- 4 Ocak 2011
- 1.341
- 1.057
- Konu Sahibi _citygirl_
- #1
merhaba bayanlar sonunda olan oldu.. geçen ki konumda babamın hastalığından ve kvlerin acımasızlıklarından bahsetmiştim. 3 hafta önce babamı kaybettim 
o kadar büyük bir acı ki rabbim kimseye yaşatmasın. ve bu insanlar yine değişmedi. Dayanamıyorum artık zaten acın çok büyük takma diyorum ama olmuyor işte.. babamı, arkamda duran koca adamı, en sevdiğim insanı kaybettim. Cenazeye kvlerde geldi (4 saatlik uzakta) 1 saat oturduktan sonra artık eve gitmek istediğini söyledi herkesin içinde çok zoruma gitti. daha ağzından bi kere başın sağolsun lafıda çıkmadı. hiçbirşey olmamış gibi hatta fazla kötü davranıyorlar. çok üzülüyorum belkide hayatım bundan sonra hiçte iyi olmıcak. daha bir sürü şey var ama başınızı ağrıtmak istemiyorum. sadece çok yalnız hissediyorum. Babamın yokluğundan dolayı beni ezeceklermiş gibime geliyor. Bu insanlara nasıl davranmalıyım fikirlerinize ihtiyacım var
(altlı üstlü oturuyoruz ve burdan taşınmamız maalesef mümkün değil)
o kadar büyük bir acı ki rabbim kimseye yaşatmasın. ve bu insanlar yine değişmedi. Dayanamıyorum artık zaten acın çok büyük takma diyorum ama olmuyor işte.. babamı, arkamda duran koca adamı, en sevdiğim insanı kaybettim. Cenazeye kvlerde geldi (4 saatlik uzakta) 1 saat oturduktan sonra artık eve gitmek istediğini söyledi herkesin içinde çok zoruma gitti. daha ağzından bi kere başın sağolsun lafıda çıkmadı. hiçbirşey olmamış gibi hatta fazla kötü davranıyorlar. çok üzülüyorum belkide hayatım bundan sonra hiçte iyi olmıcak. daha bir sürü şey var ama başınızı ağrıtmak istemiyorum. sadece çok yalnız hissediyorum. Babamın yokluğundan dolayı beni ezeceklermiş gibime geliyor. Bu insanlara nasıl davranmalıyım fikirlerinize ihtiyacım var(altlı üstlü oturuyoruz ve burdan taşınmamız maalesef mümkün değil)
Çok ilginç..
