Nişanlıyım psikolojim bozuldu

Pasif durmayin o size laf yetistirdiginde sizde ona yetistirin ayrica nisanlinizla bunlari konusmaniz lazim annen boyle boyle diyor ama ben bu sekilde istemiyorum eger sen bu mesafeyi koyayacaksak hic evlenmeyelim diyeceksin bakalim ne diyor
 
Benzerlerini bende yaşadım…Eşim doğulu,aile apartmanında yaşıyorlar ve dediğiniz gibi bu tarz davetlere hepsi birlikte geliyorlar. Hatta ben sözleneceğimiz zaman (tanışma ve söz aynı gün oldu) ev küçük olduğu için çekirdek kadro gelmelerini rica ettim çünkü annesine kalsa eşimin amcalarına kadar çağıracaktı kendileri zaten hepsi gelmeye kalkışsa 15 kişiler, bir de amcalar vs. toplansa 40’ı kesin bulurdu. Kırmadan mümkünse fazla kalabalık olmasını istemediğimi evin durumunu vs. belirttim,başta biraz gücendiler ama sonradan anlayış gösterdiler. Biz başka bir şehre taşındık kayınvalidem ağladı sızladı gitmeyin etmeyin diye ama işimiz o şehirde olduğu için gitmek zorundaydık zaten. Şimdide bir umut döneriz de yakınlarından ev tutarız diye bekliyor söylüyor,bende kolay kolay o şehre dönmeyeceğimizi yaşadığımız şehirden memnun olduğumuzu söyleyip konuyu kapattım daha da açmıyor. Çünkü gerçekten bende boğuldum onlarda kalırken…Ne misafirleri bitiyor ne misafirlikleri…Evet aile bağlarının sıkı olması falan çok güzel belki ama özel alanın kalmıyor bir kere. Kendini pat diye istemediğin etkinliklerde bulabiliyorsun. Ama uzakta olunca hem araya özlem giriyor hem özel alanın kalıyor hem de evine vs. müdahale edilmiyor huzursuzluk çıkmıyor. Nişanlınızla açık açık konuşup isteklerinizi belirteceksiniz. En baştan bunlar kırıp dökmeden konuşulmalı sınırlar çizilmeli. Yoksa sonradan önüne geçilemiyor pek maalesef.
 
O değil de ben kayınvalide olsam gelinim her gün bana gelse senin evin yok mu derim🤷🏻‍♀️
Çoluğu çocuğu evlendirmişim kafamı dinlemek varken gelin mi göreceğim her gün çok saçma😀
:KK3::KK3:
 
Oturup ağlasın birde oldu olacak
Ne demeye üzülüyormuş? İnsan evladımın yuvası var artık diye sevinir
Sizin bu kv fena ben söyleyeyim
Ben bekarken sürekli kendi evim düzenim diyorum yıllardır tek yaşıyorum, bir de evli insanın tabii ki ayrı düzeni olacak . Göbek bağı kopmamamiş henüz
 
Kayınvalidem benim de bir evim var düzenim var lafına aşırı bozuluyor benide uyardı birkaç defa ben herkes bir arada olsun isterim evim evim dersen üzülürüm dedi açıktan.
Bu kadın çok fena söyleyeyim
Sen önden sınırlarini çekmeden o çekiyor.
Bu lafın anlam ileride evlenirsen hep bizimlesin ,öyle ayrı evim var isim gücüm ailem var deme biz çağırdık mı gelecek, biz geldik mi ağarlayacaksın demektir.

Sessiz kalır onların anlamalarını beklersen evlenmeden önce kabul ettin şimdi niye ayrı gayrı çıkarıyorsun olur.
Şimdi onlarla konuşmamak, telefonlarını almamak sınır koymak değil maalesef
Açık açık konuşun ben evlendikten sonra sürekli aileyle görüşmem haftada 1 yada iki kez sürekli gelinip gidilsin istemiyorum deyin
 
Mesela komsunun evini size tutalım dediğinde
Aa yok ben iki aileye de yakın oturmak istemiyorum diyeceksiniz.
Sabah gelip gitme olayına da benim de bir evim düzenim olacak, her gün buraya niçin geleyim ki diyeceksiniz
Bunları en baştan söylemezseniz, yapmak zorunda kalırsınız. Sizden o hissi aldım ben buradan.
İstemediklerinizi açık açık konuşun en başından
Hem nişanlınızın tepkisini de görmüş olursunuz
Bu yorum çok doğru konu sahibi. Nişanlın ve ailesi ak koyun mu kara koyun mu ortaya çıkar açık açık konuşursan.
Şimdi hepsi minnoş, dediklerini kabul etmeyeceğini söyle bakalım aynı kalacaklar mi? En azından sınırları öğrenmiş olurlar. Yoksa en sonunda patlayacaksin zaten, huzur kalmayacak
 
Üslubu farklı da ondan üzülürüm ben anneyim evlatlarım hep bir arada olsun sende benim evladimsin bir parçamsin falan falan...
Tamam sen de dedi sende evlat bol, benim annem asıl evlatlarini bir arada görmek ister, iki kardeşiz sonuçta. Aileme yakın oturalım de
 
Kayınvalidem benim de bir evim var düzenim var lafına aşırı bozuluyor benide uyardı birkaç defa ben herkes bir arada olsun isterim evim evim dersen üzülürüm dedi açıktan.
Üzülüyorsa ağlayarak günlüğüne yazabilir.
Siz de benim düzenime karisilirsa çok üzülürüm deyin açıktan.
 
