Söz veya nişandan sonra dini nikah kıyan çok kişi var. Benim de akrabamın oğlu evlendi, kız tarafı muhafazakar, erkeklerin içine girmeyen selamlaşmayan insanlardı babası istediği dini nikah yapılmıştı. İsteyenler yapıyor.
Durumuna çok üzüldüm, ortada bir tahammülsüzlük var sanki, bir şeyler inada binmiş gibi, senin önemli gördüğün, değer verdiğin özel günlerin nişanlın için pek bir anlamı yok gibi..
Evlilikte bazen sevgi en altta kalıyor, göründüğü gibi anlaşma, aynı dili konuşma, saygı olmayınca sevgi de tükeniyor. Çok iyi düşünmeni tavsiye ederim.
Söz veya nişandan sonra dini nikah kıyan çok kişi var. Benim de akrabamın oğlu evlendi, kız tarafı muhafazakar, erkeklerin içine girmeyen selamlaşmayan insanlardı babası istediği dini nikah yapılmıştı. İsteyenler yapıyor.
Durumuna çok üzüldüm, ortada bir tahammülsüzlük var sanki, bir şeyler inada binmiş gibi, senin önemli gördüğün, değer verdiğin özel günlerin nişanlın için pek bir anlamı yok gibi..
Evlilikte bazen sevgi en altta kalıyor, göründüğü gibi anlaşma, aynı dili konuşma, saygı olmayınca sevgi de tükeniyor. Çok iyi düşünmeni tavsiye ederim.
Yazdıysam düzeltirim o zaman :) yalnız neden buraya takıldınız ben anlamadım, benim sorunum çok başka... Yinede görüşünüze saygım var elbette...
bu bir suç. yapılanı normal karşılamayın lütfen. bunu yapanları, kıyanı da kıydıranlarıda içeri tıksalar, bunu haberlerde verseler de hiç olmazsa bikaç kişinin aklı başına gelse.
bu bir suç. yapılanı normal karşılamayın lütfen. bunu yapanları, kıyanı da kıydıranlarıda içeri tıksalar, bunu haberlerde verseler de hiç olmazsa bikaç kişinin aklı başına gelse.
evet çok güzel söylediniz, tahammülsüzlük var... başlarda çok sakindim, herşeyi hoşgörüyordum ama artık iyi birşey bile söylese altında kötü birşey arıyorum.. bilmiyorum.. güzel zamanlarımız geçmiyormu elbette geçiyor, ama iyiyken herkes iyi değil mi zaten... önemli olan sevdiğine kıyamamak değil midir?
Merhaba kk üyeleri,
Buraya yalnızca bir kaç konu açtım, neredeyse hepsi de nişanlımla ilgili problemlerdi. Şuanda o kadar üzgün ve stresliyim ki... Önceden sabah gözümü aşkla açardım, onun sevgisiyle. Artık mide ağrılarıyla, stresle gözümü açar oldum.
Birçok gelin kayınvalide kayınpederle anlaşamaz, yada hep bir 3. şahıs sorun çıkartır. Ama ben demekki nişanlımla anlaşamıyorum, birbirimizi severek nişanlanmış olmamıza rağmen...
Çok sorunlar atlattık, bir çok hatasını gördüm affettim. Hiçbirşey almadı, hep bekledim. Nişanlandık 4 5 ay oldu tek bir gün bir çiçek bile almadı. Seninle evlenicez ya diyip, sanki gerisi önemli değilmiş gibi... Ciddi bir ilişki yaşamış benim sevdiğim. İlk tanıştığımız gün anlatmıştı bana eski kız arkdaşını, ona ne süprizler yaptığını fakat kızın hiçbirzaman mutlu olmadığını... O kadar imrenmiştim ki ona... Acaba birgün benimde karşıma böyle biri çıkar mı diye düşündükten sonra, o benim oldu... Banada süprizler yapardı belki çiçek alırdı... Allahı var, yeme içme çok bol, hep bir tatlıyla geldi, nereye gittiyse ne meşhursa bol bol getirdi... Ama bana nişanlısı, dini nikahlı eşi, dahada ötesi sevgilisi olarak içinden gele gele benim haberim olmadan ne tek çöp aldı, ne süpriz yaptı. Çok şükür benim hiçbirşeye ihtiyacım yok, ama insan sevdiği adamdan değer görmek istiyor...
