Aile!

Ama en ufak sorunlarında yine aranan ben oluyorum eşim oluyor normalde belki kabullenirdim ama lohusayken zoruma gitti insan başka ne zaman aileye ihtiyaç duyarki zaten.
Benim annem de aynı.
En son tamamen iletişimi kopardım.
2-3 sene hiç görüşmedim. Şimdi yeni yeni görüşüyorum ama mesafeliyim.
 
Bende de sizdeki gibi bir anne var, yıllar içinde çok şey yaptı, anlatıp konunuzu kendi konuma çevirmek istemem.
Artık görüşmüyorum.
Psikolojik olarak bir ağırlıktı bu başlarda, vicdan nedeniyle dayanamadım, aradım, bin pişman etti, kararımın ne kadar doğru olduğunu gösterdi.

Size görüşmeyin demiyorum, diyemem de.

Hatası biline saat doğrudur diye benim hiç sevmediğim bir laf var. Bu lafa göre davranacaksınız, böyle bir insan olduğunu, değişmeyeceğini kabullenecek ve ona göre yaşayacaksınız.
Ben ailemin yanında çok kalmadım ortaokulu ve liseyi dışarda okudum sonra da üniverste yine farklı şehirde ve doğunun bi iline atandım yine yalnız ama sanıyordum ki ailem beni çok özlüyor ne zaman çağırsam gelirler. Bu şekilde asıl yüzlerni görmüş oldum ben iyi ve kendi ayaklqrı üzerinde durabilen onlara destek bi evlat olduğum için bana iyilermiş ne zaman ki anne baba yardıme ihtiyacım var dedim sonuç bu oldu.
 
Benim annem de aynı.
En son tamamen iletişimi kopardım.
2-3 sene hiç görüşmedim. Şimdi yeni yeni görüşüyorum ama mesafeliyim.
Ben onlara inanarak yaşadığım şehirden buraya tayin istedim eşimle geldik inanamıyorum şu olanlara ama bende mesafeli olmak istiyorum artık.
 
Bende kendi ailem olmalarına rağmen inanamıyorum çünkü gerçekten kötü bi evlat değilim ki evlat kötü bile olsa candır ne olursa olsun gidilmez mi? Bende ne kadar bencil olduklarına bu anlarımda şahit oldum malesef.
Aslında kötü bir evlat olmadığınız için bu kadar rahatlar. Eğer olay çıkaracak olsaydınız bu şekilde davranma riskini göze almazlardı. Anne babalarda bu var genelde. Çocuklarının durumuna göre davranış şekilleri de farklı oluyor. Problemli olanın üzerine düşerler mesela, zayıf olana daha çok destek olurlar. Alttan alana karşı daha rahat davranırlar, aralarınım kötü olduğunun üstüne düşerler. Bu şekilde sanırım içten içe bir denge oluşturduklarını düşünüyorlar. Çoğu aile böyledir.
 
Bende kendi ailem olmalarına rağmen inanamıyorum çünkü gerçekten kötü bi evlat değilim ki evlat kötü bile olsa candır ne olursa olsun gidilmez mi? Bende ne kadar bencil olduklarına bu anlarımda şahit oldum malesef.
İnanın benim çevremde şahit olduğum insanların çocuğu da melek gibi, sorumluluk sahibi, saygılı, onlardan maddi yada manevi hiçbir beklentisi olmayan biri. Ama anne ve babası inanılmaz bencil. anlatsam roman olur.
 
34 yasımda ınsanım dogumumla bırlıkte hayatımda 3 kez amelıyat gecırdım
hıc bırınde annem yanımda yoktu :)

daha ben hamıleyken akrabalarımında yanında ''sımdıden soyluyorum dogumunda gelıp bakamam ıstersen kadın tutarım parası neyse verırım'' dedı :KK70:
dogum yaptım 2-3 gun sadece aksam yemegıne geldı yemegını yedı gıttı :KK70: dogum oncesı temızlık yapıyorum yardım ıcın bırını cagırmıstım o esnada oglen ugradı karnım ac dedı kısır yapsana dedı :KK70: o kadar ısımın ıcınde ona kısır yaptım yedı ve gıttı

