Davranış Bozuklukları Otizm

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
neden bu kadar büyük tepki verdiğiniizi anlamadım arkadaşlar...oçem nedir??? otistik çocuklar eğitim merkezi...yani balık baştan kokuyor...en başta bizlere empoze edilen otizmli çocuk kalıbı olmuş olsaydı sorun yok. ama otistik diye bir kalıp var ve bu şekilde insanların aklında yer etmiş... ne olduğunu gerçekte bilen yok ki...otistik denince insanların kafasında farklı şeyler oluşuyor...nitekim hiç bir otizmli çocuk da biribirine benzemiyor ki.. ben alıştım artık insanlar acırcasına küçümsercesine otistik mi çocuğunuz dediğinde :EVET BENİM ÇOCUĞUM OTİZMLİ. diyorum...aynı o videodaki gibi cevap vermek en doğrusu... siz nasıl şişmansanız benim çocuğum da otizmli,siz nasıl kelseniz benim çocuğum da otizmli, siz nasıl kısa boyluysanız benim çocuğumda otizmli...önemli olan dezavantajı avantaja çevirebilmek.. biz daha şanslıyız belki diğer otizmli çocuk ailelerinden,yüksek fonsiyonlu bir otistik benim çocuğum ( gördüğünüz gibi otistik dedim oğluma ve de hiiiç utanmıyorum,söyleyene de kızmıyorum siz de kızmayın ) bizler meleklerin anneleriyiz.. çoook sabırlıyız..herkese karşı bunu aklımızdan çıkartmayalım. öperim masum meleklerimizi ve de siz değerli annelerini....

bu arada; şimdi geriye dönüp bakamayacağım bir arkadaş yazmış geç konuşan her çocuk otizmli olmayabilir genetik olabilir ablamda öyleydi vs vs vs...lütfen bu hurafeleri bırakalım. sizler yüce Allahın şanslı kullarıymışsınız zeka probleminiz olmamış,otizmli olmamışsınız vs vs vs... ama insanları yanlış yönlendirmeyelim,umuda ya da umutsuzluğa kaptırtmayalım..otizm bambaşka bir şey..göz temasının olmaması,geç konuşma,kendi dünyasında oynama,yalnız oyun oynama vs gibi birbirine bağlı pek çok özellikle beraber ortaya çıkan bir olgu.bizlere de çok söylediler,babası da çok geç konuştu,amcası da yalnız oynardı,dayısı da dönen şeylere karşı ilgiliydi vs vs vs...ben onlara inanıp da doktorlara,psikologlara götürmesem eğitime geç başlasam oğlum elimden kayıp gider,şu anda içinde bulunduğu durumdan çok daha kötü bir vaziyette olurdu.. araştırılması,doktorlara götürülmesi,kreşe verilmesi,parklarda oynatılması,çocuklarla sosyal iletişim kurmaya zorlanması kötü birşey mi sizce..anneler hisseder...iyiyi de kötüyü de....
 

arkadaşım bizler çocuklarımızdan kesinlikle utanmıyoruz aksine ben kendi adıma gurur duyuyorum oğlumla o kadar çok ilerlediki 2senede şaşkına döndük ama otistik denmesini onaylamıyorum bunu ara arada yazdık burada sizin bahsettiğiniz kişi zaten bunuda yazan yok ablası geç konuşmuş aslında ablasıda kendiside çok üstün zekalılarmış sanki otizmi olanların zekası yok aksine çok çok fazla bence bunu yazan kişi otizmi bile bildiğini düşünmüyorum ben geç konuşmaya gelince psikoloğa gittiğimizde bizede sordular ailede geç konuşan varmı diye var ama bunun yanında göz teması azlığı tekrar davranışlarda ama dediğim gibi ben çokmasum arkadaşım kızıldeniz bu otistik lafından hoşlanmıyoruz bunada tepki veriyoruz balık baştan kokmuş doğru ama biz o kokmuş balığı yemiyoruz verdiğiniz bilgiler için size teşekkür ediyorum tekrar söylüyorum ben oğlumla verdiğimiz mücadeleden gurur duyuyorum bilgi sahibi olmayan insanlarında yalan yanlış bilgi vermeye çalışmasını onaylamıyorum
 
insanlar başlarına böyle şeyler gelmeden anlamıyorlar birde toplum olarak okadar cahiliz ki engelliye sakat diyorlar zihinsel engelliye deli rehabitilasyon merkezlerine de deli okulu benim içim acıyo böyle kelimeleri duyunca ve o insanın ağzını burnunu kırasım geliyo hadlerini bildirmek gerekiyo nerde olursa olsun
 
