- 6 Nisan 2018
- 275
- 180
- 103
- Konu Sahibi Ferda ferda
-
- #101
İşte bu yüzden ben olsam hiç örnek vermemeyi yeğlerim umut vaat etmiyorsa .Karşısındakine hiçbir faydası yok amaçsız o da biliyor bunu gayetde farkında bence.
İşte bu yüzden ben olsam hiç örnek vermemeyi yeğlerim umut vaat etmiyorsa .Karşısındakine hiçbir faydası yok amaçsız o da biliyor bunu gayetde farkında bence.Ölmenizi dilemiyor. siz şuan çok hassas olduğunuz için ve sürekli kafanızda kötü şeyler düşündüğünüz için birde bunu kafanıza takmayın. Size o örneği veren arkadaş demek istemiş ki tedavi olmazsanız çok ilerleyebilir ihmal etmeyin mutlaka tedavi görün. Ama verdiği örnek çok uç bir örnek olmuş sizi de gördüğüm kadarıyla korkutmuş. Bu tarz şeyleri kafanıza takarak yeni takıntılar edinmeyin herkes bir şey söyler hangi birine kafa yoracaksınız. Madem düzelmek istiyorsunuz böyle birilerinin ne dediğini düşünmekten vazgeçin. Arkadaşın niyeti kötü değilmiş ama sizi olumsuz etkilemiş çünkü hassas bir dönemdesiniz. Ama hepsi geçecek üzülmeyin
Ben hamilelikten ve hamile kalmaktan korkuyordum kendime güvenmiyordum psikolojik olarak kendimizcede korunma yöntemimiz vardı ama Allah bana bir bebek nasip etti ne kadar yapamam istemiyorum desem de inancım buna engel oldu hasta olmak pahasına onu doğurdum psikolojim bozuldu yani anlayacağınız bedel ödedim bu hikaye mutlulukla ddvam etmeli acı çektim çekiyorum ama iyileşmek te istiyorum gönüldenMerhaba, hamilelikle birlikte mi oldu bu düşünceleriniz yoksa daha öncesinde de var mıydı? Eğer sadece hamilelikle başladıysa, daha önceden belki de çocukluğunuzda bunla ilgili travmatik bir hikayeye, ne bileyim yakın çevrenizde yaşanılan benzer bir duruma maruz kalmış olabilirsiniz belki bu da sizde bu sekilde bir korku durumu yaratmıştır. Her iki durumda da bir uzman yardımı almanız şart tabi ki. Gerçi ilaç kullandığınızdan bahsetmissiniz şuan bir yardım alıyorsunuz sanırım.
Şuan yardım alıyorsunuz ama di mi bununla ilgili? Psikolojik olarak kendinize güvenmemenizin nedeni neydi peki? Sorununuz hamilelik oncesinde de var mıydı? Tek korkunuz cocugunuzun eşinizden olmaması yönünde mi yoksa yaşadığınız başka korkularınız da var mı?Ben hamilelikten ve hamile kalmaktan korkuyordum kendime güvenmiyordum psikolojik olarak kendimizcede korunma yöntemimiz vardı ama Allah bana bir bebek nasip etti ne kadar yapamam istemiyorum desem de inancım buna engel oldu hasta olmak pahasına onu doğurdum psikolojim bozuldu yani anlayacağınız bedel ödedim bu hikaye mutlulukla ddvam etmeli acı çektim çekiyorum ama iyileşmek te istiyorum gönülden
Gerçeklik algım gidiyor korktuğum zaman bu da hamilelikte başladı bende benim algım önceden de gittiyse ben farketmeden kötü şeyler yapmışsam diye düşündüm korkum önce kendi bedenimle başladı bilmeden hata yapmışım hissi oluştu birileri bana zarar veriyorsa ve akşım başımda değilse gibi.. Sonra bir sabah uyandım bebeğimle ilgili bir iç ses belki bebeğin senin bile değil dedi bende o sese o zaman kimin diye sordum hatta düşündüm bile selamlaştığım arkadaşım mı yoksa vs diye kurdukça gözümdede canlanıyor kendimden korkmaya başladım düşünce neden beni buldu heek değilse diye sonra dedimki madem gerçek değil niye korkuyorsun sonrasında da bu hale gsldim işte. Gebelikten önce böyle şeyler yoktu hiçŞuan yardım alıyorsunuz ama di mi bununla ilgili? Psikolojik olarak kendinize güvenmemenizin nedeni neydi peki? Sorununuz hamilelik oncesinde de var mıydı? Tek korkunuz cocugunuzun eşinizden olmaması yönünde mi yoksa yaşadığınız başka korkularınız da var mı?
Bir de eşimden olmasıyla alakalı çok net kaynaklar var elimde size göstersem yada anlatsam Benden çok bana inanırsınız ben bütün bunları yok sayıp o düşünceye takıldım onu gerçek sandım ondan korktumŞuan yardım alıyorsunuz ama di mi bununla ilgili? Psikolojik olarak kendinize güvenmemenizin nedeni neydi peki? Sorununuz hamilelik oncesinde de var mıydı? Tek korkunuz cocugunuzun eşinizden olmaması yönünde mi yoksa yaşadığınız başka korkularınız da var mı?