en onemlısı ne bılıyor musunuz hamılelıgımde bebegımle bırlıkte 38 cm kıst de tasıyor olusum hamılelıgımde acıdan agrıdan 14 kılo verısım ve dogum esnasında 38 cm kıst tum yumurtalıgımı kapladıgı ıcın komple alındı agır amelıyat gecırdım dogumla aynı anda :KK70: ve annem yoktu

benım oyle kardesım falan da yok bır alo dıyen yardıma ıhtıyacın var mı dıyen
kuzenlerım hep baska sehırde
yakın arkadaslarım calısıyor yogunlar sadece 1 tanesı ugradı aksam yemek yaptı bana sagolsun
ılk 3 gun esım yanımdaydı sonra tek basımaydım
gorumcem falan da yok o zamanlar kaynımda evlenmemıstı eltımde yoktu yanı tektım

kayınvalıdemle de gorusmuyordum o da sadece esım yesın dıye oglu ıcın yemek yapmıs gondermıstı yıne sagolsun

ben hayatım boyunca annemın varlıgını hısetmedım hıc bır hastalıgımda amelıyatımda evlenırken bıle mısafırlerden az once dısarıdan gezmeye gelırdı o kadar kısı agırlanacak tek basıma temızlık ve ıkramlıklar hazırladım :KK70:

bır kere bıle anneme su derdım var deyıp anlattıgımı hatırlamam anlatsam buyuk ıhtımal kesın bende sorun bulur hakettıgımı dusunur o yasadıgım sorunu

bu arada sunu da ekleyeyım nedense oyle anneye sahıp cocuklar benım gıbı oluyor kendımızı sevdırmeye mı calısıyoruz taktır mı toplamaya calısıyoruz adam yerıne koysunlar mı ıstıyoruz nedır
duzenlı olarak annemın gıder evını temızler yemegını yapar utusunu falan yapardım her hastalandıgında basından ayrılmadım ben daha cocukken bıle annem cocugummus gıbı ona baktım :) ona hem arkadaslık hem annelık yaptım

ben cocukken annem ergen,ben ergenken annem orta yas bunalımı, ben orta yastayken annem menepoz yasadı
o mu benı buyuttu ben mı onu bellı degıl


sonuc ne soyleyeyım
annemden uzaklasma kararı aldım :) cunku esımın yanında da cocugumun yanında da bana kotu davranıyordu sozlerı elestırılerı yapamadıgı basaramadıgı annelıgı

umarım bu yazdıklarımı okursun anne

kendısıne kırıldıgımı soyledıgımde anne olmak kolay degıl degerımı bılmıyorsun o kadar dogurdum buyuttum senı anne olunca anlayacaksın benı demıstın

anne olunca ofkem kırgınlıgım daha arttı cocuk ne degerlı ne kıymetlı anlamıs oldum ve bana yaptıkların aslında sıddetmıs bunu gordum.

konu sahıbı ılk kez bır konuya bu denlı ıcımı dokuyorum cunku aıle konusu bır cok kısının kanayan yarası
benım sansım babam harıka bır babam var hem arkadasım hem dostum hem anne hem baba , bana o yetıyor ,cocugum var esım var bana onlar yetıyor

sızde kendınıze yetmeyı ogreneceksınız , kım olursa olsun kımseye hakettıgınden fazla deger vermeyın sıze deger vermeyene yanınızda olmayana mesafe koyun ınanın daha mutlu olacaksınız

ınsanın ıyı gununde herkes yanında olur
onemlı olan zorda ve yalnız hıssettıgımızde kımın nerede durdugu .

annenızın yaptıgı hatalardan da ders cıkarın kendı cocugunuza aynısını yapmamak ıcın
bazı ınsanlar boyle ıste onu oyle kabul edın bazılarının ınsan sevgısı az oluyor evlat sevgısı derın olmuyor
onu oyle kabul edın ve mesafe koyun kı bu sayede beklentınız bıtecek ve uzuntunuz azalacak
 
