- Konu Sahibi melodi1970
-
- #2.601
merhaba hanımlar benimde 2 yaşında kızım var ve hala konuşmuyor nette yaptığım araştırmalar beni korkutmaya başladı doktora götürmedim henüz ama böyle devam ederse götürmeyi düşünüyorum. malesefki bizde hep tv izlettik tam bir pepe delisi oldu tv açıkken ekrana kilitleniyor resmen bizi hiç duymuyor. söylediği kelimeler anne baba dede teyze abi pepe bay bay öpücük atıyor düştü acıdı vs.. bide gözlerini kulaklarını falan sorduğumuzda parmaklarıyla gösteriyor kaç yaşında diyoruz küçükken biy demeyi öğrenmişti hala biy diyor iki diyorum kızıyor biy diyor. telefonlarımız çaldığında sahibine getiriyor benimkini bana babasınınkini babasına götürüyor bazen kendi kulağına koyup alo diyor legolarını getir kızım diyorum getiriyor oyuncaklarını oyuncak kutusuna dolduruyor algılamada sorun yok herşeyi anlıyor fakat dile getiremiyor bu arada bir birbuçuk yaşlarında daha fazla kelime söylüyordu onları artık söylemiyor her istediğini işaretlerle yaptırıyor sizce ne yapmalıyım bunlar normalmi yoksa doktora götürmelimiyim?
bizler doktor değiliz elbette o yüzden bir anne olarak içinize sinmeyen bir durum varsa mutlaka uzmana görünmelisiniz ancak anlattıklarınız bana otizm gibi gelmedi, hatta hiç yakınından bile geçmedi. Tv izlerken tepkisiz kalmak yalnız başına otizmden şüphelenmek için yeterli değildir.Büyük ihtimall hiç bir sorunu da yoktur kızınızın ama uzmana gitmeden asla kesin olarak bilemezsiniz ve en ufak bir şüpheyi bile riske etmemek gerekli.
Kızların erken konuştukları tıpta "de jure" bir durum değildir yani kesin bir kanun haline gelmesi için yeterli çalışma ve kanıt yoktur ancak "de facto" bir durumdur yani resmen bir şey olmasa da sıklıkla bu şekilde gözlemlenildiğinden aksi bir durumda daha yakından takip gerektirebilir ancak 4 yaşında konuşan erkek çocukları daha çok olsa da, tamamen sağlıklı ve geç konuşan kızların sayısı da azımsanamaz. Dolayısıyla bir uzmana görünün diyorum tekrardan ama şahsi fikrim sizin hiç bir sıkıntınız çıkmayacağı yönünde. Yine şahsi tavsiyem de - bir anne olarak - TV'den uzak tutmanız, sadece kısıtlamanız değil, tamamen hayatından çıkarmanız. Bazı çocuklar günde yarım saat bile TV seyretseler, en azından o yarım saatin geleceği umuduyla hayatlarını bu yönde hayallere dalarak oluşturuyorlar. Halbuki kesin olarak men edilirse, umutları da tamamen kesildiğinde, kişilerle sosyal iletişime geçmeye daha istekli oluyorlar. Bir şekilde mecbur bile kalıyorlar.
3-4 yaştan sonra belirli sınırlarda TV syeredilmesi, yarın bir gün kreşe başlayan çocuğunuzun diğer çocuklar arasında cahil kalmamaso ve gündemdeki çizgi film karakterlerini tanıması gibi ayrıntı konular açısından belki faydalı dahi olabilir ama 2 yaşındaki çocuk için ASLAve ASLA faydası yok. Yalnızca zararı var. Ben çok pişmanım.. Sizler de olmayın..
Bugün rehabilitasyon merkezine gittik kadın ufak bir test yaptı çocuğunuz otistik dedi . hala konduramıyorum . oyuncakları üst üste dizmedi yerlere attı diye bu teşhisi koydu . rapor çıkartalım hemen eğitime başlasın dedi . ne yapacağımı şaşırdım çapaya giremedik hala psikiyatriye randevu alamadım .
kadına bu eğitimler ilerleme ne kadar zamanda gösterir dedim . iğneyle kuyu kazıyoruz birşey diyemicem diye ümitsiz konuştu daha da morelim bozuldu
ne yapmalıyım hemen rapor çıkarttırmalımıyım kadına güvenip
kreş ile konuştum bu tarz çocuklara bakıyormusunuzz diye evet dedi ama yanında durmama izin veremezlermiş yoksa alışamazmış .
