Benim de canım çok sıkılmaya başladı. 1 haftadır ruh gibi geziyor sanki iş yerinde eziyet ediyorlar gibi... Bana karşı tavırlarında ilgisinde bir fark yok ama karşımda ruhu çekilmiş gibi duruyor hissediyorum. Ben de iş yerimde çok zorlanıyorum hep destek oluyor. Ben etkilenmeyeyim diye iş yerinde olumsuz bir şey yaşasa da bana yansıtmıyor, anlatmıyor ama ben içten içe acaba bugün yine ne oldu, keyfi kaçtı mı acaba diye düşünüyorum
Evlenince beslemeye de başlarsınız işi bırakıp evde pasif bir erkek olarak yaşayacak bunu bilerek evlenin
Memuriyette yüz kızartıcı bir şey olmadıkça işi garanti. Diyelim arkadaşlarıyla yapacağı iş tutmadı. Siz de yaşıyorsunuz şu an, özel sektör insanın iflahını kesiyor. Öyle sıkıldım, modum yok falan anlamaz, çıkışını eline verir. O zaman da kafasını vuracak taşlardan taş beğenir durur.
Ay neresi iyi ya insan ilişkileri sıfır çözüm üretme sıfır prenses nazlı pasif erkek demeye bin şahit ister erkeğim diye geziyor bir de
Çalışma hayatı böyle bir şey. Çok az insan topukları poposuna vura vura işe gider ama mecburdur ve çalışıyordur.
Sevgiliniz tani almamis bir ozel birey olabilir mi? Psikiyatriste yonlendirseniz daha iyi olur sanki, calis diye baski kurmak yerine.
Aynı işi yapıyordu ben öğretmen olduğum için formasyon almayla ilgili sorular soruyordu muhabbetimiz öyle başladı. O zaman da işinden memnun değildi istifa etmek istiyordu. Denedi ama olmadı Kendini garantiye almadan da istifa edemeyeceği için yollarını arıyordu, hâlâ da aynı
Evliliği erteleyin bence. Bana olgunlaşmamış geldi. İşyerinde niye kitap okuyorum zaten. Otuzlu yaşlarda evlilik arefesinde istifa etmek bilmediği bir iş yapmak istemek falan çok tekinsiz. Maaş az iş ile nasıl gecineceksiniz bu devirde ayrıca. İş konusunda salon ne yapmak isterse yapsın. Ama evliliği erteleyin derim ben. İnsanla muhatap olunmayan iş ve hayat yokki
Kuzenim tam olarak böyle, daha dün annemle aynısını konuşuyordum. Beden eğitimi okudu, atanamadı. 3 yıl dershaneye gitti. İlk yıl dershaneyi beğenmedi, evde çalışıp atanacağını düşündü. 2. yıl kendi seçtiği dershaneye gitti, sınıftakilerin seviyesini düşük, kendini üstün gördü, gene beğenmedi. Tabi bu arada üst sınıflara da çıkamıyor, hep aynı seviyede. Gel gelelim böyle geçti 3 yılı ve şans eseri askerliği kazandı. Eğitime gitti, onla birlikte olan çocukları ve potansiyel görev yerini beğenmedi. Teyzemler tazminatını ödedi, ayrıldı. Şimdi iş yok güç yok 34 yaşında evde oturuyor. Özelde önceleri eş dost çok iş buldu, özelin garantisi yok dedi çalışmadı. Babası arkadaşının yanına rica minnet soktu, iş öğrensin diye. 2. günü hastayım dedi bıraktı. Sağlıklı bir mentalitede insanın yapacağı ne varsa tersini yapıyor, teyzeme ucundan kıyısından bahsedince de "Oğluma deli mi diyorsun?" diye celalleniyor. Öyle evde sepet gibi emekli anne babasıyla oturup, bu yaşında duvarları izliyor işte.
Yani bu kadar tutunamamanin baska bir aciklamasi olamaz bence.
İnfaz koruma memuru geceye gittiğinde boş vakti oluyor. Çalışma arkdaşları çok bel altı vs konuşuyormuş muhabbetleri hoşuna gitmiyor. Sohbet etsem söylediğim şeyi küçümsüyorlar kitap okusam bu kez de kitap okuyorum diye bana takılıyorlar diyor. Yumuşak başlı olduğu için iş yerinde en ufak işi nişanlıma kitliyorlarmış
Değil bir kadınla olmak kadını mutlu etmek nişanlın erkekle bile mutlu olamaz
bu sefer de ev işi yaptım der psikolojisi gider.Ooo infaz memuru ise acilen işin iraksin. Onlar içerde bildiğiniz maaşlı hapis. Telefonlarını da çıkışta bırakıyorlar.
Evet kapalı ceza evinde telefonu ancak çıkarken alabiliyor. Göreve başladığı ilk yıl panik atak vs geçirmiş. Bir süre antideprasan kullanmış sonra toparladım dedi ama hâlâ çok mutsuz çalışıyor o kadar çaresiz ki üzülüyorum gerçekten istemeyerek yapıyor. Mülayim kendi çapında biri özgüveni de o kadar yüksek değil o yüzden işte meslektaşlarının onu zorluyor oluşlarından şüphem yok ama hiçbir iş yeri kolay değil ki
İşi bırakıp sınava hazırlanmak için neden evlenmeyi bekliyorsun ben onu anlamadım. Ayrıca adam da neyine güveniyor insanlar iş iş diye deliriyor memuriyeti elinin tersiyle itiyor. Yarın mumla arar bu günleri. Hiçbir şeyiniz net değilken ve adam her an işi bırakabilir gibiyken nasıl bir cesaretle evleniyorsunuz??
Öyle biri değil sorumluluk sahibi işten kaçmaz. İzin günlerinde bile evde tamir edilecek bir şeyler bulur tamir eder. İşlerini halleder aman yatayım dinleneyim demez. Eğer o evdeyse ben işe gidiyorum diye Bana yemek yapıp getirir. Bir ara ameliyat olmuştu raporu vardı o evde diye bana ameliyatlı haliyle iş çıkışı izinde olduğu sürece hep yemek pişirdi getirdi. Gerçekten iyi bir eş sadece şu iş olayı canımı fena sıkıyorDeğil bir kadınla olmak kadını mutlu etmek nişanlın erkekle bile mutlu olamaz
İşi ayarlayıp kendimi garantiye almadan istifa etmem diyor. Sınava hazırlanmak vakit ve emek isteyen bir şey. Zaten çok yoğun çalışıyorum bu yüzden ders çalışmaya vaktim yok. Ekonomik olarak da beni yorar çünkü yalnız yaşıyorum.
