• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ona haksızlık mı ediyorum??

Sevgiliniz gibi biriyle görüşmüştüm bir süre. Aşırı naif, düşünceli ve iyi biriydi. Ben onun yaninda cadının tekiyim gerçekten. Hayat boyu o kadar şımartıldığımı hatırlamıyorum. Ama olmadı. O kişiyle yapamadım çünkü her şey benim istediğim gibi oluyordu fazla boğucu ve sıkıcıydı benim için. Karşımda bir karakter değil yoğurulmaya musait hamur vardı sanki. Bence haksızlık etmiyorsunuz her söyleneni yapan adam aşık olunası adamdır tezi yanlış.

Kıskanma durumuna gelince. Geçenlerde mesaj atti konuşurken bi kiz arkadaşının olduğunu söyledi. Ne yalan söyleyeyim içimde bi sinir oluşmadı değil. Bu kıskançlık mi oluyor bilemiyorum tabi.

Bence erkek arkadaşınızla konusun sizin üzerinize bu kadar düşmekten vazgeçsin.
 
İyi akşamlar herkese. Konuya gireyim
5 aylık bir ilişkim var. 23 yaşındayım. Sevgilim 24 yaşında.
Hayatımın en kötü gününde çıktı karşıma. Kader mi tesadüf mü bilmiyorum. Aynı şekilde onunda zor günlerinden biriydi. Kendini unuttu hep bana destek oldu. Onu tanıyana kadar kimsenin bu kadar beklentisiz, saf seveceğine inanmazdım. Bambaşka duygular yaşattı bana. Onda durum hala aynı hatta sevgisi beni tanıyınca daha çok arttı. Bir kadının duymak isteyeceği en güzel sözler en güzel jestler var onda.
Ama bende durum öyle değil galiba. Birincisi inanılmaz soğuk ve donuk bir insanım. Ben olsam katlanmazdım galiba bana. Aşk sözleri bilmem sevmemde. Şiir duygusal şarkı bu tür şeylerden de hoşlanmam. Oysa bana hep tamam diyor terslesem bile sen üzülme tamam söylemem sevgi sözleri diyor istemediğim ne varsa düzeltiyor kendinde. Diyeceksiniz ki sorun ne? O bu kadar çaba harcarken ben aşık değilim galiba. İşin kötü yanı aşka da inanmıyorum. Hiç aşık olmadım. Bilmiyorda olabilirim. Onu çok sevdiğimi biliyorum dostum oldu sırdaşım oldu herşeyim o oldu. Bazen o olmasada olur gibi geliyor kızıyorum kendime sana haksızlık ediyorum biraz uzak dur diyorum sonra birşey oluyor yanında bir kız görüyorum kıskançlıktan ölüyorum sinir olduğum için değil gerçekten kıskanıyorum. Ben ona haksızlık mı ediyorum? Seviyorum da kendime mi itiraf edemiyorum? Ördüğüm duvarların var diyor aşamıyorum naparsam diyor. Sen üzülme ben istemediğin hiçbirşey yapmayacağım diyor. Bana yardım edin. Deli gibi kıskanıp ayrı kalamadığım birine neden böyleyim?
Zıt kutuplar birbirini çeker :)
 
Valla söyleyecegim tek sey kendinizle celiski icindeyseniz cocugun size daha fazla baglanmasini beklemeyin. Birakin hayatina baksin..
 
Iste bu kadar emin olma ... yada cok fazla sabrini zorlama diim ... cunku herkesin bir son damlasi vardir ... ve bu kadar seni seven senin icin her fedakarligi yapan biri hayatindan beklemedigin bi anda giderse buyuk bir yikim yasarsin demedi deme ...
Çok haklısınız tavsiyelerinizi dinleyeceğim
 