ama benim çocuğum hiç bişey bilmio orda duracağını sanmıyorum ne yapsam bilemedim biran önce çocuklara alışsın bişeyler öğrensin istiyorum ben evde uğraşıyorum ama iki legoyu birbirine günlerdir taktıramadım
sadece söylediğim bi kaç şarkıyı söylemeye çalışıyo o kadar . nasıl öğreticem bilemiyorum
deneyimli anneler bana akıl verin ne olur
Rehabilitasyon merkezindeki uzmanlar tecrübelerine dayanarak bir fikir yürütebilirler ve yeterince iyilerse, gerçekte de genelde tahminlerine yakın bir sonuç çıkar ancak yine de herhangi bir teşhis koyma yetkisine yalnızca tıp doktoru olan çocuk ve ergen psikiyatristleri ve çocuk nörologları başta olmak üzere, belki konuya hakim psikologlar sahip olabilir.
21 aylık çocuğunuzun hiç bir şey bilmediğini düşünüyorsanız eğer, bir sıkıntısı olduğu muhtemeldir lakin bir tıp doktoruna görünmeden herhangi bir girişimde bulunmamanızı tavsiye ederim kaldı ki zaten rapor çıkaramazsınız doktor onayı olmadan.
Üstelik herhangi bir gerçek uzman, "çocuğunuz otistik hemen özel eğitime başlayın" gibi yuvarlak bir teşhis koymaz, koyamaz.
Otizm çok geniş bir yelpazedir ve çocuğun ilerleme göstermesi için özel eğitimin faydası tartışılamasa da, asıl büyük görev aileye düşer. Bu yüzden de doktorları ailelere, çocuklarının otizm yelpazesinin neresinde bulunduğunu, nasıl bir eğitime ne kadar cevap verme beklentisi içerisinde olmaları gerektiğini, hayatlarını nasıl düzenlemeleri gerektiğini ayrıntısıyla anlatmak zorundadır. Aksi takdirde, sizin gibi kafası karışmış ve elinde moral bozukluğundan başka bir şey kalmayan ebeveynler yaratmaktan başka hiç bir işe yaramaz konulan teşhis.
Ayrıca dip not olarak şunu da belirtmek isterim ki legoları üst üste dizme becerisi otizm teşhisi açısından kullanılan testlerden biri değildir. Bu bir motor beceridir ve otizmli çocukların büyük bir çoğunluğunun motor becerileri ya normaldir ya da normalin üstündedir. Bir kısmı da düzensizlik gösterir. Yani çok daha karmaşık bir bedensel becerisi varken, basit bir şeyi yapamayabilir.
Ancak rehabilitasyon merkezindeki görevli, kriter olarak bir tek bunu almamış olabilir. Siz de bu şekilde anlamış olabilirsiniz.
O yüzden sizi doğru düzgün bilgilendirecek bir uzmanla görüşmelisiniz. Eğer çocuğunuz gerçekten de otistik ise ki bu farklı boyutlarda olabilir, yavrunuza yardımcı olabilmek için öncelikle otizmin ne demek olduğunu siz doğru dürüst anlamalısınız.
Örneğin motor gelişimini destekleyecek aktivitelerden çok, sosyal gelişimini destekleyecek aktivitelere vakit ayırmalısınız. Motor gelişimi de elbette oldukça önemli ve zaman zaman bu konunun da üstüne düşmek gerekiyor ancak otizmli bir bireyin her şeyden önce sosyalleşmeyi öğrenmeye ihtiyacı vardır. Yalnız dikkat edin, sosyalleşmeye değil, sosyalleşmeyi öğrenmeye ihtiyacı vardır!
yanıtınız için teşekkür ederim . sosyalleşme açısından kreşin iyi geleceğini düşünüyorum bende ama tabi uzman tarafından henüz teşhisi konmadı . anlatılanlara göre bu teşhisi veriyorlar .
onun dışında hergün dışarı çıkıyoruz parka gidiyoruz ama kimse dikkatini çekmiyor kızımın . kendi başına olmayı seviyor . sürekli konuşuyorum motor gelişimi sağlayacak oyuncaklarla oynatmaya çalışıyorum ama beni dikkate almıyor çocuklarla içi içe olursa belki öğrenmediklerini öğrenir diye düşündüm.
ama sanırım önce bi doktora gidebilmem gerekiyro iyi bir doktora .
yanıtınız için teşekkür ederim . sosyalleşme açısından kreşin iyi geleceğini düşünüyorum bende ama tabi uzman tarafından henüz teşhisi konmadı . anlatılanlara göre bu teşhisi veriyorlar .
onun dışında hergün dışarı çıkıyoruz parka gidiyoruz ama kimse dikkatini çekmiyor kızımın . kendi başına olmayı seviyor . sürekli konuşuyorum motor gelişimi sağlayacak oyuncaklarla oynatmaya çalışıyorum ama beni dikkate almıyor çocuklarla içi içe olursa belki öğrenmediklerini öğrenir diye düşündüm.
ama sanırım önce bi doktora gidebilmem gerekiyro iyi bir doktora .
