Ben ona hediye almasını çok severim özel gun dışında da hep alırım ama dedigim gibi ondan öyle çok şey görmedim bazen benimde ödediğimde olur. Annesine de gelirsek bizde ailece durumumuz iyi çok şükür yani alım gücümün olduğunu biliyorlar. Aynı zamanda annesi bana hep güzel şeyler alır ben istemeden. Ama sorun annesi değil zaten nisanlimda onunla yaşayacak olan benim. Bu kadar üstüne basınca da anlamlandiramadim. Bu arada bende ogretmenim
İşte insan ister istemez huy kapıyor, "Annesi neden bunu söyleme ve tekrar etme ihtiyacı duyuyor?" diye. Tamam bir erkeğin savurgan olmaması iyidir, hesabını bilen çiftler ilişkilerine maddi - manevi ekleye ekleye yükselir giderler...
Hediye almak herkesin huyu da olmayabilir onu da anlarım, seçmeyi beceremez, uğraşmak istemez, unutur, başka güzel davranışlarda bulunur ve on hediye yerine geçer o jestler. Ama insanı ister istemez işkillendiriyor annesinin konuşmaları.
Bizim de bi tanıdık, 2 sene kadar nişanlıydı eski eşiyle. Çocuk o kadar bonkördü ki kimselere nişanlıyken göstermemiş bazı yönlerini. İlişkileri boyunca romantik yemeklere çıkaran ve dönüşte kızı taksiye bindirip parasını ödeyen adam, evlendikten sonra mutfak alış - verişi yüzünden kızı defalarca dövmüş. Sonra boşandılar. Hatta kızmıştık kıza, "Neden bekledin, neden bize söylemedin, neden hemen boşanmadın!" diye. Toplum baskısı, yeni evlendi ayrıldı demesinler diye çekmiş ya o dayakları... Zerre belli etmedi adam bu sapık huyunu diyordu, yoksa bile bile niye evlensin? :/
Moralini bozmak için söylemiyorum, belki de çok iyi birisidir senin nişanlın. En olmadı sor üstünden üstünden. "Annen böyle böyle dedi. Bunu niçin bana tekrar ederek söyleme ihtiyacı hissettiğini anlayamadım. Yanlış bir sonuç çıkarmak istemiyorum, ben de çalışan bir kadınım kendimi de yanlış tanıtmak istemem ama..." vb. böyle konuşsan açık açık?
İşte para olunca, çirkinleşiyor iş, tavsiyeler teoride kalıyor...