O kadar yalnızım ki

G

Glryz

Üye
Kayıtlı Üye
12 Nisan 2022
42
34
8
27
Merhabalar derdimi anlatacak kimsem yok o yüzden buraya yazmak istedim.
7 yıllık uzak mesafe ilişkisinin üzerine eşimin şehrine evlenip yerleştim. Şimdi 1 yıl 2 aylık evliyiz ve 9 aylık hamileyim. Eşim ve ailesi o kadar değiştiler ki o kadar yalnız bırakıldım ki bu dönemde yazık kendi ailemde o kadar uzaktan hep bana mental olarak maddi olarak yardımcı olmaya çalışıyor. Bense bu tek taraflı yardımın altında ezilmeye başlıyorum. Dün hastaneye kaldırıldım ve yapayalnızdım doğumhanede tek başına kalan tek kişiydim. Eşim deseniz ne bişeye ihtiyacın var mı diye aradı sordu ne kayınvalidem nede görümce eltilerim.. ne maddi he manevi bi hayırları olmuyor eşim çalışıyor keyfi olarak üniversite icat etti oraya gidiyor okul ödevlerini bile bana yaptırıyor sadece yatmadan yatmaya görüyorum yüzünü. Ne evde bi işin ucundan tutar ne yardım etmek ister nede aklına gelir söylersen istersen minnet ettirir yaptıklarıyla öyle bi ettirirki mahcup olur karşılığını vemek için çabalarsın.. hastaneden dudak uzatması yüzünden kendi rızamla ayrıldım evde ne yiyecek bişey var ne hazırlayacak kimse nede para. Allah'ım o kadar pişmanım ki onun için verdiğim emeklere gül gibi şehrini ve ailemi bırakıp buraya geldiğime.. nasıl böyle bi insana dönüşür benimle konuşması sohbeti muhabbeti karısı değilmişim gibi bu hamile hayimle o kadar acı çekiyorumki anlatamam..
 
Glryz .!.:
Merhabalar derdimi anlatacak kimsem yok o yüzden buraya yazmak istedim.
7 yıllık uzak mesafe ilişkisinin üzerine eşimin şehrine evlenip yerleştim. Şimdi 1 yıl 2 aylık evliyiz ve 9 aylık hamileyim. Eşim ve ailesi o kadar değiştiler ki o kadar yalnız bırakıldım ki bu dönemde yazık kendi ailemde o kadar uzaktan hep bana mental olarak maddi olarak yardımcı olmaya çalışıyor. Bense bu tek taraflı yardımın altında ezilmeye başlıyorum. Dün hastaneye kaldırıldım ve yapayalnızdım doğumhanede tek başına kalan tek kişiydim. Eşim deseniz ne bişeye ihtiyacın var mı diye aradı sordu ne kayınvalidem nede görümce eltilerim.. ne maddi he manevi bi hayırları olmuyor eşim çalışıyor keyfi olarak üniversite icat etti oraya gidiyor okul ödevlerini bile bana yaptırıyor sadece yatmadan yatmaya görüyorum yüzünü. Ne evde bi işin ucundan tutar ne yardım etmek ister nede aklına gelir söylersen istersen minnet ettirir yaptıklarıyla öyle bi ettirirki mahcup olur karşılığını vemek için çabalarsın.. hastaneden dudak uzatması yüzünden kendi rızamla ayrıldım evde ne yiyecek bişey var ne hazırlayacak kimse nede para. Allah'ım o kadar pişmanım ki onun için verdiğim emeklere gül gibi şehrini ve ailemi bırakıp buraya geldiğime.. nasıl böyle bi insana dönüşür benimle konuşması sohbeti muhabbeti karısı değilmişim gibi bu hamile hayimle o kadar acı çekiyorumki anlatamam..
Genişletmek için tıkla...
Böyle bi insana dönüşmesi 14 ayın sonunda olmamıştır
5.aydan gebe kalmakta aceleniz neydi
Eleştiri değil soru bu gerçekten ?
 
