Neden çocuklar sadece anneninmis gibi davranılıyor

Bu da bir yerde yetiştirme tarzı hatası işte, erkek çocuklarına ağa paşa muamalesi yapılıyor. Aman yemeğini önüne koyalım, ay şu tatlıyı sever akşama yetiştirelim, yatağını toplayalım.
Sonra temel ihtiyaçlarını bile karşılamaktan aciz primatlar yetişiyor
Yani olabilir. Neticede bizler de bi ananın kuzusuyduk, hasta olduğumuzda bizle ilgilenen, corbamızı aşımızı getiren bir annemiz vardı 🤷‍♀️ ama genel olarak her zaman o tarz bir muamele gormuyorduk. Kafalarının çok basmama, duygusal ve bilişsel zekalarının düşük olma sebebi bu (erkek evladımcılık) olabilir.
 
İşte ben babasi da optugunde aynı duyguyu yaşasınlar istiyorum. Ama annesinin kendine yapistirdigi çocuk bunu yapmıyor bence. Anneliğin tek özel kısmı gebeyken tekmelerini hissetmek olabilir. Emzirmek de pek benlik değildi işin açığı. Memelerim ortada inek gibi dolanmakdan mememin gündem olmasindan oldukça rahatsızdim. Ama aaa anne sütü çok önemli diye diye zehir edildi o süreçte.
Belki de annelik bana göre değil. Baba olmalıydim. Cinsiyet mi degistirsem 🤣
Annesi yapıştırmıyor. Çocuk anne karnında baba sesini dış ses olarak duyarken annesini direkt içeriden gelen ses olarak duyuyor ses telleri dolayısıyla. Emerken annesinin kokusunu duyuyor. Aylarca annesinin vücut salgısını içiyor.
Elbette doğal olarak anneyle arada başka bir bağ var.
Erkekler her konuda eşitim. Feministim de.
Ama çocuk benim. Anaerkil düzen aslında bu. Babası kim olursa olsun bu çocuk benim. Ben karnımda taşıdım. Ben doğurdum. Ben emzirdim. Benim kokumla sakinleşti. Anne kokusu diye bir şey var.
Ben babası olduğunu bildiğim için o adam baba olduğunu biliyor. Ben doğurdum kimsenin beyanına ihtiyacım yok. Erkekse kadın babası sensin dersen biliyor.
Dolayısıyla burada eşit değilim. Üstünüm. Çocuk en çok benim evet. Daha üstünüm. Kusura bakmasınlar kendi evladım derdiyle zoruyla yormasıyla üzmesiyle de en çok benim. Gururuyla, sevinciyle de en çok benim.
 
Herkes size hak vermiş ama burda da boşanmalarda çocuğu babasına veren kadınlara ne biçim annesin asla çocuğumu babaya vermezdim bir anne çocuğunu nasıl bırakır gibi eleştiriler geliyor. Bu da ilginç
O linçi yapanlardan biri değilim, baba bakabilecek kapasitedeyse kesinlikle bu sorumluluğun altına sokulabilir. Erkeğin sorumluluktan kurtulma hakkı varsa kadının da var
 
Yani olabilir. Neticede bizler de bi ananın kuzusuyduk, hasta olduğumuzda bizle ilgilenen, corbamızı aşımızı getiren bir annemiz vardı 🤷‍♀️ ama genel olarak her zaman o tarz bir muamele gormuyorduk. Kafalarının çok basmama, duygusal ve bilişsel zekalarının düşük olma sebebi bu (erkek evladımcılık) olabilir.
Dünyaya gelirken hepimiz aynıydık, sorun cinsiyete göre değişen yetiştirme tarzı.
Hastalık durumu ekstremdir ama bu ülkede erkek çocukları af edersiniz koltukta davar gibi otururken kız çocuğu abisine, babasına yemek hazırlasın diye mutfağa çağırılır. Yemek biter erkek yine davar gibi kanepeye oturup çay beklerken kız çocuğu masa toplar, çayı getirir.
Böyle bir ailede büyümedim ama ne yazık ki toplumumuz böyle.
 
