Olmadi iste.

Hayatta herşey elimizde değil o yüzden üzülme
Sevdiğim bir dostum var, ne zaman dert yansam , Rabbim kararlar der, ilk zamanlar öylesine söylediğini düşünürdüm sonra anladım ki cidden yaşamları düzenleyen ilahi bir el var.
Hayatımın büyük kısmını aileme adadım, zor sorunlu, sıkıntılı bir yaşamım oldu, sonunda annem öldü, babam da öldü, kedim de öldü, anneannem öldü, teyzem öldü.... kardeşlerim evlendi, büyütmekle yükümlü olduğum yeğenim üniversiteyi bitirdi işe girdi ayaklarının üzerinde durmayı başardı. O zamana kadar seninle aynı düşünceler içindeydim, ne olacağım ki şimdi diye düşünürdüm. Bu arada on yıllık çok çok yıpratıcı bir ilişkiden çıkmıştım aşktan da umudum yoktu. Sonra ne oldu anlamadım, eşim girdi hayatıma, yok bu saatten sonra evlenmem derken bir baktım ki evlendim, 36 yaşındaydım. Sonra bir dinginlik geldi hayatıma, taşlar yerine oturdu, huzur geldi ama bu evlenmekten değildi bence, ailemle ilgili misyonum tamamlanmıştı, Rabbim artık hayat senin dedi. O yüzden biraz akışına bırakmak lazım, açtığın konulara bakarak ruhsal bir desteğe ihtiyacın olduğunu düşünüyorum, kendini yiyorsun çünkü, yapma tüketme içindekileri, bir yardım al öncelikle. Depresyon bir baş belasıdır, fark etmeden hücrelerine işler söküp atamazsın sonra, önünü al bunun, toparlan, nefes aldıkça umut var hayattan

Hayatimda senin gibi bir dostum olmasini oyle isterdim ki... Ozelden yazdiklarini bile zor anlarimda acip tekrar tekrar okuyorum. Satir aralarina girmeyi calisiyorum. Oyle degerliler ve sen de cok degerlisin.

Hayatim bircok yonden eksik aslinda. Sevincimi veya uzuntumu bir telefonla dahi paylasabilecegim bir arkadasim yok. Bir uye demis ya yalniz ve mutsuz olmana sasirmadim diye. Boyle gaddarca yorum yapacak bir durum yok aslinda. Yalniz olmayi ben tercih ettim hep, dost biriktirmek icin hic ugrasmadim ve simdi de eksikligini yasiyorum iste.

Hayati cok sorguluyorum. Neden, nicin'lerim cok fazla. Eskiyi hatirliyorum hep ve bugunle kiyaslayinca gelecege karamsar bir anlam yukluyorum ve bu sefer gelecegin yasini tutuyorum.

Destek konusunda haklisin ama yapi geregi bazi konularda cok zayifim ve destegin bir noktaya kadar beni idare edecegini dusunuyorum. Hayatima bir hayat arkadasi girmedikce bu batakliktan cikabilecegimi dusunmuyorum. Zor durumdayim, yukum agir ve beni bu girdabin icinden cikarsa cikarsa saglam bir omuz cikarir.

O ilahi gucun bana neden bunlari yasattiklarini dusunuyorum bazen. Bu yasadiklarimin hayat dongumde elbette bir anlami olmali ama yine de bazi seyler agir geliyor iste.
 
Allah gecinden versin ama velev ki annen baban öteki aleme göçtüler, sen de evlenmedin sevgilin de yok ve yalnızsın, sonuçta hayatta herşey mümkün. Bu durum seni neden korkutuyor? Ne olmuş yalnızsan? Altında ne var yani düşündün mü hiç?

Cunku hayat onlarla guzeldi, beraberken guzeldi.
 
