- 21 Nisan 2016
- 660
- 1.640
- 113
- Konu Sahibi cilginkimyaci
- #21
Acıyı yasama ve atlatma biçimi kisiden kisiye gore degisir. Kimisi aglar kimisi anıları anlatır kimisi içine kapanır susar... Senin hic birsey soylemene gerek yok sadece eşinin yaninda ol yeter. Agladiginda başını yaslayacagi bir omzun olduğunu bilmek bile iyi gelecektir. Zaten zamanla acisi hafifleyecek ilk günkü gibi taze kalmayacak merak etmeyin. Annesi icin bir mevlüt tertip edebilirsiniz, hayır hasenat yapmayi teklif edebilirsiniz. belki annesi icin birşeyler yapmak esinizin iyi hissetmesini saglar.
Ben babami kaybettigim zaman babasi sag olan kimseyle bu meseleyi konusmak bile istemiyordum. Sanki beni anlayamazmis gibi geliyordu. Söylediği hersey boş geliyordu. Ne hissettigini anladığını düşünüyorsun ama aslında hic bir fikrin yok o yüzden esine bos yere o benim de annemdi ben de cok üzüldüm gibi seyler deme, eşini daha cok uzmekten baska ise yaramaz çünkü... Hele bu aciyla yaptigi hicbirseyi yargilama. Son olarak kendi annenle ilgili iyi veya kötü birsey anlatma bir süre. Anne kelimesini duymak bile canını yakacaktir...
Mekani cennet olsun insallah
Rabbim sizlere sabr-ı cemil ihsan eylesin...
Yok asla o benim de annemdi bende üzülüyorum diye bir şey demem,benim içim onunki kadar yanamaz biliyorum. Anne lafını açmıyorum annemle ilgili bişeyde anlatmıyorum. Hatta 2 ayda bir ailemin yanına gidiyordum artık onada ara vermeyi düşünüyorum. Yeterki o toparlansın Ben sadece onu öyle görmeye dayanamıyorum. Öyle bir duruşu var ki sanki hiç mutlu olmayacak artık diyorum. Bi daha onu gülerken hiç göremeyeceğim diyorum. Onun için çok üzülüyorum sadece.