Ha şunuda soyleyeyim. Bahsettiginiz duzen anneler erkek cocugu yetistirmeyi ogrendiginde biter. Ağam, paşam, sen dur suyunu ben getireyim diye büyütülen, kazik kadar olmasina ragmen her hizmeti gorulen adamlara dogum izni verirsen adamlar eşine cinnet gecirtir.
Cogu baba cocugun aglamasindan oturu uyuyamiyorum diye yatak ayırıyor. Bu erkeklere kendi kendilerine bakma sorumlulugu bile verilmemis ki kendi cocuklarina baksinlar
Bence bitmez.
Doğurdum kocam yanımda tek kaldı. Bana ve bebeğe baktı. Ben sezeryadan çıkmışım, ayağa kalkıp alamadım bile. Ama bebek eşimde değiş ben de sakinleşti. Çünkü daha anne karnından sesime alışıktı, kokuma alışıktı, süt bendeydi.
Büyüdü şu an altı yaşında, ben geceleri babaya bırakıp dışarı çıkan da bir anneyim. Haftasonu ikisi mutlaka parka bahçeye beraber baş başa inerler. Banyosunu babası yaptırır ilk günden bugüne. Her konuda eşit sorumluluk alır.
Ama oğlum canı acısın, korksun anne diye ağlar bana koşar. Düşünce bana öptürür dizini.
Aramızda organik bir bağ var.
Erkekler ne yaparsa yapsın bunu değiştiremez. Bu bizim süper gücümüz bence.
vazgeçmeye de hiiiç niyetim yok kendi adıma
 
Babasının kızının altına değiştirmesini, banyo yaptırmasini istemeyen rahatsız olan anneler var..

Hem kadının hem erkeğin kafasına yapısını değiştirmek bu ülkede oldukça zor. İlk önce kadınların değişmesi lazım.
Orada küçük bir ayrıntı var. Gelişim uzmanları erkek çocuklarını babalarının kız çocuklarını annelerinin yıkamasını öneriyor, hem mahremiyet hem gelişim açısından. Biz öyle yaptık, oğlumu babası kızımı da ben yıkadım
 
İşte hayvanlarla aramızdaki fark, biz sorguluyoruz, gelişiyoruz ve değişiyoruz. Onlar teknoloji çağına çıkamadı, yerleşik hayata, tarıma geçemedi halâ avlayıcı toplayıcı çağdalar 😁
Anne aslan olarak önce yavrularımı doyururum erkek aslan aç kalırsa anasının sürüsüne gitsin :)
Bak yine kısırdöngü ana :)
 
Babaların sorumluluklarının farkında olması gerektiği ayri bir konu ama anne ile baba aynı değil bence. Hele ilk yıllar hiç değil.
Eşim her konuda elinden geleni yapar, çocuklara çok düşkündür ama bebeklik dönemlerinde anne kucağında, kokusunda, memesine rahatlıyor çocuklar. Bu 2-3 yasa kadar aynı oranda devam ediyor ve yok sayamayiz. Sonrasında babanin rolü daha çok ortaya çıksada annelik farklı.
Ben çocuklarımi babalarına bırakıp dışarı da çıkıyorum rahat rahat, 3 yaşında sonra iki çocuğumu bırakıp şehir dışında da çıktım. Babalarına da güvenirim, gözüm arkada kalmaz. Kizımı 4 yaşındayken eşimle bir haftalığına memleketine de göndermiştim. Bağımlı değilim ama işin sonunda yine de annenin çocuğun hayatındaki yerinin farklı olduğunu düşünüyorum.
Toplumsal olarak babalik kavramında sıkıntıların olduğu konusu su götürmez bir gerçek ama bunu annenin cocugun dünyasındaki yerini aslinda öyle değil diyerek düzeltemeyiz.
 
Son düzenleme:
Annesi yapıştırmıyor. Çocuk anne karnında baba sesini dış ses olarak duyarken annesini direkt içeriden gelen ses olarak duyuyor ses telleri dolayısıyla. Emerken annesinin kokusunu duyuyor. Aylarca annesinin vücut salgısını içiyor.
Elbette doğal olarak anneyle arada başka bir bağ var.
Erkekler her konuda eşitim. Feministim de.
Ama çocuk benim. Anaerkil düzen aslında bu. Babası kim olursa olsun bu çocuk benim. Ben karnımda taşıdım. Ben doğurdum. Ben emzirdim. Benim kokumla sakinleşti. Anne kokusu diye bir şey var.
Ben babası olduğunu bildiğim için o adam baba olduğunu biliyor. Ben doğurdum kimsenin beyanına ihtiyacım yok. Erkekse kadın babası sensin dersen biliyor.
Dolayısıyla burada eşit değilim. Üstünüm. Çocuk en çok benim evet. Daha üstünüm. Kusura bakmasınlar kendi evladım derdiyle zoruyla yormasıyla üzmesiyle de en çok benim. Gururuyla, sevinciyle de en çok benim.
Alkışlıyorum.
 
