- 14 Ağustos 2015
- 1.319
- 1.020
- 333
Güncelleme 2021 Kasım:
O kızla evlendi ve bu haberi öğrendiğimde yaklaşık 1.5 senedir kendisini görmememe rağmen (evden çalışma) bir an kendime gelemedim. Yanii bu hissi hisseden olursa bilin ki sonucunda illa güzel şeyler olmuyormuş büyük hayallere kapılmayın, sırf bunu söylemek için editliyorum
Ama işin garibi geçtiğimiz günlerde iş yerinden bir arkadaşımla bu şahıs konuşmuşlar benim yurtdışı meselesi ve hayatımda birinin olduğu konusu geçmiş ve arkadaşımın dikkatini çekecek derecede adamın yüzü bir garip olmuş hüzünlü bir ifade gibi olmuş boş boş bakmış (ben de tam anlamadım detay istemedim hadi ya dedim geçtim) hatta başka bir arkadaşıma demiş ki böyle bir şey oldu ya çok boğakızına söylesek mi (eskiden yanık olduğumu biliyorlar) sonra dayanamayıp söylediler… Böyle işte
Kızlar merhaba,
Bu aralar çok konu açıyorum kusura bakmayın
Yaklaşık 1.5 sene önce ofiste ilk defa birini görmüştüm. Bir kaç aydır bizim departmanda çalışmaya başlamıştı ama ben ilk defa o an fark ettim. Fark eder etmez içime bir sıcaklık yerleşti. Yakışıklı değildi hatta tüm arkadaşlarım tipsiz dedi, neyin nesidir nasıl bir karakteri vardır bilmiyordum ama sanki aramızda bir şey olması gerekiyormuş gibi hissetmiştim.
Sonradan uzaktan uzağa edilen muhabbetlerde tanıdıkça ve karakterini gözlemledikçe tam da istediğim gibi biri olduğunu fark ettim. Hislerim beni yanıltmadı dedim. O da bana başka türlü bakıyor gibiydi bunun karşılıklı olduğundan emindim. Hiç romantik biri olmadım hiç hislerimin beni yönetmesine izin vermedim platonik takıldığımı düşünmüyordum. Ama hiç somut bir şeye dönüşmedi aramızdakiler. Zaten onun da 4-5 yıllık kız arkadaşı varmış öğrendim sonradan. Kendimi iyice çektim, hislerimi engelledim bir şekilde. Yanlış hislere kapılmışım bu sefer dedim. Benim de flört ettiklerim görüştüklerim oldu hatta ilişkim oldu. Takılı kalmadım yani. O zamanlarda da aklıma gelmiyordu geçti gitti diyordum, ofiste de kaçınıyordum sorun yoktu.
Corona döneminde de ofise 4 aydır gitmiyoruz neredeyse, görmüyorum kendisini o kadardır, hislerim komple kaybolmuştu çok mutluydum.
Geçen gün ofise gitmemiz gerektiği söylendi. 80 kişilik bir ekibi 2 haftanın günlerine, günleri de 2şer saatlik saat dilimlerine bölüp dilim seçmemizi istediler. Ben bir dilim seçtim önce, o da o dilime yazmıştı kendini. Sonra dilimimi değiştirdim ertesi gün baktım yine o. Neyse 2 saat süre var karşılaşmayız dedim. Aynı dakika girdik ofise. Uzaktan uzağa konuştuk biraz. Ben yine aynı hislerle doldum taştım. Adamın varlığı yetti yine aynı şeyleri hissetmeme. Sanki o da öyle hissediyor gibi hissediyorum. Bakışlarımız kenetlenince oluşan duygu yoğunluğundan eriyorum resmen. Sanki aramızda bir şey olmalıymış gibi hissediyorum ben hep. Sanki benim evleneceğim adam oymuş gibi. Ama bunun üzerine hiç hayal kurmadım. İlk gördüğüm an yüklendi bu hisler sonra hiç değişmedi. En son birine böyle hissettiğimde 6.sınıftaydım düşünün. Sonra lise ve üniversitede bile unutulmayan karşılıklı bir şeye dönüşmüştü. Böyle hissettiğim için de üzülüyorum bir yandan. Bir şey olacak olsaydı olurdu zaten saçmalama diyorum. Bu hislerden nasıl kurtulabilirim? Daha önce birine karşı böyle hisseden var mıdır?
