- 29 Ağustos 2023
- 9
- 10
- 3
- Konu Sahibi sogukcilek
-
- #1
Öncelikler hiçbir zaman değişmez. Ayrilmayacaksan bu duruma alış. Çünkü bu hep böyle olacak.Merhaba herkese, sırf bu konuyu açmak için üye oldum (üyesiz takip ederim genelde konuları)
Nişanlıyım, ve o çok aileci. Aslında sadece ailecide değil arkadaşları çevresi.. Tabiki her insanın ailesine düşkün olması vs güzel, ama nişanlımda aşırı gibi. Herkes her sorunu yardımı için benimkini çağırır. Yardımlaşma elbette güzel, bende öyleyim ama karşımdakini ihmal edecek kadar değil. Birbirimizi severiz, herzaman saygılıdır uzun bi birlikteliğimizde oldu bu süreçten önce.. Sanki ben 2. plandaymışım gibi hissediyorum. Mesela ev eşyası bakacağız, "x'e söz verdim, sonra gideriz" halbuki düğünümüze çok az kaldı ve ben yetişmeyecek diye kendimi yırtarken, onun umrunda değil. Yetişir merak etme der ve bu beni delirtiyo. İnsan önce KENDİNİ ve partnerini düşünmezmi.. yardım veya başkasına söz verme olayı tabiki olabilir arada, ama sürekli aynı şeyi yaşıyoruz.
Şüphe etmeye başladım ondan, bu şimdiden böyleyse evlendikten sonra ne olur?çokta seviyorum.. (ayrıl demeyin)
Sizce bundan sonra ona nasıl davranmalıyım, yani ben ne yapabilirim bu duruma..
Ayrılma evlen. 2. Planda kalmaya devam et. Sesini çıkarma çünkü bunu bile bile evleniyorsun bu adamlaMerhaba herkese, sırf bu konuyu açmak için üye oldum (üyesiz takip ederim genelde konuları)
Nişanlıyım, ve o çok aileci. Aslında sadece ailecide değil arkadaşları çevresi.. Tabiki her insanın ailesine düşkün olması vs güzel, ama nişanlımda aşırı gibi. Herkes her sorunu yardımı için benimkini çağırır. Yardımlaşma elbette güzel, bende öyleyim ama karşımdakini ihmal edecek kadar değil. Birbirimizi severiz, herzaman saygılıdır uzun bi birlikteliğimizde oldu bu süreçten önce.. Sanki ben 2. plandaymışım gibi hissediyorum. Mesela ev eşyası bakacağız, "x'e söz verdim, sonra gideriz" halbuki düğünümüze çok az kaldı ve ben yetişmeyecek diye kendimi yırtarken, onun umrunda değil. Yetişir merak etme der ve bu beni delirtiyo. İnsan önce KENDİNİ ve partnerini düşünmezmi.. yardım veya başkasına söz verme olayı tabiki olabilir arada, ama sürekli aynı şeyi yaşıyoruz.
Şüphe etmeye başladım ondan, bu şimdiden böyleyse evlendikten sonra ne olur?çokta seviyorum.. (ayrıl demeyin)
Sizce bundan sonra ona nasıl davranmalıyım, yani ben ne yapabilirim bu duruma..
Siz böyle yazınca ayrılasım geldi gerçekten
Nişan atmak boşanmaktan daha kolay emin olun.Siz böyle yazınca ayrılasım geldi gerçekten
Doğru ama benim zoruma giden ve buraya yazma sebebim, önceden böyle değildi. Hep derdi zaten, önceliğim sensin onlar beklicek diye. Ne olduysa nişandan sonra oldu. Aklıma gelen, ya sevmiyo beni artık. Yada herzamanmı böyleydi ama yalanmı söylüyordu..Nişan atmak boşanmaktan daha kolay emin olun.
Doğru ama benim zoruma giden ve buraya yazma sebebim, önceden böyle değildi. Hep derdi zaten, önceliğim sensin onlar beklicek diye. Ne olduysa nişandan sonra oldu. Aklıma gelen, ya sevmiyo beni artık. Yada herzamanmı böyleydi ama yalanmı söylüyordu..
