• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

nereye sürüklendiğimi bilmiyorum

Bir arkadaşım bir yıl böyle geçmişti en sonunda uyku hapiyla işi çözdü kas gevşetici hap ve kremlerle atlattı
 
Özgüven eksikliği,kıskançlık,şu bu.... bunların ana sebebi hastalığınız.Şu an en önemli probleminiz bu.
4 yıl gibi bir zamanda kenara azar azar para koyup,eşden dosttan borç alıp kredi çekip halledilmesi gerekn bir konu.
Devlete gitmenizde bir sakınca yok.Özel hastanelerde sgk ya bakıyor.4 yıl beklemekte anlayışı geçmiş artık.Bir tane psikoloğa gittiniz olumsuz geçti diye bırakmayacaksınız.
Gezmeye gidip ağlamak enerjiyi düşürmek,hem kendi hayatınızı gününüzü zehir etmek,hem eşinizin hayatını zehir etmekten başka bir iş değil.
Siz hastalığınızın ci,ddiyetinin ve evliliğinizi nasıl derinden etkilediğinin farkında değilsiniz.İnsan araştırarak,öünüde internet var internetten bile dünya kadar araştırma yaparak bu sorunu çözebilir.Yüzlercesi çözmüş,siz mi çözemeyeceksiniz.
 
hanımlar merhaba,
4 senelik evliyim, vajinusmusluyum
bu konuyla ilgili burada özelden yazıştığım, bana destek olmaya çalışan arkadaşlarım oldu, okuyunca beni hatırlayacaklardır,
yenemiyorum..
hep bir aksilik çıkıyor, parmak egzersizleri, nefes egzersizleri..
bunları yapıyorum çok iyi gidiyor, rahatlıyorum, kendimi hazırlıyorum
ama eşimle işin o kısmında tıkanıyorum (gerçi çoğu zaman da ben kendimi hazır hissettiğimde gelen misafir, iş yorgunluğu, gitmemiz gereken yerler vb. derken deneyemiyoruz)
orda bi duvar var ve eşim oraya toslayacak gibi geliyor, dayanılmaz bi acı duyuyorum
ama artık psikolojik olarak bunlara dayanamıyorum
evliliğim süresinde kilo aldım(10 kg ) üstüne eşimle birlikte olamıyorum, kıskançlık krizleri geçirmeye başladım (ki eşim buna sebep hiçbirşey yapmıyor)
kendime güvenip yitip gitti,
sürekli eşime layık olmadığımı, ona mutlu bir evlilik veremediğimi, onu üzdüğümü eksik olduğumu düşünüyorum ve ağlama krizlerine giriyorum, ve mesela bunlar birden beynime üşüşüyor, güzel bi haftasonu gününde, dışarda gezip dolaşırken birden yüzüm düşüyor bunları kafamdan atmaya çalışsam da başaramıyorum ve gün ağlayıp zırlayarak mahvolmuş şekilde bitiyor,
doktora gidemiyorum, vajinusmus deyince fiyatlar uçuyor,3 günde geçireceğini söyleyen doktor 3 sene önce 7bin tl istedi...şuan maddi olarak bunu karşılamamız imkansız, devlet hastaneleri filan da vajinusmusa yardımcı olmuyor
ama benim vajinusmustan önce kendime güvenimi kazanmam lazım, sürekli eşimin bende soğuyacağını beni istemeyeceğini bu evliliğin biteceğini düşünmekten vazgeçmem lazım
eşim.. o bana sürekli destek, "evet birlikte olamadığımız için üzgünüm ama senin üzülmenden daha önemli değil, sen benim için hayattaki en kıymetli şeysin" diyor
o böyle dedikçe daha çok eziliyorum sanki,
her sabah güne başladığımda sıfırdan başlamak istiyorum kafamı boşaltmak, kilo vermeye başlayarak özgüvenimi geri kazanmak ama yok yapamıyorum, tembellik miskinlik almış gitmiş
ben napıcam, nasıl yapıcam
eşimi kaybetmekten çok korkuyorum..
öncelikle geçmiş olsun. yaşadıkların ağır bir süreç ama bunu bu kadar ağır hale getiren sen olmuşsun sanırım. öncelikle biraz sakinleşmen gerekiyor. üzerinde çok düşünme. baş edilemeyecek bir hastalık değil. 10 milyonda bir değilsin. bir çok kişi üstesinden gelmiş bu hastalığın kimisi para vermiş kimisi kendi halletmiş. korkularını aşmak için üzerine gitmen gerekiyor. ama öncelikle senin biraz kafanı boşaltman gerek. kendini hastalıklı katagorisinden çıkart. internette meditasyonlar var onları dene. zihin boşaltmaya yarayan youtube gir ilgini çeken mutlaka birşeyler çıkıcaktır. akşam yatmadan önce nefes egzersizleri yap. sufi nefesi diye nefes egzersizi var oturduğun her an yapabilirsin. üzerindeki gerginliği alacaktır. önce bunlardan kurtul sonra eşinle bahsettiğin üzüntüler olmadan vakit geçir. hayatın normale dönsün. sonra vajinusmus ile ilgili ne yapmalı diye düşün. o kadar yük yüklemişssin ki üzerine, her insan çekinir bu kadar şeyden sonra. hayatını yaşa önce.

