Ölecegimizi bile bile nasil yasiyoruz:( :(

Gercekten
Bu gecenin en guzel yazisi olmus.
 
Sizde kendimi gördü, gerçi ben büyümekten ölümden kendim için korkmuyorum ailem için korkuyorum. Doğum günümde tek kaldığım saatlerde oturup ağlarım. Ailemin ömrümden 1 sene gitti diye. Onları kaybetme düşüncesi bile böylesine acıyken nasıl yaşarım bunu? Annem babam çok acılar çekti ve hala sağlık problemleri var. İstiyorum emekliyken huzuru doya doya yaşasınlar.

Bir de dediğiniz gibi dışarı çıkmayı bile gereksiz buldugum dönemlerim de oluyor
 
sevdiklerimin ölecekleri zamanı aklıma bile getirmek istemem. en çok da evlat acısıyla sınanmaktan Allah'a sığınırım.
ama söz konusu bensem, sanırım çocukluktan beri kafama yerleştirdiğim düşünce yüzünden hemen hemen hiç korkmuyorum desem yeridir. artık cahil cesareti mi bilemem...
bana göre dünya hayatı bir ön gösterim, ön hazırlık ne derseniz deyin. okyanusta bir damla...

asıl ve sonsuz hayatın ölümden sonra başlayacağına inanıyorum ve bu dünyada yaptıklarımın asıl ve sonsuz hayatımı şekillendireceğine inanıyorum.
o yüzden korktuğum şey ölmek değil, hesabını veremeyeceğim şeyler yapmak ya da hatalarımı, günahlarımı telafi edemeden ölmek
en önemli amacım "şerefle tamamlamak" hayat denen yolu... zaten inancım da önce "iyi insan" olmaktan geçiyor.
bir de ölümü çok düşünüp niyetsizlik etmekten de korkarım. temiz ve sıralı ölüm dilemek de önemlidir benim için...
 
16 yaşında ani bir şekilde babamı kaybettikten sonra hep annemi kaybetme korkusu yaşadım. şehir dışında okurken onu ulaşamadığım zaman tüm memleketi ayağa kaldırır, kafamda hayali senaryolarla annemi öldürür, yurtta ağlama krizlerine girerdim. yıllar geldi geçti. hep o korkum devam etti. sonra bir gün annem değil ama çocukluk kahramanım canım ağabeyimi iş kazasında kaybettim. yaşadığım acının tarifini yapabilecek kadar kalemim güçlü değil maalesef. ilaç tedavisi gördüm bir müddet. daha sonra annemi kaybetme korkusu devam etti. anneme ulaşamadığımız her durumda büyük bir kaygı ve panik içinde diğer iki abim ve ben bir telefon trafiği yaşardık. halbuki annem güçlü kuvvetli kendi başına ayakta durabilen bir Osmanlı kadınıydı. ancak geçen yıl yıllarca yaşadığım korku başıma geldi. ani bir kalp kriziyle annemi kaybettim. hala acısı yüreğimde anemin. sonra abim, babam... yokluklarına kabullenmeye çalışmak, dayanamayacağın bir acıya tahammül etmek gibi bir şey.

ama bu kadar acı garip bir şekilde insanı olgunlaştırıyor. annemin ölümüyle birlikte ölüm fikriyle daha da barıştım. ölümü daha çok kabullendim. Allah'a daha çok yöneldim. bir oğlum var, eşim ve bir de eşim. yaşamaya devam ediyorum. bu kadar acıya rağmen herkes kadar yaşamaktan keyif alıyorum.
 
TRILYONLARCA galaksiden sadece bir tanesindeyiz
Ustelik karanlik bosluk olan kismi madde olan kisminda KAT KAT buyuk.
Gerisini siz dusunun.
Gunes sistemimizin hic bir ayricaligi veya ozelligi yok.
Hic bir gunes otekinden hic bir insan da digerinden ustun degil.
Ogrendiklerinizi unutun cunku gercek olan tek sey uzayin sonsuzlugudur.
 
Son düzenleme:
tamam.
 
Aynı düşünceler bu aralar bendede var namaz kilacam kullanıyorum fırsat olmuyor . aslında fırsat yok bahane şeytan kandiriyor işte . gelip bana sen yorgunsun namaz kılma diyor . bende safoz gibi kaniyorum . Ahireti ve cehennem ateşini düşünen yokk
 
Bence Peygamber efendimizin bu konudaki hadislerini oku . nasıl davranman gerektiği hakkında bir yol tayin edersin kardess..
 
