O kadar yalnızım ki

Burda bir konu açılmış eşimin ailesinin yaptıklarına dayanamıyorum gibi bir baslikla o hanımda memur bu arada sizde yenik atanmissiniz
Ona bir bakın o da on yıllık evli
İşte en iyi ihtimalle on yıl sonraki haliniz o

Ne demek ben hastanelik olacağım gelmeyecek arayıp sormayacak
Bir daha yüzümü göremez. Nokta
 
ben anlamıyorum ki ailenin haberi yok mu bunladan? Varsa nasıl bırakırlar seni orda? Söylemiyorsan neden söylemiyorsun? Bebek varsa var yapacak bir şey yok, sorumsuz ve kötü bir babayla büyüyeceğine babasız büyümesi bile daha az hasar verir psikolojisine. Aç konuş derdini anlat git ailenin yanına çocuğunu doğur, çalışır bakar çocuğunla yaşarsın. Böyle hayat mı olur bu nedir ya? Hamilesin yazık haline allah korusun üzüntüden çocuğu bile hasta doğar insanın.
Aslında tek ihtiyacım olan biraz cesaret ondan buraya yazmış olabilirim :) artık bencil kendini düşünme sırası bende diyorum. Çokta aileciyim annem hasta üzülürde bayılır diye korkuyorum ayrılık gibi yansıtmamaya çalışacağım aileme. İşe başlayınca herşey hayırlısına varacak Allah'ın izniyle
 
Siz isteseniz de istemeseniz de saklasanız da onlar görecek ve bilecek. Sizin saklamanız onların kuşku duymasına engel değil. Biz ailemiz saklasa bile bağımızdan ötür hissederiz. Aslında aileniz bu kadar katlanmanıza daha çok üzülürler. Size bir şey olsa çocuk böyle bir adamla yalnız kalabilir mi? Alın eşyanızı gidin evinizde ailenizle doğum yapın. Doğum sonrası yardım alır ailenizle beraber düşünürsünüz.
 
Aslında tek ihtiyacım olan biraz cesaret ondan buraya yazmış olabilirim :) artık bencil kendini düşünme sırası bende diyorum. Çokta aileciyim annem hasta üzülürde bayılır diye korkuyorum ayrılık gibi yansıtmamaya çalışacağım aileme. İşe başlayınca herşey hayırlısına varacak Allah'ın izniyle

Hiçbir şey bahane değil, üzülürler ama geçer, sürekli annem üzülür babam darılır şu kızar bu küser bilmemne diye düşünerek yaşayınca kendine sıra gelmiyor insanın ama öncelikle düşünmemiz gereken kişi kendimiziz her zaman. Özellikle bebeğin varken şu an senin için en önemlisi kendi sağlığın ve psikolojin. Valla üzülen üzülür ama zamanla alışır yapacak bir şey yok. Katlanma o domuz kocana afedersin ama yani insana sinir geliyor.....
 
Anlamıyor değil bi depresyon halinde olduğumu bunun sebebinin de bi arkadaşım işim vs olmadığı için evde kendi kendine kurduğumu düşünüyor aslında ne fena değil mi
Eşinizle açık açık konuşun bence, kendimi senin nezdinde değerli hissetmiyorum diyin direkt
 
Ise baslangic yapinca ailenizin yanina tayin edilme uzerine yogunlasin. Esinizin odevlerini yapmayin. Ve acik acik isteklerinizi esinize deyin
 
Ben yaşadıklarımı hakediyorum gerçekten
Hayır kimse hak etmiyor böyle öğreniyoruz insanları, hayatı. Bence daha fazla üzerine düşünmeyin. Şuan doğuma odaklanın. Karşıdakiler böyle hemen en ufak sessiz sakin biri olunca sonuna kadar kullanmaya çalışıyorlar. Siz kendiniz okula yazılın, işiniz yoksa meslek olarak ne yapabileceğinizi düşünün. Ailenizden destek almadan korkmayın. Sizin davranışınız okulda eksik not alan çocukların bunu aileden saklaması gibi. Eninde sonunda öğrenecekler
 
