir bu odaya, kabıma sığamadım.
Babama söyledim, polise gittik, ifade verdim ama bulamadılar.
Sonrasında okula bir gün gittim 4 gün gitmedim, her sese, her yaklaşana karşı yaşadığım korku da cabası.
O kadar kötüydü ki, o katı babam bile benim halimi görünce kendini tutamadı ağladı.
Kabus gibiydi, bana asla olmaz diye düşünüyordum, hiç sağıma soluma bakmazdım.
Bu olay benden bazı konularda ki öz güvenimi çaldı.
eliyle taciz etti.nasıl bir tacize ugradınız? ne dıyecegımı bılemıyorum , bu ınsanların hıc mı annesı kardesı karısı yok nasıl bu kadar vıcdansızlar anlayamıyorum.
gidicem kesinlikle gidicemİşten arta kalan zamanını kickbox gibi bi sporla ilgilen, kendine güvenin gelir .yürüyüsü bile değisio insanın. 1Yıl gittim dövemiyeceğim adam yok. Dövdüm de ztn.
eliyle taciz etti.
Bilmiyorum, bu olay yaşanırken beni de gördüler de yardım etmediler mi bilmiyorum.ya offff çok bunaldım. ya ben tepki veriyorum ona bunu ödetmek istiyorum o an birşeyler yapmak istiyorum. bağırıyorum çağırıyorum itekliyorum hırpalıyorum ama kimse bana yardım etmiyor. en son olan olayda elime sokaktan kaldırım taşını aldım deli gibi ona vuruyor gibi yaptım ama öyle canı acıyacak birşey yapamadım. ne yaptığımı bilmiyordum. taşı attım ama ona gelmedi .sonra da o aldı eline taşı bana küfretti.tekme attı falan bende ona tekme attım. olanlar bunlar . peki neden kimse birşey yapmadı? ben kız halimle kendimi korumaya çalıştım peki bu sokakta insan görünümündekiler ne? bu yazıyı okuyanlar mesela erkek akrabaları kardeşleri kocaları yolda böyle bir olay yaşasalar ne yaparlardı. bence hiçbirşey. bunu bir sorgulamak lazım
öyle basit bir küslük değil. düşündüm şimdi onu arasam artık hastada 4-5 gün beni alması gerekecek. bu da ona külfet olacak ve biz kavga ettik ben dedimki " artık benim kardeşlerim yok" artık onlardan birşey istemek istemiyorum.Küslük falan deme çağır kardeşini alsın canım. Ben özellikle çocuklen uğradığım tacizlerden sonra çok hassasımdır bu konuda. İşim evime yürüme yarım saat arabayla 10 dk mesela ve ben hava karardığında çıktığımda mutlaka ya babam ya sevgilim kesin alır.
karşılık veriyorum çünkü insanlar sesini çıkarmadıkça bunlar bunu yapmaya devam ediyorlar.eeeeee sesimi çıkarıyorumda ne oluyor. hiç.Bilmiyorum, bu olay yaşanırken beni de gördüler de yardım etmediler mi bilmiyorum.
O kadar öz güven sahibi olmama rağmen, ne kadar zayıf olduğumu fark ettim bu olayda.
Bir konserde de tacize uğradım bu olaydan sonra, bunun gibi büyük değildi ama yine hiçbir şey diyemedim, yapamadım.
Korktuğumdan değil utandığımdan yapamıyorum, siz yine iyi karşılık vermişsiniz biraz.
zaten yazımda hayatımda sorunlarım olduğunu yazmıştım. birde üstüne böyle bir olay yaşayıp etrafında seni koruyacak kimsenin olmaması insanların tepkisizliği hayata küsmek için yeterli sebepler bence. tabiyki böyle olmasını istemem bu yüzden bu konuyu açtım.Bi tacizden hayata küsmek niye? Onlarca kez tacize uğradım, orta birdeyken tanımadığım biri tarafından arabaya bindirilmeye çalıştım. Sabahın körüydü ve sessiz kalsaydım kaçıracaktı. Hepsine de tepki verdim. Çığlık attım, vurdum, biber gazı sıktım. Bazen insanlar yardım etti bazen etmedi. Ama bu hayata küsecek, güven kaybettirecek bir durum değil bence. Sizin psikolojiniz biraz çökmüş bu aralar. Tacize uğramayan kadın mı var allahaşkına???
Ben sadece yer değiştirdim konserde.karşılık veriyorum çünkü insanlar sesini çıkarmadıkça bunlar bunu yapmaya devam ediyorlar.eeeeee sesimi çıkarıyorumda ne oluyor. hiç.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?