Ne zaman çocuk yapmaya karar verdiniz?

Nasıl çevreleri var anlamadım ben 25 yaşında anne oldum şuan 27nin sonlarındayım bir bakan bi daha bakar bana, bekar arkadaşlarımın hepsi taş bebek değil, genetik diye bir şey var. Günümüzü geçiyorum beni 27 sene önce doğurmuş annemin fotolarını atabilsem keşke kendisini şuan ablam zannediyorlar (estetik sıfır). Hayatı boyunca çalışmış bir kadın, bir sürü dert çekmiş bi tane yüzü kırışmamış.
Bi insan kendini salacaksa doğum, çocuk sadece bahanedir. Tabiki ilk zamanlar bakımsız kalınabilir ama bu kadar sürede bi insan yaşlanmaz.
 
İlişkiyi de çocuk ilk seneler yıpratıyor ama çiftlerin niyeti varsa eskisi gibi oluyor. Biz valla çocuğu yatılı anneanneye sepetlersek bekar çift gibi oluyoruz hala. Öyle gözümüzün feri falan gitmedi.
Yani 40tan sonra 20 gösteriyorum diyenlere zaten inanmıyorum da. Yaşla alakalı değişimlerin tamamını çocuğa bağlıyor bazıları.
Alakası yok.
 
İyi de avrupadaki gibi annelik yapılsa burada taşa tutarlar onlar tabi ki yorulmuyor yani, öğlen pommes akşam bi dilim ekmek üstüne bir parça bir şey, çocuk ağlasa zirlasa da yerlerinden kalkmıyorlar, zaten en geç 3 yaşında kreş.
 
Ne 3 ü 1 yaş ben ne çok rahatım ne de sürekli çocuk peşinde koşan biriyim, sağlıklı yemekler de yaparım yeri gelir kavanoz mama da veririm he oğlan yemiyor orası ayrı isteyen istediğini söyleyebilir anneliğim hakkında ama kendimi kaybetmeye niyetim yok annelik yaparken elimden gelen neyse o.
 
Oradaki annelerin yaptığını burada yapmak biraz zor maalesef herkes bir laf eder. Cocugu beşikte disarda karda bırakıp mağazaya girdim de bakalım ne oluyor. Her gün hazır gıda pommes verdim de. Ama orda da çalışmayan anneler 3 yaşta veriyor kreşe zaten de sıra çok ve çalışanlara öncelik var. Yoksa benim iş arkadaşlarım 6.ayda verip başlıyor genelde.
 
İş yerinde 40 yaşında bir sürü insan var kadınların tek derdi bakım,yurtdışı gezileri, zaten çocukları büyümüş, yeşil pasaportta var, hiçte öyle öldüm bittim yıprandı durumları yok. Kendine baktıkca gezip gördükçe enerjisi bile değişiyor insanın. Evlenir kocadan yakınır, çocuk yapar çocuktan yakınır, işe gelir işten yakınır bazı insanların hayatı yaşama şekli bu, enerji vampirleri hiç sevmem böyle tipleri. Muhtemelen çevresinde böyle insanlar olanlar, bekarlar evliliği korkunç, çocuksuzlar çocuklu olmayı yaşlandıran bir şey olarak görüyor.
 
Orası öyle, ben yurtdışındayım karışanım görüşenim yok zaten gerçi burada da garip baskılar var mesela kreşe ne zaman vereceğim hep sorulur arkadaşıma artık kreşe ver diye çok baskı yaptı eşinin akrabaları ki kız çalışmıyor. Bir de saç kesimine takıyolar ne zaman saçını kestireceksin kestir artık diye.
 
Eşimle 2006 dan bu yana birlikteyiz.11 yıllık evliyiz,2 çocugumuz var.
Bir kediye bakmak emek isterken çocuk haliyle meşakatli bi süreç oluyor ama arada gerçek bağ varsa ilişki kopması olmuyor.
Yani eşimin hala sevgisini hissettirir bende öyle.
37 yaşındayım,bazen 2 çocuğum var diyince şaşıranlar oluyor.
Genetikte olabilir,böyle bir takıntımda yok ama anne olanlar yaşlanıyor algısını sevmiyorum.
Cidden kutsal.
Zor olsada size kattıkları duyguları tatmadan anlayabilmeniz asla imkansız.
Bu klişedir ama öyle.
Her sabah onların öpücükleriyle uyanmak eşsiz duygu.
Kızımın okıma bayramı,sene sonu gösterileri gibi etkinliklerde onu izlerken ki duygularımızı anlatamayız.
Daha bunun gibi çok şey..
çocuk herşeyi bitiriyor demişsiniz,bize kattıkları kazandırdıkları çok şey var.
Çocuk yapmayanlara saygım sonsuz var çevremde.
Ama çocuk yapmayanlarında yapanları böyle gömmelerine irite oluyorum
 
Herkese teşekkür ederim arkadaşlar, okuduğum kadarıyla herkesin hayatı kendine özel ve kişisel bir konu çocuk sahibi olmak. Ben şimdilik biraz daha erteleyeceğim, 1-2 sene erteleyeceğim. Henüz hazır değilim. Zaten yurtdışı işlerim var ve orada çalışmak istiyorum, orada bırakılacak yer vs olmayacak pişman olabilirim gibi hissettim biraz daha bekleseydik keşke diye.

Şimdi eşimle mangala gideceğiz, o mangal yakacak ben salata vs
Allah herkesin evladını bağışlasın..
 
Merhaba mutluluğunuz daim olsun, ben 6 senedir evliyim maalesef bazı hormonal hastalıklardan dolayı çocuk sahibi olamadık ama evlendikten 2-3 sene sonra karar verdik biz olmadı tabi şuan yok bizimde .. ama ben şunu söylemek için yazdım aslında bir insan kendini hiç bi zaman hazır hissetmeyecek doğal olarak ilk tecrüben olucak çocuğun ilk defa olucağından.. hayırlısı olsun inşallah gönlüne göre olur herşey bazen çocuk sahibi olmak hiçte kolay olmuyor bazen istersin olmaz istemezsin pat diye olur bazen erteler durursun sonra pürüz çıkar çok uzun bir yol gözlemleyebiliyor insan bazen.

Eğer siz yurtdışı planı yapıyorsanız orda hamile kalırsanız çok daha iyi olur oranın şartlarından yararlanabilirsiniz. Bende yurtdışında yaşıyorum ve yurtdışında doğdum büyüdüm. Bu arada 30 yaş bence gayet ideal anne olmak için bir kadın anca kariyer felan hepsini oturtuyor yerine ve tam olgunlaşmış bir kadın oluyor o yaşa kadar benim annemde en son çocuk olarak 32 yaşında dünyaya getirmiş ve aile planlamasını sonlandırmış artık önceki yazdıklarımı lütfen yanlış anlamayın onlar benim kötü yaptığım tecrübeler çocuk konusunda herkesin öyle olucak diye bir şey yok ama öncesinde kontroller sağlıklı yaşam felan hamile kalmaya yardımcı olucaktır
 

Seçimlerini yanlış erkeklerden yana yapmışlar.
Her çocukluk kadin perişan bir hayat yaşamıyor.
Ben 34 yaşimda doğurdum. Şuanda 2ci için tedavi görüyoruz.
 

Her ailenin dinamiği kendine özel ama eşinizden eminseniz denemeye başlayabilirsiniz.
Mangal, tatil, gezme/tozma çocukla olabilen durumlar. Kendinizi helikopter annelerle kiyaslamayin yeter.
 
Bence önce eşinizde sizde muayene olun, bakın bakalım vaktiniz var mı? Sorununuz var mı? He bişey yoksa o zaman istediğiniz kadar vaktiniz var. Ama doktordan iyi sonuç çıkmadıysa embriyo dondurup yine istediğinizde çocuk sahibi olabilirsiniz, ya da hemen çalışmalarınıza başlarsınız. Vaktiniz olup olmadığını bilirseniz bu kararı vermek daha kolay olur.

Ben 23 yaşında 6 aylık evliyken hamile kaldım. Planlanmıştı, hayatımda sizin gibi beklediğim hedeflediğim başka bi şey yoktu. Ve hemen o ay hamile kaldım etrafımda herkes bana hemen olmaz zaten diye aşıladığından bu kadar hızlı sonuç beklememiştim. Pişman mıyım hayır, fiziksel olarak bazen şu an bile zorlandığım oluyor bence 30umda olsam çok daha zorlanırdım. Ama sizin hedefleriniz var, kariyer planlarınız var. Önce bunların çözümlendiğinden emin olmanız size daha iyi hissettiricektir.
 
isteyen linclesin bu benim hayatım.
Bir hayvanım, bir de çocuğum var.
Çocuğum kedim kadar kısıtlayıp yormuyor beni.
Bir daha ne hayvan sahiplenirim ne de 2. Çocuğu yaparım. İkisi de aynı ama kıyas yapacak olursam yemin ederim hayvan daha zor. Ki 10 yıldır benimle.
 
Kendimi asla hazır hissetmiyordum. Bana göre çocuk sahibi olmaya hazır hissedilmez,sadece kucağına bir bebek verildiğinde ,bakmakla yükümlü olunca hazırlanmış olursun. Sadece mantığımla karar verdim. 30 yaşındaydım. Kariyerimde belli bir aşamaya gelmiştim ve çocuk bakmak üzere belli bir süre ara verebilecek durumdaydım. Bir miktar birikmiş param vardı, en azından çocuk masrafları için mağdur olmazdım. Beslenmeme uzun yıllardır dikkat ediyordum,hayatımda hiç sigara içmemiş,hiç saç dahi boyatmamıştım. Bu koşullar ile hamileliğe karar verdim.
 

Kesinlikle. Ben 37 yaşındayım. Oğlumu 34de doğurdum. Fit ve bakimliyim. Doğumdan öncede öyleydim. Şimdide ayni devam ediyor.
Per perişan olan kadinlarin ya eşleri yardim etmiyor yada içlerinde yok. Tam çözemedim:)
Yakin akrabamin ayni benim gibi 1 oğlu var ve benden 15 yaş küçük. Baksan annem gibi duruyor. Tüm gün evde pijamayla saç baş perişan oturuyor. Ev desen mok götürüyor. Oğlan fast food yiyor. Depresif vs değil. İçinden gelmiyor.
 
Benim böyle konuşan bir arkadaşım vardı. Sonra seneler seneler sonra hamile kaldı çok şaşırdım. Fikrinin değiştiğini sandım yok yaşlanıyorum baksın diye doğurdum demişti. Kendisi de gayet kültürlü biridir. Bu arada hanımefendiyi tenzih ederim, bana o olayı hatırlattı.
 
Valla kanka sen ne zaman istersen o zaman, bu isin belli bir recetesi yok bence. Sadece kariyer isteyenler icin juniorluk islerini gecmelerini, CVlerinin kivamli olmasini tavsiye ederim boylece kariyer acisindan kafa rahat sekilde bebekli hayatin ilk zamanlarinin keyfini surebilirler.
 
Merhaba canım, boşanma sürecimde senle haberleşir dertleşirdik buradan. Hala aynı kişiyle evliysen aile sorunlarının kapandığına emin ol derim. Bundan da önemlisi eşinle ilgili şiddet vs. konular vardı diye hatırlıyorum.
Çocuğun olduktan sonra o insanlarla kopmaz bir bağın olacak, buna hazır mısın? Torunları olacağı için mecbur muhatap olman gerekecek. Senin kvyi ben kaldıramazdım bu açıdan.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
Boşanmak istiyorum yavrum var ailemi ve onu üzmemek için karar veremiyorum yardım edin lütfen
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
Umurumdaydi
U
M
  • Kilitli
Terzi kendi söküğünü dikemez misali..
6 7 8
Yorumlar
153
Görüntüleme
5K
Siyah Palto
D
Maddi sıkıntılar ve eşimin kayınvalideme taşınma isteği
4 5 6
Yorumlar
100
Görüntüleme
5K
Acelya A
H
Bana akıl verin napıyım ben…?
Yorumlar
19
Görüntüleme
2K
moonlite_
Boşanma aşamasındayım kafam karışık
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
3K
Benhurrem
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…