kızlaaar ben geldim tekrar
yepyeni bir bölümle karşınızdayım:)
ah vahh vallahi iki günde eridim bittim.zaten zayıftım şu mide bulantısından bişey yiyemedim,bi de o kadar yürüdük.çocuğun dilinde tüy bitti şunu alalım bunu ye şunu ye demekten:)yine geçmedi meret.ya cidden psikolojik ya da ben fena üşütmüşüm.diye diye diye ona da bulaştırdım en sonunda:)
bugüne damgasını vurucak 3 hareketten biri benim fenalığıım
napiim hatun olmak böyle bişi hepimizin içinde bi cin fikirlilik yatıyor^^
neyse başlıyorum anlatmaya...
gece zaten uyuyamamışım düşünmekten,bu da konuşamıycağını söyledi sabah konuşalım diye msj attı,müsait değilmiş,birinin evinde kalıyordu.neyse saat 2 olmuş bi taraftan belim bi taraftan ayağımın acısından bi taraftan deli deli düşüncelerden uyuyamıyorum.yarın napcam,ne etcem,ne giycem,dünü nasıl telafi etcem vs vs ...bi ara uyumuşum 5 gibi uyandım,sanki hiç aklımdan gitmemiş gibi 1 saat kadar da sabah düşündüm ve 8buçuk gibi onun teliyle tekrar uyandım...
11 gibi bulaşalım dedik.dedik dedik de nasıl hazırlanıcam bu kısa sürede,hediye alsam nasıl alıcam diye düşünüp duruyorum.ben naptııım biliyo musunuzz:)ayy çok kötüyüm ama yapmak zorundaydım.yapmasam çok mahçup olucaktım.sen git bi yere ev yapımı bişi al,kendim yapmış gibi sun:)canım nasıl duygulandı ama kızlar şşşşşşşşşşşşşşş hepimizin arasında küçük bi sır olsun bu lütfen
annemin tabağını çaldım.o geri vermek istedi,seni hatırlar kötü olurum diye...ben de sıkı sıkı tembihledim iyi bak tabağıma diye.)
neyse buluştuk.gittik oturduk bi cafeye.sohbet muhabbet açmaya çalıyorum ama yoook adam sessiz çıktı.sana baksam konuşmadan bana yeter diyo.dedim 3 sene boyunca bır bır ötüyodun dut yedin de mi geldin e be bülbül
ama yemek konusundaki ısrarlarını hiç saymıym.midem bulanıyor yiyemiyorum zaten bi de o ısrar ediyodu...dilinde tüy bitti zavallımın
ordan gençlik parkına gittik.he bu arada arabayla gitmedim.ve isabet oldu bence...gençlik parkı çok daha iyi geldi.sevdi de orayı aile yeri falan diye.2 olayla gülme krizine soktu
.gülmekten ağladım resmen...onun da bozulduğu bi mevzuydu,o bozuldukça ben daha da gülüyorum falan fıstık:)yemek yedik sonra...
YALNIZ
canımı sıkan hiç mi olay olmadı derseniz oldu...hem de büyük bişey.yani sürekli eli elimdeydi zaten,elimi çok öptü...her fırsatta yüzümden de öyle istemdışı diyo...konuşamıyorum sevgimi böyle belli ediyorum dedi.o büyük dönme dolap var ya ona bindik...yüzümden öperken dudağımın kenarına da kaydı.yani ona kalsa devam ettircekti.çektim,istemedğimi söyledim biraz da bozuk attım.şuan düşünüyorum gün güzel geçti ama ben biriyle daha önce öpüşmedim bile.hem bunun garipliği hem şaşkınlığı hem de adını koyamadığım bi rahatsızlığı oldu.suratımın asılmasından anladı zaten...kızlar bu konuda yoruma ihtiyacım var sanırım.çok samimi,karşı cinsin yanında yapılmaması gereken komik durumları bile yapıyo yanımda.kendi gibi davrandı diyebilirim.en azından ben öyle hissettim.bu konuyu nasıl karşılamam gerektiğini bilmiyorum
ardından aştiye gittik beraber...vedalaşma faslı üzücüydü tabi ve baya da yorgundum artık.sarıldık sımsıkı...ordan bi teyze de gülümseyerek bize bakıyodu
uğurladım öyle...
bundan sonrası asıl merak konusu.ne yapıcaz ne edicez diye düşünmek bile istemedik.daha zor olucağı kesin dedik...bilmiyorum bilmiyorum
artık her şey daha zor sanırım