O kızla evlendi ve bu haberi öğrendiğimde yaklaşık 1.5 senedir kendisini görmememe rağmen (evden çalışma) bir an kendime gelemedim. Yanii bu hissi hisseden olursa bilin ki sonucunda illa güzel şeyler olmuyormuş büyük hayallere kapılmayın, sırf bunu söylemek için editliyorum
Ama işin garibi geçtiğimiz günlerde iş yerinden bir arkadaşımla bu şahıs konuşmuşlar benim yurtdışı meselesi ve hayatımda birinin olduğu konusu geçmiş ve arkadaşımın dikkatini çekecek derecede adamın yüzü bir garip olmuş hüzünlü bir ifade gibi olmuş boş boş bakmış (ben de tam anlamadım detay istemedim hadi ya dedim geçtim) hatta başka bir arkadaşıma demiş ki böyle bir şey oldu ya çok boğakızına söylesek mi (eskiden yanık olduğumu biliyorlar) sonra dayanamayıp söylediler… Böyle işte
Kızlar merhaba,
Bu aralar çok konu açıyorum kusura bakmayın
Yaklaşık 1.5 sene önce ofiste ilk defa birini görmüştüm. Bir kaç aydır bizim departmanda çalışmaya başlamıştı ama ben ilk defa o an fark ettim. Fark eder etmez içime bir sıcaklık yerleşti. Yakışıklı değildi hatta tüm arkadaşlarım tipsiz dedi, neyin nesidir nasıl bir karakteri vardır bilmiyordum ama sanki aramızda bir şey olması gerekiyormuş gibi hissetmiştim.
Sonradan uzaktan uzağa edilen muhabbetlerde tanıdıkça ve karakterini gözlemledikçe tam da istediğim gibi biri olduğunu fark ettim. Hislerim beni yanıltmadı dedim. O da bana başka türlü bakıyor gibiydi bunun karşılıklı olduğundan emindim. Hiç romantik biri olmadım hiç hislerimin beni yönetmesine izin vermedim platonik takıldığımı düşünmüyordum. Ama hiç somut bir şeye dönüşmedi aramızdakiler. Zaten onun da 4-5 yıllık kız arkadaşı varmış öğrendim sonradan. Kendimi iyice çektim, hislerimi engelledim bir şekilde. Yanlış hislere kapılmışım bu sefer dedim. Benim de flört ettiklerim görüştüklerim oldu hatta ilişkim oldu. Takılı kalmadım yani. O zamanlarda da aklıma gelmiyordu geçti gitti diyordum, ofiste de kaçınıyordum sorun yoktu.
Corona döneminde de ofise 4 aydır gitmiyoruz neredeyse, görmüyorum kendisini o kadardır, hislerim komple kaybolmuştu çok mutluydum.
Geçen gün ofise gitmemiz gerektiği söylendi. 80 kişilik bir ekibi 2 haftanın günlerine, günleri de 2şer saatlik saat dilimlerine bölüp dilim seçmemizi istediler. Ben bir dilim seçtim önce, o da o dilime yazmıştı kendini. Sonra dilimimi değiştirdim ertesi gün baktım yine o. Neyse 2 saat süre var karşılaşmayız dedim. Aynı dakika girdik ofise. Uzaktan uzağa konuştuk biraz. Ben yine aynı hislerle doldum taştım. Adamın varlığı yetti yine aynı şeyleri hissetmeme. Sanki o da öyle hissediyor gibi hissediyorum. Bakışlarımız kenetlenince oluşan duygu yoğunluğundan eriyorum resmen. Sanki aramızda bir şey olmalıymış gibi hissediyorum ben hep. Sanki benim evleneceğim adam oymuş gibi. Ama bunun üzerine hiç hayal kurmadım. İlk gördüğüm an yüklendi bu hisler sonra hiç değişmedi. En son birine böyle hissettiğimde 6.sınıftaydım düşünün. Sonra lise ve üniversitede bile unutulmayan karşılıklı bir şeye dönüşmüştü. Böyle hissettiğim için de üzülüyorum bir yandan. Bir şey olacak olsaydı olurdu zaten saçmalama diyorum. Bu hislerden nasıl kurtulabilirim? Daha önce birine karşı böyle hisseden var mıdır?
Son düzenleme: