Tabi canım yandıktan sonra mesafe koydum çok sevdiğim arkadaşlarımla arama. Bilmiyorum bilemiyorum dışarıdan nasıl görünüyor benim bu durumum.temkinli olmak ile on yargiyi birbirine karistirmadigniz,
mesafeli olmakla soguk olmak arasindaki farka ozen gosterdigniz,
kendini bilmeyi ukalaliga donusturmedigniz,
mutevazi olup tesekkur etmeyi bilmek yerine kendinizi ezip aslinda "hicbir sey" yapmadiginiz konusunda israrci olmadiginiz,
ve kotu dedigniz kisiler icin dahi birkereye mahsus sans verip icindeki iyilige firsat tanidigniz surece kendinize yonelttigniz elestirilerden ve tereddutlerinizden kurtulursunuz bence.
son dedigmi maalesef yapacak guc bulamiyorum kendimde, dolayisiyla birinci madddeye donup duruyorum.
yazdiklarinizi okurken aynen aynen diyesayikladim : ))
bu arada takmadignizi soylemissiniz, kaziklari tecrube kabul etmeyi ve degmeyecek insanlari umursamamayi basarmissiniz anladigim kadariyla ; )
zor olan gecniiiis bitmis bile. tek derdiniz mesafe olsun, bence en guzel seydir kendileri : ))
Böyle algılamayanlar da var belli ki. Haklısınız gerçekten. Büyüyor öyle böyle insan.bUNA KÖTÜ OLMAK DEĞİL,BÜYÜMEK DİYORUZ.iNSAN YAŞ ALDIKÇA HUYLARINDA DEĞİŞİMLER OLUR.hAYATINI KİMSEYE GÖRE YAŞAMA
Bir arkadaş bunu insanlara mal etmemek gerektiğini söylemiş. Değiştiriyor insan insanı bal gibi. Ders oluyor, imtihan oluyor, armağan oluyor. Ya bir şeyler katıyor ya da bir şeyler alıyor. Onları suçlamıyorum. Bana aldıklarıyla da verdikleriyle de hayatı öğrettiler. Ama yine de hep güvenmek gerçekten verdiğim değeri alabilmek isterdim.Beni boyle degistiren arkadaslarim oldu evet.
Ben boyle iyiyim, kotu biri oldugumu dusunmuyorum. Arkadas namina kimseye guvenmiyorum.
Insanlara güven diye bir şey kalmadı bende. Samimi olamıyorum önceden sarılıp öptüğüm, sinirlenip beni azarlamalarına izin verdiğim, özürler dilediğim, aptal yerine koyulduğumu anladığım arkadaşlarım sayesinde artık kimseyle samimi olamıyorum. Mutlaka mesafe koyuyorum. Hiçkimseye güvenemiyorum. Şimdi kötü biri mi oldum? Nedense kötü biri olduğumu düşünmeye başladım bu soğukluğum yüzünden. Art niyetli mi düşünüyorum bilmiyorum ama insanların yanında her şeye dikkat etmem gerektiğini düşünüyorum sürekli söyleyeceklerimi hareketlerimi ayarlamaya çalışıyorum. Iyi olduğumda aptal yerine konulacağımı düşünüyorum. Benim iyi niyetimi neden alıp götürdüler ki? Sizi böyle değiştiren arkadaşlarınız, değer verdiğiniz insanlar oldu mu?
Senin fedakarlık yaptığın kadar keşke karşındaki de yapabilse.Bir arkadaş bunu insanlara mal etmemek gerektiğini söylemiş. Değiştiriyor insan insanı bal gibi. Ders oluyor, imtihan oluyor, armağan oluyor. Ya bir şeyler katıyor ya da bir şeyler alıyor. Onları suçlamıyorum. Bana aldıklarıyla da verdikleriyle de hayatı öğrettiler. Ama yine de hep güvenmek gerçekten verdiğim değeri alabilmek isterdim.
Insanlara güven diye bir şey kalmadı bende. Samimi olamıyorum önceden sarılıp öptüğüm, sinirlenip beni azarlamalarına izin verdiğim, özürler dilediğim, aptal yerine koyulduğumu anladığım arkadaşlarım sayesinde artık kimseyle samimi olamıyorum. Mutlaka mesafe koyuyorum. Hiçkimseye güvenemiyorum. Şimdi kötü biri mi oldum? Nedense kötü biri olduğumu düşünmeye başladım bu soğukluğum yüzünden. Art niyetli mi düşünüyorum bilmiyorum ama insanların yanında her şeye dikkat etmem gerektiğini düşünüyorum sürekli söyleyeceklerimi hareketlerimi ayarlamaya çalışıyorum. Iyi olduğumda aptal yerine konulacağımı düşünüyorum. Benim iyi niyetimi neden alıp götürdüler ki? Sizi böyle değiştiren arkadaşlarınız, değer verdiğiniz insanlar oldu mu?
