Sadece başlığa istinaden şu yorumu yapmak istiyorum.
Toplumda çocuk sadece anneninmiş gibi çeşitli davranışlar ve kalıplar var bunları ben de tekrarlamak istemiyorum.
Benim de dikkatimi çeken diğer konu : Neden kadinlar çocuk sadece kendilerininmiş gibi hayal kuruyor, plan yapıyor ve konuşuyor.
Bir dikkat edin hamile haberi alındığında bile, bebegim* olacak denilir. Bebeğimiz değil.
Evlenmek, anne olmak istiyorum* derler, sadece çocuk bi tek anneye aitmiş gibi yine. Erkeklerden bu cümle duyulması o kadar azdır ki, evlenmek baba olmak istiyorum diye.
Doğrusu bence hayat arkadaşımı bulmak ve mutlu beraberligimizden çocuk sahibi olmak istiyoruz* olmalı bence yine.
Yani çocuktan sonrasından da ziyade daha çocuk olmadan önce dahi kadın bu işi öyle sahipleniyor ki bu mutluluk için bir araç olmaktan amaç olmaya gidiyor çoğu kişi için bana göre.
Bu nedenle zaten içi boş evlilikler yapılmaya devam ediliyor, mutsuz evliliklerden çocuk yapılıyor. Kadinlar da bu durumu maalesef fazlasıyla icsellestirmis ve o şekilde çoğunluğu davranıyor.