mutluluk yüzü görmediğiniz gibi para kaynakları oğullarını ellerinden alan kötü kadın olursunuz.herşeyi tartmak lazım.damatlar da iyi niyetli olsa zarif olsa gene sorun yok.ufak bir şeyde benim ailem demeye başlıyorlar.olsun canım yapmadılar ben sana elimden geleni yapıcam dese olmaz.erkek ya.
erkek tarafının yapmadığını benim ailemin kapasınada müsade etmem zaten..
öyle bi beklenti olmadıda..
birinci derecede muhatap eşimi kabul ederim..
derimki hayatım maden gelinliğimi bana aldıracaktın sen daha dur..vaktin var..
evlilik hop dedin mi olmuyor biriktir gel..
zaten evlenme yaşına gelmiş ve hala ailesinden beklendti içinde olan bi insanla yapı olarak ben yapamazdım..
evlendiğimizde eşim 27 yaşında 6 yıldır çalışıyordu ve kendine araba haricinde bi çöp almamış üstüne başına ne arkadaşıyla gezmiş ne bişey biriktirmişte biriktirmiş..
tüm ev halkına bilezik verdi bana taksınlar diye.
şimdi ne oldu ben onun ailesini dileme dolayıp kendimi mutsuz etmektense eşimin ne kadar sorumluluk sahibi olduğunu düşünüp hayranlık duydum ve mutlu oldum..
ama insan tabiki üzülüyor bi evlada bu yapılmaz diye..
yada zaman zaman eşimle oturup dertleşiyoruz..
ama bundan sebep kavga tartışma zaten tatsız olan durumu dahada tatsızlaştırmaktan başka işe yaramaz die düşünüyorum..
yani uzaktan konuşuyor gibi olmayayım diye başıma gelenleri anlattım yaşadıklarınızı daha beterini ben yaşadım..
erkek tarafının yapmadığını benim ailemin kapasınada müsade etmem zaten..
öyle bi beklenti olmadıda..
birinci derecede muhatap eşimi kabul ederim..
derimki hayatım maden gelinliğimi bana aldıracaktın sen daha dur..vaktin var..
evlilik hop dedin mi olmuyor biriktir gel..
zaten evlenme yaşına gelmiş ve hala ailesinden beklendti içinde olan bi insanla yapı olarak ben yapamazdım..
evlendiğimizde eşim 27 yaşında 6 yıldır çalışıyordu ve kendine araba haricinde bi çöp almamış üstüne başına ne arkadaşıyla gezmiş ne bişey biriktirmişte biriktirmiş..
tüm ev halkına bilezik verdi bana taksınlar diye.
şimdi ne oldu ben onun ailesini dileme dolayıp kendimi mutsuz etmektense eşimin ne kadar sorumluluk sahibi olduğunu düşünüp hayranlık duydum ve mutlu oldum..
ama insan tabiki üzülüyor bi evlada bu yapılmaz diye..
yada zaman zaman eşimle oturup dertleşiyoruz..
ama bundan sebep kavga tartışma zaten tatsız olan durumu dahada tatsızlaştırmaktan başka işe yaramaz die düşünüyorum..
yani uzaktan konuşuyor gibi olmayayım diye başıma gelenleri anlattım yaşadıklarınızı daha beterini ben yaşadım..
Cogu konuya ben, ben dıye gırıs yapıyorum ama, bu da tam benlık konu olmus.
Ben anlatayım, sızde yasananları mantık suzgecınızden gecırıp, buna gore degerlendırme yapın.
Bız esımle yaklasık 10 ay nısanlı kaldık, esımın aılesı bır tek ıgne dahı almadı bana.
Ne yapıldıysa da esım kendı ımkanları ıle yaptı.
Evlılıgımızın ılk aylarında bunu cok sorun etmedım,
nısanlıyken ıse zaten bır hedıye alsa yuzum kızarırdı.
Fakat evlendıkten bır sure sonra gordum kı ben cok safmısım.
Ben esıme bana bırsey almasına ızın vermezken,
ona kıyamazken, kardeslerı evlendıgımız halde ondan talepte bulunuyorlardı.
Bız yememızden kısıyor, babasının keyfı yaptırdıgı yazlıgın kredısını oduyorduk.
Ben su gecıren botlarımla sesım cıkmadan ıse gıdıyordum,
esım duymasın, uzulmesın dıye soylemıyordum.
Kardesı esımden bot ıstıyordu.