Ayrıl demeyin diyorsun diyecek pek birşey yok gibi başka. Üzgünüm ama yıllar sonra kendine yazık ettiğini anlama ihtimalin var. Önce al karşına konuş öncelikli olmak istiyorsan bunu dile getir. Geleceği de düşünmen gerek öyle anlar oluyor ki sonra sevmek beş para etmezmiş sevilmedikten sonra diyorsun. İnsan verdiği değeri görmek ister, verdiği sevgiyi aynı şekilde hissetmek ister. Karşı taraf bunu sağlamaz ise sıkıntılar ufak görünür ama biriktikçe dağ olur. SAYGI mühim ama önemli olmakta ister kadınlar ve açıkcası düğün konusunda bile kendini sadece yırtan sen isen hayatınız boyunca bu böyle olacak. Nişanlılık bir süreçtir. Ve alınan duygusal kararların gelecekte seni bir çıkmaza sokabileceğini de ihtimal dahilinde tutarak meseleyi mantığına devretmen gerekir. Ben yapmadım zamanında mantıkla davranma işini. Şimdi dizlerimi dövüyorum. İyi düşün taşın. Bu kadar aileci biri evlenince bir anda hanımcı olmaz.Merhaba herkese, sırf bu konuyu açmak için üye oldum (üyesiz takip ederim genelde konuları)
Nişanlıyım, ve o çok aileci. Aslında sadece ailecide değil arkadaşları çevresi.. Tabiki her insanın ailesine düşkün olması vs güzel, ama nişanlımda aşırı gibi. Herkes her sorunu yardımı için benimkini çağırır. Yardımlaşma elbette güzel, bende öyleyim ama karşımdakini ihmal edecek kadar değil. Birbirimizi severiz, herzaman saygılıdır uzun bi birlikteliğimizde oldu bu süreçten önce.. Sanki ben 2. plandaymışım gibi hissediyorum. Mesela ev eşyası bakacağız, "x'e söz verdim, sonra gideriz" halbuki düğünümüze çok az kaldı ve ben yetişmeyecek diye kendimi yırtarken, onun umrunda değil. Yetişir merak etme der ve bu beni delirtiyo. İnsan önce KENDİNİ ve partnerini düşünmezmi.. yardım veya başkasına söz verme olayı tabiki olabilir arada, ama sürekli aynı şeyi yaşıyoruz.
Şüphe etmeye başladım ondan, bu şimdiden böyleyse evlendikten sonra ne olur?çokta seviyorum.. (ayrıl demeyin)
Sizce bundan sonra ona nasıl davranmalıyım, yani ben ne yapabilirim bu duruma..
Bazı erkekler maalesef böyle çok yüzlü olabiliyor. Kadına yüzüğü takıp cepte hissedinceye kadar peşinden koşar. Elde ettikten sonra nasıl olsa bu evde beni bekliyor deyip elalemin peşinde kuyruk olur.Doğru ama benim zoruma giden ve buraya yazma sebebim, önceden böyle değildi. Hep derdi zaten, önceliğim sensin onlar beklicek diye. Ne olduysa nişandan sonra oldu. Aklıma gelen, ya sevmiyo beni artık. Yada herzamanmı böyleydi ama yalanmı söylüyordu..
En nefret ettiğim, evlendikten sonra huy olarak kendini salan erkekler. Kavga etmeye gidiyoruumTam böyle tipler işte nikahıma da aldım istediğim gibi yaşarım tribine girerler.
En nefret ettiğim, evlendikten sonra huy olarak kendini salan erkekler. Kavga etmeye gidiyoruum
Ne yapmalıyım pekiKavga edince istediğini alamayacaksın. Bu sefer de diyecek ki sen bu kavgacı üslubunla beni dışarıya ittin. Bunlar bir tip ve değişmezler.
Evlen o zaman napalımMerhaba herkese, sırf bu konuyu açmak için üye oldum (üyesiz takip ederim genelde konuları)
Nişanlıyım, ve o çok aileci. Aslında sadece ailecide değil arkadaşları çevresi.. Tabiki her insanın ailesine düşkün olması vs güzel, ama nişanlımda aşırı gibi. Herkes her sorunu yardımı için benimkini çağırır. Yardımlaşma elbette güzel, bende öyleyim ama karşımdakini ihmal edecek kadar değil. Birbirimizi severiz, herzaman saygılıdır uzun bi birlikteliğimizde oldu bu süreçten önce.. Sanki ben 2. plandaymışım gibi hissediyorum. Mesela ev eşyası bakacağız, "x'e söz verdim, sonra gideriz" halbuki düğünümüze çok az kaldı ve ben yetişmeyecek diye kendimi yırtarken, onun umrunda değil. Yetişir merak etme der ve bu beni delirtiyo. İnsan önce KENDİNİ ve partnerini düşünmezmi.. yardım veya başkasına söz verme olayı tabiki olabilir arada, ama sürekli aynı şeyi yaşıyoruz.
Şüphe etmeye başladım ondan, bu şimdiden böyleyse evlendikten sonra ne olur?çokta seviyorum.. (ayrıl demeyin)
Sizce bundan sonra ona nasıl davranmalıyım, yani ben ne yapabilirim bu duruma..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?