ne zaman normale döneceğim :(

Canım benim çok üzüldüm böyle olmasına sevdiğine rağmen boşanırsan çok pişman olursun ailesi yüzünden boşanma oturun birlikte şartlarınızı koyup dengeyi dağlayın yoksa ikinizede çok yazık olacak.
Söyledi. Ablalarını sevmek zorunda değilmişim, ama saygı duymak arayıp sormak zorundaymışım. Onlar bana kızarsa da büyüğümdür dermişim.

Annesini hem sevmek hem saymak. Hem zor zamanında yanında olmak zorundaymışım.

Bunlardan mutlu oluyormuş. Onu mutlu etmezsem bu evlilik yürümezmiş.

Ha bu arada kendi anneme de çok gitmemeliymişim. Ona 1 ise bana da 1miş
 
Söyledi. Ablalarını sevmek zorunda değilmişim, ama saygı duymak arayıp sormak zorundaymışım. Onlar bana kızarsa da büyüğümdür dermişim.

Annesini hem sevmek hem saymak. Hem zor zamanında yanında olmak zorundaymışım.

Bunlardan mutlu oluyormuş. Onu mutlu etmezsem bu evlilik yürümezmiş.

Ha bu arada kendi anneme de çok gitmemeliymişim. Ona 1 ise bana da 1miş
Ha bide sonunda seni o kadar seviyorum ki canımı bile veririm. Senin tırnağını bile kimseye değişmem diyor. Bu ne tezat değil mi?
 
Bence iyi yapmışsınız.Kadınlık gururuda ona kapak olsun.Evli olduğunu ve bir karısı olduğunu ailesine söylemekten ve göstermekten aciz insanlardan gerçektenhiç hoşlanmıyorum.Üstelik düzelmeyeceksen bitsin diyende kendisi.Konuşarak bişey çözemezmişsiniz.Çocuğunuzda yokmuş zaten.Bu acıda zamanla geçer tabiki.Geçiyor yani.Merak etmeyyin.Şimdilik çok doğal.Sonuçta yaşanan bir ayrılık süreci var.
Ben de öyle davranıyorum da kimi arkadaşllar gurur dediğim şeye çocukluk demiş
 
Söyledi. Ablalarını sevmek zorunda değilmişim, ama saygı duymak arayıp sormak zorundaymışım. Onlar bana kızarsa da büyüğümdür dermişim.

Annesini hem sevmek hem saymak. Hem zor zamanında yanında olmak zorundaymışım.

Bunlardan mutlu oluyormuş. Onu mutlu etmezsem bu evlilik yürümezmiş.

Ha bu arada kendi anneme de çok gitmemeliymişim. Ona 1 ise bana da 1miş
Ayne benim eşimin lafları yaa:KK43:sadece biraz sabretmelisin canım benim yoksa boşyere boşanacaksın.
 
Yanlış yönlendirmek istemem ama ben boşanmak için yeterli bi sebep görmedim. Birbirinizi de seviyormuşsunuz.. Boşuna acı çekiyorsunuz gibime geliyor.
Tabi çirkinleşti demişsiniz naptı bilmiyorum, umarım ortada ciddi bir saygısızlık yoktur ve yuvanız yıkılmaz.
 
Yanlış yönlendirmek istemem ama ben boşanmak için yeterli bi sebep görmedim. Birbirinizi de seviyormuşsunuz.. Boşuna acı çekiyorsunuz gibime geliyor.
Tabi çirkinleşti demişsiniz naptı bilmiyorum, umarım ortada ciddi bir saygısızlık yoktur ve yuvanız yıkılmaz.
Şuan sanırım çok parası gitmesin derdinde. Ve bu tamamen güveni yıkıyor.
 
Boşanma aşamasındayım.

