Davranış Bozuklukları Otizm

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
Merhaba arkadaslar
Oglum 4 yasinda tek kelime konusuyor cumlesi yok.
Anlamasi cok zayif. Yurtdisindayiz. Su an anaokula gidiyor. Seneye ilkokul hazirlik sinifina baslayacak.
Su an kararsiz kaldigim bir durum var. oglumu kaynastirma ogrencisi olarak normal okula mi vermeliyim
Yoksa 7 kisilik siniflari olan otizm okuluna mi karar veremiyorum.
Normal okula giderse en iyi ihtimalle yanina yardimci verilir. Otizm okulunda ise her sey onlara gore tasarlanmis. Ozel egitim de veriyorlar.
Sorun norotipik ornek/arkadas olmayacak olmasi.
Esim normal okula gitmesinden yana bense otizm okuluna.
Kayitlar baslayacak yakinda. Karar veremiyorum.
 
Merhabalar,
Birsen 34 soylediginiz gibi bizim cocuklarimiza benzeyen cok cocuk var ve neredeyse hepsinin aramiza dönüşünde kresler cok önemli. Biz de krese basladigimizdan beri cok yol aldik, bunu cok iyi goruyorum. Kres ozel egitimden bile daha onemli bence. Ilk basta egitime gittigimizi soylememistik, hersey yolundaydi. Egitim olayi ortaya cikinca ogluma huysuz dendi. Bir kere de aglamis kreste, sakinlestirmek yerine bizi cagirmayi tercih ettiler, oglumuzu aldik. Egitime gittigini bilmeseydi yaramaz diyeceklerdi ogluma. Aslinda her sabah severek gidiyor krese. Aksamlari oglumu alacagimda ogretmenin bezgin bakan gozleri cok rahatsiz edici. Ben de öğretmenim farkli olanlari da biliyorum ama tum ogrenciler benim icin aynidir hepsine ayni bakar gozlerim, hepsine ayni gulerim. Oysa bu aksam oglumu alirken ogretmenin gözleri nasıl bakacak merakina düştüm. Iste boyle...
 
Eski kresimizde ben de yasadim bunu.
Hatta acik acik bizim yeterli elemanimiz yok daha cok ilgiye ihtiyaci var. baska kres bakin dediler.
 
Merhaba Şişmaniye, sessizkuzu,
Bizdede sıkıntı çok fazla sakin olması, inanın ona hareket heyecan katmak için evde neler yapıyoruz. Benim aklımda kreşte de böyleyse bir köşede saatlerce kalıyormu diye düşünüp duruyorum. Bizimde öğretmenimiz değişti eski öğretmenimize çok güveniyordum onu herşeye dahil ettiğine ama şimdi şüpheliyim. Keşke bizimkide biraz hareketlense, yaramazlık yapsa.. Tek sevindiğim nokta kreşte bizim gibi çok öğrenci geçirmiş .. Hatta bir çoğunun topladığını anlatıyor müdire hn. Yani hiç garipseme olmadı..
Şişmaniyecim yurt dışında eğitim sistemi nasıl tam olarak bilemiyorum. Ama orda rehberlik hizmetleri daha güçlüdür. İsveçte yaşayan bir tanıdığım, biz nasıl aşı için falan sağlıkocağına gidiyoruz. orda belirli dönemde tüm çocukların otizm kontrolleri yapıldığını söylüyor.
 
Burada cok kotu teshisi 3.5 yasinda alabildik,dogru durust ozel egitim gormedi. Gelecekte de Otizm okuluna gitmezse pek goremeyecek
 
İnşallsh selametle . Hepimiz için İNŞALLAH.
Evet kurgulu oyunlar çok var doktorculuk, küplerden Yanyana tren yapma,hayvanları trenle gezdirme,Bebek yedirme, kendi de hayali ıyun oynuyor mesela geçen gün yastıkların üstünden kayıp kaykay diyor. Hayali oyun oynamazlar diyor ya bence her çocukta değil.masal okuma yeni yeni gerçekten ilgisini çekiyor dinliyor artık .kreşten alırken bugğn öğretmeni grup oyunlarına katılıyor alıştı artık Dedi .ki ben öğretmenine konuşmuyor fazla onu hep aranıza alın dedim 2. Gün kendini anlatabiliyor demişti. Yani uyum sağlıyor çok şükür.bence çocuğunda gelişim sıkıntısı olan her anne cengaver gibi oluyor .
 