Nasıl anlatsam bilemiyorum. İnsana hayatta herkes değer verse annesi vermese o insan değerli hisseder mi? Yardıma ihtiyacı olduğunda tüm dünya yanında olsa annesi olmasa kendisi yalnız ve çaresiz hissetmez mi insan? Neden bu kadar beklenti içine girdiğimi de bilmiyorum bu anlamda suç bende ama başka türlüsünü de yapamıyorum. Yaşadığım hayal kırıklığı öyle büyükki kime anlatsam dert yansam neden böyle desem kim bana mantıklı bi cevap verir?
Bende anne oldum hemde 17 gün önce çocuğumu kucağıma aldığıma sevinemedim. Annemden sadece manevi olarak yanımda olmasını bekledim ama ne hamileyken ne şu anda yanımda olmak istemedi sadece kendini düşündü. Üstelik beni bu şehre çağıran her şekilde destek olacağını söyleyen kendisiydi. Ben bu zamana kadar ailemde herkese elimden geldiğince maddi manevi destek oldum anneme babama kardeşlerime bari onun hatrına yapsaydı. Hastanede doğum yaptığım ilk gün acıdan kıvranırken ufacık bebekle beni bıraktı kocanla baş başa kalın diye çıktı gitti. Eve geldiğimde türlü bahanelerle gelmek istemedi gelse de kalmak istemedi. Sadece bi gece kaldı ve hayatımda yaşadığım en kötü gecelerden biriydi diyebilirim. Çocuk ağladı ben ağladım dönüp bakmadı bile uyudu sadece. Bikaç gün sonra aradım ağladım bana demogoji yapma dedi stresten sütüm kesildi bebeğimi mamayla beslemek zorunda kaldım dikişlerim açıldı yine stresten. Ablam geldi bakmak için ona da o benim kızım sen bakma ben bakarım demiş ama yine yok tabiki. Bu sabah neden böyle yapıyosun ben sana ne yaptım diye mesaj attım. Kafamı dinliyorum anlayış göster yazmış. Neden? Ne oldu ne yaşadın da kafanı dinleme ihtiyacı hissettin?
Yanlış anlamayın beklentim gelsin yemek yapsın çocuğa baksın değil ben en ağrılı halimde bile kalktım işlerimi yaptım bebeğime baktım banyosunu bile amqn ben korkarım diye ellemedi ki bu insan 3 çocuk 3 te torun büyüttü. Sadece gelip yanımda olsaydı evde bi nefes olsaydı yeter di kendisine de söyledim ama bunu yapmak bile zor geldi. Babam da aynı annem gibi evime sadece yemek yemeye geldi torununu sormadı bile. Ben bu insanlar için kaç senedir kredi ödüyorum. Her sorjnlarında ben anne baba gibi yanlarında oluyorum. Kavga ettiklerinde aralarını yapmaya çalışıyorum her ikisine de destek oluyorum eşim bi evlat gibi senelerdir her işlerine koşuyo. Size soruyorum çünkğ ben sebebini anlayamadım. Neden böyle? Ben mi çok taviz verdim yoksa aslında olması gereken bu mu?
Merhaba, yeni doğum yapmışsınız öncelikle hayırlı olsun Allah analı babalı büyütsün. Tabi ki herkes ister ailesinin iyi ve kötü günde yanında olmasını ama malesef çoğu kişi sizinle aynı durumdan muzdarip. Her ailede bir tane kıymetli vardır. Üstelik her zor zamanında diğer evladı yanında olmasına rağmen kıymetli olan diğeri olur. Tabi ki nadiren evlat ayrımı yapmayan anne babalar vardır ne şanslı onlara. Size demem o ki, ben onlara şunu yaptım bunu yaptım vs olarak düşünüp kendinizi üzmeyin. Siz, üzerinize düşen evlatlık vazifesini bugüne kadar yapmışsınız, onlar bilmese Allah bilir. Bundan sonra herkese, size verdikleri kadar değer verin.
Ancak şimdi sizin de bir evladınız var, anneniz yüzünden onun içeceği sütü eksiltmeyin. Ona vereceğiniz mutluluğu,huzuru ondan esirgemeyin. Eşinizle mutluysanız, siz de kendi yuvanızda kendi küçük ailenizle mutlu olun. Emin olun en güzeli bu. Uzun yazdım kusura bakmayın ama yeni doğum yapmış bir hemcinsimin üzülmesine çok üzüldüm. Umarım anneniz dahi olsa kimseyi takmayıp eşiniz ve çocuğunuzla çok mutlu olursunuz.
 