Peki ya napmalıyım bundan sonra kalkıp ailemin yanına gitmek istiyorum. Bu sefer onlar mutsuzluğumu görüp mutsuz olacaklar. Bunu da onlara yaşatmaya hakkım yok o yüzden napacamı bilemiyorum. Yeni olarak atandım henüz işe başlamadım ama kendimi daha güçlü hissediyorum yinede işimi elime aldıktan sonra sil baştan hayat kurabilirim şimdiki hayatımdan çok farklı olmaz. Ama ne kadar zor bunları yaşamak herşey gözümün önündeydi ve ben hep göz yumdum. Bu kadar aşık olacak iyi tarafından bakacak ne vardı kendime kızıyorum insanlar ne kadar da nankör bencil egoist.. zaten benim gibi insanların karşısına hep böyle insanlar çıkar ya bu hayatta. Bebek için ise gerçekten istiyordum çünkü çok uzun bi geçmişimiz var ama ne kadar uzun yıllar geçirirsen geçir aynı evin içinde zırt yabancı çıkıyormuş.
 
Glryz .!.:
Peki ya napmalıyım bundan sonra kalkıp ailemin yanına gitmek istiyorum. Bu sefer onlar mutsuzluğumu görüp mutsuz olacaklar. Bunu da onlara yaşatmaya hakkım yok o yüzden napacamı bilemiyorum. Yeni olarak atandım henüz işe başlamadım ama kendimi daha güçlü hissediyorum yinede işimi elime aldıktan sonra sil baştan hayat kurabilirim şimdiki hayatımdan çok farklı olmaz. Ama ne kadar zor bunları yaşamak herşey gözümün önündeydi ve ben hep göz yumdum. Bu kadar aşık olacak iyi tarafından bakacak ne vardı kendime kızıyorum insanlar ne kadar da nankör bencil egoist.. zaten benim gibi insanların karşısına hep böyle insanlar çıkar ya bu hayatta. Bebek için ise gerçekten istiyordum çünkü çok uzun bi geçmişimiz var ama ne kadar uzun yıllar geçirirsen geçir aynı evin içinde zırt yabancı çıkıyormuş.
Genişletmek için tıkla...
Bebeğini sağlıkla kucakladiktan sonra herşey boş biliyor musun ?
Yeni doğum yaptım 💗bunu bilir bunu soylerim
 
Glryz .!.:
Merhabalar derdimi anlatacak kimsem yok o yüzden buraya yazmak istedim.
7 yıllık uzak mesafe ilişkisinin üzerine eşimin şehrine evlenip yerleştim. Şimdi 1 yıl 2 aylık evliyiz ve 9 aylık hamileyim. Eşim ve ailesi o kadar değiştiler ki o kadar yalnız bırakıldım ki bu dönemde yazık kendi ailemde o kadar uzaktan hep bana mental olarak maddi olarak yardımcı olmaya çalışıyor. Bense bu tek taraflı yardımın altında ezilmeye başlıyorum. Dün hastaneye kaldırıldım ve yapayalnızdım doğumhanede tek başına kalan tek kişiydim. Eşim deseniz ne bişeye ihtiyacın var mı diye aradı sordu ne kayınvalidem nede görümce eltilerim.. ne maddi he manevi bi hayırları olmuyor eşim çalışıyor keyfi olarak üniversite icat etti oraya gidiyor okul ödevlerini bile bana yaptırıyor sadece yatmadan yatmaya görüyorum yüzünü. Ne evde bi işin ucundan tutar ne yardım etmek ister nede aklına gelir söylersen istersen minnet ettirir yaptıklarıyla öyle bi ettirirki mahcup olur karşılığını vemek için çabalarsın.. hastaneden dudak uzatması yüzünden kendi rızamla ayrıldım evde ne yiyecek bişey var ne hazırlayacak kimse nede para. Allah'ım o kadar pişmanım ki onun için verdiğim emeklere gül gibi şehrini ve ailemi bırakıp buraya geldiğime.. nasıl böyle bi insana dönüşür benimle konuşması sohbeti muhabbeti karısı değilmişim gibi bu hamile hayimle o kadar acı çekiyorumki anlatamam..
Genişletmek için tıkla...
Ah be güzelim,tanımadan evlenmişsiniz yine.Niye hemen çocuk yaptınız?Malesef en büyük hatanız bu.
 
kafanıza silah mı dayadı ödev yaptırırken. mutlaka bişeyler yaşanmıştır adamda ailesi de sihirli değnek mi değdi bu kadar değiştiler

bence siz çok şımarttınız. çantada keklik sandılar sizi.

bunları yaşamanıza gerek yok doğumu yapın çekin gidin. onlar düşünsün gerisini.

ben olsm çoktan bırakmıştım ya neyse.siz ailenizi bahane ediyorsunuz üzülecekler diye belli
 
ben anlamıyorum ki ailenin haberi yok mu bunladan? Varsa nasıl bırakırlar seni orda? Söylemiyorsan neden söylemiyorsun? Bebek varsa var yapacak bir şey yok, sorumsuz ve kötü bir babayla büyüyeceğine babasız büyümesi bile daha az hasar verir psikolojisine. Aç konuş derdini anlat git ailenin yanına çocuğunu doğur, çalışır bakar çocuğunla yaşarsın. Böyle hayat mı olur bu nedir ya? Hamilesin yazık haline allah korusun üzüntüden çocuğu bile hasta doğar insanın.
 
