neden bukadar zor geliyor herşey..

Iyi geceler bayanlar..

Mutsuzum..
Umutsuzum..
Ne yapacağımı çözemiyorum bi türlü..
Bi yanım git buralardan derken bi yanım korku içinde razı geliyo halime...

Kocamla aramda kalın bir duvar var.. okadar kalın ki akşamları o oturmaosainda ben mutfakta ayrı oturmalar sohbetsiz günler.. bi türlü içimde affedemiyorum ne kendimi ne onu piskolojim alak bullak..

Anneme ayrilcagimi söyledigimden beri bi kere olsun sormadı nasıl gidiyor diye sanki hiç umrunda değilmişim gibi evime geldigi yok ancak beni çağrır çocuğu görmek için...

Kayınvalidemle barıştık ama o yine aynı şeylere devam ediyor sadece çocuğu dudagindan öpmemeye zor ikna edebildim..ve artık yaninda gidecem çocuğumun.. bunu daha anliyamadi ama yarin gidince anlar umarim..

Ben haftanın 5 günü ordan oraya koşuştururken evimde bi çöpü topliyamazken ruh halim beden halim çökmüsken neden herkes çocuğu görme derdinde neden kimse bikere nasıl olduğumu sormuyor..

Ben kv sinirlenirken aslında bişey atladım.. ben aslında kocama sinirliyim kırgınım öfkeliyim..
Ne çocukla ilgilenmek ne evde yardım etmek ne çalışmak ne bi işe yaramak... ancak uyu otur ye offfff kurtulmak istiyorum bu garip gurip evlilikten

Depresyonda olabilirsin
Yardım almayı denesen.
Aslında şu kv-koca odaklı olmaktan vazgeçsen kendine gelirsin de neyse.
Kitap okumaya çalış al çocuğu yürüyüşe git bol bol

Esin calismiomuydu? Bu kadar mutsuzsan ve bu adamin bi faydasi yoksa ve sevmiyosan bencede bi dusun iliskinizi canim. Maalesef hayat hep zor ve zor kalacak.. her kulun bi derdi var senin imtihaninda bu demekki.

3 gündür felaket hastayım. Bu bana iyi geldi ama. Neden biliyor musun? Kendimle ilgilendim. Kendime vakit ayırdım ve kendimden başka hiçbir şeyi düşünmedim. Tavsiye ederim. Hastalanma ama kendine odaklan.

Biraz bir yerlere gitsen kafa dinlesen, mesela uzakta oturan bi akraba vs olabilir, biraz eşinle mesafe olsa özlersiniz belki, çocuğu da alıp birkaç gün başka yerde kal mesela, hem düşünme fırsatı olur hemde kendine vakit ayırırsın