- 16 Ocak 2021
- 4.291
- 7.698
- 108
- 30
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Sen insan değilsin diyen adamdan çocuk istemeyin bir zahmet. Bu hakaretleri eden adamla nasıl hala aynı evi paylaşıyorsunuz?Beni bilen hatırlayan var mı bilmiyorum ama eşimin aileyle sorunlarım vardı ve bitmedi devam ediyor. Onlar başlarda beni şaşırtan, çok sevildiğimi zannederken eşime şikayet eden davranışlar içine girdiler. Eşim de beni hırpaladı psikolojik anlamda. Bana hakaretler etti. Aileme laf etti. Senin ailen de bana şunu yaptı dediğimde tabi yapar sen insan mısın, onlar tabi seni aramaz sen aranacak birisi misin sanki gibi laflar etti. Bu süreçte ben ailesinden inanılmaz derecede soğudum. Onlar da benden. Ama tabi yine hep ama hep ben haksızım onun gözünde. On yıldır evliyiz. Çocuk yok. O da yılan hikayesi olmuş bir şey zaten. Ben istediğimde o istemedi. O istese ben ona güveniyorum. Çok kırgınım. Bir türlü geçmiyor. Ne yapsam onun gözünde kötü bir kişiyim. Melek olan ailesini aramamış sormamis birisiyim. Onlar da beni hiç aramıyor. Ama onlar aramıyorsa vardır sebebi. Benim yüzümdendir. Ben ara ara düşünmekle birlikte son zamanlarda sürekli boşanmayı düşünüyorum. Böyle gereksizce yıpranmış bir evliliği sürdürmek istemiyorum. Eşimin gözünde haklı önemli olmak istiyorum ama böyle bir şey bir kere bile olmadı. Bir kere. Kırk yaşındayım. Diyorum ki önüne bak. İlla ki bitecek. Neden zaman kaybediyorsun? Bir de diyorum ki yaş kaç oldu. Yalnız yapabilir miyim? Çocuk düşünmüyorum çünkü yanında hep ikinci planda olduğum adamın ailesiyle içli dışlı olmak istemiyorum. Saçma mı düşünüyorum bilmiyorum..ama çok kafam karışık ve mutsuzum. Lütfen bana bir kadın olarak yol gösterin.
Çok uzun oldu sanırım ama kusura bakmayın.
Beni bilen hatırlayan var mı bilmiyorum ama eşimin aileyle sorunlarım vardı ve bitmedi devam ediyor. Onlar başlarda beni şaşırtan, çok sevildiğimi zannederken eşime şikayet eden davranışlar içine girdiler. Eşim de beni hırpaladı psikolojik anlamda. Bana hakaretler etti. Aileme laf etti. Senin ailen de bana şunu yaptı dediğimde tabi yapar sen insan mısın, onlar tabi seni aramaz sen aranacak birisi misin sanki gibi laflar etti. Bu süreçte ben ailesinden inanılmaz derecede soğudum. Onlar da benden. Ama tabi yine hep ama hep ben haksızım onun gözünde. On yıldır evliyiz. Çocuk yok. O da yılan hikayesi olmuş bir şey zaten. Ben istediğimde o istemedi. O istese ben ona güveniyorum. Çok kırgınım. Bir türlü geçmiyor. Ne yapsam onun gözünde kötü bir kişiyim. Melek olan ailesini aramamış sormamis birisiyim. Onlar da beni hiç aramıyor. Ama onlar aramıyorsa vardır sebebi. Benim yüzümdendir. Ben ara ara düşünmekle birlikte son zamanlarda sürekli boşanmayı düşünüyorum. Böyle gereksizce yıpranmış bir evliliği sürdürmek istemiyorum. Eşimin gözünde haklı önemli olmak istiyorum ama böyle bir şey bir kere bile olmadı. Bir kere. Kırk yaşındayım. Diyorum ki önüne bak. İlla ki bitecek. Neden zaman kaybediyorsun? Bir de diyorum ki yaş kaç oldu. Yalnız yapabilir miyim? Çocuk düşünmüyorum çünkü yanında hep ikinci planda olduğum adamın ailesiyle içli dışlı olmak istemiyorum. Saçma mı düşünüyorum bilmiyorum..ama çok kafam karışık ve mutsuzum. Lütfen bana bir kadın olarak yol gösterin.
