6 aydır bu sekılde ve artık etrafa mutlu rolu yapmaktan bıktım cunku bakıyorumda mutlu degılız olmuyor yanı bıseyı paylasamıyoruz , bu evlılık benı cok yıprattı kendıme saygımı yıtırdım gurur denen bıseyım kalmadı , sıkılıyorum bunalıyorum patlıyorum artık ve bunu ıcımde saklayamıyorum cevreme vuruyorum kendımı yıyp bıtırdım artık , sıkılıyorum dedıgımde elımden tutup benı anlamaya calısagına daha cok bagırıp cagırıuyor aıleme dıyor yok herseyı alıyorum yınede sıkılıyor dıye ya bunları alıp etmen benı anladıgın anlamına gelmıyor ve bende artık kesın kararlıyım bosanmak ıstıyorum , kımse evlılıgını bıtırıp baba evıne donmek ıstemez kı donecegımde hıcbırseyın eskısı gıbı olmayacagınada bılıyorum dıslanıyordum daha cok dıslanıcam ama ben cok yoruldum ve enazından cocuk yokken bu ısı bıtırmek ıstıyorum kı ıkımızde daha cok uzulmeyelım
Canım dur bi bakalım sen çok karışmışsın seni anlamayı bırak inan taaa içimde hissettim yaşadığın çalkantıyı
ama lütfen bi dur siz hep mi böyleydiniz nerde başladı bu sorunlar
mesela bak ben söylüyorum biz bu evi alıp borca girmeden önce böyle değildik bambaşka bir hayatımız vardı
sizin tek sorun borç mu yani sence bu borçlar bitse iş düzelirmi
yada ne bileyim ayrılmayı düşünücek kadar tükettiniz mi birbirinizi
evet etrafa mutlu rolü yapmak çok zor kendimden biliyorum dün annemleydim hadi bebek yapın diyo ne kadar mutlusunuz diyo anneme bile oturup anlatamıyorum ki derdimi
çok yorucu oluyo hayat yüzünde yalandan bi gülümsemeyle
ama işte gitmek çözermi bütün sorunları
ben mesela bugün bitirsem bu evliliği ailem asla bişey demez işimi de bulur kendimce yaşar giderim
ama bir kaç zaman sonra hani derlerle ayrılık sonradan kor diye
he işte o zaman ya dersen ki ben yeterince mücadele etmedim
ya bu ayrılık hayatında keşke olup kalırsa
hiç mi yok sence bu işleri bi yoluna koymanın formülü