Eşime kızgınlıkla da olsa, güvenim kırıldı ve ben hiç beklemeden dava açtım. 1 ay oluyor neredeyse dava açılalı. ama neden hala onu düşünüyorum?

onsuz hayatıma devam ediyorum. 35 gündür ne yüzünü gördüm, ne sesini duydum. sabah işe gelirken, bu saatlerde ve gece uyurken bi acıtıyor ki yokluğu sormayın. onsuz her işimi halledebiliyorum, mantıken ona hiç ihtiyacım yok, ama rutin olarak bu acıyı çekmek normal mi ?

onunla son konuşma yapmadım. o konuşacağız diye beklerken dava açtım. belki bunun ağırlığı altında eziliyorum. bilmiyorum. erkeklik gururumu kırdı demiş herkese, beni çok sevmesine rağmen adım atmazmış sırtından vurmuşum. ve aynen davayı öğrendikten sonra ne bi mesaj, ne arama. hatta çirkinleşti bile.

ikimizin de birbirine güveni yok artık. düzelmesi çok çok çok zor. ama benim bu acım ne zaman geçecek? duruşmadan sonra geçer mi?

eşini hala seviyor musun demeyin, nasıl bilmiyorum ama onu hala çok çok seviyorum. sadece gururumun peşinden gittim..

edit: çok eksik yazmışım sanki herkes olayları biliyormuş gibi pardon.

ayrılma sebebimiz ailesi. yani tek erkek. bana karşı attığı her adımın sanki onu ailesinden uzaklaştırdığını söylediler eşim ve ailesi. eşim tek erkek, ablaları var babası yok, annesi var. yani etrafı hep kadın. dengeyi kuramadı, ablalarıyla sorun yaşadım. çözmek için adımı herkes benden bekledi, ben adım atmayınca da gelip bana böyle olmaz. düzelmeyecekse bitsin dedi.ben de alttan almadım.

bu arada 24 yaşındayım 3 yıllık evliyim.çocuk yok

Yaşadıklarının aynısını yaşadım fazlası var eksiği yok. 7 aylik hamile iken evi terk ettim. Ve dava açtım.eşim de karşı dava açtı.4 ay onu hiç görmedim. Doğuma çağırdık gelmedi. En son dava gununden 2 gün önce görüşmek için beni ayağına çağırdı.çocuğum için birde içimde kalanları söylemek için gittim.ama hoc hayal ettiğim gibi olmadi.saçma sapan tartistik.gecenin sonunda çabalarımla baristik.ve inanirmisin 1 gün sürdü. Ertesi gün beni aradı eve dönmen için şartlarım var dedi.konustuguma baristigima bin pişman oldum.bu insanla yürümez dedim.birde mahkeme dilekcesine son tartışmamızda bana hakaret etti diye ekletmis avukatına.sonuç olarak seviyormuyum EVET ondan adam olurmu HAYIR ondan koca olurmu HAYIR baba olurmu HAYIR bosaniyormuyum EVET
 
Ben de sizi hatırladım.

Evet ben geri adım atamam tümm yaptıklarım boşa gider. Ama kavga etmedi ki benle. Direkt ayrılalım derdindeydi.

Bekleyeceğim. Muhtemelen benim pişman olmamı bekliyor ama sonu yok bende. Çok sağolun. Dua etmek hayırlısını dilemek sanırım gercekten son çarem
Bağımlı erkek modeli çok zor. Daha önce de söylediğim gibi bunun âlâsını yaşadım. Şöyle düşün hersey Allahtan. Evet yaşadığın güzel günler paylaşımlar aklına geldikçe Can'ın yanacak. Ama bir ömürde abla ana baba vs. Yüzünden Boşanma tehdidiyle Geçmez. Bu insanları senin Yürekten sevmen mümkün değil. Kocanın basiretli davranabilmesi ise her şeyi çözer. Evliliğinde ki tek sorun sadece görümce olduğu için hem boşanmayı yaşayan bir kadın olarak hem mesleki tecrübelerimden hemde senin sorununu içermekle birlikte senin Eşinden kat kat vahim durumda bir adamla yaptığım evlilik tecrübemden sana tavsiyem bekle ve akışına bırak. Anlaşma dahi teklif etme . Evliliğine sahip çıkarsa ne ala. Bu arada bol bol görüşsün ablası ile. Doysunlar birbirlerine. En geç ilk duruşmadan sonra şekillenir ne olacağı. Hakkında hayırlı sonuçlar olsun inş.
 