Eşyalarımızı alıyoruz, ailem yatak odamı aldı. Salon takımını nişanlım adlı. Zor beğeniyorum, aklımda bir model vardı, üretimi bile durmuş. Yaşadığım şehirde tek bir tane. Ona bayıldım resmen, ama nişanlım burnumdan getirdi yine. Beğenmedim değil ama satıcının tavırları hoşuma gitmedi dedi, sonra gitti hiç sevmediğim tarzda mobilyalara baktı, baksın ses etmem ama inat girdi işin içine. Sen onu beğendin, bende senin sevmediklerine bakarım gibi... Hatta ogün akşam bize yemeğe geldik, annem ben kayınvalidem sofrayı hazırlıyoruz, babamlar sohbet ediyorlar, çıkardı telefonunu okey oynamaya başladı çocuk gibi.. Hemde telefonu elinden bırak demem üzerine, sinir olduğumu bile bile...
En son dayanamadık, kavga ettik. Çok büyük kavga... Onlardaydık, kayınvalidemle börek yaptık. Malzeme eksikti, dışarı çıktık benimkiyle. Yol boyu laf soktu, suçladı. Bende cevap verince, hazırlan seni götürüp bırakıcam dedi... Tamam dedim, gözlerim doldu. Artık mücadele etmekten sorulmuştum. Kayınpederime sarıldım ben gidiyorum diye, ağladığımı görünce dayanamadı, kızdı nişanlıma birşeyler dedi. Dışarı çıktık, aradı kayınpederim, o giderse bende gidiyorum giyindim montumu dedi. Oturduk konuştuk, ağladı. Yine kıyamadım ona... hep tehdit ettiği ilişkimiz (kaybedersin, öldürücen bu aşkı, şu yüzüğü bana çıkarttırma), çıkardım verdim avcuna. Artık canıma tak etmişti... Sinir krizi geçirdi, koştu geri çevirdi... Döndük eve... O günden sonra ipler yavaş yavaş kopmaya başladı. Artık ne yaparsa mutlu olamıyorum...
Sevgililer günü için konser varmış, arkadaşları son 2 bilet alalımmı dediklerinde alın demiş. Sonra bana sordu, emri vaki yapıyorsun dedim. Bu bizim başbaşa geçireceğimiz ilk sevgililer günü (ben belki evlenme teklifi eder, yda bir süpriz hazırlar diye beklerken grup olarak plan yapılmış, planıda arkadaşı yapıyor) belki özel bir plan yaparız dedim, evet haklısın dedi. Arkadaşı aradı, abi biletleri aldınız mı dedi, aldık dedi arkadaşı. Hani 14 şubat ya belki özel birşeyler yaparız xxx le dedi (benden için), arkadaşıda amannn zaten hafta içine geliyor sevgililer günü xxx de napacaksa sanki (burda resmen benim duygularımı önemsiz kılıyor) dedi. ve nişanlım, güldü, xxx sesini duyuyor ama dedi. Abi ne demek o bu bizim için özel bir gün sen ne demek istiorsun gibilerinden savunamadı. Kalbime bir ok daha saplandı. Yolun ortasında bırakıp gider, arkadaşının bu şekilde laubali konuşmasına izin verir... Eve giricektik tam o sırada, kıyamet koptu yine. Ben anlayışsızmışım, o insan o şekilde konuşmuş bunun suçlusu nişanlım değilmiş. Grup halinde hiçbirşey yapamıyormuşuz!!! O gün bir mail yazdım ona. Açık açık, hangi gün bana bir dal çiçek getirdin, eski sevgiline yaptığın süprizleri anlatıyordun ama falan gibi up uzun bir mail... Bu sefer aramızdaki sorunu ailelere yansıtmamalıydık, annesi geldi şehir dışından o kavganın üzerine gittik onu