Merhaba şişmaniye,
Bu kararı en doğru senin vereceğine eminim...biz sadece yazdıklarınla yorum yapabiliriz...

11 sene yurtdışında yaşadım...zorluklarını tahmin edebiliyorum...ama durum ne olursa olsun...bütün imkanları oğlunuz için sonuna kadar kullanmalısınız...onun için çok daha zor bir durum okulda herkez başka bir dil evde başka bir dil...bu çocuklarda dil gelişiminin çok hızlı olmasını beklemek çok haksızlık olur...ama başaracağına eminim..çünkü kelimeler çıkmış..gerisi mutlaka gelecektir...

Bizim çocuklarımızın nedense yabancı dile karşı eğilimi oluyor...oğluma İngilizce sor hemen muhattab alır cvp verir.ama Türkçe nasılsın diye sorsan keyfi varsa cvp verir...demem o ki sanıyorum oğlunuz iki dilide belleğe atıyor, yükleme yapıyor...aynı türkçe gibi...ayrımlaştırmayı öğrendiği an konuşma daha seri gelecektir..ama şuan için zamana ihtiyacı var...hiç kolay değil bu...

Ordaki kreş durumu nasıl bilmiyorum...ama bizim beklentimiz kreşte bakıcılık yapılması değil çocuğun sosyal özbakım akademik anlamlarda birşeyler öğrenebilmesi küçücükte olsa bir ilerleme kaydedebilmesi...zamanla yarışıyoruz çünkü...

Eğer oğlunuz etkinliklere yarı yarıya katılabiliyorsa kesinlikle yaşıtlarıyla gölge öğretmen eşliğinde normal okula başlasın...(konuşmamasını ben önemli görmüyorum)...önemli olan öğrenebiliyor olması...
Aynı anda da dil terapisi duyu bütünleme ergoterapi spor gibi extra faaliyetlerlede sizin desteğiniz devam etmeli..bunu ister evinizde yapın ister dışarıdaki imkanları değerlendirin...bu şekildede yol alabilirsiniz...

Ama yapılan etkinliklerin farkında değilse 1-1 çok daha verimli eğitim almalı diye düşünüyorum ,daha donanımlı bir şekilde akranlarına katılması çok daha güzel olur...


Tek sorum...seçiminiz hangisi olursa olsun dönüşümünüz olmayacak mı?diğelim ki otizm okulunu seçtiniz...ilerleme kaydetti...kaynaştırma olarak tekrar dönemez mi?
En doğru kararı vermeniz dileğiyle...kuzunuzu öpüyorum...
5,7
 
Donusumun olabilecegini dusunuyorum.
Aslinda istiyorum da.
Soyle dusundum, yogun egitim veren otizm okulu(1 sinifta 7 ogrenci 3 ogretmen var) normal dersler var bunun yaninda spor oz bakim becerileri duyu butunleme vs de var. ekstra bir terapiye ihtiyac kalmiyor. Bu okula kendini ifade edebilene kadar gitse, sonra normal okula aldirmaya calissam. Temeli saglam bi baslangic olur diye dusundum.
Ayakkabilarini 5 dkda telkinler vererek ancak cikartirabiliyorum. bazen basit komutlari bile isleyemiyor beyni.
Su an anaokulda oglumla beraber 1 otizmli cocuk daha var. 1 golge verdiler yanlarina. Konusuyorum kadinla ama daha cok oglumun seneye sinifi rahatsiz etmemesine odaklaniyor gibi.
Oturmayi ders dinlemeyi ogretiyorum diyor.
esim de oglumun geleceginden cok sanirim gururuna yediremiyor.
Bu ayin sonunda toplantimiz var okulun rehberligiyle. Bakalim onlar ne diyecekler

Tesekkur ederim elleriniz dert gormesin
 
Selametle burayı hiç bırakma yazdığın her cümle çok değerli bizlere çok akılcı çözümler sunuyorsun Allah herşeyi kalbine göre versin ve tüm burdaki arkadaşların
 
Olumlu şeyler paylaşmak, duymak cok iyi geliyor. Benimde bıdığım isaret parmağıyla birseyler gosterip anlatmaya başladı okadar mutluyumki ve bugün araba verdim biraz oynadı attı döndürme takıntısı sönüyor sanırım. Çamaşır makinesini izlemesi yoktu ama tuslarini kurcalardi. Bugün makineyi o uyanikken çalıştırdım fazla kurcalamadan balkondaki elmalari yere dökmeye gitti. İnşallah devamı gelir. Allah hicbirimizin emegini boşa çıkarmasın.
 