zaten sürekli aynı şeyi yazıp duruyor bir sabrettim,iki sabrettim hadi biraz daha sabrediyorum ama inceden dokundurayım dedim ben de..maşşallah siz ve ailenize diyelim o arkadaşa bizler kendi iç dünyalarımıza kuzularımıza bakalım...ben ara ara girebiliyorum sizin daha önce yazdıklarınızı okuyamadım. ama özel mesajla face adresleriniz falan varsa almak karşılıklı bilgi alışverişlerinde bulunmak isterim.üyesi olduğunuz gruplar dernekler vs varsa öğrenmek iyi olurdu. selamlar....
 
aa bu arada ben şuna inanıyorum..biz ve bizim gibi özel çocuğu olan tüm ebeveynler seçilmiş insanlarız...meleklerin anneleriyiz..anlayana..gerisi boşşşşş..beni anlayanların da kimler olduğunu biliyorum :)
 
insanlar başlarına böyle şeyler gelmeden anlamıyorlar birde toplum olarak okadar cahiliz ki engelliye sakat diyorlar zihinsel engelliye deli rehabitilasyon merkezlerine de deli okulu benim içim acıyo böyle kelimeleri duyunca ve o insanın ağzını burnunu kırasım geliyo hadlerini bildirmek gerekiyo nerde olursa olsun..bende bu geç konuşmuş ablam yok babası geç konuşmuş muhabbetlerine hiç girmem ki sülalemizde geç konuşan hiç olmamış ne benim ne eşimin hiçbir anneye de tavsiye etmem beklemesini çocuğum konuşmuyo daha diyenlerede hemen doktora gitmesini tavsiye ederim
 

kesinlikle ben çok şanslı bir anne olduğuma inanıyorum oğlum benim en büyük şansım bu dünyada onun gibi akıllı bi çocuğum olduğu için şükrediyorum allaha bana insanlara karşı daha merhametli olmayı öğrettiği için sabırlı olmayı öğrettiği için ve allaha daha çok dua ediyorum artık çocuğumu duasız yatağına yatırmam minik ellerini açar oda dua eder benle bizim çocuklarımız ayrıntıcı ve herşeyi ezberliyorlar 5 yaşındaki hangi çocuk ingilizce konuşur bi şarkıyı kitabı birkere de hangisi ezberler
 
Sevgili Lolly19
Ben de bir otizmli genç annesi olarak sizi sabırlı , araştırmacı,bilgili ve dirençli anne olmanızdan ötürü tebrik ediyorum.
 
Herkese merhaba,
benim de 3,5 yaşında 1 dr a göre atipik otizm, 2 dr a göre uyaran eksiklği + üstün zeka teşhisi konulmuş bir kızım var. ilk kez 2,5 yaşında şüphelendiğim bazı davranışlarından dolayı psikyatriste götürdük. aslında daha öncesinde de huylandığım bazı davranışları vardı ancak ne kendi eşime ne de etrafımdakileri buna inandıramadım. konuyu açtığım herkes benim herşeyi çok büyüttüğümü aslında benim yardım almam gerektiğini söylüyorlardı. çünki herkesin aklında şu meşhur rainman filmi kalmış. ama otizmin hafiften ağıra bir çok derecesi olduğunu ben zaten çocuğu dr götürmeden yaptığım araştırmalardan öğrenmiştim. sonunda kimseyi dinlemeden içimdeki sese kulak verip dr getirdim. yolda eşimle tartışa tartışa gittik. O dr un çocukta birşey bulamayacağını söylüyordu bense mutlaka birşey çıkacak diyordum. dr atipik olabilir dediğine tahmin etmeme rağmen o an yaşadığım tam bir travmaydı diyebilirim. dünya başıma yıkıldı. konuşmaları uğultu olarak algılayabiliyordum. zaten dr un atipik olabilir dedikten sonra neler söylediğini hiç algılayamadım. sonrasında her gece ağladım "neden ben, neden benim çocuğum diye" baktım ağlamanın çocuğuma hiç bir faydası yok hatta gerginliğim ona geçiyor. hiç zaman kaybetmeden özel eğitime başladık. kızımın öğrenme algılamayla ilgili hiç bir problemi yoktu. dr a gittiğimizde zaten 400 kadar kelimesi de vardı. rakamları, renkleri, kişi isimlerini, vücudunun bölümlerini biliyor sorunca gösteriyor ancak karşılıklı günlük diyaloglar kurmuyordu. örn. nasılsın dediğimde cevap yok. senin adın ne yine cevap yok. hatta sorulan soruyu tekrar ediyordu. birşeyi göstermesini istediğimizde o cismi tüm elini kullanarak gösteriyor işaret parmağını kulllanmıyordu. birçok kelimeyi bilmesine rağmen ilk kez 2 yaşında anne dedi. göz teması her zaman iyi oldu. elini gözüne yakın tutma amaçsızca odada koşma vardı. sürekli bıkmadan usanmadan konuştum, parmak boyası yüz boyama, kum boya, eşleştime kartlarıyla sürekli ama sürekli oynadık. evcilik oynayıp yemek pişirdik. trambolin aldım beraber zıpladık. yüz boyasıyla birbirimizin yüzünü boyayıp palyaço olduk. hatta ben birgün yüzümdeki boyayı silmeyi unutup markete gitmiştim herkes tuhaf tuhaf bakmıştı:). yerlerde sürünüp kedi köpek, kuş olduk, trencilik oynadık. hiç ama hiç pes etmedik. üzüldüğümüz zamanlar olmadımı çoook.

