merhaba arkadaşlar.. buraya ara sıra girip içimi döküp kayınvalidemi anlatıp sizin sayenizde bir çok kez de rahatladım... en son açtığım konudan sonra da sürekli vesvese ile ilgili olarak dua okuyorum bi nebze iyi geldi teşekkür ederim =))
biz memleketimizden uzakta oturuyoruz. nisanda memlekete gidince benim annemi ve yiğenimi alıp bize getirecektik keza yeğenim beni çok özlemiş ve bana çok bağlıdır.. eşimle de konuştuk onun annesini mayısta getirecektik, bu şekilde planımızı yaptık.. neyse kaynanam akşam eşime belki ben de nisanda sizinle gelirim dedi. eşimde sonra konuşuruz diye telefonu kapadı (annemlerin geleceği kesin değil diye) şimdi şöyle bir durum var kaynanamın gelmek istemesini bana söylemesi gerekmez miydi? evin hanımı benim ve neyin uygun olacağını eşimden daha iyi bilirim. bir ikincisi de şimdi kayınvalideme söylesek seni nisanda değil mayısta alacağız diye kesin art niyetli anlayacak durumu. yok ben onu istemiyorum sırf gelmesin diye annemleri çağırdığımı falan söyleyecektir. sırf bu şekilde laflara maruz kalmamak adına nisanda gelmesini mi söylesek yoksa yaptığımız planın arkasında durup da mayısda mı çağırsak? yiğenim de hayalini kurdu bize gelmenin çok üzülecektir =( onlarda çünkü farklı bi yerde oturuyorlar.. hani annemlerle aynı yerde otursalar problem değil mayısta alırız onları ama farklı ve uzakta oturdukları için mayısda onu getirmemiz hiç de kolay olmayacak =( offf offf amma zor işlermiş bunlar ya =( ben daha bu tarz şeylerle uğraşma olgunluğuna erişemedim sanırım =(( kaynanam geldiğinde nasıl güler yüzlü olup da eşime söylenmeden duracağım =((( off çok kötü hissediyorum kendimi ya =(( hep bazı şeyleri aştığımı sanıyorum ama daha tam aşamadan hep bir problem ortaya çıkıyor.. ya da ben kendi kendime kurup problemleri ben kendim mi yaratıyorum bilmiyorum tek bildiğim sevmiyorum ve onun sesini bile duymak kalbimin ağrımasına ve üşümeme neden oluyor.. böyle giderse eşimden ayrılmaktan korkuyorum.. çünkü ikimizde bu konu yüzünden çok yorulduk ve benim ufak bi sözü söylemem bile eşimin sinirlenip bana bağırmasına neden oluyor =( siniri geçince herşey normale dönüyor ama kalpler kırılmış oluyor.. düzelmesi de sonra zaman alıyor... sanırım biraz karışık anlattım ama bi akıl verin lütfen
:18:
biz memleketimizden uzakta oturuyoruz. nisanda memlekete gidince benim annemi ve yiğenimi alıp bize getirecektik keza yeğenim beni çok özlemiş ve bana çok bağlıdır.. eşimle de konuştuk onun annesini mayısta getirecektik, bu şekilde planımızı yaptık.. neyse kaynanam akşam eşime belki ben de nisanda sizinle gelirim dedi. eşimde sonra konuşuruz diye telefonu kapadı (annemlerin geleceği kesin değil diye) şimdi şöyle bir durum var kaynanamın gelmek istemesini bana söylemesi gerekmez miydi? evin hanımı benim ve neyin uygun olacağını eşimden daha iyi bilirim. bir ikincisi de şimdi kayınvalideme söylesek seni nisanda değil mayısta alacağız diye kesin art niyetli anlayacak durumu. yok ben onu istemiyorum sırf gelmesin diye annemleri çağırdığımı falan söyleyecektir. sırf bu şekilde laflara maruz kalmamak adına nisanda gelmesini mi söylesek yoksa yaptığımız planın arkasında durup da mayısda mı çağırsak? yiğenim de hayalini kurdu bize gelmenin çok üzülecektir =( onlarda çünkü farklı bi yerde oturuyorlar.. hani annemlerle aynı yerde otursalar problem değil mayısta alırız onları ama farklı ve uzakta oturdukları için mayısda onu getirmemiz hiç de kolay olmayacak =( offf offf amma zor işlermiş bunlar ya =( ben daha bu tarz şeylerle uğraşma olgunluğuna erişemedim sanırım =(( kaynanam geldiğinde nasıl güler yüzlü olup da eşime söylenmeden duracağım =((( off çok kötü hissediyorum kendimi ya =(( hep bazı şeyleri aştığımı sanıyorum ama daha tam aşamadan hep bir problem ortaya çıkıyor.. ya da ben kendi kendime kurup problemleri ben kendim mi yaratıyorum bilmiyorum tek bildiğim sevmiyorum ve onun sesini bile duymak kalbimin ağrımasına ve üşümeme neden oluyor.. böyle giderse eşimden ayrılmaktan korkuyorum.. çünkü ikimizde bu konu yüzünden çok yorulduk ve benim ufak bi sözü söylemem bile eşimin sinirlenip bana bağırmasına neden oluyor =( siniri geçince herşey normale dönüyor ama kalpler kırılmış oluyor.. düzelmesi de sonra zaman alıyor... sanırım biraz karışık anlattım ama bi akıl verin lütfen
:18:
( en zoruma gidecek olan da gelecek evimize yine bin bir türlü laf söylecek ondan sonra ben yok gülmüyorum yok anne demiyorum yok şöyle yaptım diye eşime söylenecek ki bu sefer yanlarından uzaklaşma fırsatım pek olamayacağı için bana da laf söyleyecek.. ben işte o zaman nasıl sabır edipte bir şey söylemeden duaracağım bilmiyorum. orada sanırım eşime iş düşecek umarım iyi dengeyi kurabilir =((