Çok uzun oldu sanırım ama kusura bakmayın.
Başlığa cevabım mutsuz olduğunuz zaman boşanılır illa somut bir olay yaşamaya gerek yok bana göre en önemli şey mutluluktur o yoksa bende yokum ben bu şekilde boşandım çok hızlı tanıdım çok hızlı evlendim aynı şekilde çok hızlı boşandım somut hiç bir şey yoktu çok da iyi bir ikiliydik iyi arkadaştık ama sadece bu son zamanlarda hiç işte ben bu adamla yaşlanırım hissim yoktu iyi biriydi hepsi bu ama sırf iyi biri diye kimse için senelerimi harcamamam gerektiğini düşündüm mutsuzdum şimdi size gaz vermek istemem ama yalnız yapabilir miyim sorusunu şöyle düşünün siz eşinizden önce vardınız ve sonrası olursa yine var olacaksınız olan kayıp giden yıllarınıza olacak bakın olur mu olmaz mı diye diye kaç sene geçmiş ben örnek vereyim kv ve kpim çok büyük aşıktılar el ele uyurlardı beraber kahvaltı hazırlarlardı ya sanayiye giderken kv den ayrılmazdı oraya bile beraber giderlerdi Allah rahmen eylesin kp 42 de vefat etti o zaman kv 40 yaşındaydı kadın 4 gün sadece suyla beslendi her kapı çaldığında x geldi diye ağlamaktan ölürdü kabullenemedi ben işin açığı toplayamaz diyordum bir ay boyunca inan bana işe giderdim dönüşte önce ona giderdim evime bir yatmaya girdiğimi bilirim bir ay boyunca bir kadın her gün mü ağlar nasıl sevgi nasıl aşk resimleriyle yatardı gördüğüm en mükemmel 5-6 aşktan biriydi kv bir daha asla böyle mutlu olamam bu yaştan sonra olmaz şu bu derken derken 1 sene sonra ayakları yerden kesilecek kadar aşık oldu kendimi liseli gibi hissediyorum diyordu yani aşkın meşkin evliliğin bence yaşı zamanı yok çocuk için yorum yapamayacağım yaşla ilgili ona da bilgili arkadaşlar yaparBeni bilen hatırlayan var mı bilmiyorum ama eşimin aileyle sorunlarım vardı ve bitmedi devam ediyor. Onlar başlarda beni şaşırtan, çok sevildiğimi zannederken eşime şikayet eden davranışlar içine girdiler. Eşim de beni hırpaladı psikolojik anlamda. Bana hakaretler etti. Aileme laf etti. Senin ailen de bana şunu yaptı dediğimde tabi yapar sen insan mısın, onlar tabi seni aramaz sen aranacak birisi misin sanki gibi laflar etti. Bu süreçte ben ailesinden inanılmaz derecede soğudum. Onlar da benden. Ama tabi yine hep ama hep ben haksızım onun gözünde. On yıldır evliyiz. Çocuk yok. O da yılan hikayesi olmuş bir şey zaten. Ben istediğimde o istemedi. O istese ben ona güveniyorum. Çok kırgınım. Bir türlü geçmiyor. Ne yapsam onun gözünde kötü bir kişiyim. Melek olan ailesini aramamış sormamis birisiyim. Onlar da beni hiç aramıyor. Ama onlar aramıyorsa vardır sebebi. Benim yüzümdendir. Ben ara ara düşünmekle birlikte son zamanlarda sürekli boşanmayı düşünüyorum. Böyle gereksizce yıpranmış bir evliliği sürdürmek istemiyorum. Eşimin gözünde haklı önemli olmak istiyorum ama böyle bir şey bir kere bile olmadı. Bir kere. Kırk yaşındayım. Diyorum ki önüne bak. İlla ki bitecek. Neden zaman kaybediyorsun? Bir de diyorum ki yaş kaç oldu. Yalnız yapabilir miyim? Çocuk düşünmüyorum çünkü yanında hep ikinci planda olduğum adamın ailesiyle içli dışlı olmak istemiyorum. Saçma mı düşünüyorum bilmiyorum..ama çok kafam karışık ve mutsuzum. Lütfen bana bir kadın olarak yol gösterin.
Çok uzun oldu sanırım ama kusura bakmayın.