Aslında kötü bir evlat olmadığınız için bu kadar rahatlar. Eğer olay çıkaracak olsaydınız bu şekilde davranma riskini göze almazlardı. Anne babalarda bu var genelde. Çocuklarının durumuna göre davranış şekilleri de farklı oluyor. Problemli olanın üzerine düşerler mesela, zayıf olana daha çok destek olurlar. Alttan alana karşı daha rahat davranırlar, aralarınım kötü olduğunun üstüne düşerler. Bu şekilde sanırım içten içe bir denge oluşturduklarını düşünüyorlar. Çoğu aile böyledir.
Aynen öyle , ben en son anneme siz bana ne emek verdiniz ki dedim . Ortaokulda yurttaydım , lisede , üniversitede yurttaydım hiçbir derdimi anlatmadım aman üzülürler diye . Ben onlara evlat değil , bir kardeş oldum sanırım . O yüzden evin balkonuyum derim kendime .
Hem şimdi düşünüyorum da bir orkideye bakmak ve diğer salon bitkilerine bakmak aynı mı ? Emek verdikçe daha çok seviyorsun . Bak orkidem çiçek açtı diyorsun . Diğeri tavana kadar tüm heybetiyle büyüyor yine de değeri olmuyor .
Bu bir gerçek .
Deveye diken insana ..... yarar dememiş mi atalarımız .
 
Ama en ufak sorunlarında yine aranan ben oluyorum eşim oluyor normalde belki kabullenirdim ama lohusayken zoruma gitti insan başka ne zaman aileye ihtiyaç duyarki zaten.

bakın rahmetli dedemin kendime şiar edindiğim bir sözü vardı; anne babanın evladının üzerinde hakkı olduğu kadar, evladın da anne baba üzerinde hakkı vardır diye..
siz ailenizin hakkını yeteri kadar ödemişsiniz ama kendi hakkınızı yeteri kadar alamamışsınız.
artık anamdır babamdır diye üzerlerine düşmek zorunda hissetmeyin kendinizi.. maddi veya manevi destek göstermek zorunda değilsiniz.
bence tavrınızı alın siz de rahat edersiniz. en azından bir şey yapmazsanız psikolojik olarak karşılık da beklememiş olursunuz. evinizde eşiniz ve evladınızla huzurunuz yerinde olur.
 
bakın rahmetli dedemin kendime şiar edindiğim bir sözü vardı; anne babanın evladının üzerinde hakkı olduğu kadar, evladın da anne baba üzerinde hakkı vardır diye..
siz ailenizin hakkını yeteri kadar ödemişsiniz ama kendi hakkınızı yeteri kadar alamamışsınız.
artık anamdır babamdır diye üzerlerine düşmek zorunda hissetmeyin kendinizi.. maddi veya manevi destek göstermek zorunda değilsiniz.
bence tavrınızı alın siz de rahat edersiniz. en azından bir şey yapmazsanız psikolojik olarak karşılık da beklememiş olursunuz. evinizde eşiniz ve evladınızla huzurunuz yerinde olur.
30 yaşımda bunu öğrenmiş olmak çok zor ama mesafe koyacağım evet.
 
Aynen öyle , ben en son anneme siz bana ne emek verdiniz ki dedim . Ortaokulda yurttaydım , lisede , üniversitede yurttaydım hiçbir derdimi anlatmadım aman üzülürler diye . Ben onlara evlat değil , bir kardeş oldum sanırım . O yüzden evin balkonuyum derim kendime .
Hem şimdi düşünüyorum da bir orkideye bakmak ve diğer salon bitkilerine bakmak aynı mı ? Emek verdikçe daha çok seviyorsun . Bak orkidem çiçek açtı diyorsun . Diğeri tavana kadar tüm heybetiyle büyüyor yine de değeri olmuyor .
Bu bir gerçek .
Deveye diken insana ..... yarar dememiş mi atalarımız .
Doğru haklısınız. Ağlamayana gerçekten meme yok. Ben çöpsüz üzümdüm onlar için çocukluğumdan beri sorunsuz evlat sınav kaygımı yaşamadılar ders sorunım olmadı dersane sıkıntısı bile yaşatmadım ama demek yaşatmak lazımmış.
 
