- Konu Sahibi desperategirl
-
- #1
Merhaba.anlatacaklarım biraz uzun ama umarım okursunuz çünkü çok çağresizim.6yıldır beraber olduğum biri vardı sürekli kavga
ederdik fazla anlaşamıyorduk,fikirlerimiz,düşüncelerimiz hiç uymazdı ama birbirimizi çok sevdiğimiz için katlanıyorduk.askere gitti
15ay askerliğini bekledim ama öyle biraskerlik bekleyen çok nadirdir heralde çünkü çok çektirdi bana.onun içinde çok zordu
şırnak'ta yaptı askerliğini çarşı izni yoktu çok bunalıyordu o yüzden orda bile kavga ederdik,bazen telefonuma kız arkadaşına
göndereceğine yanlışlıkla bana mesaj gönderirdi(canımlı cicimli çok samimi konuşmalar)erkekleri bilirsiniz elindekinin kıymetini
bilmez.neyse koymuştuk kafaya o gelince nişanlanacaktık ama kafamda hep bir sorun vardı.onun annesi çarşaflı tutumlu bir aile
yapısına sahip ve ben bunu bilmiyordum daha önce ailesiyle tanışma fırsatım olmamıştı.ben açık biriyim,ailemde öyle ama onun
ailesiyle zıtlaşıcaz diye çok korkuyordum beni istemezler diye hep ona söylüyordum o da hep gülerdi bana.saçmalama biz kaç yıldır
beraberiz ben seni böyle tanıdım kapanma baskısı asla söz konusu olamaz ki ailem asla karışmaz rahat ol herşey güzel olacak
gelince diye hep bana söylerdi e bende inanırdım çünkü ailesini tanımıyordum ki herşeyden önce ona güveniyordum.askerden geldi
nişan tarihi koyduk,tarih yaklaştı üstüme elbise alıcaktım bin tane laf işittim açık olmasın diye.kavga ettik o gün ama onun istediği
gibi olmadı gittim kendim ne istersem onu aldım.nişanım olduğu gün kavgalıydık ve o gün ne heyecanım vardı,ne mutluluğum,en güzel
zamanımdan hiçbir şey anlamamıştım.her geçen gün biraz daha fazla kavga eder olduk bu giyim konusundan dolayı.annesi hep baskı
yaptı ona hissediyordum ama o hep bana merak etme ben herşeyi halledicem sana kimse karışmayacak derdi.annem bile konuştu
onunla baskı söz konusu olmasın diye o yine olmayacak merak etmeyin diye annemi bile kandırdı.düğün salonunu tuttuk.biz bikaç
eşya aldık o da aldı.eşyaları aldıktan 2gün sonra telde konuşurken bana düğünü oynamalı yapmayalım dedi konuştk tartıştık.sen
benm neler çektiğimi bilmiyorsun ben çok baskı görüyorum annem tarafından,annem oynamalı düğün istemiyor dedi.bende o zaman
ayrılırız dedim kapattım teli.yaklaşık 3-4gün hiç konuşmadık.bunun sonu nereye gidecek diye aradım al bendeki şu eşyalarını bitsin
gitsin bu iş dedim.çok yalvardı ne olur kabul et öyle düğünü seni kaybetmek istemiyorum ama o annem benim yapamam başka türlü
dedi.neyse öyle böyle derken yolladı arkadaşlarını aldılar eşyaları.o gün öldüm sandım böyle bir acı olamazdı.hayalkırıklığı öyle
yoğundu ki bende.8ay nişanlı kaldık ama burnumdan geldi.ayrıldıktan 1hafta sonra bir kızla konuştuğunu öğrendim.aradım
etmediğim laf kalmadı.1ay sonra o kızla çıktığını öğrendim yine aradım hakaretler ettim.bi zaman sonra kendide aradı çok özledm
görüşelim felan diye.kızdan ayrıldığını söyledi.çok büyük hata yaptım sevgime yenik düştüm buluştum.sarıldık felan derken akşam
telde biz nolucaz böyle dedim bişey olmayacak biz birbirimize göre değiliz dedi o an yıkıldım zaten.3aydır ayrıyız ama onu çok
aradım laflar ettim hazmedemiyorum yaşattıklarını.face şifresini buldum bi şekilde geçen gün o bilmeden girdim.ayrıldığı kıza seni
çok seviyorum,sensiz yapamıyorm felan yazmış ve birsürü kızla da konuşmuş.kahroldum,bittim,tükendim çok ah ettim.beni de
ailemide çok dışladılar,çok hayalkırıklığı yaşadım.gerçekten ona karşı çok sadıktım.şimdi o kızla tekrar beraber kız türbanlı
zaten.şimdi ben mutsuzum o çok mutlu.26yaşındayım işim yok,o yok,sanki bir daha kimseyi sevemeyecekmişim gibi geliyor.sanki hayatımda kimse olmayacak yuva kuramayacakmışım gibi geliyor.öyle çağresizim ki ne olur yardım edin.3aydır yeminederim
sabah ezanında yatıyorum hüngür hüngür ağlıyorum.etmediğim dua kalmadı.