Güneş sistemine, uzayin boşluğuna nerden geldin anlamadım da..nerden geldin nereye gidiyorsun bi onu dusun derim
 
Sizin bahsettikleriniz herkesin yaşadığı türden basit bir ölüm korkusu değil bence. Takıntı hatta fobiye dönüşmüş bir korku gibi. Bir terapiste gidin derim.
 

Güneş sistemine, uzayin boşluğuna nerden geldin anlamadım da..nerden geldin nereye gidiyorsun bi onu dusun derim

Hangi evrende yasiyorsaniz orada kalacaksiniz efendim, evren sonsuza kadar tozunuzun tozunu ogutecek ve gerekirse yeniden kullanacak. Cunku hepimiz yeniden donusumu yapilan yildizlarin tozlarindan ibaretiz.
Benim bu durumla bir problemim yok ama bir grup insan bu dusunceden muthis rahatsiz olmaktadirlar.
 
E Elseven siz cok temiz kalpli oldugunuz icin gercekleri goruyorsunuz. Korkunuz yersiz degil. Hatta sizi olgunlastirmis. Simdi bu kisitli zamanda sevdiklerinize cok daha deger verir, onlarin gulumsemesini devam ettirir ve korursaniz sevgi baglariniz sizi olumun soguk esigine geldiginizde icinizi isitacak ve korkmamanizi saglayacaktir. Sevgi bu evrenenin ozunde, icimizde var bundan 100% eminim, o yuzden onu siz de bulun, yasayin ve yasatin. korkunun en buyuk ilaci sevgidir cunku.
 
Güneş sisteminden haberim var çok şükür, resmine lüzum yoktu..ben toz olmadığını biliyorum, kimse değil herkes bir gün toz olacaksa yapılan kötülükler iyilikler ne olacak.. Misal ozgecanin katili ceza bulmayip, iyi insanlarla aynı sonu paylasacaksa senin fikirlerin asıl acımasız ve bencilce..benim rahatsız olduğum bu tatlım neyseki böyle olmadığını çok iyi biliyorum
 

Seni toz beziyle silerler demedi deme:)
 

Toz somut , ruh ise soyuttur . Üyeler polemik yasak diyorsun benim inancıma iğrenç , tehditkar diyebiliyorsun .
 

O gordugunuz gunes sistemi degil, bir galakside yasanan bir firtina. Milyonlarca gunes sisteminden olusan bu galaksiden milyarlarcasi var.
Sonra bu milyarlarca galaksilerden daha da buyuk bosluklar var.
Ve evren her gecen an inanilmaz bir hizla genislemekte.
Bu kadar inanilmaz aklimizin alamayacagi buyuklukteki bir evrende kimsenin yapilan iyilikler ve kotuluklerin envanterini tuttugunu sanmak...
Cunku o kadar kucuk ve onemsisiz ki... herseyi gecersiz kilan bir buyuklukle karis karsiyayiz.
Evet acimasiz bir duygu ama, biz su onemsiz vucudumuzu, varligimizi sevgi ve baglilikla onemli hale getirebiliyoruz.
Sevdiklerimizin de bizim de toz olup gidecegimiz kesin, o yuzden hayata tum guc asilmaliyiz.
Sevmeli ve sevilmeli, envanteri tutulsun tutulmasin iyi seyler yapmaliyiz.
O yuzden haklarimizi korumali, birbirimize sahip cikmaliyiz.
Soylediklerimde ne bir ego ne bir bencillik goremiyorum.

Evet biz patlayan yildizlarin uzayda serseri serseri dolasan elementlerinden olustuk.
Hidrojen helyuma helyum karbon, nitrojen, oksizen, demir ve sulfure donustu.
Vucudumuz bu elementlerden olustu.
Tum insanlarin olusum kompozisyonu belli.
Siz de insansaniz, sizin de yapi tasiniz bu yasli evrenin tozundan olustu.
Tozdan geldik, toza gidecegiz.


 
Kaba olmaya gerek yok, polemik yok, cunku anlami yok.
Gelismis toplumlarin anladigi ve kabul ettigi gercekler artik internetten insanlari aydinlatiyor.
Ugruna engizisyonda insanlari ve kitaplari yandigi evrensel gercekler artik her yerde...
herkes daha iyi anliyor
aslinda evrenin ne kadar buyuk, kendinin ne kadar kucuk oldugunu.
Inkar edilemez, olculebilir gercekler.
http://news.nationalgeographic.com/2015/01/150128-big-bang-universe-supernova-astrophysics-health-space-ngbooktalk/
http://www.physicscentral.com/explore/poster-stardust.cfm
http://www.physics.org/article-questions.asp?id=52
 
konu sahibi, ben de günlerdir benzer duygular içindeyim, bu konuyu açan ben de olabilirdim emin ol.. anlıyorum seni
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…