Merhaba, yeni doğum yapmışsınız öncelikle hayırlı olsun Allah analı babalı büyütsün. Tabi ki herkes ister ailesinin iyi ve kötü günde yanında olmasını ama malesef çoğu kişi sizinle aynı durumdan muzdarip. Her ailede bir tane kıymetli vardır. Üstelik her zor zamanında diğer evladı yanında olmasına rağmen kıymetli olan diğeri olur. Tabi ki nadiren evlat ayrımı yapmayan anne babalar vardır ne şanslı onlara. Size demem o ki, ben onlara şunu yaptım bunu yaptım vs olarak düşünüp kendinizi üzmeyin. Siz, üzerinize düşen evlatlık vazifesini bugüne kadar yapmışsınız, onlar bilmese Allah bilir. Bundan sonra herkese, size verdikleri kadar değer verin.
Ancak şimdi sizin de bir evladınız var, anneniz yüzünden onun içeceği sütü eksiltmeyin. Ona vereceğiniz mutluluğu,huzuru ondan esirgemeyin. Eşinizle mutluysanız, siz de kendi yuvanızda kendi küçük ailenizle mutlu olun. Emin olun en güzeli bu. Uzun yazdım kusura bakmayın ama yeni doğum yapmış bir hemcinsimin üzülmesine çok üzüldüm. Umarım anneniz dahi olsa kimseyi takmayıp eşiniz ve çocuğunuzla çok mutlu olursunuz.
Çok teşekkür ederim. Şu an yavrum kucağımda uyuyor onun kokusu bile beni teselli ediyor tek duam onu mutlu edecek bir anne olmak.
 
34 yasımda ınsanım dogumumla bırlıkte hayatımda 3 kez amelıyat gecırdım
hıc bırınde annem yanımda yoktu :)

daha ben hamıleyken akrabalarımında yanında ''sımdıden soyluyorum dogumunda gelıp bakamam ıstersen kadın tutarım parası neyse verırım'' dedı :KK70:
dogum yaptım 2-3 gun sadece aksam yemegıne geldı yemegını yedı gıttı :KK70: dogum oncesı temızlık yapıyorum yardım ıcın bırını cagırmıstım o esnada oglen ugradı karnım ac dedı kısır yapsana dedı :KK70: o kadar ısımın ıcınde ona kısır yaptım yedı ve gıttı

en onemlısı ne bılıyor musunuz hamılelıgımde bebegımle bırlıkte 38 cm kıst de tasıyor olusum hamılelıgımde acıdan agrıdan 14 kılo verısım ve dogum esnasında 38 cm kıst tum yumurtalıgımı kapladıgı ıcın komple alındı agır amelıyat gecırdım dogumla aynı anda :KK70: ve annem yoktu

benım oyle kardesım falan da yok bır alo dıyen yardıma ıhtıyacın var mı dıyen
kuzenlerım hep baska sehırde
yakın arkadaslarım calısıyor yogunlar sadece 1 tanesı ugradı aksam yemek yaptı bana sagolsun
ılk 3 gun esım yanımdaydı sonra tek basımaydım
gorumcem falan da yok o zamanlar kaynımda evlenmemıstı eltımde yoktu yanı tektım

kayınvalıdemle de gorusmuyordum o da sadece esım yesın dıye oglu ıcın yemek yapmıs gondermıstı yıne sagolsun

ben hayatım boyunca annemın varlıgını hısetmedım hıc bır hastalıgımda amelıyatımda evlenırken bıle mısafırlerden az once dısarıdan gezmeye gelırdı o kadar kısı agırlanacak tek basıma temızlık ve ıkramlıklar hazırladım :KK70:

bır kere bıle anneme su derdım var deyıp anlattıgımı hatırlamam anlatsam buyuk ıhtımal kesın bende sorun bulur hakettıgımı dusunur o yasadıgım sorunu