Ben 40 dk uzaklıktakı ısıme yuruyerek gıdıyordum, yıne esımden habersız.
Yol parasını bırıktırıp esıme verebılmek ıcın.
Annesı, kontorune varana dek esımden ıstıyordu.
Bır yere kadar sabrettım, sonra fırtınalar estırdım evde.
Sımdı benım bır dedıgım ıkı olmuyor.
En son pahalı bır telefon ıstedım, ertesı gun aldı geldı.
Her begendıgım kıyafetı aldırıyorum, ne zaman kendı ıcın alıs-verıse cıksa,
'bana da sunu al' dıyorum, eskıden aldıgında bın kez tesekkur ederdım.
Sımdı bır opucuk verıyorum, yetıyor.
Onceden aldıgım maası tık dıye esımın elıne sayıyordum,
sımdı 'planlarım var, sana veremem' dıyorum.
Ve emınım kı benım maasımdan aılesıne harcama yapıyordu.
Ama ben kendı aıleme bır ıgne dahı alamıyordum.
Sımdı aıleme hedıye de alıyorum.
Bundan da cogu kez esımı haberdar etmıyorum.
Bu vakte kadar kendımden kıstım da ne oldu.
Hep ıcımde keskelerle yasadım.
Ozellıkle nıkah gunume daır o kadar cok keskelerım var kı.
Doner mı sımdı o zaman, asla!
Ben hep ıcımde keskelerle yasayacagım.
Sucum neydı pekı benım? Cok ıyı nıyetlı olmak mı?
Yok ıste, artık o ıyı nıyetlı elefera yok!
Sımdı sızde bunları bır dusunun, ona gore sımdıden tavrınızı takının.
ınanın gecmıse daır pısmanlıklar, hıc bır zaman gecmıyor.
Her gun daha da buyuyor, gun gelıyor ofke patlaması yasıyorsunuz.
Hatta an gelıyor, esınızı sevmedıgınızı dahı hıssedıyorsunuz.
Benım ıcın, ne kadar fenaymıs bu gelın de dıyebılırsınız.
Bende cevaben, bunlara bu yaptıgım az bıle derım.
Aynen oyle tupuk.
Ben kendımden odun verdıkce, onlar daha fazlasını ıstedıler.
Dusun ben annemın bana taktıgı bılezıgı cıkardım verdım.
Aldıgımız ev 74 bın TL ydı, ben yaklasık 35 bın TL sını odedım.
Ve ne oldu bılıyor musun, bır tartısma oldu.
'orası oglumun evı' dedıler!
Sımdı ogluna dıyorum, ıkıncı bır ev alacagız ve onu tamamen benım ustume tapulayacaksın.
Hatta ne alırsan, benım ustume olacak dıye.
yazık en güzel geçirilmesi gereken günler üzüntüyle geçiyor.gelinlik heyecanlarını yaşayan mutlu bir şekilde evlenen ve evinde misafir ağırlama heyecanı yaşayan var mı?yok gibi düşünmeye başladım.
Tek kelimeyle mükemmel
Böyle insanlara böyle muamele...
Ki, ben aslında kayınvalide düşmanı da değilim ama bu insanlar resmen düzenbaz...
yapmasınalr çokmu lazım kılık kıyafet nedir ki sen nişanlını sveiyorsan birazda sabretmelisin. bizimkiler hiçbirşey almadılar ama kavga çıkartmayıda çok iyi bildiler naptım sustum. gelin ayakkabımı bile kendim aldım. eşim karttan geçelim dedi sonra biz ödemeyecekmiyiz d,iye sordum evet dedi boynu bükerek ee tmm şimdi benim param cebimde durumca nolcak nasıl olsa ödenecek dedim ve aldım. kaynanam cebinden para çıkartmadı ama şunu alın bunu alın demesini bildi bizde herşeyin ucuzuna kaçtık ne yapalım. hımm şimdi pişmanmıyım asla şu anda eşimle el birliği yaptık düğün boçalrımız bitince araba aldık onu bitirmeden de evimizi aldık. aileler mi hiçbirşeyimize karışamıyorlar çünkü hiçbirşeyleri yok yuvamızda. sende nişanlının başını yemeyi bırak şunu almadılar olmasın oda olmayıversin nolcak ölecekmisin. o çocuk napsın evdede annesi yiyordur başının etini. şunu bunu istemeyi bırakda bir ev nasıl geçindiriliyor onu düşün evlenmek hiçbirşey değil asıl o evi çekip çevirmek önemli olan.