Allah razı olsun. Gerçekten artık üzülüyorum etrafta da soğuk biri olarak biliniyorum galiba artık. Elimde değil. Kimseye gerçekten güvenemiyorum artık. Allahım bizi değer verdiğimizde pişman etmeyecek kişilerle karşılaştırsın.kesinlikle beni de böyle değiştiren değer verdiğim insanlar oldu. ben yumuşak başlı biriyimdir, yani çevremdekiler genelde öyle söyler. anladığım kadarıyla siz de öylesiniz. gerçekten güzel bir durum olsa da bu insana çok şey kaybettiriyor. olaylar ve insanlar insanı öyle bir duruma getiriyor ki insan yaşadıklarının etkisiyle bambaşka biri haline geliyor. bence kötü biri değilsiniz, insanlarla soğuk olmak sizi kötü biri yapmaz. ama herkese güvenmemek ve herkesle samimi olmamak lazım bence de ben acı da olsa bunu öğrendim. ama kötü insanlar için iyi insanları cezalandırmak onlara haksızlık olur diye düşünüyorum. eminim sizin karşınıza da sizin gibi düşünceli ve iyi biri çıkacaktır.
Üniversitede çok değer verip sevdiğim kişiler sayesinde bunu tecrübe edindim ben de. Înanın şimdi onlara karşı duvar gibiyim. Içimde hiçbir şey kalmadı. Uzağım. Birine çok değer verdiğimi belli etmekten bile korkuyorum. Kaldı ki o değeri de veremiyorum. Mutlaka ters tepiyor.Senin fedakarlık yaptığın kadar keşke karşındaki de yapabilse.
Sen kendinden ödün verdikçe senden de eksiliyor bişeyler.
Üniversitede aynı tabaktan yemek yediğim arkadaşım, aynı odada uyuduğum arkadaşım, saçma sapan olaylar yüzünden bana hakaretler etti. Şimdi bebeği olmuş, o kadar duygulandım ki hala onu düşünebiliyorum. Keşke devam etseydi arkadaşlığımız diyorum. Ama geçti bitti artık. Bana sürekli ablalık taslaması canımı sıkıyordu zaten
Dediğin gibi bunlar hayat tecrübesi. Yaşanması gereken, hayatın olmazsa olmazları.
Aslında yalnızlığı seviyorum. Tabi çok da yalnızlığa dayanamam galiba. Eski iyi niyetimi istiyorum sadece. Kendimi düzeltmeye çalışıyorum ama o kadar değişmişim ki. Bir türlü iyi olamıyorum. Gülüyorum konuşuyorum ama hep uzağım. Onların desteğine ihtiyacım olduğunu belli etmek istemiyorum.şu an bana çok yakın bi arkadaşımı anlattın resmen. bazı arkadaşlarıyla yaşadığı problemler yüzünden artık kimseye güvenmek istemiyo senin gibi. ama gördüğüm kadarıyla da bu sebepten çok yalnız çok mutsuz ve çok yıpranmış bi durumda. insanlara güven boşver düşünme. ne olcak en fazla 5 kişi daha güveninin kırar yeterki sen kendini değiştirme. kendini kalbini ve insanları sev.
Insanlara güven diye bir şey kalmadı bende. Samimi olamıyorum önceden sarılıp öptüğüm, sinirlenip beni azarlamalarına izin verdiğim, özürler dilediğim, aptal yerine koyulduğumu anladığım arkadaşlarım sayesinde artık kimseyle samimi olamıyorum. Mutlaka mesafe koyuyorum. Hiçkimseye güvenemiyorum. Şimdi kötü biri mi oldum? Nedense kötü biri olduğumu düşünmeye başladım bu soğukluğum yüzünden. Art niyetli mi düşünüyorum bilmiyorum ama insanların yanında her şeye dikkat etmem gerektiğini düşünüyorum sürekli söyleyeceklerimi hareketlerimi ayarlamaya çalışıyorum. Iyi olduğumda aptal yerine konulacağımı düşünüyorum. Benim iyi niyetimi neden alıp götürdüler ki? Sizi böyle değiştiren arkadaşlarınız, değer verdiğiniz insanlar oldu mu?
Allah razı olsun inşaallah dediğiniz gibi olurum. Iyiyim diyemiyorum. Allah iyilerle karşılaştırsın. Çok uzaklaştım güven duygusundan.bence sen olgunlaşmışsın dostların yine aynılar ama sen artık her şeyin farkındasın kendi arkadaş kriterleri belirlemişsin belli ki aklında :)
bence boyle herkese kolay kolay guvenmektense ilk başta insanları sorgulamak daha iyi
bence boyle olmanız sizi kotu biri yapmaz çunku ileride böyle olmanız sizin için buyuk bir avantaj olabilir size kotuluk yapmaya çalışanların oyunlarına gelmezsiniz hemen kanmazsınız :) size şuanda kotu gelen bir şey aslında hayr olabilir :)
hem iyi biri olduğunuz için kotu olmak istemiyorsunuz
isteseydiniz hiç umursamazdınız bu halinizi :) yanı bence siz hala çok iyi birisiniz sadece insanların gerçk yüzünü gormeye başladınız okadr :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?