Benim yengem de öyle. Abim de ona uyup bizi terketti. Boşandılar yeniden evlendiler.Merhaba güzel kadınlar;
Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?
Şöyle anlatayım ;
Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.
Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.
Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.
Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.
Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.
Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.
Her neyse....
Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.
Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Ölüm çok acı, size ve yeğenlerinize sabırlar diliyorum, evet ölüm acı ama canınızı yakan birinin yaptıklarını unutmak da çok zor, kan bağınız olsa ölüm ancak o zaman hafifletebilirdi birşeyleri ama şu an abinizin eski eşini öldü diye onu affedemiyor olmanız anormal değil bence. Ben olsam bana yaşatılan sıkıntıları unutamazdım.Merhaba güzel kadınlar;
Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?
Şöyle anlatayım ;
Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.
Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.
Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.
Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.
Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.
Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.
Her neyse....
Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.
Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Bende en çok buna kızıyorum 6 ay hastalık çekmiş bari o zaman deseydi babanıza,dedenize,babannenize gidin aranızı düzeltin diye.Küçük olan bi yandan babasının yanına gelmek istiyor bir yandan da anneannesi üzülür,kızar,kırılır diye düşünüp gelmek istemiyor.Bu kadın hastayken de insafa gelmediyse ve çocuklarını babalarına ve ailesine yönlendirmediyse o insan için çok da iyi şeyler düşünmem.
Öldüğü için asla üzülmediğim ve hakkımı helal etmediğim biri var. Hiç de kendimi kindar ve kötü diye tanımlamam..
Merhaba güzel kadınlar;
Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?
Şöyle anlatayım ;
Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.
Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.
Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.
Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.
Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.
Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.
Her neyse....
Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.
Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Bende en çok buna kızıyorum 6 ay hastalık çekmiş bari o zaman deseydi babanıza,dedenize,babannenize gidin aranızı düzeltin diye.Küçük olan bi yandan babasının yanına gelmek istiyor bir yandan da anneannesi üzülür,kızar,kırılır diye düşünüp gelmek istemiyor.
Tek suçlu kadın değil abiniz müsaade ettiği için kadın bu kadar ileri gidebilmiş. Silah dayamadı sonuçta abinizin kafasına. Sorunuza gelirsek hayır ölüm her şeyi unutturmaz. Bu dünyada adalet olmadığı için öteki dünyada yakasından tutup hesap soracağım şahıslar var. Ben yaşarken öldüklerini duysam bile nötr olurum onlara karşı. Hesabım mahşerde hepsiyle.Merhaba güzel kadınlar;
Sorum tıpkı başlıktaki gibi.Sevmediğiniz birinin ölmesi ona karşı bütün duygularınızı iyiye çevirir mi?
Şöyle anlatayım ;
Büyük abim 22 yıl önce evlendi.3 tane oğlu var(Şuan 15 - 18 - 21 yaşlarında).18 yıl evli kalıp boşandılar.
Evlendiği kadın ilk günden son güne kadar sırf ailemi beğenmediği için çocukları bize göstermedi,abimi de bize yollamamak için elinden geleni yaptı.Abimle aramızı bozdu çocukları bize karşı nefretle büyüttü.Ve geçen hafta o kadın (yani eski gelinimiz) ÖLDÜ.45 yaşındaydı.Allah taksiratını affetsin.
Duyunca yeğenlerimin hepsini de aradık.Baş sağlığı diledik.İstedikleri zaman yanlarında olacağımızı belirttik.
Yeğenlerimden sadece en küçük olanıyla görüşüyoruz.O da babasının yanına gelip giderken son 3 senede samimi olduk ve bize çok bağlandı çok seviyor hepimizi de.
Kadının öldüğünü duyunca şok geçirdik hasta olduğunu bilmiyorduk.Çok üzüldük çok ağladık ama sadece çocuklar annesiz kaldı diye.Anneannesigilde büyüdüler hepside.Şimdi anneleri öldü babalarıyla görüşmüyorlar ne bileyim çok üzülüyorum çocuklara.
Ben kendi şahsım adına o kadından nefret etmedim ama çok kızdım.Evimizi yıllarca bilerek huzursuz ettiği için , abimin diğer abla ve abimle arasını hep bozduğu için , annemi yıllarca ağlattığı için.Ve öldükten sonra daha çok kızdım çocukları böyle aralıkta/ortalıkta/iki arada bi derede bırakıp gittiği için.
Her neyse....
Şimdi gelelim asıl sıkıntıma.Eşim duyunca çok üzüldü gencecik kadın yazık vs. diye.Benim kadına üzülmediğimi gördükçe kızıyor bana sen nasıl vicdansızsın geçmişte ne yaptıysa yaptı öldükten sonra her şey unutulur sen hala kızıyorsun diye.
Siz benim ya da bizim yerimizde olsanız unutur muydunuz her şeyi?
Ölüm her şeyi affettirir mi sizce?
Biz hiç bir zaman kaynana-gelin ya da gelin-görümce olmadık ki.durup dururkenmi kadın sizden ve ailenizden nefret etti erkek ailelerinde şöyle bi durum var bişey yapmadık ama bize şunu yaptılar, bence öyle değil acaba eşiyle anlaşamamasında taraf oldunuzmu yapıcı olmak yerine yıkıcımı oldunuz klasik kaynana gelin görümce çekişmelerimi oldu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?