İyi gelin olayım derken çok fazla taviz veriyorsunuz kendinizden. Bu duruma dur demek kayınvalidenize karşı yapılan kötü bir hareket değil. Evliliğin anlamı bu değil.
Ayrıca ben kendi anneme de her gün gitsem fenalık geçiririm. Nasıl hayır diyemiyorsunuz anlayamıyorum.
 
Iş nisanlinizda bitiyor. Benim esimde kalabalik aileden geliyor. En basta konustum surekli gelip gitme olmaz, ben rahat yetistim, kalabalikta bunaliyorum dedim. Hatta ailelerin tanisma faslinda benim ailem "bizim kiz tek cocuk, kalabalikta buyumedi, iş goremez, kalabaligi sevmez, boyle bir beklentiniz olmasin" dedi. Sonuc olarak kafama estigi sekilde takiliyorum, kimse bisey beklemiyor, sitem etmiyor. Esim arkamda olmasa belki laf carparlardi bilemiyorum. En bastan sınırınızı cizmeniz gerekiyor.
Ay, aileniz ne güzel uyarmış ya. Pazarlıklı gönül incinmezmiş.
 
Nişanlımla 2 yıllık bir sevgililik sürecinden sonra nişanlandık kendisi de ailesi çok çok iyi insanlar asla inkar edemem ama aile olarak çok farklıyız hemşehriyiz aslında ama tabiki de yetişme tarzımiz çok farklı ilk başlarda bunu asla dert etmedim bilmiyorum şuandada dert edilecek birşey var mı ben mi büyütüyorum fikirlerinize ihtiyaçim var öncelikle cokk kalabalıklar ilk gelin olacağım kalabalık şöyle kız kardeşleri erkek kardeşleri var hepsi bekar. Kaynanam ilk gelin olacağım için hevesli Allah var ama bi yandan da çok pasif düşüncesiz bizim evimiz 2+1 bı çaya gelsnler herkesi toplayıp geliyor ev küçücük bazen bardak kaşık catal ciddiyim yetmiyor. Annem bana patliyor bende tek senle kayınbabam gelsin diyemem ki kendisini düşünmesi gerek. Ben ise 2 kardeşiz çok rahat yetiştim ne istersem oldu yapıldı asla ikiletilmedi nişanlım konusunda asla şüphem yok oda gözümün içine bakar ne dersem yapar okey ama oda annesi sonuçta bazen galeyanına geleceğini düşünmüyor değilim. Birazda alışamadım onlara açıkcasi ben bide soğuk mesafeli biriyimdir. Herneryse şuan tek sıkıntım evim ayrı olacak tamam. Ama sanırım yakınında oturmami istiyor ailem buna kesinlikle karşı ve bende öyle. Nişanlım başka konuşuyor annesi başka. Nişanlım atıyorum ki şu semtte buluruz falan diyor o ise gecenlerde 'iste bir komşu taşındi size tutalım' gibisine birşeyler dedi. Milletin yanında gelinim sabah erkenden gelip akşam gitsin evine isterim. Evi ayrı olacak tamam ama sürekli yanımda olsun falan diyor evlerinden aşırı sıkılıyorum bu arada sitede doğmuş büyumus biri olarak söylüyorum, evleri müstakil gerçekten boğuluyorum. (Asla yanlış anlamayın küçümsemek için demiyorum) bu söylemleri beni korkutuyor ne biliyim ben sabahın köründe kalkıp gidemem ki uyanamam bile evde bekar cocuklar var ne işim olur hayallerim var evim olsun kalkayim kahvaltımı hazırlayım yemeğimi yapıyım ne bileyim belki kiminize saçma gelir.
Bide son birşey eklemek istiyorum nişanlimin işi bazen de şehir dışı çıkabiliyor bir ay gelmediği oluyor bu süreçtete evini kapat gel bizimle kal derler buna da çok eminim. Kendi ailemde var elbette onlardada kalırım ama ne biliyim düğünümüz seneye yazın. Tek derdim onlardan biraz uzakta oturmak bir vasıtada olsa uzaklıkta olmasını istiyorum. Ne yapmalıym gerçekten artık çok etkileniyorum ağlıyorum resmen ama nişanlımı da çok seviyorum
Çalışmak, sosyal hayata karışmak da bir seçenek olabilir. Evde oturup kimin manipülasyonuna yem olacağım, diye düşünmeye vakit kalmaz
 
Bu kadar meraklıysa evlendirmesin oğlunu,beraber oturmanızıda ister bu kadın. En başta set çekmezseniz evlenince çok zorluk çekersiniz. Örneğin bu konuşmaları yaptığında ben sevemem hergün iç içe olmayi biraz özleyelim birbirimizi hergün size niye geliyim ki aynı evde yasamaktan ne farki kalcak diye soylemeniz gerekiyor. Nisanliniz evlendikten sonra uzun şehir disina çıkarsa ailenizle yada evinizde kalirsiniz bekar cocuklarin var ben rahat edemem ayrica diye soyliyeceksiniz soylemediginiz her şey için ilerde yapmanız zorunda bırakılacaksınız.
 