şuanda okadar gelişme kaydettik ki. bir örnek vereyim kızım bana dün özel eğitim öğretmenini şikayet etti. "onu sevmiyorum gitmek istemiyorum o benim canımı acıtıyor" dedi. bugün öğretmeniyle konuştum. "sevmek için o kadar mıncıklıyorum ki gerçekten canı yanmış olabilir daha dikkatli olurum" dedi. artık sorular soruyor. yolda herşeyi gösteriyor. isteklerini arzularını sözel olarak dile getiryor.
200 e yakın türkçe ingilizce şarkı söylüyor. çok güzel resimler yapıyor. eve gelenlerden kaçmıyor. artık yanlız değil bizimle zaman geçirmekten hoşlanıyor. vs vs

buradan çıkarılacak sonuç şu: üzülmenin karalar bağlamanın çocuğunuza zarardan ve vakit kaybettirmekten başka hiç bir yararı yok. otizm değil dense çocuğunuzla daha mı az ilgileneceksiniz yani. zaten anlatıklarınızdan otizm olamama olasılığı var. ama varsa bile ağır bir otizm olmadığı aşikar. otizm olmasa bile yaptıklarınız çocuğunuzun hanesine artı olarak katılacak. özel eğitim merkezinde okadar çok tamamen iyileşip tanısı kaldırılan çocuk gördüm ki. başkalarının erkek çocuklar geç konuşur, otizm değildir vs. gibi sözlerine sarılıp sakın bu dururmu ihmal etmeyin. özel eğitim kurumu yoksa siz çocuğunuzun özel eğitimcisi olun. aslında ilgili ve bilgili bir anneden daha fazlasını veremiyor kurumlar. çocuğunuzla çok ama çok zaman geçirin. yapamıyor diye hayal kırıklığı yaşamayın. sürekli tekrar edin. yanlış sözcüklerini ve cümlelerini sürekli düzeltin. yapamaz dediğiniz şeyleri günün birinde pat diye yapıveriyorlar şaşırıp kalıyorsunuz. onu ödüllendirin, onu yapabilecekleri konusunda cesaretlendirin. birşeyi yaptığında abartılı sevinç gösterisinde bulunun ve en önemlisi onu çok sevdiğinizi ona hissettirin.
 

sanırım bu tavsiyeler bana en azından ben üstüme alındım çok teşekkür ederim gerçekten çok güzel ifade etmişsiniz.. tabiki sizin ve diğer arkadaşlardan duyduğum tavsiyelere mutlaka uymaya çalışıyorum bazen bakıyorum çok iyi gayet normal diyorum bazen bakıyorum öyle bişey yapıyor varmı acaba diyorum..benim oğlumda bildiği kelimeleri günlük hayatta iletişim için kullanmıyor genelde son 2 haftadır tv yi çıkarttık hayatımızdan 10 yada 15 kelime anca söylüyordu önceden şuan 45 e kadar çıktı.işaret parmağını kullanıyor parmağıyla gösteriyor gösterdiğimiz yere bakıyor..top oynarken hep eliyle atardı ayağıyla vurmaya çalışmış ilkkez .babası çok sevinmiş bu işe..geçen ilk defa su içti bardağı uzattı bana al dedi..dün şeker almış eline aldım elinden o benim dedim benim ver dedi elimden çekti aldı almak için uğraştım dur dedi hayır dedi ..küçük ilerlemeler bunlar belki ama bizim için umut verici..
 
selamlar herkese,meleklerin güzel yürekli annelerine ....