söylemeden edemicem 4 sene maşallah eşin çok sabırlıymış. eşinin verdiği desteği kimse vermezdi bence. haline şükret.
 
Eğer 4 yıl beklediyse eşiniz ve yanlış birşeyler yapmadığı gibi destek oluyorsa önce o eşi öp başının üstünde taşı maşaallah diyelim.bacım niye bu kadar kasıyorsun dayanılmaz bir acı değil ki önce kendine yazık bi toparlan kendine bahaneler üretme çünkü sen istersen herşeyi yapabilecek hiçtesin buna inan lütfen.sadece yürekten iste ve cesur ol aldığın kararlarda
 
hiçbir zaman bu konuda takıntılarım tabularım olmadı duyacagında sanıyelık bır acı sonrası zevk zaten, bence bu kadar yıl bekleyen ve bunu sorun etmeyen bir eşe sahip olduğun için çok şanslısın ama bu nereye kadar böyle gider bilemedim..
hala bakire oldugunuza göre ameliyatla anestezi altında kızlık zarınızdan kurtulsanız sonra zaten kasacak birşey kalmayacak ve seksten zevk almayı öğreneceksiniz..
bilinç altında hep acıyacak korkusu var halbuki acımayacak..
 
Korku varsa çaba daha çok var.

Yarın 1 Mayıs, yepyeni bir ay başlıyor. Bu akşam güzel bir plan yapın kilo verebilmek ve bu hastalığınızı yenebilmek adına. 2 ayda fazla kilolarınızdan kurtulursunuz. Sitede diyet ve sporla ilgili bir dünya bölüm var. İnsanlar başarı hikayelerini anlatıyorlar. Onlara katılın, motivasyonunuz yükselir bu süreçte.

Hastalığınıza gelince, 4 yıl uzun bir süre ama olsun. Geçmişe takılmanın manası yok. Daha çok çaba, daha çok çaba, daha çok çaba... Başaracağınıza inanmıyorum.

Eşiniz de değerli, kıymetini bilin.

Her şey gönlünüzce olsun. Güzel haberlerinizi alırız en kısa zamanda umarım. :)
 
