Sorun sadece az konuşmak değil zaten. Ezik hissedisimin duruşuma yansıması. Canımı en çok da bu sıkıyor.Belki cok konusmayi sevmiyorsunuz oyuzden muhabbete katilmiyorsunuz.. çoğu insanlar cok konustukca saçmalıyor zaten. Bos konusmaktansa az öz konusmak daha iyi bana göre..
Aynı durum bende de var sizi çok iyi anlıyorum. Ama kişiliğimiz böyle sonuçta pek çözümü olduğunu da düşünmüyorum. Takipteyim belki güzel fikir veren hanımlar olur.Merhaba. Ben kendimi gerçekten anlamıyorum. Herşey yolunda, mutsuz olmak için bir sebep yok hayatımda. Ama bu eziklik benim canımı sıkıyor. Şımarık olmak istemem o tarz insanlardan da nefret ederim. Ama bu hali de sevmiyorum. ortamda hep en az konuşan kisiyim. Sanki herkes mutlu, bir ben mutsuz ve yalnizmisim gibi. Bu dışardan bakınca, bakislarimdan, durusumdan anlaşılır hale geldi. Kurtulmak istiyorum bu halimden.
İnşallahAynı durum bende de var sizi çok iyi anlıyorum. Ama kişiliğimiz böyle sonuçta pek çözümü olduğunu da düşünmüyorum. Takipteyim belki güzel fikir veren hanımlar olur.
O iç sesimizi durdurmamız zor maalesef.. bazen bende kendimi oyle hissediyorum off şu lafı niye söyledim ya da neden sustum ama kimse kusursuz degil.. biraz kendime güvenim gelsin diye alışveriş yaptım iyi geldi:)))Sorun sadece az konuşmak değil zaten. Ezik hissedisimin duruşuma yansıması. Canımı en çok da bu sıkıyor.
O geçici oluyor ama... Haklısınız iç sesi durdurmak zor. Kendime olan güvenim en aza indi.O iç sesimizi durdurmamız zor maalesef.. bazen bende kendimi oyle hissediyorum off şu lafı niye söyledim ya da neden sustum ama kimse kusursuz degil.. biraz kendime güvenim gelsin diye alışveriş yaptım iyi geldi:)))
+1O geçici oluyor ama... Haklısınız iç sesi durdurmak zor. Kendime olan güvenim en aza indi.
Merhaba. Ben kendimi gerçekten anlamıyorum. Herşey yolunda, mutsuz olmak için bir sebep yok hayatımda. Ama bu eziklik benim canımı sıkıyor. Şımarık olmak istemem o tarz insanlardan da nefret ederim. Ama bu hali de sevmiyorum. ortamda hep en az konuşan kisiyim. Sanki herkes mutlu, bir ben mutsuz ve yalnizmisim gibi. Bu dışardan bakınca, bakislarimdan, durusumdan anlaşılır hale geldi. Kurtulmak istiyorum bu halimden.
Yalnız olmadığımı görmek mutlu etti. Ayrıca niyeyse konu pek ilgi çekici gelmemiş olacak ki kimse birşey yazmiyor+1
Bende de inanılmaz bir özgüven olur alışveriş yapınca çabuk söner. Bu aralar zaten hiç alışveriş de yapamıyorum.
O hissi ve yüze yansıdığı düşüncesini çok iyi bilirim. Kaç yaşındasın bilmiyorum. Üniversteye gitsen ya da bir işe girsen geçer bence. Ben de bir ara öyledim sonra geçmişti. Ama bu aralar yeniden hortladı eziklik hissim. Yurt dışındayım ben o yüzden hortladı. Türkiye'deyken daha kendime güvenli sözünü sakınmayan birine dönüşüyorum.
Konuyu takipteyim.
Hissettiğim şeyi tam olarak "eziklik" ifadesiyle tarif edebiliyorum. Bahsettiğim duygu; herkesten aşağı, yalnız, yüzüne bakılmak istenmeyen, kimsenin muhabbet dahi kurmak istemediği biri gibiyim.sizce ezik ne demek ki?
benim kelime hazinemde böyle bir kelimeye yer yok.
tahminim; bu tanim son 10 yillar daki dizilerinin etkisiyle olsa gerek kullanirlir olmaya basladi ve halen devam ediyor..
az konusan olmak, cok bos konusmalari sevmemek,
samimiyetsiz kalabaliklardan bilerek ve isteyerek uzak duran insanlar vardir elbette.
Ben bu insanlari takdir ediyorum.
Zira Onlar konusamadiklari icin degil konusmamayi tercih ettikleri icin ve samimiyetsizliklere tahammulu olmadigi icin de bazi ortamlarsan bilerek uzak durmaktalar.
Ha varsin; her ortama ayak saglayabiliyorum düsüncesiyle her kelama karismayi bir hüner ve cesaret sayan o bazi cahil cesurlar! istediklerini düsünsünler...onlara kafayi takmamak lazim..
Kitap okuyorum ama ortamda bulunmuyorum. :) Teşekkürler öneri icinKitap oku, ve çokça ortamda bulun
Zamanla açılırsın
Nasıl düzelecegiz peki?O bende de var da yeterince insanlarla kaynaşmadiğımız ve küçükken baskıcı bir ailede büyüdüğümüz için ve yada orantısız sevgi gördüğümüz için ortaya çıkan bir durum.
Mesela ben öğretmenim. Öğrencilerle diyalog kurarak biraz aştım.Nasıl düzelecegiz peki?
Çok konuşanlar daha çok ilgi görüyor ama... Böyle sessiz bir köşede oturunca pek onemsenmiyorsun.Çok konuşunca özgüven mi oluyor? Sessiz kalıp dinlemeyi herkes beceremez öyle düşün. Onlar gibi de olmak zorunda değilsin. Bende çok konuşmam çok konuşan olunca da sıkılırım kafam başka şeylerle meşgul olmaya başlar :) Tabi sonra dinlemediğimi farkedince alakasız birşey diyor hımm evet deyince çok komik bi durum olabiliyor :) Onlar da çok konustugunun farkında ama onlar da kendilerine hakim olamıyorlar.
Ya aslında örnek verecek olursam, halamla (yaslarımız yakın) bir mağazaya gidiyoruz, halamın etrafında dönüyorlar. Ben bir soru soruyorum ağız üstü cevapliyorlar. Tipimde mi bir problem var anlamıyorum ki..-kimsenin bir baskasini asagi görmeye hakki yoktur ki. Görüyorlarsa bu sadece onlarin sorunudur. Zira baskalarini hakir görmek veya kendini üstün görmek erdemli bir huy degildir.
Eger ki siz kendinizi baskalarindan asagi görüyorsaniz da kendinize karsi haksizlik etmis olmaz misiniz?
yalniz olmak duruma göre bazen iyi dir bazen kötü;
samimiyetsiz veya cikar dostluklarindan sa yalniz kalmak iyidir.
ama sürekli yalnizlik iyi degildir buna katiliyorum. iyi ortamlardan da mahrum kaliyorsa insan ozaman kötüdür. hayirli arkadasliklar candir.
ancak; size kendinizi anlattiginiz gibi hissetirenler varsa etrafinizda ve onlardan dolayi böyle hissediyorsaniz ozaman bilin ki sizin icin hayirli olan size kendinizi böyle hissettirmez idi.
Not; Bilmiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?