Çok üzgünüm ama bu yazınızda ne demek istediğinizi hiç anlamadım.Bir de eşimden olmasıyla alakalı çok net kaynaklar var elimde size göstersem yada anlatsam Benden çok bana inanırsınız ben bütün bunları yok sayıp o düşünceye takıldım onu gerçek sandım ondan korktum
Lütfen tedavinizi aksatmayın. Yalnız kalmamaya çalışın annenizden destek alın mümkünse. Bana annem hep çok iyi gelir o yüzden öyle dedimGerçeklik algım gidiyor korktuğum zaman bu da hamilelikte başladı bende benim algım önceden de gittiyse ben farketmeden kötü şeyler yapmışsam diye düşündüm korkum önce kendi bedenimle başladı bilmeden hata yapmışım hissi oluştu birileri bana zarar veriyorsa ve akşım başımda değilse gibi.. Sonra bir sabah uyandım bebeğimle ilgili bir iç ses belki bebeğin senin bile değil dedi bende o sese o zaman kimin diye sordum hatta düşündüm bile selamlaştığım arkadaşım mı yoksa vs diye kurdukça gözümdede canlanıyor kendimden korkmaya başladım düşünce neden beni buldu heek değilse diye sonra dedimki madem gerçek değil niye korkuyorsun sonrasında da bu hale gsldim işte. Gebelikten önce böyle şeyler yoktu hiç
İyilestinizmi acaba banada yardımcı olabilir misinizSize mesaj atabilir miyim biraz konuşabilir miyiz Allah rızası için
Bende aynı şeyi yaşadım hamileyken ama benim daha incede vardı hemen hemen anlattığımız bu şeylerin aynısı hamileligimi anlayamdim hep kednimi zehir ettim hayatı hamileyken ilaç kullanamadim doğumdan sonra ilaç kullandım annem çok destek oldu yardim etti ilaçlar bı sure son Ra baya azalttı ama hiç bir zaman nasil nalet bı hastalıkta tamamen gecmiyo sadece azaliyo üzüntü stres halinde geri artiuo okb hakkında yapmadığım araştırma kalmadı video doktor ömür boyu bizle bu ama mecburuz alışmak zorundayız buna yoksa hayt yok kaç yaşında cocugunuzBebek beklemediğim bir anda hamile olduğumu öğrendim istemedin çok ağladım aldırmak istediğimi söyledim eşime yakınlarıma tabiki böyle birşeyi istemedi kimse bende zor olsa da bir şekilde kabul ettim ve küçücük şeyleri takan bir insan oldum çıktım hemen hemen herşey beni korkutuyordu hastane muayeneleri dış görünüşümde olabilecek değişiklikler ve daha küçük şeyler vs öyle böyle 6.aya geldim ve inanılmaz tuhaf düşünceler aklıma geldi daha çnce giç böyle düşünmemiştim erkeklerden kaçmaya başladım ben bilmeden birisi bana zarar verdi mi yada bana tacizde bulundu mu ya eşimi aldatmışsam tarzında sonra bir sabah uyandım bebeğimle ilgili kuşku akşıma girdi eşini aldatmışsam başkasından yapmışsam ben çıldırdım bu düşünceden bu düşünce sanki düşünce gibi değil gerçekti benim için dopum yaptım erken doğum yapmak zorunda kaldım hala kendimle bebeğimle ilgili kuşkular korkunç düşünceler içindeyim ya bişey yaptıysam ya bana bu yüzden birileri zarar verirse diye diken üstündeyim bu arada tedavi alıyorum ama zor durumdayım çevresinde böyle olup atlatan düzelen var mı fikirlere de açığım nr yapmam gerekir nasıl davranmam gerekir yardım eder misiniz
Bana özelden yazarmisinizBende aynı şeyi yaşadım hamileyken ama benim daha incede vardı hemen hemen anlattığımız bu şeylerin aynısı hamileligimi anlayamdim hep kednimi zehir ettim hayatı hamileyken ilaç kullanamadim doğumdan sonra ilaç kullandım annem çok destek oldu yardim etti ilaçlar bı sure son Ra baya azalttı ama hiç bir zaman nasil nalet bı hastalıkta tamamen gecmiyo sadece azaliyo üzüntü stres halinde geri artiuo okb hakkında yapmadığım araştırma kalmadı video doktor ömür boyu bizle bu ama mecburuz alışmak zorundayız buna yoksa hayt yok kaç yaşında cocugunuz
1 yıl geçti ben düzeldim diyebiliyorum artık burda da bayağı yuhalanmışım :) herkesin başına gelebilir önce bi normalleştirelim şunu yaşadığımız sorun elleri 10 kez yıkama takıntısından farksız bunu kafasına soksun anlamayanlar size de yardım etmek isterimBende aynı şeyi yaşadım hamileyken ama benim daha incede vardı hemen hemen anlattığımız bu şeylerin aynısı hamileligimi anlayamdim hep kednimi zehir ettim hayatı hamileyken ilaç kullanamadim doğumdan sonra ilaç kullandım annem çok destek oldu yardim etti ilaçlar bı sure son Ra baya azalttı ama hiç bir zaman nasil nalet bı hastalıkta tamamen gecmiyo sadece azaliyo üzüntü stres halinde geri artiuo okb hakkında yapmadığım araştırma kalmadı video doktor ömür boyu bizle bu ama mecburuz alışmak zorundayız buna yoksa hayt yok kaç yaşında cocugunuz
Çok sevindim adınıza , bebeğiniz nasıl yürümeye başlamıştır . Sağlıkla kalin1 yıl geçti ben düzeldim diyebiliyorum artık burda da bayağı yuhalanmışım :) herkesin başına gelebilir önce bi normalleştirelim şunu yaşadığımız sorun elleri 10 kez yıkama takıntısından farksız bunu kafasına soksun anlamayanlar size de yardım etmek isterim
Evet başladı yürümeye :) çok teşekkür ederimÇok sevindim adınıza , bebeğiniz nasıl yürümeye başlamıştır . Sağlıkla kalin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?