- Konu Sahibi melodi1970
-
- #2.721
Oğlumun ilk doktor macerasından bu yana yaklaşık 2.5 ay kadar geçti. Önceki hikayeyi bilmeyen okumayanlara kısaca hatırlatayım;
Tam 2 yaşındayken, ismine tepki vermemesi, söylediklerimizi neredeyse hiç anlamaması ve hiç konuşmaması yüzünden otizmden şüphelenip psikiyatriste gitmiştik. - sadece anne ve baba belki 2-3 kelime daha söylüyordu ama onları da çok çok nadiren söylüyordu - Nitekim gördüğümüz 3 farklı doktor da oğlumun otizm spektrum bozukluğu içerisinde yer aldığını söyledi. Hiç vakit kaybetmeden özel eğitime başladık ve evde de eğitimini destekleyecek aktivitelerde bulunduk. - en başta televizyonu kapattık ve elinden her türlü elektronik aleti aldık-
Şu an itibariyle tek kelime sayımız yaklaşık 200-250'ye çıktı. Resmini gördüğü bir sürü hayvanı tanıyor. Hepsini diyemem ama en az 20-25 hayvan tanıyor. Nadiren de olsa 2 kelimelik cümleler kurmaya başladı. Kalem düştü, baba gel, yastık soğuk gibi. Oyuncaklarla amacına uygun oynamaya başladı - hala bazen fırlatıyor ancak genelde amacına uygun oynuyor -
Yemek mevzuusu hariç takıntılarını büyük ölçüde bıraktı diyebilirim. Ancak hala açık bütün kapıları ve çekmeceleri kapatıyor..
Oyuncakları ya da nesneleri dizme huyu hiç bir zaman yoktu. Göz teması da her zaman iyiydi zaten.. O yüzden bu konuda bir şey yazamıycam.
Babasına günde bir kaç kez, kakaaam geeldiii diyip kendini klozete oturtuyo, orada 15 dakika filan bekleyip yapmadan kalkıyo. Henüz hiç tuvaletini yapmadı. Kakam geldi dediğinde gerçekten gelmiş oluyor mu onu bile bilmiyoruz. Ama en azından tuvalet ve kaka, çiş bağlantısını kuruyor.
Hayali oyunları çok fazla yok çünkü genel olarak öyle bebek uyutmak doktorculuk oynamak filan gibi oyunlardan hoşlanmıyor bence ancak telefonda konuşur gibi yapıyor, biz hapşırdığımızda öksürdüğümüzde taklit ediyor. Biri kahkaha attığında onu da taklit ediyor hemen.
Soru sorduğumuz zaman çoğunlukla cevap veriyor - basit soruları - ancak bazen söylediklerimizi tekrarlıyor. Mesela açiyim mi diyorum, açiyim mi diyo. Açiyim mi değil aç diyeceksin diyorum. O zaman aç diyo.
Evet ve hayırı öğrendi ama söylemeye pek istekli değil. Hayır demek istediği zamanlarda ıh-ıhh diyo hala. Her seferinde bıkmadan usanmadan uyarıp, hayır diyeceksin diyorum. O zaman hayır diyor.
Yani bir cümleyle özetlemem gerekirse, oğlumu şu anki durumuyla otizmden şüpheleniyorum diyerek yeni bir doktora götürsem, sen manyak mısın kadın der doktor. Otizm spektrum bozukluğu tanımının , örneğin 20 tane semptomu varsa, sadece çok hafif derecede 1 ya da 2 si bizde var şu an bu da tanı alması için yeterli gelmediği gibi, şüphelenmek için bile yetmiyor.
Şu anda dikkatimizi çeken 1-2 ufacık tuhaflığın gerçekten tuhaflık mı olduğunu yoksa bu otizm mevzuusu ortada olduğu için, aslında zaten 2- 2,5 yaş çocuğuna ait olabilecek sıradan şeyleri, bizim mi otizmle bağdaştırdığımızı bilmiyoruz..