Yaşınızla yani yaşam deneyiminizle yazdıklarınız çelişik

Aile kurmak çocuk sahibi olmayı istemek ayrı bir konu ve bu konu ise derdiniz gelecek tavsiye farklı ki arkadaşlar geç değil örneklerini sıralamış

Anne babama bir şey olursa ne yapayım farklı

Ben konuyu okuyunca yirmili yaşların başında mesleği olmayan günü pencere ve tv önünde geçen bir kızımız yazdı sanıp tavsiye verecektim

36 yaşında mesleği olan kadın anne babasını kaybedince tabii ki üzülür de şimdiden ya vefat ederlerse ne yaparım diye düşünmez

Hayat bu kim önce ölür bilinmez de olağan olan anne babamızın önce vefatı değil mi

Kendinize yenebileceğimiz telkinleri ile acilen bağımsız hayat kurun aileden uzak zaman geçirin o süreçte de zaten hayatınızı birleştireceğiniz kişi de çıkabilir karşınıza

Tespitiniz cok yerinde. Kisiligimin 36 yasin ruhunu yakalamadigini dusunuyorum. Sikinti da bu ya. Bagimli bir kisiligim var, hele ki bugunlerde her seyim aileme endeksli durumda. Boguluyorum.

Son paragrafta yazdiklarinizi gerceklestirmek icin elimden geleni yapacagim. Tesekkur ederim yorumunuz icin.
 
Destek konusunda haklisin ama yapi geregi bazi konularda cok zayifim ve destegin bir noktaya kadar beni idare edecegini dusunuyorum. Hayatima bir hayat arkadasi girmedikce bu batakliktan cikabilecegimi dusunmuyorum. Zor durumdayim, yukum agir ve beni bu girdabin icinden cikarsa cikarsa saglam bir omuz cikarir.
Süslemeden gerçekleri konuşma taraftarıyımdır genelde, o iş öyle olmuyor yaşadım biliyorum. İnsanı bataklıktan ancak kendisi çıkarıyor başka kimse değil. Ayrıca başka insanlara bu tür misyonlar yüklemenin onlara haksızlık olduğunu düşünüyorum, insanlar kendileri isterse içlerinden geldiği için bize destek olmalılar, biz onlara öyle bir görev yükleyemeyiz, yüklersen kaçar zaten emin ol. O omzun sağlam olup olmayacağını da bilemezsin ayrıca, ben de zamanında sağlam olduğunu umarak birine güvendim, bırak omzuna yaslanmayı kendisi sırtıma bindi. O kişi bana inisiyatifi karşı tarafa bırakmaya meydan vermeden, medet ummadan güçlü olmayı öğretti.

Ben de 30'u geçtim, hayatımda biri yok, ailede son iki yılda ciddi sağlık sorunları baş gösterdi, üstüne bazı travmalar da yaşadık. Anlıyorum seni, çocuklukta gençlikte böyle kaygılar olmazdı ne güzel. Ama yalnız kalmaktan hiç korkmuyorum, kalırsam kalayım ne olmuş yani. İnançlı mısın bilmiyorum ama ben hepimizin sahibinin allah olduğunu düşünüyorum. İnançlı değilsen de şunu düşün, insanın hayatta kalma iş güdüsü tahmin edemeyeceğin kadar çok güçlü, dünyada tek başına kalsan da hem ruhen hem fiziken yaşamanın bir yolunu bulursun. Şimdi üzülüp kaygılanmanın geleceğe iyi veya kötü herhangi bir katkısı yok, kaldı ki beş çocuklu kadın da olsaydın yine gelecekte yalnız kalma ihtimalin hep var. Aynı şekilde eşinle çocuklarınla güzel huzurlu bir ailenin ihtimali de hep var. Yalnız ve mutlu olma ihtimalin de var. Geleceği bilemezsin.
 
Hayatimda senin gibi bir dostum olmasini oyle isterdim ki... Ozelden yazdiklarini bile zor anlarimda acip tekrar tekrar okuyorum. Satir aralarina girmeyi calisiyorum. Oyle degerliler ve sen de cok degerlisin.

Hayatim bircok yonden eksik aslinda. Sevincimi veya uzuntumu bir telefonla dahi paylasabilecegim bir arkadasim yok. Bir uye demis ya yalniz ve mutsuz olmana sasirmadim diye. Boyle gaddarca yorum yapacak bir durum yok aslinda. Yalniz olmayi ben tercih ettim hep, dost biriktirmek icin hic ugrasmadim ve simdi de eksikligini yasiyorum iste.

Hayati cok sorguluyorum. Neden, nicin'lerim cok fazla. Eskiyi hatirliyorum hep ve bugunle kiyaslayinca gelecege karamsar bir anlam yukluyorum ve bu sefer gelecegin yasini tutuyorum.