Biz de de durum farklı değil. 2,5 yaşındaki oğlum için %40 atipik otizm dedi çapada Dr. Murat Coşkun. İlk olarak kutu sütü kesip günlük keçi sütüne geçtik çok farketti. Ama hala çok yolumuz var gibi. Kendi başına olmayı seviyor ama biz yalnız bırakmamaya çalışıyoruz. 8 ay önce bir ay boyunca kreşe verdik ama grup içinde huzursuz ve yine bir köşede kendi kendine oynaması bizi üzdüğü için bıraktık. Şimdi haftada iki gün eğitim merkezinde birer saat ders alıyoruz. Tekrar kreş düşünmekteyiz. Babası sürekli araştırmakta.
En çok umutlandıran şey özellikle keçi sütüne geçtikten sonra göz kontağımız normal seviyeye geldi. Fakat yeni kelime ekleme kısımı bizi yormakta. Anne, baba, pepe, mama dışında pek kelimemiz yok. Kelime öğrenmesi için bir şey istediğinde elimizi tutup görürürken biz ısrarla söyletmeye çalışıyoruz.
geçmiş olsun cnm bişey sormak istiyorum biz henüz doktora gitmedik süt ürünlerinin ne gibi zararı var böyle durumlarda bizde hergün inek sütü veriyoruz yaklaşık bir biberon içiyor bazen yarım biberon içiyor üstelik sütü çok seviyor düt düt diye sayıklıyor aklına gelince zararlıysa bizde azaltalım süt ürünlerini. bu arada bizde 2 yaşındayız anne baba dede pepe teyze abi abla mama süte düt vs. kelimeler kullanıyoruz göz temasımız var saklambaç oynuyoruz arada. işten eve döndüğümüzde direk üzerimize atlıyor babasıyla oyunlar yapıyor elini tutup dışarı çıkmak istiyor ama konuşmaması cümle kuramaması bizi çok üzüyor en yakın zamanda bi doktora götürmemiz gerekiyor sanırım..
Ahmet Aydın'ın makalesini okumuştum ağır metalin zararları hakkında. Özetle orada ağır metaller eğer nöronlara zarar vermişse UHT sütün bir çeşit morfin etkisi yaptığı yazıyordu. Biz kutu devam sütlerini o yazıyı okuduktan sonra bırakıp bir süre günlük inek sütü verdik. Biraz daha araştırınca en iyisinin günlük keçi sütü olduğunu öğrendik. Eşimin yanında çalışan arkadaşları Çatalca'dan süt bittikçe 5 kilo alıp getiriyorlar kaynatıp dolaba şişeliyoruz. Şimdi eğer keçi sütü bulamazsak günlük inek sütü veriyoruz. Bizimki de sütü seviyor hatta dudak tiryakisi diyoruz soranlara :) Keçi sütünden sonra göz temasımız çok iyi hatta normal seviyeye geldi. Kelime dağarcığı, davranışları, oyunları göz teması sizinki ile aynı.
Bu hafta randevu alırsak bera, eeg ve ağır metal testi yapacağız. Sonuçlar bizim rotamızı daha da net ortaya koyacak diye düşünüyoruz.
Pepe sayesinde beş duyu organını, şekilleri tanıyıp söylüyor. Pepeyi yemek yedirmek için kullanıyorduk ama renk geçişleri beyinde hasar yapıyor yazılarını okuyunca onu da kaldırdık. Yine arada pepe diye tutturuyor ama biz göstermiyoruz.
Eğitim merkezinde durumu en iyi olan bizimki diyebilirim. Diğer çocuklara bakınca insan haline şükrediyor gerçekten. Bazen umutlarımız azaldı derken yeni bir kelime söylemesi yetiyor.
Eğitim merkezindeki öğretmeni "kalem ver" dedirtmek için 20 dakika uğraşıp söyletmiş. Sizin de inatçı olup söyletmeniz lazım diyor.