hanımlar merhaba,
4 senelik evliyim, vajinusmusluyum
bu konuyla ilgili burada özelden yazıştığım, bana destek olmaya çalışan arkadaşlarım oldu, okuyunca beni hatırlayacaklardır,
yenemiyorum..
hep bir aksilik çıkıyor, parmak egzersizleri, nefes egzersizleri..
bunları yapıyorum çok iyi gidiyor, rahatlıyorum, kendimi hazırlıyorum
ama eşimle işin o kısmında tıkanıyorum (gerçi çoğu zaman da ben kendimi hazır hissettiğimde gelen misafir, iş yorgunluğu, gitmemiz gereken yerler vb. derken deneyemiyoruz)
orda bi duvar var ve eşim oraya toslayacak gibi geliyor, dayanılmaz bi acı duyuyorum
ama artık psikolojik olarak bunlara dayanamıyorum
evliliğim süresinde kilo aldım(10 kg ) üstüne eşimle birlikte olamıyorum, kıskançlık krizleri geçirmeye başladım (ki eşim buna sebep hiçbirşey yapmıyor)
kendime güvenip yitip gitti,
sürekli eşime layık olmadığımı, ona mutlu bir evlilik veremediğimi, onu üzdüğümü eksik olduğumu düşünüyorum ve ağlama krizlerine giriyorum, ve mesela bunlar birden beynime üşüşüyor, güzel bi haftasonu gününde, dışarda gezip dolaşırken birden yüzüm düşüyor bunları kafamdan atmaya çalışsam da başaramıyorum ve gün ağlayıp zırlayarak mahvolmuş şekilde bitiyor,
doktora gidemiyorum, vajinusmus deyince fiyatlar uçuyor,3 günde geçireceğini söyleyen doktor 3 sene önce 7bin tl istedi...şuan maddi olarak bunu karşılamamız imkansız, devlet hastaneleri filan da vajinusmusa yardımcı olmuyor
ama benim vajinusmustan önce kendime güvenimi kazanmam lazım, sürekli eşimin bende soğuyacağını beni istemeyeceğini bu evliliğin biteceğini düşünmekten vazgeçmem lazım
eşim.. o bana sürekli destek, "evet birlikte olamadığımız için üzgünüm ama senin üzülmenden daha önemli değil, sen benim için hayattaki en kıymetli şeysin" diyor
o böyle dedikçe daha çok eziliyorum sanki,
her sabah güne başladığımda sıfırdan başlamak istiyorum kafamı boşaltmak, kilo vermeye başlayarak özgüvenimi geri kazanmak ama yok yapamıyorum, tembellik miskinlik almış gitmiş
ben napıcam, nasıl yapıcam
eşimi kaybetmekten çok korkuyorum..
Merhaba kardeş seni o kadar iyi anlıyorum ki benim de başımda bu illet var 9 aylık evliyim ve aşama aşama gitsem de halen korkularım bitmiyor ben korkudan bacağımı bile açamıyordum ama şimdi biras olsun yol katettim önce kulak çöpüyle başladım nefes ve kegel egzersiziyle devam ediyorum eşim yaptırıyor egzersizleri kasiliyorum ama yarısı oldu ilk geceyi atlattık ama devamı gelmiyor gerçekten bu süre zarfında eşin anlayışlı olması çok önemli eşim sabırlı ve korkmamam için telkinlerde bulunur ama ben de korkarım bıkmasindan usanmasindan çünkü bazen belli etmese de yüz ifadesinden anlamak zor değil.
Pskoloj ve jinekologa aynı anda gidiyorum yine de hâlâ korkularım var tamamen olmuyor çünkü. ALLAHIM bu durumda olan kim varsa bu mübarek günde yardımcımız olsun inşallah. Üzülme yıpratma kendini yaşamayan gerçekten bilemez seni çok iyi anlıyorum en kısa sürede yenebilmemiz ümidiyle inşallah.
Evde kendi kendine egzersiz yapamıyorsan eşin yapsın cunki ben de korkuyordum kendi kendime 5dk yapıp bırakıyordum kendimi kandırıyordum orayı görmesem daha iyi oluyor en azından çok korkmuyorum dur dediğim yerde eşim zaten duruyor zorlamıyor gerçekten beynimizin bir oyunu bu kafada bitiyor ve psikolojik kökenli bilinçaltımızda yatan şeylerden kaynaklı zorlayacağız kendimizi ve tamamen yeneceğiz Allah'ın izniyle üzülme nolur
 
Korku varsa çaba daha çok var.

Yarın 1 Mayıs, yepyeni bir ay başlıyor. Bu akşam güzel bir plan yapın kilo verebilmek ve bu hastalığınızı yenebilmek adına. 2 ayda fazla kilolarınızdan kurtulursunuz. Sitede diyet ve sporla ilgili bir dünya bölüm var. İnsanlar başarı hikayelerini anlatıyorlar. Onlara katılın, motivasyonunuz yükselir bu süreçte.

Hastalığınıza gelince, 4 yıl uzun bir süre ama olsun. Geçmişe takılmanın manası yok. Daha çok çaba, daha çok çaba, daha çok çaba... Başaracağınıza inanmıyorum.

Eşiniz de değerli, kıymetini bilin.