Glryz .!.:
Peki ya napmalıyım bundan sonra kalkıp ailemin yanına gitmek istiyorum. Bu sefer onlar mutsuzluğumu görüp mutsuz olacaklar. Bunu da onlara yaşatmaya hakkım yok o yüzden napacamı bilemiyorum. Yeni olarak atandım henüz işe başlamadım ama kendimi daha güçlü hissediyorum yinede işimi elime aldıktan sonra sil baştan hayat kurabilirim şimdiki hayatımdan çok farklı olmaz. Ama ne kadar zor bunları yaşamak herşey gözümün önündeydi ve ben hep göz yumdum. Bu kadar aşık olacak iyi tarafından bakacak ne vardı kendime kızıyorum insanlar ne kadar da nankör bencil egoist.. zaten benim gibi insanların karşısına hep böyle insanlar çıkar ya bu hayatta. Bebek için ise gerçekten istiyordum çünkü çok uzun bi geçmişimiz var ama ne kadar uzun yıllar geçirirsen geçir aynı evin içinde zırt yabancı çıkıyormuş.
Genişletmek için tıkla...

Yorum yapmayacaktım zira hamilesiniz ve sert bir yorum yaparak daha da moralinizi bozmak istemem. Ancak koyu işaretlediğim yeri görünce dayanamadım.
Koyu olarak işaretlediğim mesajınızın tamamı ve özellikle "zaten benim gibi insanların karşısına hep böyle insanlar çıkar ya bu hayatta" kısmı inanılmaz bir kader kurbanı havası veriyor açıkçası. Siz sanıyor musunuz ki insanların karşısına hayatta hep çok iyi niyetli, merhametli, çok iyi insanlar çıkıyor. Yani sizin gibi insanların karşısına böyle kötü niyetli insanlar çıktığı için mazlum ve ezilen olduğunuzu mu düşünüyorsunuz?

Açık konuşayım bu hayatta kötü insanların sayısı çok fazla. Onun da ötesinde insanoğlu doğası gereği bencil bir yaradılışa sahip ve kötü olmayan insanların bile bu bencillikle çevresindeki insanları kullanma kapasiteleri de çok fazla. Ancak bu tarz durumlar yaşamayan (ya da daha az yaşayan insanlar demek lazım, çünkü yaşamayan yoktur diye tahmin ediyorum) insanlar bir iş yapmadan önce enine boyuna düşünen, gözlerini gerçeklere kapamayan insanlar oluyor genelde.

"Herşey gözümün önündeydi ve ben hep göz yumdum. Bu kadar aşık olacak iyi tarafından bakacak ne vardı" demişsiniz ve aslında yaşadıklarınızdaki sorumluluğunuzu da kabul etmişsiniz. Ancak buna rağmen yaşadığınız kötü koşullara gözünüzü kapayarak masum bir bebeği de bu koşulların içine dünyaya getirmeyi tercih etmeniz ve bu durumu sırf çok uzun geçmişiniz olması ile gerekçelendirmeniz gelecek açısından oldukça endişe uyandırıcı bir durum bana kalırsa.

Özetle, yazdıklarınız satır arasında kader kurbanı olma mesajı barındırıyor. Ancak şunu bilin ki bu mentaliteden çıkmadan hayatınızı yoluna koymanız mümkün değil.
Umarım bebeğinizi sağlıkla kucağınıza alırsınız ve bir an önce kendinizi toparlayarak ona ve kendinize güzel bir gelecek hazırlayabilirsiniz.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

N
Yoruldum
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
932
Wqy
W
E
Annem ve ben
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
980
ahsennayaz
ahsennayaz
D
dertliyim kızlar (bir yandan’da mutluyum)
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
2K
sevimlicosh
sevimlicosh
bedifferent
memlekete tek gidip kalmama izin vermiyor
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
3K
yuruyenokul
Y
S
Takmamam lazım ama yine de canımı sıkıyor bu durum
2 3
Yorumlar
48
Görüntüleme
2K
Paloma_
Paloma_
Back
X