Merhabalar derdimi anlatacak kimsem yok o yüzden buraya yazmak istedim.
7 yıllık uzak mesafe ilişkisinin üzerine eşimin şehrine evlenip yerleştim. Şimdi 1 yıl 2 aylık evliyiz ve 9 aylık hamileyim. Eşim ve ailesi o kadar değiştiler ki o kadar yalnız bırakıldım ki bu dönemde yazık kendi ailemde o kadar uzaktan hep bana mental olarak maddi olarak yardımcı olmaya çalışıyor. Bense bu tek taraflı yardımın altında ezilmeye başlıyorum. Dün hastaneye kaldırıldım ve yapayalnızdım doğumhanede tek başına kalan tek kişiydim. Eşim deseniz ne bişeye ihtiyacın var mı diye aradı sordu ne kayınvalidem nede görümce eltilerim.. ne maddi he manevi bi hayırları olmuyor eşim çalışıyor keyfi olarak üniversite icat etti oraya gidiyor okul ödevlerini bile bana yaptırıyor sadece yatmadan yatmaya görüyorum yüzünü. Ne evde bi işin ucundan tutar ne yardım etmek ister nede aklına gelir söylersen istersen minnet ettirir yaptıklarıyla öyle bi ettirirki mahcup olur karşılığını vemek için çabalarsın.. hastaneden dudak uzatması yüzünden kendi rızamla ayrıldım evde ne yiyecek bişey var ne hazırlayacak kimse nede para. Allah'ım o kadar pişmanım ki onun için verdiğim emeklere gül gibi şehrini ve ailemi bırakıp buraya geldiğime.. nasıl böyle bi insana dönüşür benimle konuşması sohbeti muhabbeti karısı değilmişim gibi bu hamile hayimle o kadar acı çekiyorumki anlatamam..
Umarım kurtulursunuz o adamdan
Aileniz arkanizdaysa gidin kendi şehrinize
Bebeğinizi de umarım sağlıkla kucağınıza alırsınız
 
7 senenin sonunda böyle olmamıştır bu adam
Hep böyledir sen görememişsindir

Bundan sonra siz de daha dik başlı dediğim dedik davranın , eğer oluyorsa da ayrılın
Bir tane hayatınız ve kahır çekmeye gelmediniz dünyaya
 
İnsan ne yapiyorsa kendine yapiyor, siz de bunlari kendiniz yapmişsiniz. 🤷 Aileniz size destekse yanlarina dönmeyi düşünebilirsiniz belki.
 
Merhabalar derdimi anlatacak kimsem yok o yüzden buraya yazmak istedim.
7 yıllık uzak mesafe ilişkisinin üzerine eşimin şehrine evlenip yerleştim. Şimdi 1 yıl 2 aylık evliyiz ve 9 aylık hamileyim. Eşim ve ailesi o kadar değiştiler ki o kadar yalnız bırakıldım ki bu dönemde yazık kendi ailemde o kadar uzaktan hep bana mental olarak maddi olarak yardımcı olmaya çalışıyor. Bense bu tek taraflı yardımın altında ezilmeye başlıyorum. Dün hastaneye kaldırıldım ve yapayalnızdım doğumhanede tek başına kalan tek kişiydim. Eşim deseniz ne bişeye ihtiyacın var mı diye aradı sordu ne kayınvalidem nede görümce eltilerim.. ne maddi he manevi bi hayırları olmuyor eşim çalışıyor keyfi olarak üniversite icat etti oraya gidiyor okul ödevlerini bile bana yaptırıyor sadece yatmadan yatmaya görüyorum yüzünü. Ne evde bi işin ucundan tutar ne yardım etmek ister nede aklına gelir söylersen istersen minnet ettirir yaptıklarıyla öyle bi ettirirki mahcup olur karşılığını vemek için çabalarsın.. hastaneden dudak uzatması yüzünden kendi rızamla ayrıldım evde ne yiyecek bişey var ne hazırlayacak kimse nede para. Allah'ım o kadar pişmanım ki onun için verdiğim emeklere gül gibi şehrini ve ailemi bırakıp buraya geldiğime.. nasıl böyle bi insana dönüşür benimle konuşması sohbeti muhabbeti karısı değilmişim gibi bu hamile hayimle o kadar acı çekiyorumki anlatamam..
O yuzden evlendikden sonra en az 1-2 sene çocuk dusunmeyin derler. Tanimak için. Çoğu diyorki senelerdir sevgiliyiz. Hatta ayni evde yaşadik ben bu adami taniyorum ne kadar değişe bilir ki. Ama o imza var ya. O imza insani yeniden şekillendirir sanki. Neyse hamilesiniz olan olmuş. Allah sağlikla kucağiniza almanizi nasip etsin. Siz hastanedeyken aramayan, yardiminiza koşmayan insan asla onceden de melek olamaz. Çunki bu davranişlar insanlik dışı geliyor bana. Geni de ailesine çekmiş. Hiçbiri aramaz sormaz olmuş. 7 yilda dikkatsizligi, ilgisizligi muhakkak olmuşdur. Sadece aşk gozleri kör eder misali gormemişsiniz. Konuşun eşinizle. Burda yazdiginiz gibi konuşun. O kadarini dinleme ve vicdaninin sizlama ihtimali bile yoksa o zaman bu adamla omrunuzu çürütmeyin. Ve en onemlisi aileniz arkanizda dursun. Siz hastanede yalnizken eşinizden bunun hesabini soracak bir aile bireyin olmadi mi? Benim kizim neden uzgun, neden kimse yardim etmiyor, neden karni burnundayken biri gelup işlerini yapmiyor. Biz uzağa kizimizi nmutsuz olsun diye mi gonderdik. Bu mu sahip çikmaniz emanete diyeniniz yok mu?
 