Bağımlı erkek modeli çok zor. Daha önce de söylediğim gibi bunun âlâsını yaşadım. Şöyle düşün hersey Allahtan. Evet yaşadığın güzel günler paylaşımlar aklına geldikçe Can'ın yanacak. Ama bir ömürde abla ana baba vs. Yüzünden Boşanma tehdidiyle Geçmez. Bu insanları senin Yürekten sevmen mümkün değil. Kocanın basiretli davranabilmesi ise her şeyi çözer. Evliliğinde ki tek sorun sadece görümce olduğu için hem boşanmayı yaşayan bir kadın olarak hem mesleki tecrübelerimden hemde senin sorununu içermekle birlikte senin Eşinden kat kat vahim durumda bir adamla yaptığım evlilik tecrübemden sana tavsiyem bekle ve akışına bırak. Anlaşma dahi teklif etme . Evliliğine sahip çıkarsa ne ala. Bu arada bol bol görüşsün ablası ile. Doysunlar birbirlerine. En geç ilk duruşmadan sonra şekillenir ne olacağı. Hakkında hayırlı sonuçlar olsun inş.
Çok çok sağolun. Aynen öyle bekleyeceğim. Konuşmak isteyeceğini düşünüyorum. Çünkü bir arkadasa adım atmam zaten hakim boşamaz bu sebepten de biliyorum demiş. Yani aman boşanıcaz korkusu yok.

Zamana bırakıyoruz da, zaman da ömrümüzden gidiyor. Ve bu süre içerisinde birbirimizden daha da nefret etmek istemiyorum. Hayırlısı artık
 
Yaşadıklarının aynısını yaşadım fazlası var eksiği yok. 7 aylik hamile iken evi terk ettim. Ve dava açtım.eşim de karşı dava açtı.4 ay onu hiç görmedim. Doğuma çağırdık gelmedi. En son dava gununden 2 gün önce görüşmek için beni ayağına çağırdı.çocuğum için birde içimde kalanları söylemek için gittim.ama hoc hayal ettiğim gibi olmadi.saçma sapan tartistik.gecenin sonunda çabalarımla baristik.ve inanirmisin 1 gün sürdü. Ertesi gün beni aradı eve dönmen için şartlarım var dedi.konustuguma baristigima bin pişman oldum.bu insanla yürümez dedim.birde mahkeme dilekcesine son tartışmamızda bana hakaret etti diye ekletmis avukatına.sonuç olarak seviyormuyum EVET ondan adam olurmu HAYIR ondan koca olurmu HAYIR baba olurmu HAYIR bosaniyormuyum EVET
Evet söylemeyi Unuttuğum bir konuya arya değinmiş. Çünkü bu hatayı ilk ayrılıkta bende yaptım. Lütfedip barışırken bi Sürü Şart koydu, kocaya itaat vs. Eve döndüm. Ve 5 ay sonra başka sebepler buldu. Sonuç taki evet ve hayırları aynen kendi kendime defalarca söyledim. Tek farkım. Bebeği düşürdüm,yani çocuk yok ve Boşanma gerçekleşti. Ve bu süreç ve sonrasında olanlar ise Allah'ın bana o çocuğu vermemesine şükretmeme vesile oldu.
 
Bana yaptığın doğru gibi geldi evlilik çok başka sizi ablalarına ezdirmiyecekti onların lafına bakıp,
ablalarını sürekli ön planda tutmayacaktı ve sanki değeriniz yokmuş duygusu size hissetirmeyecekti , siz her zaman ona ve ailesine fedakar bulunamazsınız duygusal olarak hırpalanmışsınız ki gidip boşanma dilekçesini doldurmuşsunuz bu gereken değer görememenizden kurtulmak istemeniz ,kırılmış yıpranmış olmaktan
 
Çok çok sağolun. Aynen öyle bekleyeceğim. Konuşmak isteyeceğini düşünüyorum. Çünkü bir arkadasa adım atmam zaten hakim boşamaz bu sebepten de biliyorum demiş. Yani aman boşanıcaz korkusu yok.