aldık. Ailesiyle aynı şehirde değiliz bu arada... Ben gitmesem olmaz, kayınvalidem soracak mutlaka.. Ertesi gün nişanlım yarım gün çalışıyordu, kayınvalidem aradı kızım gel oturalım diye. Gittim, yemek yaptık beraber, nişanlım geldi elinde 2 buket çiçek, biri bana biri annesine. Seviyorum diye tatlıda almış... O çiçeği görünce canım dahada çok acıdıilla söylememmi gerekiyor bazı şeyleri, içinden gele gele almıyor işte... Sonra avm ye gidelim dedik, gezelim. Bugün tek taşada bakalım dedi, olur dedim.Bana kazak aldı, ilk kez alışverişe çıkıp bana birşey aldık yanii... Bohçaymış, bavulmuş, gelin alışerişiymiş yok hiçbirşey.. Gezdik, daha öncede bakmıştık zaten yüzüğe. Sonra yorulduk, eve dönücez. Yine lafta kaldı tabiki. Bu sefer utanmadan söyledim, hani yüzüğe bakıcaktık yine kaynadı gitti dedim. Aa evet falan dedi, gittik baktık. Neyse bi iki tane beğendik. Eve döndük...
Ertesi gün yine çıktık avm ye... Park ederken sorun çıktı, bi kız gelip bir dakika dedi, biz parkedicez sandık. Sonra başkası parkedicekmiş falan filan uzun hikaye... Bende inmiştim arabadan çoktan. Sorun çıkınca kıza sordum, madem başkası parkedicek neden gelip bizi durdurdunuz diye, nişanlım datdatdatt korna çalıyor. Ben orda laf konuşurken niye çalıyorsun dedim, milletin önünde küçük düşürdü resmen. Sonra sinirlendi. Geri dönüyoruz dedi tartışma çıktı. Yok dedim geldik buraya kadar anneni huzursuz etme gezelim falan. Tartışma bitmiyor tabi, annemide alıp gidiyorum ben al şu anahtarı dedi (araba bana ait de ). O kadar bozuldum ki... Herşeyi unuttum herşeyi, annemide alıp gidiyorum ne demek... Ben senin neyinim peki dedim... Sokak ortasında bırakıp gidicek... 1 değil 2 değil kaç defa yaptı... Kayınvalidem mağazaya götürdü beni, gel biraz bakalım oda sakinlesin kızım dedi. Gittik ben bir iki bişi denedim sonra aradık gel karar veremiyorum diye, geldi. Sarıldı falan... Ben seni çok seviyorum ama beni anla yapma şunu diyor.. Emri vaki cümleler kurmayacakmışım, hangi kadın telefonunda eski takıldığı kızlardan birini görüpte sil şunu demez? hayatım şunu silermisin mi der?... Alışveriş yaptık biraz, ama gözüm malda mülkte değilki mutlu olayım... Kırıldı içimdekiler bir kere. Yine baktık pırlantalara, yemek yerken durup bak takmayacaksan almayım dedi, ne diyosun ya dedim. ne aldında ben takmadım bugüne kadar...
Eve döndük... Yorgundum, kırgındım... El bebek gül bebek davransa ne yazar, birşeylere sahip olmak için hep mücadele ettim ben... Beni gerçekten sevmiyor sanırım... Aşık değil... Sevmesem neden evlenmek isteyim diyor... İçinden gele gele sadece benim için birşey yaptığını görmedim ben... Ayrıl gitsin o zaman diceksiniz... Bazen öyle masum duruyorki, annem bile söyledi, sen onu çocuğunmuş gibi ilgilenerek seviyorsun üzerine titriyorsun dedi. Ama inanın artık içimden gelmiyor birşeyler... Sanki 40 yıllık evliyim, içim geçmiş, yorulmuşum...
