Notlar umrunuzda ve yarıştasınız, neden aksini iddia ettiğinizi anlamadım.
Tamamı notu yüksek öğrencilerden seçilmiş bir sınıfım vardı, 98 alan sinir krizi geçirirdi, not çocuğun umrunda değil, sebep anne baba.
Velisi arkadaşlarıyla yarıştırdığı için 100 alanlara düşman olurdu birkaç puanla kaçıranlar, yardımlaşmaktan hiç hoşlanmazlardı çünkü bir konuda yardım etmek arkadaşına puan kazandırmak demekti, biri hasta olup rapor alsa kendilerinden daha düşük not aldı diye sevinirler, arkadaşları gözden düşsün diye birbirlerini sürekli şikayet eder, suni sorunlar yaratırlardı.
Üç yıl birlikte okudular ama arkadaş olamadılar çünkü ailelerin hırsları onları azılı birer rakip hatta adeta düşman yapmıştı.
Dışarıda bir faaliyetleri de yoktu, kurslar ve yarışmalarda derece kazanırlardı ama selamlaşmayı, parkta oynamayı, birbirlerine destek olmayı bilmiyorlardı yani başarılı birer makineye, robota dönüşmüşlerdi.
Bulunduğum yerin en yüksek not ortalaması olan okulundayım, bu örnekteki gibi bir sürü sınıfımız var, başarı tavan, ahlak, nezaket, görgü notlara oranlarsak taban.
İşte bu yüzden misafire hoşgeldin diyemeyen, sizinle dertlenemeyen, sosyal ilişkileri kuzenlerle sınırlı bir nesil ve işinde başarılı ama birbirinin gözünü oyup kuyusunu kazmada ondan daha iyi insanlar yetişiyor, bu kadar hırs çocukların kalbine sığmıyor, taşıyor, kişiyi taşlaştırıyor.
İstersem doğum tavsiyesi bile veririm senin haddine mi karışmak ? Sen gidip düğün hazırlığı falan yapsana, benim elim kolum derslere de kk'ya da yetecek kadar uzun yorulma boşunaaa :) Şu an benden özgüvenlisini de zor bulursun artık malum insan en imrenilen şeyleri yapınca özgüven tavan oluyor 