Nişanlımla 2 yıllık bir sevgililik sürecinden sonra nişanlandık kendisi de ailesi çok çok iyi insanlar asla inkar edemem ama aile olarak çok farklıyız hemşehriyiz aslında ama tabiki de yetişme tarzımiz çok farklı ilk başlarda bunu asla dert etmedim bilmiyorum şuandada dert edilecek birşey var mı ben mi büyütüyorum fikirlerinize ihtiyaçim var öncelikle cokk kalabalıklar ilk gelin olacağım kalabalık şöyle kız kardeşleri erkek kardeşleri var hepsi bekar. Kaynanam ilk gelin olacağım için hevesli Allah var ama bi yandan da çok pasif düşüncesiz bizim evimiz 2+1 bı çaya gelsnler herkesi toplayıp geliyor ev küçücük bazen bardak kaşık catal ciddiyim yetmiyor. Annem bana patliyor bende tek senle kayınbabam gelsin diyemem ki kendisini düşünmesi gerek. Ben ise 2 kardeşiz çok rahat yetiştim ne istersem oldu yapıldı asla ikiletilmedi nişanlım konusunda asla şüphem yok oda gözümün içine bakar ne dersem yapar okey ama oda annesi sonuçta bazen galeyanına geleceğini düşünmüyor değilim. Birazda alışamadım onlara açıkcasi ben bide soğuk mesafeli biriyimdir. Herneryse şuan tek sıkıntım evim ayrı olacak tamam. Ama sanırım yakınında oturmami istiyor ailem buna kesinlikle karşı ve bende öyle. Nişanlım başka konuşuyor annesi başka. Nişanlım atıyorum ki şu semtte buluruz falan diyor o ise gecenlerde 'iste bir komşu taşındi size tutalım' gibisine birşeyler dedi. Milletin yanında gelinim sabah erkenden gelip akşam gitsin evine isterim. Evi ayrı olacak tamam ama sürekli yanımda olsun falan diyor evlerinden aşırı sıkılıyorum bu arada sitede doğmuş büyumus biri olarak söylüyorum, evleri müstakil gerçekten boğuluyorum. (Asla yanlış anlamayın küçümsemek için demiyorum) bu söylemleri beni korkutuyor ne biliyim ben sabahın köründe kalkıp gidemem ki uyanamam bile evde bekar cocuklar var ne işim olur hayallerim var evim olsun kalkayim kahvaltımı hazırlayım yemeğimi yapıyım ne bileyim belki kiminize saçma gelir.
Bide son birşey eklemek istiyorum nişanlimin işi bazen de şehir dışı çıkabiliyor bir ay gelmediği oluyor bu süreçtete evini kapat gel bizimle kal derler buna da çok eminim. Kendi ailemde var elbette onlardada kalırım ama ne biliyim düğünümüz seneye yazın. Tek derdim onlardan biraz uzakta oturmak bir vasıtada olsa uzaklıkta olmasını istiyorum. Ne yapmalıym gerçekten artık çok etkileniyorum ağlıyorum resmen ama nişanlımı da çok seviyorum
Aynı buna benzer evlilik yapti arkadasim. evonden sabah 7 de cikıp layinvalidesine gidiyor akşam yatmaya evine gelebiliyirmuş. Buzdolabinda dogru düzgün yiyecek bile yokmus o derece..ve bu 2 yils ürdü sonra cocuk oldu bu kez de cocugu kizcağıza düsurmediler. kendisi de ezik biri. Velhasil ikinciyi dogurdu hayatina kv evinde hizmetçi olarak geçiriyor . Ve bu kişi üniversite mezunu. Durum tam rezalet
 
Hiç anneci değil (gibi) sonradan ne olur bilmem elbette ama bazi ufak tefek rahatsızlıklarımi dile getirdiğimde boşver seninle evlenen benim kimene falan diyor bilmiyorum belkide onlarda benden sıkılır ilkim diye şimdi bu kadar isteklidir belkide olumlu düşünüp kendimi motive etme çabam...
Malesef o isler oyle olmuyor. Net olun laf arasinda kv ye ben oyle yapamam deyin bir bakin tepkileri ne. Yoksa nisanliyken ses etmeyince kabul ettiginizi düşünürler hakli olarak
 
Merve naptin evlendin de kaynananda mısın sabah akşam? Niye unuttun kk yı
 
Son düzenleme:
Back
X