oğlum spora başladı..kullanmış olduğu bir ilaç yüzünden çok kilo almıştı. o ilacı bırakalı bir yıl oldu...bize olan tek etkisi kilo
şimdi bu kilolarımızı verme zamanı. spor çocuklar üzerinde inanılmaz etkili.her söyleneni yapan oğlum, popocuğundan ter akana kadar canla başla çalışıyor kilo vermek için :) bütün enerjisini orda atıyor. evde yapmak istesek üşenir,çabucak yorulur bırakırdı kendini. ama spor salonunda öğretmenini o kadar güzel dinliyor ve hareketleri yapmak için öylesine uğraş veriyor ki görmenizi isterdim.. yıllardır şu sporu bir yaşam tarzı haline getiremedim ya ona yanarım :))))
 
selam kızlar canlarım nasılsınız okuduguma göre masallah ıyısın topiğimiz cok hareketli olmuş ben kacırmısım :) bu arada TAYİNİM cıktı kızlar gidiyoruz artık burdan memlekete oglum ıcın cok ıyı olacak gerısını düşünmüyorum bıle oglum suan ananesının yanında masaallah onlara alıstı artık bende bu ay kı nöbetlerı tutup gıdıyorum tasınması ısı falan baya yogunum gıremıyorum sızler nasılsınız nazdemcım masallah bende ızledım face ten tam yemelık masumcum alıstımı yenı ögretmenıne oglus öptum kızlar Allah hepimizin evlatlarına cok cok güzel gelişmeler göstersin inşaallah
 

ay çok sevindim çok istiyordun allah gönlüne göre verdi hadi gözün aydın evet çok şey kaçırdın fazla ara verme bi yerleşte rahat edince girersin artık
 
merhaba arkadaşlar....daha öncede yazmıştım 3 yaşında atipik otizm tanısı konmuş özel bi oğlum var....yaklaşık 8 aydır rehabilitasyona gidiyoruz..ve bu hafta yarım gün devlet kreşine başladı...bugün öğretmeniyle görüşme şansı buldum.ve olumsuz bazı konular beni üzdü..oyunlara,arkadaşlarının arasına hiç katılmıyomuşibaşkalarının elinden sürekli oyuncakları almaya çalışıyomuş,kendi kendine bişiler yapmaya çalışıyomuş vs..çok çok üzüldüm..hatta şuan gözlerim kıpkırmızı ağlamaktan..acaba geçici bi süreçmi bu zamanla katılırmı etkinliklere uyum sağlarmı yaşıtlarına sınıfta sadece oğlum otizmli diğerleri bıcır bıcırkreş deneyimi yaşan arkadaşlar varsa lütfen benimle paylaşabilirmi...bekliyorum...
 

öğretmenin görevi senin oğlunu diğer çocuklarla kaynaştırmak diğerleri oynarken onuda elinden tutup oturtsun yanına bi zahmet nedemek kendi başına bişeyler yapmaya çalışıyo yapmasına izin vermesin diğer çocuklarda hazır bulunmuşluk var yani bazı şeyleri öğrteme gereği duyulmaz kendileri öğrenir ama bizim çocuklara hep model olunması gerek öğretmenin görevide bu oradaki kontrolu sağlamak
 

görev bilinci yerinde bir öğretmense yapılması gerekeni yapar...zamana bıraktım...kendisine bilgi verd,m hatta özel ilgi istemediğimi sadece oyunlara teşvik edilmesini bazı konularda sözel yönlendirme yapmasını istedim...net bişi çıkmadı ağzından...bir süre sonra oğlumdaki olumlu yada olumsuz gelişmelerle çıkar ortaya zaten...beklemedeyim..bu arada sizin yavrular nasıl bir süreç yaşadı anlatırsanız sevinirim..bu sendromu sadece benmi yaşıyorum yoksa
 

çok sevindim senin adına canım mutlu günleriniz çok olsun inşallah..oğlum alıştı öğretmenine çok şükür öğretmenimizde iyi birisi kaynaştılar hemen
 

herkes aynı sorunları yaşıyor bence normal gelişim gösteren çocuklar bile alışamıyor okula yada problemli daranışları oluyo ayrıca diğer çocukların elinden oyuncakları almasında bi sorun göremedim ben her çocuk yapar bunu ama senin çocuğuunun özel durumu olduğu için göze batar sen öğretmene çok baskıda yapma ama serbeste bırakma hergün sormasanda haftada bi kaç gün sor oğlum bgun ne yaptı ne oyunlar oynadınız fln diye sınıfa girip baskın bile yapabilirsin arada
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…