Sevgili konu sahibi, öncelikle konu başlığınızı yanıtlamak istiyorum. İçeriğe sonra değineceğim.
Evet haksızsınız, hem de sonuna kadar. Neden haksızsınız peki? Çünkü kendinizi ifade etme şekliniz yanlış. Kendinizi düzgün ifade etmeyi bilmiyorsunuz (alınmayın lütfen, suçlama yapmıyorum. Toplumumuzun yüksek oranı böyle.). Kendinizi ifade edemediğiniz için de oğlunuza kendisini yetersiz, önemsiz, sevgiye layık olmayan, değersiz biri gibi hissettiriyorsunuz. Neden bunu dedim? Yazdıklarınızda bu mesaj var çünkü. Mesela demişsiniz ki seni iyi biri olarak yetiştirmek istiyorum. Çocuk yetiştirilir mi? Yoksa bir çocuk içerisinde bulunduğu ortamdan da faydalanarak büyür mü? Yani onu siz mi büyütüyorsunuz? Yoksa o mu büyüyor? Tabii ki o büyüyor. Çocuğunuza seni iyi biri olarak yetiştirmek istiyorum dediğiniz zaman "sen iyi biri değilsin, seni ancak ben iyi biri yapabilirim, sen bensiz iyi olma kapasitesine sahip değilsin" tarzında bilinçaltı/örtülü mesajlar vermiş oluyorsunuz. Bu durumda çocuğunuzun kendisini değersiz hissetmesine, özgüvenini kaybetmesine neden olacak, iş hayatında da aşk hayatında da kendisini değersiz hissettiği için gerçekten mutlu olamayacak. Lütfen söyleme tarzınızı biraz daha yumuşatın, biraz daha değiştirin.
Biraz önce son mesajlara baktım polemikler polemikler. Umarım okuyorsunuzdur. İnsanlar sizi eleştiriyor diye kötü hissetmeyin, ben bu eleştiriden nasıl faydalanabilirim diye düşünün. Kendinize bir fayda çıkarmaya çalışın.
İlk mesajlarınızda sürekli balık aldım umursamadı şeklinde mesajlarınız var. Size bu öneriyi kim verdiyse yanlış bir öneri sunmuş. Hiçbir sorumluluğu yok, sorumluluk alamıyor bari bunu alsın gibi bir düşünceyle hareket edilmiş (pedagog diye bir meslek tanımı yok, önceden vardı. Ancak şu anda öyle bir meslek dalı bulunmamakta, yeni mezun olmamakta.). Çocuk belki balık beslemek istemedi? Belki heves etti ama bu hevesi geçiciydi? Bunu algılamak size düşüyordu, algılayamamışsınız. İşe ufak sorumluluklar vererek başlamalıydınız."8 yaş sorumlulukları" vb diye google a yazdığınızda uygun sorumlulukları bulabilir, işe buradan başlayabilirsiniz.
3 yıldır uğraşıyorum olmuyor demişsiniz, demek ki bir yerde yanlış yapıyorsunuz. Ortalama 8 haftalık bir süreçte bazı sorumlulukları kazandırabilmeliydiniz oysa ki. 3 yıldır olmuyorsa hata sizdedir, çocukta değil. Sürekli söylemekten yoruldum demişsiniz, demek ki bir yaptırımınız yok. Oğlunuz belki "aman konuşur konuşur susar ve yapar" diye düşünüyor. Böyle bir düşünce ile sorumluluk alır mı sizce? Almaz. Yetiştirme tarzınız çok eksik, çok kolaycı. Çocuğu giydirmek, yemeğini yedirmek, sorumlulukları onun yerine yapmak çok kolay şeyler. Bunları yaparken şunu unutuyorsunuz ama: onun yerine yaptığınız sürece asla öğrenemeyecek, tek başına ayakta kalamayacak ve kendi başına bir şey başarmanın verdiği o tatmin duygusunu asla tadamayacak. Oğlunuza çok büyük kötülük yapıyorsunuz, lütfen yapmayın.