Zamana bırakıyoruz da, zaman da ömrümüzden gidiyor. Ve bu süre içerisinde birbirimizden daha da nefret etmek istemiyorum. Hayırlısı artık
off sormayın. gidip millete demiyor mu onun yanında olun destek olun diye ölüyorum ben.
adım atardım gurur da bir yere kadar ama sonunu göremiyorum. sanki şuan adım atsam barışacağız gibi geliyor,
ama benim derdim barışmak değil.
bu sorun zaten durup durup tekrarlayacaksa ne anlarım barışmadan?
 
Siz bu adamla mutlu olamazsiniz!!Bu adam icin önce ailesi sonra siz geliyorsunuz!!iyiki cocugunuz yokmus,ileride cocugunuz olursa ve bu sorunlar düzelmez ise olan o cocuga olucak....seni zaten önemsemeyip bir tek cocugunu isteyec ekler...nede olsa tek erkek cocugun cocugu farkli olucak...
 
Çok sağolun. Evet önce ailesi sonra bendim sanki.

Ya kardesleri küçük olur kol kanat gerek, maddi yardımını yapar anlarım. Ama en küçüğüyle aramda 15 yaş fark var. Varın gerisini siz düşünün. Evin söz dinlemeyen küçük çocuğu muamelesi yaptılar. Sözlerini dinletemeyince kardeslerine yapıştılar. Sabır da bir yere kadar değil mi?
 
Ben size sadece tecrübe konusuyorum diyorum. O adama geri dönme,kaldiki dönmen icinde hic birsey yapmiyor ve yapmayacakta.!!! Sen olurda kendin gidersen bu yaptigini sürekli sana hatirlatacak ve belki geri gelmeseydin bile diyecek, O adam o evdeki bütün kadinlarin sorumlulugunu üstüne almis ve onlardan sizin icin vazgecmez!! Ve aradaki dengeyide saglayacak olgunliktada dehil tahminimce...bu yaptiginin gururla falan slakasi yok..herseyde bir hayir vardir olmuyorsa gercekten zorlamicaksin.senin icin cok zor bir dönem ama dayan hepsi gecicek.
 
Karısını aile olarak göremeyen bağımlı erkek modeli. Aynından bir tane de bende vardı. İçimde hiç bir vicdan kırıntısı kalmasın, pişmanlıktan kahrolmayayım diye her adımı attım, milyon kez affettim. Boşanmak istedi, tamam dedim boşandık, yalvardı agladı, inandım, eniden evlendik. Aile savasım bitmedi ama. Her küçük tartısma aileye vardı. Kapanmayan lanet yara gibi kanadı durdu. Hep ailesi üzerinden tehdit edildim. Sonuc ailem seni istemiyor dedi ve annemin vefatından daha bir ay gecmeden, en cok ihtiyacım oldugu zamanda benden ayrıldı. Annemden 3 ay once babamı, 2 ay sonra halamı kaybettim. Bosandım, ertesı gun işten çıkardılar.
Hayat cok acımasız, insanlar da öyle. Şimdi sen bu henüz evrimini tamamlayamamış oğlan çocuğuna acırsan, ileride kendine daha çok acırsın. Balık baştan kokuyor gerçekten. Böyle saçma sapan sebeple evlilik bitirelim diyen birine güvenip çocuk doğurulmaz. Yazım tarzından da çok kaliteli bir kız olduğun belli.ben kendime söyle bir felsefe edindim: insan evdeki eşyasına bile alışıp kaybolduğuna, kırıldığına vs üzülüyor. Buna da tabi ki üzüleceksin, ama geçecek. Bu sınavda bitecek. Allah hakkında hayıtlı olanı yaşatsın. Hayat her olmazı olduruyor,oluru oldurmuyor. Akışına bırak, bakalım n'olucak? Öpüyorum, sevgiler.
 
