Çocuk konusundan da emin değilim. Aslında deli gibi bir istek yok. Ama yaş sınırı da geçtiği için ayrılırsam yapmadığım için pişman olur muyum diye korkuyorum. Daha önce de acaba çocuk yapıp öyle mi boşansam diye konum vardı. Yani kararsız ve panik halindeyim. Toplumun sınırlarından ne de olsa kurtulamıyorum maalesef.
kendine yeni bir düzen kurmaya çalış. Bir işe girmeyi dene.
İşim var. Çalışıyorum. Param kendime yeter çok şükür. Ben yanlız kalmaktan ve hatalı karar vermekten korkuyorum. Suçlu muyum? Gerçekte tek haksız ben miyim? Bunlardan emin olamıyorum. Algım kaymış gitmis sanırım
Yeni evli olsanız düzelme ihtimali olabilirdi bence çünkü küçük yaşlarda aile tartışmaları daha çok olabiliyor ama sizin evliliğinizin oturması gerekirdi 10 senede.Hayat mutsuz bir şekilde geçmez hakkınızda hayırlısı
hep ikinci planda olmaktan bahsediyorsun buda aile olamadığınızı gösteriyor. Eşin sana saygı duymayı öğrenmeli.Ayrılmayı denersin kabul ederse doğru karar vermişsin demek ki kabul etmezse de en azından seni cepte görmez. Ne yaparsa yapsın bırakmıyorsun yanındasın çünkü.
toplumu bırakın Allah aşkınıza. hayatımızın içine limon sıkıyo bu toplum belası. bi hayatımız var ve herkes işine baksın. siz çocuk istiyor musunuz. içinizde çocuk özlemi var mı. ayrılırsanız çocuğunuzla mutlu, maddi olarak da rahat yaşama, o çocuğa bakma imkanınız var mı? bunları düşünün. yok ben zaten çocuk özlemi , isteği duymuyorum derseniz salın rahatlayın. herkes evlenmek de zorunda değil. herkes ana baba olmak için uygun da, istekli de değil. olmak zorunda da değil. sadece, siz ne istiyorsunuz, bunu baz alarak hareket edin.
FAZLA DÜŞÜNÜYORSUNUZ. KENDİNİZE NEDEN BU KADAR KIZGINSINIZ? BOŞANMAK NE ÇÖZÜM NE DE ÖLÜM.
Evet böyle de düşünüyorum ama kabul eder gibi geliyor. Duymaya hazır değilim galiba
Çocuk isteği sadece pişman olur muyum korkusu ile var. Onun dışında istemiyorum çocuk.
Çok teşekkür ederim iyi dileklerin için. Ne diliyorsan daha da fazlası senin olsun. Sağlıkla al kucağına çocuğunu inşallah.
Eh biz bu laftan sonra ne desek boş sen kararını vermişsin bile.Boşanmak isteyen insanın kafa karışıklığı olmaz.Bittiyse biter o kadar.
Madem çocuk yok boşanın önünüze bakın ..ailesiyle başbaşa kalsın onlarla yaşasın eşinizde
Ben benim kanımdan ya da değil hiç bir çocuğun sorumluluğunu almaya hazır hissetmiyorum kendimi. Çocuklara düşkün birisi de olmadım hiç. Ama o kadar sıkışmış hissediyorum ki panikle bir çocuk mu yapsam, ayrılsam mı ne yapsam diye düşünüyorum. Sanki aniden bir karar vermeliyim. Zaman dolmuş artık gibi hissediyorum. Tamamen gönlüm rahat değil. Ömürlük birlikte okuruz ve mutlu oluruz gibi gelmiyor maalesef
koruyucu aile oldugunuz zaman tüm gün bir çocugun sorumlulugu almak zorunda degilsiniz bazen sadece hafta sonları bire onlarla vakit geçirmeniz yeterli. belki bu zamanlarda kendinizi de tartmış olursunuz. düşündügünüz kadar zor mu dedil mi çocuk sahibi olmak. inanın ben bile kendime şaşırıyorum böyle bir dünya ya çocuk getirmek aklı başında olan bir insanın yapacagı şey değil derdim. Ama dediginiz gibi bir anda oldu bir kızım var . Etrafıma bakıyorum yanlış anlaşılma olmasın daha kendisine bakamktan aciz insanlar 7- 8 çocuk yapıyor. hiç bir kaygıları yok. fazla düşünmekte zarar . hakkınızda hayırlısı ama şunuda belirtmek istiyorum boşanınca mutlu olacagınıza inanıyormunuz bunu iyi düşünün. çünkü bir tarafınız bir çocuk isterken diğer tarafınız boşanmak tek başına yaşamak diyor. gerçekten iyi düşünün ve Allah'a bırakın . hakkınızda hayırlısı olsun.