Katılıyorum. Com politik olabilen kendisini saydıran sevdiren kadınlar var. Ben yapamadımBazı kadınlar eş ailesini sevmesede bir şekilde nabza göre şerbet misali eşlerini şok iyi idare edebiliyor. Şimdi hanımlar hiddetlenmeyin hemen :) ama bu da bir meziyet bence yapan örnekleri görüyorum ve bu cevabı nasıl akıl ettin dediğim olmuştur. İstemediği şeyi direkt istemiyorum değilde bambaşka kalıba sokarak söyleyebiliyolar ve haklı oluyorlar . Demem o ki en başından itibaren bu konularda dik mi davrandınız onlar size nasıl davrandı? 10 yılda aile muhabbetinin çoktan bitmiş olması gerekmezmiydi? Bu durumlar tek taraflı bu hale gelmemiştir diye düşünüyorum
Saygısı yok işte aynen. Üzücü olan da bu. Saymayan nasıl sevecek ki? Bana diyor ki sen beni sevmiyorsun, benim için ailemi idare edemedin. Ya ne alakası var. Konu bu değil ki. O benim yanımda olsa bir kerecik. Ben bütün dünyayı idare ederim. Bir kadın kocası için numara bir olmak istiyor. Bu demek değil ki ailesini atsın satsın. Hayır sadece sen benim kıymetlimsin diyebilirsin bana. Demiyor. İlk yıllarda seni her gün görüyorum. Onları yılda bir kez görüyorum diyordu yani şaka gibi. Onlara bir şey diyemezmis. Uzaktaymışlar. Üzülürlermiş. Haksız mıyım nolur söyleyin. Gecelerim zindan oluyor.. uyku tutmuyor.İnsanın en çok guvendiğinin yatagını paylaştgı insanın karşısında olması ne kötu.. Adamın size saygısı yok. .
haklısınız tabi .. Acaba yıllarca siz hep ailesini şikayet mi ettiniz ne biliyim adama kötulediniz mi . yanlış anlamayın beni mesela bende hep dırdır konusurdum baslarda snra buraya yazdım hata yaptgmı anladım.. şimdi mesela yine söyluyorum derdimi ama sen böyle yaptın üzüldüm kendmi yalnız hissettim der gibi söyluyorum adamın aklına böyle sokuyorum o da daha dikkatli olurum diyor mesela.. Başta böyle oldugu için adam zamanla sizi dırdır eden kötuleyen geçimsiz biri olarak gördu kendi ailesini normal benm fikrim bu tabi 10 yıl diyorsunuz tecrubeniz benden fazla evlilik konusunda..Saygısı yok işte aynen. Üzücü olan da bu. Saymayan nasıl sevecek ki? Bana diyor ki sen beni sevmiyorsun, benim için ailemi idare edemedin. Ya ne alakası var. Konu bu değil ki. O benim yanımda olsa bir kerecik. Ben bütün dünyayı idare ederim. Bir kadın kocası için numara bir olmak istiyor. Bu demek değil ki ailesini atsın satsın. Hayır sadece sen benim kıymetlimsin diyebilirsin bana. Demiyor. İlk yıllarda seni her gün görüyorum. Onları yılda bir kez görüyorum diyordu yani şaka gibi. Onlara bir şey diyemezmis. Uzaktaymışlar. Üzülürlermiş. Haksız mıyım nolur söyleyin. Gecelerim zindan oluyor.. uyku tutmuyor.
Yok hiç şikayet etmedim. Hiç. Edemem ki zaten. Böyle bir ihtimal olamaz. Ağızimi açamam. Başlar bağırmalar hakaretler. Sen böyle yaptın üzüldüm demeyi de denedim. O zaman da sen de şöyle yaptın ben de üzüldüm diyor. Artık neticede konuşmayı bile istemiyorum. Bıktım çok fazla. En kötüsü de bu kadar bıkmakhaklısınız tabi .. Acaba yıllarca siz hep ailesini şikayet mi ettiniz ne biliyim adama kötulediniz mi . yanlış anlamayın beni mesela bende hep dırdır konusurdum baslarda snra buraya yazdım hata yaptgmı anladım.. şimdi mesela yine söyluyorum derdimi ama sen böyle yaptın üzüldüm kendmi yalnız hissettim der gibi söyluyorum adamın aklına böyle sokuyorum o da daha dikkatli olurum diyor mesela.. Başta böyle oldugu için adam zamanla sizi dırdır eden kötuleyen geçimsiz biri olarak gördu kendi ailesini normal benm fikrim bu tabi 10 yıl diyorsunuz tecrubeniz benden fazla evlilik konusunda..
her kadın eşi tarafından sevilmek sayılmak ister . yanlış haksız olsa bile bi ortamda yanında ister. burada bi uye vardı ben yazdıgımda bana sey demişti toplumda kocamı yuceltıyorum ne derse evet dıyorum ama eve gidince gerekeni yapıyorum demişti..