Çok çok sağolun.

İkiniz de aynı şeyi söylemişsiniz aslında.
Doğrusu ben de düzeleceğini pek sanmıyorum.
Düzeleceği varsa bile bu benim adım atmamla olmaz, zaman gecip yaralarımız kabuk bağlayınca ben iç rahatlaması yaşayacağım o ise yalnızlığın dibine vuracak.
Bu bir kavga gibi değildi, onların kişiliğiydi ve ben tek başıma tüm sülaleyle savaşmak zorundayım devam edersem, hem de süresiz.

Geri dönmek gibi bir beklentim hiç denecek kadar az, ama içimde söylenmemiş sözlerin ağırlığını taşıyorum.

Yoksa benim ondan çok daha güçlü olduğum konusunda tümm çevrem hemfikir zaten.

Ben de sizin gibi tecrübe diyeceğim belki, Allâh ın izniyle yaşayarak göreceğiz. İyi dilekleriniz için çok teşekkür ediyorum
Ben size sadece tecrübe konusuyorum diyorum. O adama geri dönme,kaldiki dönmen icinde hic birsey yapmiyor ve yapmayacakta.!!! Sen olurda kendin gidersen bu yaptigini sürekli sana hatirlatacak ve belki geri gelmeseydin bile diyecek, O adam o evdeki bütün kadinlarin sorumlulugunu üstüne almis ve onlardan sizin icin vazgecmez!! Ve aradaki dengeyide saglayacak olgunliktada dehil tahminimce...bu yaptiginin gururla falan slakasi yok..herseyde bir hayir vardir olmuyorsa gercekten zorlamicaksin.senin icin cok zor bir dönem ama dayan hepsi gecicek.

Karısını aile olarak göremeyen bağımlı erkek modeli. Aynından bir tane de bende vardı. İçimde hiç bir vicdan kırıntısı kalmasın, pişmanlıktan kahrolmayayım diye her adımı attım, milyon kez affettim. Boşanmak istedi, tamam dedim boşandık, yalvardı agladı, inandım, eniden evlendik. Aile savasım bitmedi ama. Her küçük tartısma aileye vardı. Kapanmayan lanet yara gibi kanadı durdu. Hep ailesi üzerinden tehdit edildim. Sonuc ailem seni istemiyor dedi ve annemin vefatından daha bir ay gecmeden, en cok ihtiyacım oldugu zamanda benden ayrıldı. Annemden 3 ay once babamı, 2 ay sonra halamı kaybettim. Bosandım, ertesı gun işten çıkardılar.
Hayat cok acımasız, insanlar da öyle. Şimdi sen bu henüz evrimini tamamlayamamış oğlan çocuğuna acırsan, ileride kendine daha çok acırsın. Balık baştan kokuyor gerçekten. Böyle saçma sapan sebeple evlilik bitirelim diyen birine güvenip çocuk doğurulmaz. Yazım tarzından da çok kaliteli bir kız olduğun belli.ben kendime söyle bir felsefe edindim: insan evdeki eşyasına bile alışıp kaybolduğuna, kırıldığına vs üzülüyor. Buna da tabi ki üzüleceksin, ama geçecek. Bu sınavda bitecek. Allah hakkında hayıtlı olanı yaşatsın. Hayat her olmazı olduruyor,oluru oldurmuyor. Akışına bırak, bakalım n'olucak? Öpüyorum, sevgiler.
 