Her şey gönlünüzce olsun. Güzel haberlerinizi alırız en kısa zamanda umarım. :)
desteğiniz için sözleriniz için teşekkür ederim,
bu sefer yapacağım bende inanıyorum
inşallah buraya çok büyük bi sevinçle paylaşacağım
belki bikaç gün sonra belki bikaç ay sonra ama elimden geleni yapıp yeneceğim inşllah
 
Merhaba kardeş seni o kadar iyi anlıyorum ki benim de başımda bu illet var 9 aylık evliyim ve aşama aşama gitsem de halen korkularım bitmiyor ben korkudan bacağımı bile açamıyordum ama şimdi biras olsun yol katettim önce kulak çöpüyle başladım nefes ve kegel egzersiziyle devam ediyorum eşim yaptırıyor egzersizleri kasiliyorum ama yarısı oldu ilk geceyi atlattık ama devamı gelmiyor gerçekten bu süre zarfında eşin anlayışlı olması çok önemli eşim sabırlı ve korkmamam için telkinlerde bulunur ama ben de korkarım bıkmasindan usanmasindan çünkü bazen belli etmese de yüz ifadesinden anlamak zor değil.
Pskoloj ve jinekologa aynı anda gidiyorum yine de hâlâ korkularım var tamamen olmuyor çünkü. ALLAHIM bu durumda olan kim varsa bu mübarek günde yardımcımız olsun inşallah. Üzülme yıpratma kendini yaşamayan gerçekten bilemez seni çok iyi anlıyorum en kısa sürede yenebilmemiz ümidiyle inşallah.
Evde kendi kendine egzersiz yapamıyorsan eşin yapsın cunki ben de korkuyordum kendi kendime 5dk yapıp bırakıyordum kendimi kandırıyordum orayı görmesem daha iyi oluyor en azından çok korkmuyorum dur dediğim yerde eşim zaten duruyor zorlamıyor gerçekten beynimizin bir oyunu bu kafada bitiyor ve psikolojik kökenli bilinçaltımızda yatan şeylerden kaynaklı zorlayacağız kendimizi ve tamamen yeneceğiz Allah'ın izniyle üzülme nolur
ağlayarak okudum o kadar zor bişey ki gerçekten yaşamayan bilemez
inşallah yenersiniz sizde
bende elimden egzersizlere bu akşam devam edeceğim, ben kendim yapabiliyorum yol katettim ama işte eşimle denediğimizde olmayınca bırakıyorum umutsuzluğa kapılıyorum olmayacak diyorum :(
 
Özgüvenini şu şekilde telkinle arttırabilirsin vajinismus gibi bir rahatsızlığa rağmen eşim 4 yıldır yanımda , yanlış bir hareketini görmedim ,karakteri çok bozuk bir adam olsa ya çekip gitmişti ya aldatıldığımdan şüphelenmiştim ya da direkt yakalamıştım böyle bir durum olmadığına göre çok şükür eşim bana kalben bağlı bu sebeple daha çok azmedip bu durumu aşmak ta benim birinci önceliğim..


her gün ayna karşısına geçin kendinize tatlı bir günaydın diyerek başlayın bıkmadan usanmadan her gün sabah akşam kendinizi olumlayın kendinize güzel şeyler söyleyin kendinize gaz verin...

farklı mekanlar deneyin bir doktora 7000 verecek kadar olanağınız olmasa da bir doğa turizm tesisine günlük 100 tl verecek kadar paranızı ayarlayın ufak bir tatil yapın..
kendinizi olumlamayı bıkmadan usanmadan devam edin..


bir bakmışsınız güveniniz yerine gelmiş aşmışsınız tüm sıkıntılarınızı.
 