Destek konusunda haklisin ama yapi geregi bazi konularda cok zayifim ve destegin bir noktaya kadar beni idare edecegini dusunuyorum. Hayatima bir hayat arkadasi girmedikce bu batakliktan cikabilecegimi dusunmuyorum. Zor durumdayim, yukum agir ve beni bu girdabin icinden cikarsa cikarsa saglam bir omuz cikarir.

O ilahi gucun bana neden bunlari yasattiklarini dusunuyorum bazen. Bu yasadiklarimin hayat dongumde elbette bir anlami olmali ama yine de bazi seyler agir geliyor iste.

Sana destek olabildiysem ne mutlu bana, ne zaman ihtiyacın olursa buradayım
Benimde çok dostum yok, hayatım boyunca arkadaşlık adı altında gereksiz insan biriktirmedim, çok yakın iki tane sadece. İnsan onca yükün altında arkadaşlık kurumuna çok fazla yer açamıyor, her zaman diğer insanlardan farklı oldu yaşamım o yüzden çok kişiyle diyalog kuramadım. Herkese iyi gele birşeyler var, bana kediler iyi geliyor mesela, hayatımda bir kedi varsa her şeyi idare edebilirim. Okumak iyi geliyor kafam boşalıyor, namaz iyi geliyor arınmış hissediyorum günde beş vakit böyle rahatlama yöntemlerim olmasa çıldırırdım .
Hayat arkadaşına çok anlam yükleme, evlilik yeni bir uyum süreci, iki başka insanın bir araya gelmesi, eşimi sevmeme ve güzel bir evliliğim olmasına rağmen bazen içimde yine bir boşluk var, çünkü o benim yaşadıklarımı yaşamadı. Beklentiler farklı, anlayış farklı, evlilik başka bir dünya. Çok kırılıp dökülemiyorsun, kimsenin depresif birine uzun süre tahammülü yok inan, kendi yaralarını yine kendin saracaksın.
 
Anlamsiz seyler yazarsaniz boyle tepki alirsiniz. Kaygilarimdan bahsediyorum, her sey insanin elinde gibi anlamsiz bir cumle kuruyorsun.

Bir digeri de diyor ki sukretmek lazim, sukursuzmusum gibi sanki.

Yorum yapmak zorunda degilsiniz.
Şaşkınlıkla okudum tüm yorumları : )
Herşey insanın elinde yazan❌
Şükretmek lazım ❌
Hayat sürprizlerle dolu☑️

Hayat sürprizlerle dolu diyeyim ben de o zaman malum hangi yorumun begenilip hangi yorumun tersleneceği belli değil 😂
 
Şaşkınlıkla okudum tüm yorumları : )
Herşey insanın elinde yazan❌
Şükretmek lazım ❌
Hayat sürprizlerle dolu☑️

Hayat sürprizlerle dolu diyeyim ben de o zaman malum hangi yorumun begenilip hangi yorumun tersleneceği belli değil 😂

Varligiyla yoklugu bir bu yorumunla konuyu rayindan cikarmasan diyorum hani. Bak ne guzel yorum yapanlar olmus, ilham alsan biraz. 😉
 
Sana destek olabildiysem ne mutlu bana, ne zaman ihtiyacın olursa buradayım
Benimde çok dostum yok, hayatım boyunca arkadaşlık adı altında gereksiz insan biriktirmedim, çok yakın iki tane sadece. İnsan onca yükün altında arkadaşlık kurumuna çok fazla yer açamıyor, her zaman diğer insanlardan farklı oldu yaşamım o yüzden çok kişiyle diyalog kuramadım. Herkese iyi gele birşeyler var, bana kediler iyi geliyor mesela, hayatımda bir kedi varsa her şeyi idare edebilirim. Okumak iyi geliyor kafam boşalıyor, namaz iyi geliyor arınmış hissediyorum günde beş vakit böyle rahatlama yöntemlerim olmasa çıldırırdım .
Hayat arkadaşına çok anlam yükleme, evlilik yeni bir uyum süreci, iki başka insanın bir araya gelmesi, eşimi sevmeme ve güzel bir evliliğim olmasına rağmen bazen içimde yine bir boşluk var, çünkü o benim yaşadıklarımı yaşamadı. Beklentiler farklı, anlayış farklı, evlilik başka bir dünya. Çok kırılıp dökülemiyorsun, kimsenin depresif birine uzun süre tahammülü yok inan, kendi yaralarını yine kendin saracaksın.