bu arada sunu da ekleyeyım nedense oyle anneye sahıp cocuklar benım gıbı oluyor kendımızı sevdırmeye mı calısıyoruz taktır mı toplamaya calısıyoruz adam yerıne koysunlar mı ıstıyoruz nedır
duzenlı olarak annemın gıder evını temızler yemegını yapar utusunu falan yapardım her hastalandıgında basından ayrılmadım ben daha cocukken bıle annem cocugummus gıbı ona baktım :) ona hem arkadaslık hem annelık yaptım

ben cocukken annem ergen,ben ergenken annem orta yas bunalımı, ben orta yastayken annem menepoz yasadı
o mu benı buyuttu ben mı onu bellı degıl


sonuc ne soyleyeyım
annemden uzaklasma kararı aldım :) cunku esımın yanında da cocugumun yanında da bana kotu davranıyordu sozlerı elestırılerı yapamadıgı basaramadıgı annelıgı

umarım bu yazdıklarımı okursun anne

kendısıne kırıldıgımı soyledıgımde anne olmak kolay degıl degerımı bılmıyorsun o kadar dogurdum buyuttum senı anne olunca anlayacaksın benı demıstın

anne olunca ofkem kırgınlıgım daha arttı cocuk ne degerlı ne kıymetlı anlamıs oldum ve bana yaptıkların aslında sıddetmıs bunu gordum.

konu sahıbı ılk kez bır konuya bu denlı ıcımı dokuyorum cunku aıle konusu bır cok kısının kanayan yarası
benım sansım babam harıka bır babam var hem arkadasım hem dostum hem anne hem baba , bana o yetıyor ,cocugum var esım var bana onlar yetıyor

sızde kendınıze yetmeyı ogreneceksınız , kım olursa olsun kımseye hakettıgınden fazla deger vermeyın sıze deger vermeyene yanınızda olmayana mesafe koyun ınanın daha mutlu olacaksınız

ınsanın ıyı gununde herkes yanında olur
onemlı olan zorda ve yalnız hıssettıgımızde kımın nerede durdugu .

annenızın yaptıgı hatalardan da ders cıkarın kendı cocugunuza aynısını yapmamak ıcın
bazı ınsanlar boyle ıste onu oyle kabul edın bazılarının ınsan sevgısı az oluyor evlat sevgısı derın olmuyor
onu oyle kabul edın ve mesafe koyun kı bu sayede beklentınız bıtecek ve uzuntunuz azalacak
Evet anne olunca anlarsın sözünü bende çok duydum ve anne oldum ama annemi anlamadım hiç anlamadım hemde. İnşallah asla da anlamam hak vermem ve yavruma böyle düşündürecek bi anne olmam. Eşiniz ve yavrunuzla mutlu olmanıza çok sevindim keşke bende en azından babam var diyebilseydim. İnanın babam annemden beter anlatsam heralde apayrı bi konu olur.
 
Aslında kötü bir evlat olmadığınız için bu kadar rahatlar. Eğer olay çıkaracak olsaydınız bu şekilde davranma riskini göze almazlardı. Anne babalarda bu var genelde. Çocuklarının durumuna göre davranış şekilleri de farklı oluyor. Problemli olanın üzerine düşerler mesela, zayıf olana daha çok destek olurlar. Alttan alana karşı daha rahat davranırlar, aralarınım kötü olduğunun üstüne düşerler. Bu şekilde sanırım içten içe bir denge oluşturduklarını düşünüyorlar. Çoğu aile böyledir.
Evet en büyük problem o benim kendi kendime herşeyi halletmem. Hamileyken en ağır halimde bile yemek yaptırdı temizlik yaptırdı kendi elini bile sürmedi erkek kardeşimin eşini de bi aylık olduğu günden itibaren koltuktan kaldırmamıştı. İnşallah ben ilerde böyle olmam.
 