Evet ne istediğini net ifade ediyor fakat o net istediklerinin arkasında duramıyor sorun burada işte...Sırf sen üzülme kırılma diye tavizler veriyor o yüzden sana çekici gelmiyor. Burada dik bir erkek yok , aşık bir erkek profili var ! O sana hayır demeyi öğrenirse, duygu ve mantığını iyi kullanmayı öğrenirse işte o zaman sen ona aşık olucaksın insan saygı duymadığı birine aşık olmaz! Saygıdan kastım ; Kendi isteklerine, benliğine ,duygu ve düşüncesine değer vermek.
peki ezik biri mi canlandı gözünüzde? Aslında şöyle o daha duygusal bi yapıya sahip ben değilim ruhumda yok. Ben sevgi bakımından daha eksik büyüdüğüm için biri nasıl sevilir bilmiyorum biz babamla bile yeni tanıyoruz birbirimizi
 
İyi akşamlar herkese. Konuya gireyim
5 aylık bir ilişkim var. 23 yaşındayım. Sevgilim 24 yaşında.
Hayatımın en kötü gününde çıktı karşıma. Kader mi tesadüf mü bilmiyorum. Aynı şekilde onunda zor günlerinden biriydi. Kendini unuttu hep bana destek oldu. Onu tanıyana kadar kimsenin bu kadar beklentisiz, saf seveceğine inanmazdım. Bambaşka duygular yaşattı bana. Onda durum hala aynı hatta sevgisi beni tanıyınca daha çok arttı. Bir kadının duymak isteyeceği en güzel sözler en güzel jestler var onda.
Ama bende durum öyle değil galiba. Birincisi inanılmaz soğuk ve donuk bir insanım. Ben olsam katlanmazdım galiba bana. Aşk sözleri bilmem sevmemde. Şiir duygusal şarkı bu tür şeylerden de hoşlanmam. Oysa bana hep tamam diyor terslesem bile sen üzülme tamam söylemem sevgi sözleri diyor istemediğim ne varsa düzeltiyor kendinde. Diyeceksiniz ki sorun ne? O bu kadar çaba harcarken ben aşık değilim galiba. İşin kötü yanı aşka da inanmıyorum. Hiç aşık olmadım. Bilmiyorda olabilirim. Onu çok sevdiğimi biliyorum dostum oldu sırdaşım oldu herşeyim o oldu. Bazen o olmasada olur gibi geliyor kızıyorum kendime sana haksızlık ediyorum biraz uzak dur diyorum sonra birşey oluyor yanında bir kız görüyorum kıskançlıktan ölüyorum sinir olduğum için değil gerçekten kıskanıyorum. Ben ona haksızlık mı ediyorum? Seviyorum da kendime mi itiraf edemiyorum? Ördüğüm duvarların var diyor aşamıyorum naparsam diyor. Sen üzülme ben istemediğin hiçbirşey yapmayacağım diyor. Bana yardım edin. Deli gibi kıskanıp ayrı kalamadığım birine neden böyleyim?

sevmiyorsun sadece sana sunduğu ilgi alakayı kolay bulamayacağını biliyorsun içten içe.. zaten nedense böyle iyi adamlar sevilmez. gidip ite kopuğa aşık olunur değil mi??
 
sevmiyorsun sadece sana sunduğu ilgi alakayı kolay bulamayacağını biliyorsun içten içe.. zaten nedense böyle iyi adamlar sevilmez. gidip ite kopuğa aşık olunur değil mi??
Hayır diğer mesajlarımda da belirttim ben aşık olmadım hiç aile sevgiside bilmedim bana hiç tatmadığım duyguları bu adam tattırdı fedakarlığı masumluğu beklentisizliği. Bağlanma sorunu yaşıyorum o gittiğinde ilgisini değil kendisini özlüyorum yanımdayken saçları bile ayrı güzel geliyor sarı sarı parlıyor gözüme. İstemesem itici mi bulurdum onu? Lütfen yargılamayın akıla ihtiyacım var. Yukarıdada yazdım ben babamı yeni tanıdım normal aile hayatım yoktu. Hayatımda herseyim eksik yalnız büyüdüm bu yüzden çok soğuk donuk bir insan oldum
 
Back
X