Çalışıyor musunuz? Hem maddi olarak eliniz rahatlardı diye soruyorum hem de her gün dışarıda başka bir konuya yoğunlaşmak kafanızı dağıtırdı. Bir sorunu kafaya takıp gün yirmi dört saat düşünmek de durumu kötüleştirir
çalışıyorum, ama borcumuz var
zaten çalışmasam heralde kafayı yemiştim düşünmekten
 
Özgüvenini şu şekilde telkinle arttırabilirsin vajinismus gibi bir rahatsızlığa rağmen eşim 4 yıldır yanımda , yanlış bir hareketini görmedim ,karakteri çok bozuk bir adam olsa ya çekip gitmişti ya aldatıldığımdan şüphelenmiştim ya da direkt yakalamıştım böyle bir durum olmadığına göre çok şükür eşim bana kalben bağlı bu sebeple daha çok azmedip bu durumu aşmak ta benim birinci önceliğim..


her gün ayna karşısına geçin kendinize tatlı bir günaydın diyerek başlayın bıkmadan usanmadan her gün sabah akşam kendinizi olumlayın kendinize güzel şeyler söyleyin kendinize gaz verin...

farklı mekanlar deneyin bir doktora 7000 verecek kadar olanağınız olmasa da bir doğa turizm tesisine günlük 100 tl verecek kadar paranızı ayarlayın ufak bir tatil yapın..
kendinizi olumlamayı bıkmadan usanmadan devam edin..


bir bakmışsınız güveniniz yerine gelmiş aşmışsınız tüm sıkıntılarınızı.
bunu yapıcam her sabah, teşekkür ederim:)
evet eşimden yana çook şanslıyım ve u şansın elimden kayıp gitmesinden korkuyorum..
 
ağlayarak okudum o kadar zor bişey ki gerçekten yaşamayan bilemez
inşallah yenersiniz sizde
bende elimden egzersizlere bu akşam devam edeceğim, ben kendim yapabiliyorum yol katettim ama işte eşimle denediğimizde olmayınca bırakıyorum umutsuzluğa kapılıyorum olmayacak diyorum :KK43:
Anlıyorum seni her deneme sonrası ağlamakla geçiyor inan ben de yıldım tükendim ama bırakmadım kendimi hep tekrar kalktım ayağa olacak yapacam dedim ve psikologum cinsel perhiz verdi eşin sana sadece egzersiz yapacak ve evde egzersiz yapıyoruz ben kendi kendime aşmayı çok denedim ama kendimi daha fazla korkutmaktan öteye gitmedi herkesin acı eşiği farklıdır kardeş eşim daha dokunmadan acıdı diyodum o da şaşırıyordu daha dokunmadım bile diyodu beynimizde bitiyor ve noldu biliyo musun ilk yarı yaptığımızda acı değil de baskı hissettim orda çünkü kendimi kasmıştım serbest bırakıp ikindigimda aparatı kendimin çektiğini hissettim orda duvar hissi olmasının sebebi yanlış yöne yapılması evde klinik ortamı yarattık şöyle ki ben bacaklarıma örtü serdim ve hiç bakmadım görmedim telefonumu aldım elime oyalanmaya başladım kafamı oraya takmamalıydım başka şeyler düşünmeliydim bu fikri beynime kabul ettirecektim oraya bişeyin girme düşüncesini ama yılmadan hergün egzersiz yarim saat olda bile bu sana o kadar iyi gelecek ki korkular azalacak dene gör kardeş bu platformda çok iyi arkadaşlar da edindik yardımcı olanlar yenenler ya da hâlâ yarıda olanlar benim gibi ama tamamen yenicem sen de bunu kendine hep söyle birbirimize yardımcı olalım inşallah bu illeti yeneceğiz
 
Bir arkadas daha söylemiş de alkol alsanız? Cok rahatlatır zaten ne oldugunu pek anlamazsınız gevser gidersiniz. Normalde kullanmıyo olabilirsiniz ama bir kereden bisey olmaz. Esinizi de tebrik ettim valla kaldı mı böyle adamlar. İnanın sonrasında zevk alacaksınız zaten
 
bunu yapıcam her sabah, teşekkür ederim:)
evet eşimden yana çook şanslıyım ve u şansın elimden kayıp gitmesinden korkuyorum..
korkma
21 gün olumlama diye bir şey var internetten biraz araştır sen bile daha iyi olduğunu farketmeden hayat güzelleşmeye başlar emin ol ;)
 
korkma
21 gün olumlama diye bir şey var internetten biraz araştır sen bile daha iyi olduğunu farketmeden hayat güzelleşmeye başlar emin ol :KK66:
siz bunu hiç denediniz mi? değişen birşeyler oldu mu?
bir şeyi 40 kere söylersen olur diye bir atasözümüz var ya doğru yani :)
 
Back
X