Önüne geçemediğim kaygılarım😭

Lolobibi

Positive vibes only ♡
Kayıtlı Üye
30 Kasım 2019
731
834
53
26
Merhaba kk kadınları, ben yaklaşık 1-1 buçuk senedir anksiyete yaşıyorum, doktor çok korkulacak birşey olmadığını, psikologa düzenli gitmemi önerdi. Yurtdışında yanlız yaşıyorum, ne bir türk arkadaşım ne de ailem yanımda. Konuştuğum ve çocuğumun konuştuğu dil ingilizce ve arapça gerçekten türkçe konuşmayı özlüyorum:) konuya dönücek olursam çocuğum 2,5 yaşında ve bir kardeşinin olmasını çok istiyor eşim, bende istiyorum ama anksiyete, kaygılarım, sürekli yapamayacağımı düşünmem buna izin vermiyor. Eşimde sürekli tek 2nci çocuğu yapıcak kadın sen misin, tam zamanı yapmak için, ileride daha zor olur vs diyip duruyor, çok istememe rağmen çocuğuma bakınca içimde bi hüzün çöküyor ve sanki ona haksızlık yapıcakmışım, onunla ilgilenemicekmişim gibi geliyor ve ağlamaya başlıyorum. Bu şekilde kaygıları olupta bunları yenen insanlardan yardım bekliyorum. Bazen o kadar ağır yaşıyorum ki bu durumu kızım düşünce kalbim küt küt atıyor kalp krizi geçiricem sanıyorum, çocuktur düşer diyor herkes biliyorum ama bu korkularımı yenemiyorum. Şimdi de çok istememe rağmen çocuk yapma istediğime engel oluyor bu kaygılar..
 
Tamamen kurtulamasanız bunu biraz dengelemeden yapmayın çocuk. Bence terapinize devam edin.
 
İstemediğiniz hiçbir şeyi yapmayın, buna çocuk da dahil. Çocuğunuz için bir kardeş yapmanız çocuğunuzun % 100 faydasına olmayabileceği gibi sizin sırtınıza da ekstra yük getirir. Bu yüzden oğlunuza haksızlık yaptığınızı düşünmeyin. Kardeşi olmayıp mutlu olan milyonlarca insan olduğu gibi on tane kardeşi olup hiçbiriyle görüşmeyen insanlar da var. Kardeş her zaman kötü/iyi bir şey değildir. Kendinizi düşünün ve öyle karar verin.
 
Yaşlar kaç? Anksiyete sadece ikinci çocuğu düşününce yaşadığınız bir şey mi? İlk çocuğunuzla 7/24 beraber misiniz, her anınız etkinlik mi?
 
Eşin önce seni düşünsün. Cocuk ile ilgileniyormu? Bebekliğinde gece kalkip bez değiştirip mama verdimi? Oynuyormu? Banyosunu yapiyormu? Kiyafetlerini değiştirip, yemek veriyormu? Ev işlerinde, iş bölümü varmi?

Bunlara cevap evet olsa bile, halen istemediğin şeyi yapmak zorunda değilsin. Önce sen ve senin sağliğin önemli olan.
 
Kaygın çocukla mı alakalı sadece? Kaybetme korkusu mu? Başka konularda da yaşıyor musun bu hisleri?
 
Doğru, ama çok yalnız olduğumuz için en azından çocuğuma arkadaş olur diye düşündüm
 
Evet hep beraberim, 23 yaşına giricem, bazı konular da da yaşıyorum.
Yaşınız ikinci çocuk için zaten çok genç. Birinciyi okula gönderin, biraz kafanızı dinleyin, kendinize zaman ayırın, anksiyete tedavinizi olun... siz dinlenip kendinize gelince düşünürsünüz ikinciyi. Eşiniz kaç yaşında ki hemen ikinci olsun sonra zorlanırız diye zıplıyor. Erkeklere göre hava hoş bu arada onun fikirlerini dikkate almayın
 
Eşim elinden geldiğince yardım etmeye çalışıyor aslında çocuk konusunda, ben yalnız kalmak istediğimde yada işim olduğunda dışarı çıkarır gezdirir, ev işi yapıyosam çocukla ilgilenir. Eşim pilot evde çok olmuyor, sabaha karşı bile uçuşları oluyor eve geliyor uyuyor uyanınca da ben kıyamıyorum çünkü çok yoruluyor havaalanına da çok uzak evimiz. Ona rağmen çocukla ilgilenen birisi ilgilenmiyor diyemem. Şuan için ev alma planımız var ve kreşler çok pahalı yaşadığım yerde. Göndeririz aslında ama araba kullanmayı bilmiyorum, çocuk 2 buçuk yaşında ve hergün servisle gelip gitmek zorunda kalıcak servislerden çoook korkuyorum çünkü dikkat etmiyor servis öğretmenleri. Eşimin daha sonra zorlanırız dediği çocuklar belli bi yaştan sonra kardeş kıskançlığı yaşamaya başlıyor şu anda da anlıyor herşeyi ama daha kolay adapte olur kardeşi olduğuna diyor. Fakat benim korkularım, kaygılarım var bakabilir miyim diye. Sanırım 1 sene daha ertelemek en doğrusu
 
Eşimin daha sonra zorlanırız dediği çocuklar belli bi yaştan sonra kardeş kıskançlığı yaşamaya başlıyor şu anda da anlıyor herşeyi ama daha kolay adapte olur kardeşi olduğuna diyor. Fa
Eşinizin olayını anlaıyorum. Benim de eşim yoğun çalıştığı için bütün yük bende. İstemeyerek yardımcı olamıyor evet ancak yardıma istekli olması sonucu değiştirmiyor işte... kardeş kıskançlığını aşmanın yolları var dünyanın en önemli problemi değil. Daha çok gençsiniz. 2.5 yaş da kreş için erken. Beklemeniz en mantıklısı. Böyle iki küçük çocukla tek başınıza on yıl yaşlanırsınız. Çocuğunuz büyüyünce ne demek şstediğimi anlayacaksınız
 
Size katılıyorum
 
Hadi ya? Bilmiyordum bunu
Evet malesef daha da arttıkça ilaç da kullanamıycağınız için mecbur daha kötü hissediyosunuz. Zamanınız varsa yaşınız da gençse güzelce tedavinizi olup sağlıkla bir cocuk dünyaya getirirsiniz her sey gönlünüzce olsun
 
Önceliğiniz ehliyet almak olsun o zaman.
Eşiniz işi dolayısıyla evde çok fazla olmuyorsa sizin her işi kendiniz halledecek durumda olmanız lazım.
Yaşınız çok genç, eşinizin su şartlarda ne düşündüğünden çok sizin ne istediğinizi önemli.
Çocukların sorumluluğu tamamen sizde olacak tedavinizi olun, ehliyetinizi alın, kendiniz için birşeyler yapın bu süreçte.
İkinci çocuk sonraki aşama.

Vo
 
Hayır hayatta ki tüm amacım çocuk yapmak değil, kendi isteğimle çalışmıyorum, kişisel hobilerim var, geziyorum da yeni ülkeler de görüyorum. Bunların hepsini çocuğum ile yapıyorum. 23 yaşındayım 18 yaşında değilim, insanların tercihleri vardır, bunlar illa kurs, güzel bir üniversite, bekarken gezip tozmak olmayabilir. Ben bunların hepsini evli ve çocuğumla da yaşayabiliyorum. Bunlar kişisel tercihler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…