Buarada bugün kuzenimin esiyle konuşuyordukda onun oglundada tekerlek takıntısı ve kapi acma kapama vardı. Hangi odaya girse hemen kapisini kapatirdi ve acar tekrar kapatir falan. cocuk suan 5 yasinda biraz bebeksi olsada herseyi anlatıyor. Anlıyor. Hatta bisikletini ters cevirip ustune oturup tekerini döndürürdü diyor. Birsey söylerdim suratıma bakardı sen fazla büyütüyorsun dedi. Ve hatirliyorum cocuk ses bile cikarmiyordu ve cok ifadesiz bir cocuktu bebekken. Yani guldugunu hatirlamiyorum. Cocugu dogru duZgun parka bile goturmezdi ama ablasi vardi evde oynardi onun disinda hep tv seyrederdi ve telefona inanilmaz duskundu. Kimde cep telefonu gorse hemen yanina yanasir bakardi. Bazen akışına birakayim diyorum bazende şansa birakmayayim diyorum 5 yasinda suan ama renkleri bilmiyor. Gecen sordum sonra annesine renk çalıştır biraz dedim. Öyle yani keske biraz rahatmi olsak diyr düşünmüyor degilim
 
Yani konusuyor olmasi otizmli olmadigini da gostermiyor aslinda.
Otizm cok genis, buradaki arkadaslar bile farkli farkli yuzleriyle karsi karsiya,
Benim oglum 4 yasinda ama buradaki bazi 2.5 yasindakiler kadar bile konusmuyor.
 
Yani konusuyor olmasi otizmli olmadigini da gostermiyor aslinda.
Otizm cok genis, buradaki arkadaslar bile farkli farkli yuzleriyle karsi karsiya,
Benim oglum 4 yasinda ama buradaki bazi 2.5 yasindakiler kadar bile konusmuyor.
Artık sanmıyorum otizmli olduğunu. Ama annesi o donemde doktora goturseydi kesin en azından bizimki gibi hafif belirtiler var derlerdi. Bugün gayet oyuncaklariyla oynayan, herseyi söylerek ifade eden bir cocuk. Hala sessiz sakin ve ifadesiz gibi dursada guluyor, oynuyor. Demir oyuncagina karisinca demir parmagin sıkışıcak diyor sinirleniyor ama yinede demirde oynasin diyince ses cikarmiyor. Gayet normal yani. Aslinda demek istedigim birazda mizacı oyleydi demekki. Ama bebekken oglum gulsene biraz falan dedigimizi hatırlıyorum. Buarada gecen birtane otizmli olan bir yakinima gittim. Oglunu kendi etrafinda falan dönerken yakalayinca baslamislardi. Simdi 4.sinifa giden hatta benim icin o ablayi cok sevdim ben onlara gitmek istiyorum diye annesine aglayan bir cocuk olmustu. Ozaman annesinin bile farkinda olmayan ve acayip derecede takıntılı bir cocuktu. Annem anlatiyorda o ampulu avizeden söktürüne kadar annesine kan kustururdu diyor ama egitimle muthis bir seviyeye gelmis. hatta simdi bir kardesi oldu kucagina aliyor seviyor gidip opuyor, battaniyesini ortuyormus. Annem yaninda balon patlattik dönüp bakmadi bile demisti. O cocuk ne seviyeye gelmis gorunce inanılmaz mutlu oldum.
 
Turkiyede bu sekilde bakiliyor. Otistikti artik normal seklinde. Otizm bitmiyor malesef. Tabii ki bazilari inanilmaz gelismeler gosterip "eksantrik" bireyler olabiliyorlar. Genelde yuksek fonksiyonlu denilenler. Ama duyu sorunlari, iletisim sorunlari yasayabiliyorlar.
Yuksek fonksiyonlu otizmli yetiskinlerle yapilan bi roportaj mesela.
 
