Hiçbir şey yapamiyorsan vatana millete hayırlı bir evlat yetiştir,ulke adına oda bir başarıdır..
Bende evliligimde sekiz yilimi hiç gibi yaşadım,ne ev ne araba ne bı güvence hep borç üzerine depresyon vs..tek yaptığım çocuğum iyi olsun mutlu olsun
Masallah diyelim Çocuk okula basladi hırslı azimli yakışıklı,hayvanlara düşkün,sanatcil kendine özgün düşünceleri olan herkes tarafından sevilen ,herseyde göze çarpan bir çocuk oldu cikti.. maşallah



Geçen yıl kırk kanaat yuzme kursuna gonderdim..
Öğretmeni sesini yükselterek konuştuğu için "bana saygısızlık yapıyor ,onun dersine girmicem anne"dedi...
Ben şok...:)kendine bu kadar saygı duyan bir çocuk yetiştirdiğim için kendimle gurur duydum
.guzel çocuk yetistirdim..o sekiz yıl hiçte çöp degilmis.belki yasitlarim cok iyi yerdeler ama benim hayatımı yyasasaydilar nerde olacaklarını bilemeyiz..ayrica çocuk için kariyerlerine bir süre ara verecekler belkide...benim artık öyle bir derdim yok onum acik .suan hem açıktan üniverste okuyup KPSS ye hazirlaniyorum..
Milleti bırak kendi hayatına sarıl..