Evet anne olunca anlarsın sözünü bende çok duydum ve anne oldum ama annemi anlamadım hiç anlamadım hemde. İnşallah asla da anlamam hak vermem ve yavruma böyle düşündürecek bi anne olmam. Eşiniz ve yavrunuzla mutlu olmanıza çok sevindim keşke bende en azından babam var diyebilseydim. İnanın babam annemden beter anlatsam heralde apayrı bi konu olur.
ınsallah oyle guzel bır hayatınız olur kı gecmıs uzuntulerınız aklınıza bıle gelmez :KK68: evladınızla aılenızle saglıklı omur dılıyorum
kendı aılenız var artık gecmıse baktıkca uzuntuler bıze hıc bır fayda saglamayacak en guzelı sızı uzen kısılere koyacagınız mesafe , kapınızı kapattıgınızda dısarıda kalıyorlar :) oyle dusunun
 
ınsallah oyle guzel bır hayatınız olur kı gecmıs uzuntulerınız aklınıza bıle gelmez :KK68: evladınızla aılenızle saglıklı omur dılıyorum
kendı aılenız var artık gecmıse baktıkca uzuntuler bıze hıc bır fayda saglamayacak en guzelı sızı uzen kısılere koyacagınız mesafe , kapınızı kapattıgınızda dısarıda kalıyorlar :) oyle dusunun
Teşekkür ederim inşallah sizde çok mutlu olun😊
 
Nasıl anlatsam bilemiyorum. İnsana hayatta herkes değer verse annesi vermese o insan değerli hisseder mi? Yardıma ihtiyacı olduğunda tüm dünya yanında olsa annesi olmasa kendisi yalnız ve çaresiz hissetmez mi insan? Neden bu kadar beklenti içine girdiğimi de bilmiyorum bu anlamda suç bende ama başka türlüsünü de yapamıyorum. Yaşadığım hayal kırıklığı öyle büyükki kime anlatsam dert yansam neden böyle desem kim bana mantıklı bi cevap verir?
Bende anne oldum hemde 17 gün önce çocuğumu kucağıma aldığıma sevinemedim. Annemden sadece manevi olarak yanımda olmasını bekledim ama ne hamileyken ne şu anda yanımda olmak istemedi sadece kendini düşündü. Üstelik beni bu şehre çağıran her şekilde destek olacağını söyleyen kendisiydi. Ben bu zamana kadar ailemde herkese elimden geldiğince maddi manevi destek oldum anneme babama kardeşlerime bari onun hatrına yapsaydı. Hastanede doğum yaptığım ilk gün acıdan kıvranırken ufacık bebekle beni bıraktı kocanla baş başa kalın diye çıktı gitti. Eve geldiğimde türlü bahanelerle gelmek istemedi gelse de kalmak istemedi. Sadece bi gece kaldı ve hayatımda yaşadığım en kötü gecelerden biriydi diyebilirim. Çocuk ağladı ben ağladım dönüp bakmadı bile uyudu sadece. Bikaç gün sonra aradım ağladım bana demogoji yapma dedi stresten sütüm kesildi bebeğimi mamayla beslemek zorunda kaldım dikişlerim açıldı yine stresten. Ablam geldi bakmak için ona da o benim kızım sen bakma ben bakarım demiş ama yine yok tabiki. Bu sabah neden böyle yapıyosun ben sana ne yaptım diye mesaj attım. Kafamı dinliyorum anlayış göster yazmış. Neden? Ne oldu ne yaşadın da kafanı dinleme ihtiyacı hissettin?
Yanlış anlamayın beklentim gelsin yemek yapsın çocuğa baksın değil ben en ağrılı halimde bile kalktım işlerimi yaptım bebeğime baktım banyosunu bile amqn ben korkarım diye ellemedi ki bu insan 3 çocuk 3 te torun büyüttü. Sadece gelip yanımda olsaydı evde bi nefes olsaydı yeter di kendisine de söyledim ama bunu yapmak bile zor geldi. Babam da aynı annem gibi evime sadece yemek yemeye geldi torununu sormadı bile. Ben bu insanlar için kaç senedir kredi ödüyorum. Her sorjnlarında ben anne baba gibi yanlarında oluyorum. Kavga ettiklerinde aralarını yapmaya çalışıyorum her ikisine de destek oluyorum eşim bi evlat gibi senelerdir her işlerine koşuyo. Size soruyorum çünkğ ben sebebini anlayamadım. Neden böyle? Ben mi çok taviz verdim yoksa aslında olması gereken bu mu?
Insan sırf anne diye iyi biri değildir
 
X