Eğer bizim başka çocuklarımız da olsa bu soruya da rahatlıkla yanıt verebilirdik ancak bu aşamada da tecrübesizliğimiz devreye giriyor :)
Tam 2 yaşındayken, ismine tepki vermemesi, söylediklerimizi neredeyse hiç anlamaması ve hiç konuşmaması yüzünden otizmden şüphelenip psikiyatriste gitmiştik. - sadece anne ve baba belki 2-3 kelime daha söylüyordu ama onları da çok çok nadiren söylüyordu - Nitekim gördüğümüz 3 farklı doktor da oğlumun otizm spektrum bozukluğu içerisinde yer aldığını söyledi. Hiç vakit kaybetmeden özel eğitime başladık ve evde de eğitimini destekleyecek aktivitelerde bulunduk. - en başta televizyonu kapattık ve elinden her türlü elektronik aleti aldık-
Şu an itibariyle tek kelime sayımız yaklaşık 200-250'ye çıktı. Resmini gördüğü bir sürü hayvanı tanıyor. Hepsini diyemem ama en az 20-25 hayvan tanıyor. Nadiren de olsa 2 kelimelik cümleler kurmaya başladı. Kalem düştü, baba gel, yastık soğuk gibi. Oyuncaklarla amacına uygun oynamaya başladı - hala bazen fırlatıyor ancak genelde amacına uygun oynuyor -
Yemek mevzuusu hariç takıntılarını büyük ölçüde bıraktı diyebilirim. Ancak hala açık bütün kapıları ve çekmeceleri kapatıyor..
Oyuncakları ya da nesneleri dizme huyu hiç bir zaman yoktu. Göz teması da her zaman iyiydi zaten.. O yüzden bu konuda bir şey yazamıycam.
Babasına günde bir kaç kez, kakaaam geeldiii diyip kendini klozete oturtuyo, orada 15 dakika filan bekleyip yapmadan kalkıyo. Henüz hiç tuvaletini yapmadı. Kakam geldi dediğinde gerçekten gelmiş oluyor mu onu bile bilmiyoruz. Ama en azından tuvalet ve kaka, çiş bağlantısını kuruyor.
Hayali oyunları çok fazla yok çünkü genel olarak öyle bebek uyutmak doktorculuk oynamak filan gibi oyunlardan hoşlanmıyor bence ancak telefonda konuşur gibi yapıyor, biz hapşırdığımızda öksürdüğümüzde taklit ediyor. Biri kahkaha attığında onu da taklit ediyor hemen.
Soru sorduğumuz zaman çoğunlukla cevap veriyor - basit soruları - ancak bazen söylediklerimizi tekrarlıyor. Mesela açiyim mi diyorum, açiyim mi diyo. Açiyim mi değil aç diyeceksin diyorum. O zaman aç diyo.
Evet ve hayırı öğrendi ama söylemeye pek istekli değil. Hayır demek istediği zamanlarda ıh-ıhh diyo hala. Her seferinde bıkmadan usanmadan uyarıp, hayır diyeceksin diyorum. O zaman hayır diyor.
Yani bir cümleyle özetlemem gerekirse, oğlumu şu anki durumuyla otizmden şüpheleniyorum diyerek yeni bir doktora götürsem, sen manyak mısın kadın der doktor. Otizm spektrum bozukluğu tanımının , örneğin 20 tane semptomu varsa, sadece çok hafif derecede 1 ya da 2 si bizde var şu an bu da tanı alması için yeterli gelmediği gibi, şüphelenmek için bile yetmiyor.
Şu anda dikkatimizi çeken 1-2 ufacık tuhaflığın gerçekten tuhaflık mı olduğunu yoksa bu otizm mevzuusu ortada olduğu için, aslında zaten 2- 2,5 yaş çocuğuna ait olabilecek sıradan şeyleri, bizim mi otizmle bağdaştırdığımızı bilmiyoruz..
Eğer bizim başka çocuklarımız da olsa bu soruya da rahatlıkla yanıt verebilirdik ancak bu aşamada da tecrübesizliğimiz devreye giriyor :)