Korkuyorum. Ve olay çok boyutlu. Kafam karışıyor. Mesela onun desteği ile kpss kazandım. Memurum şimdi. Nankör hissediyorum kendimi ama ailesiyle ilgili konuda anlaşamıyoruz. Çok hakaret işittim. Onları içime sindiremiyorum. Her daim çelişkiler içindeyim. Sen hastasın da dedi. Psikologa da gittim. Bu arada psikolojik destek almak harika bir şey. Herkesin ihtiyacı var . Yanlış anlaşılmak istemem. Yani demek istiyorum ki desteğe rağmen içindekini atamıyorum. Ben nankör bencil kötü birisi miyim? Ama kötü birisi olmadığıma eminim. Bunu biliyorum. Çevremde de sevilirim inanın. Sırf ailesi ile aram kötü diye ki bunun en büyük suçlusu bence eşim, kötü insan olan ediliyorum. Çok acı çekiyorum inanın yıllarıdır.Cok bile beklemissiniz,deger gormedigim,hirpalandigim yerde bir gun durmam ,sen insan misin dese kocamkn koynuna girmem ,bu zamana kadar neden beklediniz ki
Bence evliliği devam ettirme düşüncesine bile girme 40 yaşındasın gençsin halan yeni bi hayata başla böyle değersiz hissettiğin bi adamın yanında kalma boşanmak için baya bi sebebin varBeni bilen hatırlayan var mı bilmiyorum ama eşimin aileyle sorunlarım vardı ve bitmedi devam ediyor. Onlar başlarda beni şaşırtan, çok sevildiğimi zannederken eşime şikayet eden davranışlar içine girdiler. Eşim de beni hırpaladı psikolojik anlamda. Bana hakaretler etti. Aileme laf etti. Senin ailen de bana şunu yaptı dediğimde tabi yapar sen insan mısın, onlar tabi seni aramaz sen aranacak birisi misin sanki gibi laflar etti. Bu süreçte ben ailesinden inanılmaz derecede soğudum. Onlar da benden. Ama tabi yine hep ama hep ben haksızım onun gözünde. On yıldır evliyiz. Çocuk yok. O da yılan hikayesi olmuş bir şey zaten. Ben istediğimde o istemedi. O istese ben ona güveniyorum. Çok kırgınım. Bir türlü geçmiyor. Ne yapsam onun gözünde kötü bir kişiyim. Melek olan ailesini aramamış sormamis birisiyim. Onlar da beni hiç aramıyor. Ama onlar aramıyorsa vardır sebebi. Benim yüzümdendir. Ben ara ara düşünmekle birlikte son zamanlarda sürekli boşanmayı düşünüyorum. Böyle gereksizce yıpranmış bir evliliği sürdürmek istemiyorum. Eşimin gözünde haklı önemli olmak istiyorum ama böyle bir şey bir kere bile olmadı. Bir kere. Kırk yaşındayım. Diyorum ki önüne bak. İlla ki bitecek. Neden zaman kaybediyorsun? Bir de diyorum ki yaş kaç oldu. Yalnız yapabilir miyim? Çocuk düşünmüyorum çünkü yanında hep ikinci planda olduğum adamın ailesiyle içli dışlı olmak istemiyorum. Saçma mı düşünüyorum bilmiyorum..ama çok kafam karışık ve mutsuzum. Lütfen bana bir kadın olarak yol gösterin.
Çok uzun oldu sanırım ama kusura bakmayın.
Yapmayın Allah aşkına.İyiyken de çok iyi. Sinirlendiği zaman gözü dönüyor. Başlıyor hakarete. Bazen eşyalara zarar veriyor. Sonra da sen beni bu hale getirdin diyor. Saygı gördüğümü düşünmüyorum. İyiyken iyi ama dediğim gibi. Saygılı merhametli bana karşı. Bu benim kafamı karıştırıyor.