Bence bitebilir. Yani cok küçük yaslarda dogru mudahale edilen cocuklar ilerde iletisim ve duyu kisminida halletmis bireyler olabilirler. En azından sosyallesme kısmının cok iyi desteklenmesi lazim. Size kalkip psikiyatrist artik otizmli bulgular yok diyince siz tamam artik egitimi keselim, sadece okula gidip gelen, aksamlari tv seyredip yatan bir cocuk haline getirirseniz tabiki çocuk geriler. Ama en azından tani kalksa bile yüksek fonksiyonlu otizmliler yada aspergerliler hayat boyu aktif olmak zorundalar. ozaman iletisim ve duyu kismindada sorun yaşacagini sanmiyorum. Yani bu benim fikrim. En azından ben demire bu konuda nefes aldirmayi düşünmüyorum. Bence sizde icinizi karartmayin. Gayet neşeli, enerjik, keyifli, mutlu ve günü geldiginde bicir bicir konusan bir oğlunuz olacak bunu düşünün. Otizm biter bitmez meselesi degil. Mesele o çocukları o dunyaya gondermemek. Ben boyle bakmaya çalışıyorum.
 
Francis matthew bir film paylasmisti. Temple grandin,
Otistik bir profesorun gercek yasam hikayesi. Izlemenizi tavsiye ederim
 
Francis matthew bir film paylasmisti. Temple grandin,
Otistik bir profesorun gercek yasam hikayesi. Izlemenizi tavsiye ederim
Evet izledim. Rain manide izledim. Her cocuk özeldir filminide izledim. ve dogru mudahalelerle nasıl yol aldiklarinida gördüm ama otizm okadar geniski mutlaka herkes sorun yaşar demek bana göre değil. Birde o donemki imkanlarlar simdiki imkanlar arasinda daglar kadar fark var. Olumsuza odaklanmak bu cocuklar bir noktada kilitlenir demek bana göre degil. Belki demirde bunlari yasayacak hic bilmiyorum ama bu tarz dusunceler en azindan beni depresif moda sokmak disinda hicbir ise yaramayacak. mesela azonce bahsettigim 4.sinifa giden cocuk yaz tatilinde evde cok canim sıkılıyor ben gidip kendime arkadaş bulucam diyip annesiyle tartisip, carpip kapiyi cikmis okuldan arkadaslariyla bulusmus. Simdi gözümün onundeki örnekten yola cikarak konusuyorum. Gerçekten dedigin sorunlar olsa bile inanilmaz hafifletilebiliyor. Simdi annesi evde okul disinda sıkıldığı icin spor salonu bakiyor spora gitmek istiyorum diyormus. Benden rica etti simdi evlerine yakin eli yuzu duzgun biryer bakiyorum.
 
Ben zaten soylediklerine katiliyorum. Sadece sunu soyluyorum, bu ilerlemelerin kaydetmeleri artik otistik olmadiklarini gostermiyor.
Kotuye odaklanmiyorum sadece kabulleniyorum.
Insallah zamanla gelisme gosterecekler. Biz de yanlarinda olacagiz.
Bana bakmayin ben bazen kendimin de otizmli oldugumu dusunuyorum.
 
Benim cocugum, senin cocugun farketmez. Cocuklarimiz gelecekte normal, sorunsuz bir birey haline geldiğinde, gecmiste bir otizm hikayemiz vardi aslinda onlar otistik desek bunun bize ne faydasi var, cocuklara ne faydasi var. Kabullenmek farklı, ben demirin bir sorunu oldugunu bayramdan once ogrendim, bayram boyunca agkadim, kabullendim, bayramin ertesindede ozel egitime basladim. Cok tikandigim noktalar oluyor, buraya yazıyorum bazen ama oturup aglamiyorum, demirin yaninda birkere agladim, oda aglamaya basladi biraktim. Simdi sanki hic otizm muhabbeti yokmus gibi derse gidip, eksikliklerini gidermeye calisiyorum. Normallestirmekse bunun adı oyle yapiyorum. Herkeste bence biraz biraz otistik bulgular olabilir. Cok asosyal olan cocuklar var yada bazi insanlar saçına dokunulmasindan hoslanmaz gibi gibi. Otistiksende otistiksin canim nolacak tatlış bir oglun var, konusacak ve sen biraz sus oglum lutfen diyeceksin. Bizimki bidir bidir anlatiyor ama anlamiyoruz kendince konuşuyor, bende sallamasyon cevaplar veriyorum. Düşünüyorum konusmasa nolur ya? Hergün cocugum yarin hayatta olacakmi endisesiyle yasasam otizmli olmasi icin ellerimi acip hergün allaha dua ederdim. Derdi veren dermanini verir. Beni görsen doktor hafif otistik bulgular var diyince okadar mutlu oldumki demiri öptüm, ona teşekkür ettim. Beni ağır birşeyle sinamadigi icin adagimi adadim. Bende boyle bir otizmliyim iste. Polyannaysa polyannayim. Ama cocuguma faydali olmak icin böyle olmak zorundayim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…