Bence bitmez.
Doğurdum kocam yanımda tek kaldı. Bana ve bebeğe baktı. Ben sezeryadan çıkmışım, ayağa kalkıp alamadım bile. Ama bebek eşimde değiş ben de sakinleşti. Çünkü daha anne karnından sesime alışıktı, kokuma alışıktı, süt bendeydi.
Büyüdü şu an altı yaşında, ben geceleri babaya bırakıp dışarı çıkan da bir anneyim. Haftasonu ikisi mutlaka parka bahçeye beraber baş başa inerler. Banyosunu babası yaptırır ilk günden bugüne. Her konuda eşit sorumluluk alır.
Ama oğlum canı acısın, korksun anne diye ağlar bana koşar. Düşünce bana öptürür dizini.
Aramızda organik bir bağ var.
Erkekler ne yaparsa yapsın bunu değiştiremez. Bu bizim süper gücümüz bence.
vazgeçmeye de hiiiç niyetim yok kendi adıma

Cocugun anneye bagli olmasi ayri bisey, tum sorumlulugu annenin almasi ayri, ben sorumluluktan bahsediyorum bagdan degil. Mesela Cocugunuza baba ile beraber bakmissiniz banyosunu yaptirmis, gezmeye gitmisler, siz kendinize vakit ayirabilmissiniz bu kısmı kastediyorum yani. Bunlari yapmayan erkekler var. Cocuk kendilerinin degilmis gibi davraniyorlar
 
Cocugun anneye bagli olmasi ayri bisey, tum sorumlulugu annenin almasi ayri, ben sorumluluktan bahsediyorum bagdan degil. Mesela Cocugunuza baba ile beraber bakmissiniz banyosunu yaptirmis, gezmeye gitmisler, siz kendinize vakit ayirabilmissiniz bu kısmı kastediyorum yani. Bunlari yapmayan erkekler var. Cocuk kendilerinin degilmis gibi davraniyorlar
Aynen öyle. Geçtiğimiz senelerde eşimle amcamlara yemeğe gittik, eşim çocukla ilgilenirken bende balkonda yengemle bir şeyler konuşuyordum. Amcam sürekli erkeğin sıpası olmaz, kızım çocuğu al diyip durdu. En sonunda patlamıştım.
 
Aynen öyle. Geçtiğimiz senelerde eşimle amcamlara yemeğe gittik, eşim çocukla ilgilenirken bende balkonda yengemle bir şeyler konuşuyordum. Amcam sürekli erkeğin sıpası olmaz, kızım çocuğu al diyip durdu. En sonunda patlamıştım.

Erkegin sıpasi olmaz mi 🤦‍♀️ ne kadar igrenc bir cumle. Orda 5dk cocuk bakinca erkekligi eksiliyor, karizma ciziliyor saniyolar
 
Erkegin sıpasi olmaz mi 🤦‍♀️ ne kadar igrenc bir cumle. Orda 5dk cocuk bakinca erkekligi eksiliyor, karizma ciziliyor saniyolar
Ayyynen öyle. Eşim olur mu öyle şey, benim de kızım dediği zaman öylece kalmıştı. Doğurdum ya, neden baba ilgilensin ki? O çayını, kahvesini içsin, bittikçe tazeletsin, çocuk kendinin değil çünkü.
 
Ne ayiplamislardir ama 🤣🤣
Sorma 😂 ama yine suç benim. Adamı rezil etmişim, adama baskı yapıyormuşum, rahat rahat oturamamış 😂
Şimdi de diyor ki inşallah benim damadım da eşin gibi olur, yanlış konuşmuşum 😂
Vallahi biz bu düzeni böyle böyle yıkacağız 😂
 
Toplumumuzda böyle. Karı koca birlikte bile çocuklarına baksalar çocuk hastalandığında anneden bilinir.
 
Bence bitmez.
Doğurdum kocam yanımda tek kaldı. Bana ve bebeğe baktı. Ben sezeryadan çıkmışım, ayağa kalkıp alamadım bile. Ama bebek eşimde değiş ben de sakinleşti. Çünkü daha anne karnından sesime alışıktı, kokuma alışıktı, süt bendeydi.
Büyüdü şu an altı yaşında, ben geceleri babaya bırakıp dışarı çıkan da bir anneyim. Haftasonu ikisi mutlaka parka bahçeye beraber baş başa inerler. Banyosunu babası yaptırır ilk günden bugüne. Her konuda eşit sorumluluk alır.
Ama oğlum canı acısın, korksun anne diye ağlar bana koşar. Düşünce bana öptürür dizini.
Aramızda organik bir bağ var.
Erkekler ne yaparsa yapsın bunu değiştiremez. Bu bizim süper gücümüz bence.
vazgeçmeye de hiiiç niyetim yok kendi adıma
Annesi yapıştırmıyor. Çocuk anne karnında baba sesini dış ses olarak duyarken annesini direkt içeriden gelen ses olarak duyuyor ses telleri dolayısıyla. Emerken annesinin kokusunu duyuyor. Aylarca annesinin vücut salgısını içiyor.
Elbette doğal olarak anneyle arada başka bir bağ var.
Erkekler her konuda eşitim. Feministim de.
Ama çocuk benim. Anaerkil düzen aslında bu. Babası kim olursa olsun bu çocuk benim. Ben karnımda taşıdım. Ben doğurdum. Ben emzirdim. Benim kokumla sakinleşti. Anne kokusu diye bir şey var.
Ben babası olduğunu bildiğim için o adam baba olduğunu biliyor. Ben doğurdum kimsenin beyanına ihtiyacım yok. Erkekse kadın babası sensin dersen biliyor.
Dolayısıyla burada eşit değilim. Üstünüm. Çocuk en çok benim evet. Daha üstünüm. Kusura bakmasınlar kendi evladım derdiyle zoruyla yormasıyla üzmesiyle de en çok benim. Gururuyla, sevinciyle de en çok benim.
Ne güzel açıklamışsın. Anneyle baba nasıl bir olabilir ki? Öncesinde de sorumlulukları paylaşırdık ama ikinci çocuktan sonra tamamen eşit düzene geçtik biz. Ama benim içimde büyüyen, benden doğan, benim vücudumdan beslenen bir canlı bu. Tabii ki çocuk bana daha bağlı olacak. Babayla eşit olmayı beklemek biraz abes geldi bana.
 