Hastanede sizi yalnız bırakma gerekçesi neydi eşinizin? Erkek refakatçi mi alınmıyordu?

Kendinize çok büyük kötülükler etmişsiniz ve yukarıda bir arkadaşın dediği gibi kurban rolüne girmişsiniz. Şimdi hamileliğin son evresindeki bi kadının moralini aslaaa bozmak istemiyorum. Eleştiri falan yapmayacağım.

Doğumunuza çok az kalmış eğer eşinizin ve ailesinin size bu süreçte destek olmayacağınızı düşünüyorsanız kendi ailenizi yardıma çağırın. Önceliğiniz güzel bi doğum yapmak bebeğinizi sağ salim kucağınıza almak olsun bence gerisi hallolur zaten. Diğer sorunlarınıza bebek doğunca geri dönelim :KK53:
 
Simdiye kadar yaptiklarinin tam tersini yap. Odevlerini kendisi yapsin utusunu yapma yemegi kendinlik kadar yap. Dogumunuza az bir zaman kalmis. Hastaneden o istedi diye mi ayrildiniz ben mi yanlis anladim? Kendinize deger verin o yokmus gibi davranin ayaklariniz ustunde durdugunuz zaman hala esiniz ayniysa ayrilin. Siz kocanizin hizmetcisi degilsiniz kolesi hic degilsiniz kendinize bunu hatirlatin. Ailem uzulur demissiniz ama sizin halinizi bilseler sustugunuzu ezildiginizi gorseler daha mi iyi ?
 
Peki ya napmalıyım bundan sonra kalkıp ailemin yanına gitmek istiyorum. Bu sefer onlar mutsuzluğumu görüp mutsuz olacaklar. Bunu da onlara yaşatmaya hakkım yok o yüzden napacamı bilemiyorum. Yeni olarak atandım henüz işe başlamadım ama kendimi daha güçlü hissediyorum yinede işimi elime aldıktan sonra sil baştan hayat kurabilirim şimdiki hayatımdan çok farklı olmaz. Ama ne kadar zor bunları yaşamak herşey gözümün önündeydi ve ben hep göz yumdum. Bu kadar aşık olacak iyi tarafından bakacak ne vardı kendime kızıyorum insanlar ne kadar da nankör bencil egoist.. zaten benim gibi insanların karşısına hep böyle insanlar çıkar ya bu hayatta. Bebek için ise gerçekten istiyordum çünkü çok uzun bi geçmişimiz var ama ne kadar uzun yıllar geçirirsen geçir aynı evin içinde zırt yabancı çıkıyormuş.
Canım olan oldu geçmişi ve insanları boşver.Şu an tüm önceliğin kendi sağlığın bebeğin.Sağlıkla kucağına al, zaten ekonomik özgürlüğü olan güçlü bir kadınsın.Bunun sende farkına var, bebeğinle kendine yeni bir hayat inşa et. Kocanda bu hayata dahil olmak istiyorsa kendini ve davranışlarını düzeltip gelir. sen ne kadar üzerine düşersen o kadar kendini kıymetli ve bulunmaz zanneder. içten içe üzülsende boşvermeyi bil. sen ve bebeğin için hastane işiyle uğraşmak beyefendiye pek zahmetli gelmiş. bırak gerekirse sokakta yatsın. Senin için ne kadar emek verirse o kadar kıymetli olursun. biz de saf saf her işimizi kendimiz hallediyoruz. Kimseye muhtaç olmayacaksın tabiki güçlü olacaksın ama kocanda koca olarak üzerine düşeni yapacak.
 
Acikcasi burada yazilan konulara göre sizin durumunuz daha iyi. Atanmissiniz, ekonomik ozgurlugunuz olacak. Kendinize plan yapin, ise baslarsam bebegime kim bakar, nerede yasarim, gelirim ne kadarina yeter ve bosanin. Hamile karisina acimayan adamdan birsey beklenmez. Gordugum kadariyla Bosanma isi icin en uygun zaman ya bebek kucukken ve yasananlarin farkinda degilken ya da cocuk universiteye basladigi zaman oluyor.
 
Ailenin yanına gidip doğumunu yap lütfen. Bu süreçte yanlızlık seni daha çok dibe çeker ve iyice içine kapanirsin. Sağlıkla kucağına al bebeğini
 
Hastaneye yatınca yanıma gelmeyen ilgilenmeyen adamın yatağına girmem ben. Kendinize saygınız olsun lütfen. Siz kendinize değer vermezseniz karşı taraf hiç vermez. Boşanın denildiğinde ya anam babam üzülür hastalar ya da çocuğum var babaya düşkün mahvolur diye bahaneler hazır oluyor. Önce kendinizi düşünün. Siz mutlu olmazsanız ve aileniz ve çocuğunuz mutlu olmaz.
 
Back
X