Ben 33 yaşındayım, eşim 34. 8 yıllık evliyiz, 4 yaşında oğlumuz var. Oncesinde de 6 yıllık beraberliğimiz oldu, yani tüm ömrüm bu adamla geçti desem dogrudur. 19 yaşında üniversitede sınıf arkadasiyken tanistik. Oncesinde ilişkilerim olsa da ilk ciddi iliskimdi diyebilirim eşim için, ben de onun için öyleydim. Artık çocukluk mudur nedir bilemiyorum ancak evlenmeden evvel, hatta cocuk sahibi olana kadar onu ruh eşim sanırdım, çok iyi anlaştığımızi düşünürdüm. Eşim özünde iyi huylu, merhametli, iyi bir isi olan, akıllı bir adam. Oğluna düşkündür. Ancak karakterlerimiz çok farklı. Ben çok sosyal, girişken, gezmeyi seven, maceracı ruhu olan biriyim. O benim tam tersimdir. Bıraksan evden günlerce dışarı çıkmaz, asla pazar günleri bir plan yapamayız çünkü pazartesi sendromunu o gün dibine kadar yaşar, yıllardır öyledir. Asla değişik tatlar denemez, değişik yerler görmek ilgisini çekmez, kültür gezilerinden hoşlanmaz, yürüyüş veya spor yapmak istemez. Çalışmadığı zamanlarda sadece play station oynar veya uzanıp telefona bakar. E yeni tanımadın bu adamı diyeceksiniz ancak hep böyle değildi, en azından bu kadar değildi. Bana ayak uydurmaya çalışırdı, o da evlenene kadarmış. Çocuk doğduğundan beri sanki çocuğun tüm sorumluluğunu üstlenen oymuş gibi ( çocuk bakımında ben de çalışıyor olmama rağmen tüm yükün bende olduğunu da söylememe gerek yok sanirim) sürekli yoruldum modunda. Bir plan yapacaksak cumartesi erken saatte olmalı mesela. Sürekli darlamaya başlar hadi erken gidelim erken gelelim diye. Gittiğimiz yerden dr keyif aldirmaz. Su anda fethiyede tatildeyiz, babamin yanına geldik o da zar zor. Kavga kıyamet cuma döneceğiz diye ikna ettim. Dün geldik yol yorgunuyduk pek bsy yapamadık. Bugun oludeniz,Kayakoy taraflarını gezelim dedim sinucta ilk defa gelmişiz, çocuk da ben de heves ediyoruz. Yok ztn denize girmeyecegiz bu havada ne oludenizi, otelin önündeki plajda oturalım vs diye gene tüm keyfimi kaçırdı. Yani 34 yaşında genç adamsin, ilk defa geldiğin güzel bir cografyadasin konseptin otelin onunden ayrilmamak mi...hiç mi gezmek keşfetmek keyif vermez insana...bilmiyorum bu hallerinden çok sıkıldım ztn birbirimize girdik. Hayatımın, yasliligimin fragmanini görüyorum çok sıkıldım senden dedim...yapacagim bir şey yok diyor...sürekli kendimi nasıl aşık olmuşum bu adama, ne kadar zıt karakterlerde olduğumuzu görememiş miyim diye sorgularken buluyorum...bu arada cinsellik icin de hep yorgun. 3 ay yapmasak aramaz. Canin çekmiyor mu dedigimde sen cocuk azarlar gibi beni her kinuda azarlayip elestiriyorsun icimden gelmiyor der bazen, cogunlukla o ayri ben syri yerde en uyuyakaliriz zaten...bunlar evliliği bitirmek için geçerli şeyler mi bilmiyorum, bunun dışında dürüst, güvenilir, işinde hedefleri olan bir adam...ama artık değer görmediğimi hissediyorum, on a aşık da hissetmiyorum. Bir ömür boyu gezme ve tatil kavgası yapmak, mutsuz olmak istemiyorum.. içimi dökmek istedim...
özellikle çocuktan sonra alttan almak istemiyorum artık. İnsan bir noktadan sonra patliyor...
taktigim yok ki boş vereyim.
Kocam bana asik, sen anneni sogutmussun sen onu dusun, sana bol sans
Babaniz ve cocugunuzla gezin bari, duruyorsa semsiyeli sokak tarafi guzel. En iyi zamanlari, Haziran basi gibi Ingiliz sayisi 10'a katlar, sterlinler havada ucar