Ailesi ve esin uzerine gelsin adimlari sen at. Sen insan degilsin cunku milletin nazi, kaprisi, gururu varda senin yok mu? Sana kolayca boyle olmayacak bitirelim diyor, senin ezilip buzulmeni bekliyor. Tamam kocacim hemen ailenin ayagi altina paspas olurum.. Iyi yapmissin konu sahibi. Yuvami kurtaracagim diye calinmis hayatlari yasamak zorunda olan kadinlarin arasina katilmamissin. Yuvaysa herkese yuva, kadina yuva erkege lololo mu? Ayrica basindan beri dengeyi kuramamis bir insan varmis karsinda. Pisman olma adım atması gereken varsa esin. Erkeklik gururuymus.. Biz kadınlarda gurur ne arasın zaten. İnsan bile değiliz biz.
 
Ailesi ve esin uzerine gelsin adimlari sen at. Sen insan degilsin cunku milletin nazi, kaprisi, gururu varda senin yok mu? Sana kolayca boyle olmayacak bitirelim diyor, senin ezilip buzulmeni bekliyor. Tamam kocacim hemen ailenin ayagi altina paspas olurum.. Iyi yapmissin konu sahibi. Yuvami kurtaracagim diye calinmis hayatlari yasamak zorunda olan kadinlarin arasina katilmamissin. Yuvaysa herkese yuva, kadina yuva erkege lololo mu? Ayrica basindan beri dengeyi kuramamis bir insan varmis karsinda. Pisman olma adım atması gereken varsa esin. Erkeklik gururuymus.. Biz kadınlarda gurur ne arasın zaten. İnsan bile değiliz biz.
önceki konuma yazdıklarımın aynısı, kendimi bilmesem ben yazdım sanacağım :KK49:

bir erkeklik gururu ki tutturmuşlar, ama o değil ona bunu dedirtenler utansın. adamın hayatını bitirdiler.

yani illa ki o da başkasıyla mutlu olabilir ama kararlarını hep başkalarına göre verebilecek biriyle ben yapamıyorum.

geriye bakıyorum, ailesiyle iyi anlaştığımız zamanlara, hiç bir şeyi eşim için yapmamıştım zaten. içimden geldiğinden,gerçekten değer verdiğimden. ama ne zamanki eşim zorlamaya başladı ben geri kaçtım. ona da söyledim böyle ters teptiğini. ne cesaret böyle davrandı diyorum sonra bunu bile bile, tek şey takılıyor aklıma. demek ki hep ailesinin gerisinde kalacaktım ben.
 
Benim de eşim yokken laf çarpmalar vs. çok olur, eşim varken yine az da olsa yaparlar ama eşim anlamaz ne hikmetse. Direkt söylerdim şöyle yaptılar böyle yaptılar diye ama artık çok bunaldım çünkü anlat anlat bitmiyor hep yeni bir şeyler var... Artık evde sinirimden üzüntümden ağlıyorum çatlıyorum, eşim görüp sorunca bir şey yok deyip anlatmıyorum, beyefendi anlatmayınca bana tavır yapıyor anlatmadım diye. İşin kötüsü eşimle de mutlu değilim, konu sahibi arkadaşın eşi gibi bir eşim var ailesinin yanında ben yokum. Dediğin gibi hava atmak aklıma geldi ama mutlu olmadığım eşimle ne gezecem ne havası atacam dedim kendi kendime, arkamdan bi de bunun lâfı oluyor biliyorum, "bize gelmedi bizimle gelmedi, filan yere gitmiş, annesine gitmiş" vs. Yine konu sahibi arkadaş gibi görümceyle ve başka bir akraba kızla sorun yaşadık diye şimdi bütün akrabası sülalesi bana cephe almış durumda, bayram ve özel zorunlu ziyaretler (hac umre uğurlaması karşılaması vb.) dışında gitmiyorum gelmiyorlar. Eşime çok kızıyorum, ondan çok soğuyorum ama yine dayanamayıp gidip sarılıyorum öpüyorum, ondan sonra da kendime kızıyorum beni üzen adama niye sıcak yakın davranıyorum diye. Konu sahibi arkadaştan özür dilerim biz burda başka bir konuya geçtik ben dert anlattım hakkını helâl et Minel00 Minel00
helal olsun ne demek, inşaallah sen de sıkıntılarından bir an önce kurtulursun arkadaşım.
 
Back
X