iyi güzel söylüyosunda arkadaşım..içimizde kalanlar ne olacak..ben bir daha bu yaşıma gelecekmiyim...bir daha bu zevki yaşayabilecekmiyim ..hesabı ne olacak...kimse onlardan çok istemez zaten bütçe neyse odur...ama benden alıp başkasına veririse dikilirim karşısına diğer gelinlerine yap eksiksiz..sen çalışıyoun ya elini eteğini çek ne güzel iş...yok...evlenecek olanlara benden tavsite bütçeniz elverdiği sürece herşeyin tadına vararak yaşayın aldırın herbişeyinizide..nasılsa borçlsuz evlenilmiyo olan içinizde kaldığıyla size kalıyo
peki almıyorlarsa ne yapacaksın kavgamı edeceksin? benimkiler yapmadıalr hatta eşime ne halin varsa gör demişler. evimizi kendimiz baktık tuttuk eşyalarımızı kendimiz aldık, tüm çarşıdan alınacak ufak tefek eşyaları bile kendimiz aldık. kaynanam bişey almadığı gibi nikahımızda kavga çıkarttı gelmedi. çeyiz götürdük kıskançlıklaırndan ne yapacaklarını şaşırdılar çünkü benim herşeyin ikişer takımdı. hiç ses çıkartmadık annemle babam biz yapıyorsak kızımıza yapıyoruz ona değil dediler ama yinede hakaretlere maruz kaldılar. ben kendi şaçımın röflesini kendim yaptırdı kaynanamda düğün günü kızının saçını röfle yaptırttı düşün artık.
şu anda mı hiçbiri karışamıyor şunuda biz aldık diyemiyorlar utançlarından evime akrabalarını getiremiyor biliyor çünkü benim şunu biz aldık bunu da babam aldı diyeceğimi ee sormayacaklarmı kaynananlar ne aldı. hiç bişey almadı diyeceğimide biliyor.
yani eşya mal mülk önemli değil önemli olan eşinizle iyi geçinmeniz. mal alınıyor borç ödeniyor ama eşinize destek olmazsanız diretirseniz o ufak tartışmalar yuvanızdan bir çivi götürür ve çatırdar ilerisinde anlaşmazlık olur.
eşiniz iyi çıktıysa ,ailesi gibi davranmadıysa ne güzel.çok çok çok mutlu olursunuz inşallah.ailesi de çıtlarını çıkaramıyorsa ne güzel.birçoğumuzda öyle olmadı çünkü.almadıkları gibi almış gibi yapmaktan geri durmadıkları için saygı kalmadı bizlerde.kimse maddi birşey beklemiyor zaten.güzel ahlak iyi niyet gerisi boş.çünkü 10 tl verdiklerinde dünyaları almış gibi davranmayı çok iyi biliyorlar.herşey tamam da gelinliğimin parasını vermiş olmak,eşimin telefonla BENİ arayıp gelinlik parasını söylemesi boğazımda düğümlenmişti.hiç te geçmedi.bu benim anlayışıma göre çok büyük saygısızlıktı.kına kıyafetimi kiraladım parasını da verdim gelinlik ayakkabımı da aldım.ama gelinliğin yeri ayrıydı gözümde işte.düğün sırasında problem etmedim.ama kasım kasım kasılırken kendilerini överlerken soğumadım mı soğudum.o alınacak bu alınacak demedim.herşeyimizi borçlanarak yaptık bişey demedim.sorun yok.ama arkasından gelenler sıktı beni.birçok arkadaşı da öyle.damatlarda bu çabayı iyi niyeti görüyor mu ?hayır.varsa yoksa benim ailem.zamanla anlıyorlar ama çok kavgalar çok kırgınlıklar oluyor o zamana kadar.şu anki aklım olsa 6 yıl görüştüğü kız için bir gelinlik parası biriktirememiş ve telefonda arayan birine telefonu kapatır nışanı atardım.çünkü hiçbir iyi niyetin görünmüyor.onlar paşa torunları gibi kasım kasım kasılırken,düğünde altınları almak isterken ,ailelerindeki her sıkıntıyı sana yüklemeye çalışırken şok olup kalıyosun.nasıl insan bunlar diye.ben ısrarla denk olanın aranması taraftarıyım.kızım olsa ayağına kapanır gene de vermem.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?