Eksik bir sey tamamlanirsa nefes alacakmisim gibi geliyor ama haklisin o da cok ayri bir boyut aslinda.

Destegin icin sonsuz tesekkurler... Mutlu ol hep.
 
Gelecek kaygi veriyor artik. Annem ve babam olur da benden once vefat ederlerse ne yapacagimi, hayata nasil tutunacagimi kara kara dusunuyorum. Cok yalnizim ve bu beni cok urkutuyor.

Evlenmedim; ailem yok, esim yok, cocugum yok. Halbuki aile oyle degerli bir kavram ki... Olmadi iste.

Uzgunum...
Anne babanızla güzel bir ilişkiniz var sanırım. Ne kadar güzel. Bazı insanların ise anne babası hayattayken bile yok gibidir. Yaşınız henüz genç bence kaygılarınızdan kurtulup sadece bir kere geldiğimiz şu dünyada kendinizi mutlu edecek size iyi gelecek şeyler yapmalısınız. Psikoterapi olabilir güzel bir hobi olabilir şu dönemde gezmek zor ona bir şey diyemeyeceğim. Evlilik için de yaşınız hala çok genç. Sadece olumsuzlukları atmanız gerekiyor
 
Gelecek kaygi veriyor artik. Annem ve babam olur da benden once vefat ederlerse ne yapacagimi, hayata nasil tutunacagimi kara kara dusunuyorum. Cok yalnizim ve bu beni cok urkutuyor.

Evlenmedim; ailem yok, esim yok, cocugum yok. Halbuki aile oyle degerli bir kavram ki... Olmadi iste.

Uzgunum...
Eklemek istiyorum
Siz niyeyse bunu saçma bulmuşsunuz ama her şey insanın kendi elindedir gerçekten. Siz hayata pozitif bakarsanız hayat size pozitif yaklaşır. Bunun en büyük örneklerinden biri değil midir dua etmek? Benim ailemde şifacılıkla uğraşan bir akrabam var. Kendi kafasına göre de değil birinden eğitim alıyor. Pozitif düşüncenin önemi tahmin edilenden çok fazla.
 
Yalnızlığa ilişkin genel görüşümü de yazayım

Yalnız doğduk yalnız öleceğiz

Bunu istesek de istemesek de bu böyle

O nedenle kendinizin en büyük desteği de kösteği de biziz

Evliyim çocuğum da var ama bu düşüncem değişmedi

Kimseye bağımlı değilim

Hani var ya hiç ölmeyecekmiş gibi yaşa fikri aynen öyle zira zaten ben varken ölüm yok ölüm varken ben yokum

Yalnız geldim ki kimse bana sormadı doğacak mısın diye yalnız öleceğim yine kimse bana sormayacak muhtemelen
 
Gelecek kaygi veriyor artik. Annem ve babam olur da benden once vefat ederlerse ne yapacagimi, hayata nasil tutunacagimi kara kara dusunuyorum. Cok yalnizim ve bu beni cok urkutuyor.

Evlenmedim; ailem yok, esim yok, cocugum yok. Halbuki aile oyle degerli bir kavram ki... Olmadi iste.

Uzgunum...
Evlenirsem eşim ve cocugm ölürse diye oturup aglicaksin heralde. Mutsuz olmak için sebep arama. Annen baban yanında diye şükret. Ani yaşa.
 
19 yaşında bı ergen açtı sandım bu konuyu. Bence psikolojik destek almalisin. Ayrıca hepimiz öleceğiz. Bu yasa gelmişsin işin gücün var . Neden bu kaygı. Herkes anne babası yaşasın ister. Ama kaderde ne varsa o olur. Bazı insanlar can sıkıntısı yuzunden kendine dert arıyor galiba.
 
Erken evlenen insanların çok farklı motivasyonları var.

Evde mutsuz,ailesi kötü, belki ailesi yok yA da fiziki olarak çirkin olduğu için ilk tuttuğunu götürmek ve hızlıca çocuk yaparak kendine birini ömür boyu bağlamak istiyor vs.