ederdik fazla anlaşamıyorduk,fikirlerimiz,düşüncelerimiz hiç uymazdı ama birbirimizi çok sevdiğimiz için katlanıyorduk.askere gitti
15ay askerliğini bekledim ama öyle biraskerlik bekleyen çok nadirdir heralde çünkü çok çektirdi bana.onun içinde çok zordu
şırnak'ta yaptı askerliğini çarşı izni yoktu çok bunalıyordu o yüzden orda bile kavga ederdik,bazen telefonuma kız arkadaşına
göndereceğine yanlışlıkla bana mesaj gönderirdi(canımlı cicimli çok samimi konuşmalar)erkekleri bilirsiniz elindekinin kıymetini
bilmez.neyse koymuştuk kafaya o gelince nişanlanacaktık ama kafamda hep bir sorun vardı.onun annesi çarşaflı tutumlu bir aile
yapısına sahip ve ben bunu bilmiyordum daha önce ailesiyle tanışma fırsatım olmamıştı.ben açık biriyim,ailemde öyle ama onun
ailesiyle zıtlaşıcaz diye çok korkuyordum beni istemezler diye hep ona söylüyordum o da hep gülerdi bana.saçmalama biz kaç yıldır
beraberiz ben seni böyle tanıdım kapanma baskısı asla söz konusu olamaz ki ailem asla karışmaz rahat ol herşey güzel olacak
gelince diye hep bana söylerdi e bende inanırdım çünkü ailesini tanımıyordum ki herşeyden önce ona güveniyordum.askerden geldi
nişan tarihi koyduk,tarih yaklaştı üstüme elbise alıcaktım bin tane laf işittim açık olmasın diye.kavga ettik o gün ama onun istediği
gibi olmadı gittim kendim ne istersem onu aldım.nişanım olduğu gün kavgalıydık ve o gün ne heyecanım vardı,ne mutluluğum,en güzel
zamanımdan hiçbir şey anlamamıştım.her geçen gün biraz daha fazla kavga eder olduk bu giyim konusundan dolayı.annesi hep baskı
yaptı ona hissediyordum ama o hep bana merak etme ben herşeyi halledicem sana kimse karışmayacak derdi.annem bile konuştu
onunla baskı söz konusu olmasın diye o yine olmayacak merak etmeyin diye annemi bile kandırdı.düğün salonunu tuttuk.biz bikaç
eşya aldık o da aldı.eşyaları aldıktan 2gün sonra telde konuşurken bana düğünü oynamalı yapmayalım dedi konuştk tartıştık.sen
benm neler çektiğimi bilmiyorsun ben çok baskı görüyorum annem tarafından,annem oynamalı düğün istemiyor dedi.bende o zaman
ayrılırız dedim kapattım teli.yaklaşık 3-4gün hiç konuşmadık.bunun sonu nereye gidecek diye aradım al bendeki şu eşyalarını bitsin
gitsin bu iş dedim.çok yalvardı ne olur kabul et öyle düğünü seni kaybetmek istemiyorum ama o annem benim yapamam başka türlü
dedi.neyse öyle böyle derken yolladı arkadaşlarını aldılar eşyaları.o gün öldüm sandım böyle bir acı olamazdı.hayalkırıklığı öyle
yoğundu ki bende.8ay nişanlı kaldık ama burnumdan geldi.ayrıldıktan 1hafta sonra bir kızla konuştuğunu öğrendim.aradım
etmediğim laf kalmadı.1ay sonra o kızla çıktığını öğrendim yine aradım hakaretler ettim.bi zaman sonra kendide aradı çok özledm
görüşelim felan diye.kızdan ayrıldığını söyledi.çok büyük hata yaptım sevgime yenik düştüm buluştum.sarıldık felan derken akşam
telde biz nolucaz böyle dedim bişey olmayacak biz birbirimize göre değiliz dedi o an yıkıldım zaten.3aydır ayrıyız ama onu çok
aradım laflar ettim hazmedemiyorum yaşattıklarını.face şifresini buldum bi şekilde geçen gün o bilmeden girdim.ayrıldığı kıza seni
çok seviyorum,sensiz yapamıyorm felan yazmış ve birsürü kızla da konuşmuş.kahroldum,bittim,tükendim çok ah ettim.beni de
ailemide çok dışladılar,çok hayalkırıklığı yaşadım.gerçekten ona karşı çok sadıktım.şimdi o kızla tekrar beraber kız türbanlı
zaten.şimdi ben mutsuzum o çok mutlu.26yaşındayım işim yok,o yok,sanki bir daha kimseyi sevemeyecekmişim gibi geliyor.sanki hayatımda kimse olmayacak yuva kuramayacakmışım gibi geliyor.öyle çağresizim ki ne olur yardım edin.3aydır yeminederim
sabah ezanında yatıyorum hüngür hüngür ağlıyorum.etmediğim dua kalmadı.