Tüm yorumlara açığım, bu yazdıklarım sadece aklıma gelenler. Sorun sevmez güler geçer bir yapım var benim ama artık iyi birşeylerde söylese batıyor. Lütfen kızlar birşey söyleyin, ne yapayım, zamana bırakayım diyorum içim içimi yiyor. Yazdım, çizdim mail attım herseferinde... Dahada anlamıyorsa nasıl ifade edeyim ben kendimi...
Çok uzun oldu biliyorum ama şimdiden çok teşekkür ederim okuduğunuz için...
konunuz baya uzun olduğu için benim kaçırdığı bir şeym, var konuyu tam kavrayamamışda olabilirim bilmiyoırum ama öyle çok büyük sorunlar görmedim ,
sizin bazı beklentileriniz var ve nişanlınız siz süpriz yapmıyor vs ama anlattığınız akdarıyla size sevgisini belli ediyor sizi kaybetmek istemiyor , nişan telaşı evlilik hazırlığı yorucu bir süreçtir sanırım siz de nişanlınızda bu süreçte biraz bunalmışsınız , birbirinizi anlamaya çalışın ve sorunları büyütmeyin derim...
ağaşı yukarı senin yaşadıkalrına benzer problemler yaşadım ve şimdi boşanıyorum. nişanlıyken sevgiliyken hep görmezden geliyoruz, bişey olmaz evlenince geçer diyoruz geçmiyor. aksine dahada artıyor ve sonra bize psikolojimiz bozukmuş gibi muamele yapılıyor. asla affetme. çok affettim, çok yoruldum. sonuç: kocaman bi hiç.
saygı kalmamış gibi ilişkiniz de yol ortasında tartışmalar,annenin yanında bağırmalar,babanın yanından seni alıp evine götürecegim falan çok yakışıksız bunlar. bi tartışma yaşanacaksa bile kendi aranızda kalmalı ki daha büşük sorunlar çıkmasın sizinki tam tersi olmuş,inadına kalabalıklar içinde yaşanmış herşey..
evlilik hazırlığı yapmak evet çok zor bi süreç karşılıklı anlayış gerektiriyor ama umudunuz tükenmiş gibi Allah yardımcınız olsun diyeyim ben.inşallah hayırlı bir karar verirsiniz
Benim 7 yıllık bir flört hayatım var, niye bilmiyorum ama zamanı uzun olunca insan bazı şeyleri daha iyi idrak edebiliyor, e yaşta gidiyor bir yandan, aşk olmasın ama saygı ve sevgi olsun diyorum. İnsanlar konuşabilmeli ve karşınızdaki insan sizi anlayabilmeli, fikirlerinize değer vermeli. Bunların hepsi için de tahammül çok önemli, insan bir kere tahammül sınırını aşınca aynı insanla tekrardan eskisi gibi olması gerçekten çok zor oluyor. Saygı olmayınca inanın hiç bir şey olmuyor..
Bana çocukken biri bunu söyleyse; yuh, sadece sevgi olduğu için mi evleneceğim adamla, sevmediğim birine nasıl saygı duyabilirim derdim adım gibi eminim, ama şimdi; saygı duyuyorsam, saygı görüyorsam seviyor ve seviliyorum demektir diyorum..
Sanırım araya biraz ayrılık girmeli. Biraz uzaklaşsanız birbirinizden aklı başına gelir belki.
Bununla birlikte su da var. insan bir kere o hisse kapıldı mı bir daha eskisi gibi olmuyor. Bir zaman herşey düzelir gibi de olsa sonunda o his ine ortaya çıkacaktır.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?