Birbiriyle kaliteli zaman geçirdiği için evlenen insan sayısı çok az.

ya da bazılarına hayatlarının aşkı denk geliyor bu da çok nadir.

aslında düzgün koşullar arıyorsanız yalnız olmanız çok normal.

bir de hayat çok sürprizli her an her şey değişebiliyor karamsar olmayın.

bana da sonsuza dek evlenemem gibi geliyor ve ailemin yaşlanması beni üzüyor sonra diyorum ki ana odaklan şu an yanındalar ve güvendeyiz yarın her şey değişebilir ve bu bizim elimizde değil.

akışta kalmak lazım.
Çok sakin huzurlu bı ailede büyüdüm. Girdiğim her ortamda parmakla gosterilcek kadar güzelim. Düzgün bı ailem var. Ve 19 yaşında severek isteyerek düzgün bı beyle evlendm ve iki çocuğumuz var. Ve mutluyum. Erken evlenenler vasıfsız olduğu için tuttugumu kopartayim mantığında evlenmiyor. Genelleme biraz saçma olmuş. Bu mantığı taşıyan bı insan yirmi yaşında da olsa otuz yaşında da olsa nefes alsın yeter diyerek evlenebilir. Bunun yaşla dış görünüşle veya statü yle ilgisi yok. Karakter meselesi.
 
Eklemek istiyorum
Siz niyeyse bunu saçma bulmuşsunuz ama her şey insanın kendi elindedir gerçekten. Siz hayata pozitif bakarsanız hayat size pozitif yaklaşır. Bunun en büyük örneklerinden biri değil midir dua etmek? Benim ailemde şifacılıkla uğraşan bir akrabam var. Kendi kafasına göre de değil birinden eğitim alıyor. Pozitif düşüncenin önemi tahmin edilenden çok fazla.

Nasil her sey insanin kendi elinde oluyor? Annem tedavisi olmayan bir hastigin pencesinde ve benim elimde olan sey ne bu durumda?

Buraya konu acanlar aslinda her sey ellerinde olan ama bunun farkinda olmayip dert sahibi olan insanlar. Bu mu mantik?

Niyet, iste ve caba onemli derseniz anlarim da boyle anlamsiz bir cumleyle karsima cikilirsa tepki gosteririm elbette.
 
Süslemeden gerçekleri konuşma taraftarıyımdır genelde, o iş öyle olmuyor yaşadım biliyorum. İnsanı bataklıktan ancak kendisi çıkarıyor başka kimse değil. Ayrıca başka insanlara bu tür misyonlar yüklemenin onlara haksızlık olduğunu düşünüyorum, insanlar kendileri isterse içlerinden geldiği için bize destek olmalılar, biz onlara öyle bir görev yükleyemeyiz, yüklersen kaçar zaten emin ol. O omzun sağlam olup olmayacağını da bilemezsin ayrıca, ben de zamanında sağlam olduğunu umarak birine güvendim, bırak omzuna yaslanmayı kendisi sırtıma bindi. O kişi bana inisiyatifi karşı tarafa bırakmaya meydan vermeden, medet ummadan güçlü olmayı öğretti.

Ben de 30'u geçtim, hayatımda biri yok, ailede son iki yılda ciddi sağlık sorunları baş gösterdi, üstüne bazı travmalar da yaşadık. Anlıyorum seni, çocuklukta gençlikte böyle kaygılar olmazdı ne güzel. Ama yalnız kalmaktan hiç korkmuyorum, kalırsam kalayım ne olmuş yani. İnançlı mısın bilmiyorum ama ben hepimizin sahibinin allah olduğunu düşünüyorum. İnançlı değilsen de şunu düşün, insanın hayatta kalma iş güdüsü tahmin edemeyeceğin kadar çok güçlü, dünyada tek başına kalsan da hem ruhen hem fiziken yaşamanın bir yolunu bulursun. Şimdi üzülüp kaygılanmanın geleceğe iyi veya kötü herhangi bir katkısı yok, kaldı ki beş çocuklu kadın da olsaydın yine gelecekte yalnız kalma ihtimalin hep var. Aynı şekilde eşinle çocuklarınla güzel huzurlu bir ailenin ihtimali de hep var. Yalnız ve mutlu olma ihtimalin de var. Geleceği bilemezsin.

Cok haklisin ama iste su anki kosullarimda o omzun guc verecegini umuyorum sanirim.

Tesekkur ederim yorumun icin. 😊
 
Nasil her sey insanin kendi elinde oluyor? Annem tedavisi olmayan bir hastigin pencesinde ve benim elimde olan sey ne bu durumda?