Bir de atipik otizm, 2,5 yaşında olan oğlum ve bu yaş grubu için otistik belirtiler olup tam teşhis konmayan durumlarda söylenmekte diyor. İyi olacağı umudu hep içimizde. Kaygımız yaşıtlarından geri kalmaması şu an. Allah hepimizin evladına şifa versin.
D vitamini de bağışıklığın temeli. Biz her gün en az 1 saat güneşe çıkarmaya çalışıyoruz. Hatta babası ayakkabılarını çıkarıp biraz çimlere bastırıyor. Park da olsa ne kadar doğal ortam o kadar fayda gözüyle bakıyoruz.hanımlar dün akşam kızımı babasıyla parka götürdük kaymayı çok seviyo ama kendi başına kayamıyodu hep ben oturtuyodum dün akşam bunu aştık kendi oturup kaydı çok eğlendi tabi sonu biraz kötü oldu eve gitmek istemedi ağlaya ağlaya eve döndük. sonra anneme gidince teyzesiyle oyunlar oynadı onun üzerine çıktı zıpladı teyzesi ay of dedikçe hoşuna gitti dahada zıpladı :) yapboz tahtasıyla oynamayı öğrendi aslında o tahta uzun zamandır var ama ilk defa verdik eline en az 10 kez kendi bozdu yaptı bunlar benim için güzel şeyler sanırım benim çocuğum ilgisizlikten bazı şeyleri öğrenmede geç kaldıkendim çalışıyorum eşim çalışıyor gündüzleri annem bakıyor annemde yatalak ananemden ve hasta babamdan dolayı yeterince ilgilenemedi tabi çocuk hep tv karşısında koca yaz geçti yavrucum doğru dürüst park görmedi yaşıtları kaymayı oynamayı çoktan keşfetmışken benimki yeni yeni keşfediyor ama bundan sonra daha fazla ilgilenicem yavrumla ne olursa olsun parka götürücem oyun arkadaşı bulucam umarım doktorda kötü bişey söylemez
D vitamini de bağışıklığın temeli. Biz her gün en az 1 saat güneşe çıkarmaya çalışıyoruz. Hatta babası ayakkabılarını çıkarıp biraz çimlere bastırıyor. Park da olsa ne kadar doğal ortam o kadar fayda gözüyle bakıyoruz.
Bezmialemde Prof. olan doktor bize ilk atipik otizm dediğinde moralimiz çok bozuldu. Sonra Çapa'daki uzman da aynı şeyi söyleyince erkenden davranmaya karar verdik. Fakat bazen otizm tanısı konan çocuk otizm ile alakalı olmayan sebeplerden de benzer tepkiler vermekte. Eğer karşımızdaki problemi iyi araştırıp tanırsak çözüm daha kolay olmakta. İnşallah sizin yavrunuzda bir şey yoktur.
Zeynepcim Merhaba,
Kusura bakma uzun zamandır girmiyordum bu sayfaya yeni girince gördüm yazılarını,
Biz Eğitime ara verdik,15 gün oldu öğretmenizi bıraktır,ama kreşe devam ediyor,
Oğlum sunan çok iyi durumda ama tabiki akıcı bir dille konuşmuyor,ama her söylediğim kelimenin aynısını diyor,biirde bazen bir duraksama yaşıyor,o neden olduğunu hala anlamış değilim,göz temasımız çok iyi bakıyor,mutfaktan "oğlum gel sütün hazır" dediğimde koşa koşa geliyor.algılaması ve taklit becerisi çok iyi.
ben onu sık sık dışarı çıkarıyorum,merkete götürüyorum,arabayla gezdiriyorum en azından sürekli aktif olduğumuz için dalmar,bağırmalar olmuyor,oyuncakları ile oynıyor,abasını at yapıp üstüne binip deh diyor bunun gibi büssürü ilerlemesi var,
sen neler yaptın bebeğin nasıl?anlatsana biraz?bu arada özelden yazamıyorum(
Bence çocuk doktoru konuda uzman olmadığı için zaman kaybı olur. Ben olsam çocuk nörolojisine giderdim ilk olarak.inş. yoktur ama içim şuan tam olarak rahat deil bizim burdada doğru dürüst doktor bulmak zor ilk olarak çocuk doktoruna götürüp onamı danışmalıyım yoksa direk olarak çocuk psikiyatrisi yada çocuk nörolojisine mi götürmeliyim?
Bence çocuk doktoru konuda uzman olmadığı için zaman kaybı olur. Ben olsam çocuk nörolojisine giderdim ilk olarak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?