Bunu en çok yapan yine kadınlar. Herkes mükemmel anne sorun babaninda ise dahil olması gerektiğini düşünen annede gibi davranılıp annelik sorgulanıyor.
Evet kadınlar.
Boşanınca çocuğu almadım diyen veya çocuğu almamış diye anlatılınca bir konu neden almadın,neden almamış nerde bu çocuğun anası diye yüz değişik kişi soruyor burda mesela.
Ya da anneler baba çocuğa bakamaz gibi davranıyor çoğunlukla.
Aa bezini değiştirebildi diye sevinen var eşi için.
Sanki maymundan iki sonra doğdu bu erkekler.
Erkeklerin de çok yetenekli olabileceğini gayet zeki olabileceklerini anladıkları gün bitecek böyle konular aslında ama kadınlar yemek,iş ve bakım konusunda liderliği elden bırakmak istemiyor diğer tarafında işine geliyor ve bu döngü devam ediyor.
Baksan temizlik programını bile erkek sunuyor tvde ama erkekler bizim gibi yapamaz diyor kadınlar(yersen)
Baksan yemek programlarında aşçılar hep erkek jüriler de öyle.
Neyin tatavası bu.
Bebekle ilgili program olsa orda da onlar olur.
Yani gayet yapıyorlar her şeyi kadınlae bıraksın ee hadi yap desin işim var benim desin öğrenirler hemen,bilmeyen bile.
Ama garip bir şekilde toplum aa erkek beceremez algısını devam ettirmek istiyor.
 
Ve tüm bunlara rağmen erkekler nafaka için isyan eder bunu haksızlık, adaletsizlik olarak tanımlarlar. Tek dert buymuş gibi. Mesela boşandıklarında da öyledir. Velayet anne ya da baba da olsun hiç önemli değil o çocuğa bakan yine kadın ve bu süre zarfında adam yeni sevgili yapar ayrılır başka sevgili yapar onunla tatillere çıkar arada çocuğu görür kendini dünyanın en iyi babası ilan eder. Kadın zaten evlilikte yeterince o adam yüzünden yıprandığı gibi üstüne boşandığında da yıpranmaya devam eder. Sanki çocuğu tek başına yapmış gibi. Evli değilim ama empati kuruyorum ve çok canımı sıkıyor benim bile :)
 
Bu biraz şey gibi oldu ama ya “bebeği neden anne taşıyor 9 ay neden baba değil 🤭’’

Çocuk anneye muhtaç bence kendi çocukluğumdan yola çıkarak söylüyorum bebekli çevremde bebek anne memesinde hep baba ilgileniyor ama bir anne kadar olamıyor haliyle emziren kadın olunca , en başa dönmek gerek bebeği neden 9 ay taşıyor kadın
Annenin rolü daha çok demek ki doğanın kanunu
Aslında biraz alıştırmak ve ilgiyle de alakalı bence. Mesela kuzenimin çocuğu babasına daha düşkündür, bebekliğine ve anne babasının ilgisine bizzat şahit olmuştum yardım için çağırmışlardı beni. Çocuk abartmıyorum gece 5 kez ağlar, uyanır asla uyutmazdı bizimkileri ve hep babası kalkar uyuturdu. Çocuğa yemek yemeği bile babası öğretmiş brokoli yediriyordu en son gördüğümde :) Yani demek istediğim bu zor süreci, sorumlulukları baba da üstlenirse çocuk babayı da anne gibi arar.
 
Back
X