Buraya konu acanlar aslinda her sey ellerinde olan ama bunun farkinda olmayip dert sahibi olan insanlar. Bu mu mantik?

Niyet, iste ve caba onemli derseniz anlarim da boyle anlamsiz bir cumleyle karsima cikilirsa tepki gosteririm elbette.
Anneniz için öncelikle geçmiş olsun. Sizin elinizde olan ise annenize pozitif düşüncelerinizle destek olarak iyileşeceğine inandırmak ve onun manen güçlü olmasını sağlamak. Doktorlar bile her zaman demez mi hastanın iyi düşünmesi, kötü düşüncelerden ve olumsuzluklardan uzak durması gerekiyor diye. Siz pozitif anlamda yanında olur onu güçlü kılarsanız anneniz de kendini daha güçlü hisseder. Burada herkes her şey insanın kendi elinde denilince eline sihirli değnek verilmişçesine bir güçten bahsedilmediğini, olumsuzluklara karşı pozitif yaklaşımın hayatı nasıl değiştirebileceğinden bahsedildiğini anlıyordur diye tahmin ediyorum.
Ve evet buraya konu açan insanlar her şey ellerinde olan ama gör(e)medikleri bir yol bulamadıkları için olaylara başkasının gözünden görmek adına yardım isteyen insanlar.
Siz kendinizi çok kapatmışsınız bilmiyorum farkında mısınız ama cevaplarınız çok sert ve katı.
 
Anlamsiz seyler yazarsaniz boyle tepki alirsiniz. Kaygilarimdan bahsediyorum, her sey insanin elinde gibi anlamsiz bir cumle kuruyorsun.

Bir digeri de diyor ki sukretmek lazim, sukursuzmusum gibi sanki.

Yorum yapmak zorunda degilsiniz.
E herşey insanın elinde zaten.
Hastalık Allah'tan gelen birşey, bunu kastetmiyor kimse.
İnsanın mutsuz olması insanın kendi elinde mutlu olması da. Kendinizi çok kapatmışsınız.
Kendinizi açsanız, belki bir mucize yaşayacaksınız umduğunuz hayata adım atacaksınız, nereden bilebilirsiniz ki? Anlıyorum annenizin durumu ağır ancak burada da insanları azarlamamalısınız.
 
E herşey insanın elinde zaten.
Hastalık Allah'tan gelen birşey, bunu kastetmiyor kimse.
İnsanın mutsuz olması insanın kendi elinde mutlu olması da. Kendinizi çok kapatmışsınız.
Kendinizi açsanız, belki bir mucize yaşayacaksınız umduğunuz hayata adım atacaksınız, nereden bilebilirsiniz ki? Anlıyorum annenizin durumu ağır ancak burada da insanları azarlamamalısınız.

Benim yaptigim yorumlardan ilerlemeyi birakip varsa konuma yorum yapsaniz daha bir anlamli olmaz mi?
 
Anneniz için öncelikle geçmiş olsun. Sizin elinizde olan ise annenize pozitif düşüncelerinizle destek olarak iyileşeceğine inandırmak ve onun manen güçlü olmasını sağlamak. Doktorlar bile her zaman demez mi hastanın iyi düşünmesi, kötü düşüncelerden ve olumsuzluklardan uzak durması gerekiyor diye. Siz pozitif anlamda yanında olur onu güçlü kılarsanız anneniz de kendini daha güçlü hisseder. Burada herkes her şey insanın kendi elinde denilince eline sihirli değnek verilmişçesine bir güçten bahsedilmediğini, olumsuzluklara karşı pozitif yaklaşımın hayatı nasıl değiştirebileceğinden bahsedildiğini anlıyordur diye tahmin ediyorum.
Ve evet buraya konu açan insanlar her şey ellerinde olan ama gör(e)medikleri bir yol bulamadıkları için olaylara başkasının gözünden görmek adına yardım isteyen insanlar.
Siz kendinizi çok kapatmışsınız bilmiyorum farkında mısınız ama cevaplarınız çok sert ve katı.

2 yoruma tepki gosterdim. Neden hemen cevaplarimi cimbizlayarak ve genelleme yaparak cevaplarimin sert oldugunu ifade ediyorsunuz? Haksizlik degil mi bu?
 
Back
X