Merhaba hanımlar
5 aydır nisanliyim, yakinda dügünümüz var.
. Nisanlim'la çok asigiz birbirimize. ikimizin'de güzel hayalleri var, herṣey cok guzel aramizda. Neyse, konuya hemen gireyim. nisanlimin babasi cok cıvık birisi, luzümsüz, neyi nerde diyecegini bilmeyen bir adam. Size dediklerinin hepsini yazmasam da bağzilarini yazicagim. Elini opecegim zaman "opme elimi sen kölem degilsin " dedi. Bende tabi daha öpmedim. Tuhafim'a gelmisti ama kendi tercihi. surekli babam'la konusuncu kendisinin cok yallanci oldgunu falan soyluyor, tuhaf tuhaf seyler diyor. Masa'da çekirdek olursa geri yolluyor mutfağa, bardaklar asiri dolu olmasi lazimiṣ falan filan... Son olarak'ta iftar'a bize geldiler. Sofrayı iftara 15 dk kala kurmaya basladim (ayran getirdim). Bana birden "suheyda ayrani geri gotur ustu acik" dedi. ben anlamadim bile koydum masanin ustune. Gelip bana israrla "eee o zaman ustunu kapat cabuk" dedi. Bende elimde bisey olmadigindan ayranlari bardak'tan geri döktüm sürahiye. Gerçekten ses tonu emir verir gibi, nasil desem sanki cok kötü bisey yapmiṣim gibi. Herkesin onunde.
Ben baya bir bozuldum.
Nisanlim mesaj atti bana "babamin tuhaf takintilari var" diye.
Gorumcem de mesaj atti " sen onu takma kafana tikleri var" diye.
kaynana'm gilde yaṣamiyacagiz aramizda 2 saatlik yol var (yinede en yakın biz oturacağız evlerine) ama simdiden hevesleniyorlar gelip sizde yatiliya kaliriz diye. Hâta kayınvalidem dedi ki siz iṣteyken paspasın altına koyarsınız anahtarları biz gireriz. Ben simdi düsünüyorum, bu adam ya zirt birt bize gelir kalirsa. Gercekten ben b*ku yerim.
Tavrım nasil olmali? Nisanlim ailesine cok düskun (hele de babası ölümden döndüğünden beri), birbirimizi bu kadar seviyorken kırmak'da istemiyorum. Ama bu adam simdiden boyleyse ben naparim...