Kendime çok acıyorum bazen hele ki şu an çok yalnızım kendinden başla kimsesi olmayan yapayalnız biribi kaç gündür konsere gitmek için bana eşlik edebilecek bir kişiyi bile bulamadım. Heryere tek gidiyorum buraya gitmeyeyim dedim haftasınu sevdiğim yazarın söyleyişi var kuzenime sen de gel dedim ( kuzen grubuna da yalvarıyorum kaç gündür benle konsere gelin diye ) hiç biri cevap vermedi en son biri arkadaşıma davetliyim yazmış .
taöam yalnızlığı seviyorum şikayetçi de değilim ama bu kadarı çok fazla. Can dostu arkadaşı , sırdaşı olanlara o kadar imreniyorum ki bulunmaz bir nimet benim için. Hep sorguluyorum kendimi ben arkadaş olunası bi insan değil miyim buna layık değil miyim diye? Herkes kadar benim de kusurlarım vardır ama Arkadaşı olan herkes kusursuz mu? Bir derdimi paylaşacak acıma mutluluğuma ortak olacak hiç kimsem yok . Bu zamana kadar hiçsevgilim olmadı hiç de gerekli hissetmedim ama dpst acısı hep içimde . Tam buldum derken yıllar önce önceki konularımda da bahsettiğim dost kazığı yedim . Hep güvendiğim inandığım kim varsa sırtımdan vurdu. Her yerde olduğu gibi arkadaşlıkta da beceriksizim
az önce gelen mesaj son damla oldu hıçkıra hıçkıra ağlıyorum şimdi. Bu dünyada benşm de nasibime düşen yapayalnız kalmakmış bir kız kardeşim bile yok sevgilim yok hiç kimsem yok. İş arkadaşların bile ilgisini çekti soruyordular hiç arkadaşın yok mu ziyaretine gelen. Oysa benim hayırlı olsun çiçeği gönderdiğim insanlar yoldan geçerken uğramaya bile layık görmediler beni. Ne yaptım ben niye olmadı niye olmuyor
Aha da sıkıntı bu işte.Kaybetme korkusu pis koku gibidir, bilincinde olmasalar bile insanları iter.Çıkarsam onları da kaybederim. Abarttın büyüttün vs derler
Ama aklımdan geçmiyor değil
Genel olarak her ortamda yalnız kaldığından patlama noktası bugün oldu. Kşmseyi benimle sevmediği ortama gelmesi için zorlayacak değilimAha da sıkıntı bu işte.Kaybetme korkusu pis koku gibidir, bilincinde olmasalar bile insanları iter.
Şöyle düşünün sizi kaybetmeyi riske atamayan biri için çaba harcamak niye gereksin ki?
Yalnız konser neyse ama yazar söyleşisi gayet yalnızken keyif alınabilecek bir olay. Niye birini arıyorsunuz ki yanınıza? Yani ben ilgimi çekmeyen bir yazarın söyleşisine, muhtemelen ardından gelecek olan uzun imza kuyruğuna filan niye katılayım arkadaşım seviyor diye. Oturup sohbet edebileceğimiz bir ortam değil ki. O yazarı sizin kadar sevmeyen birini yanınızda götürüp ne yapacaksınız?
Sorun bende mi diye de çok düşünüyorum Tabiki de.
Çiçeğiminin dallanıp budaklandığını görmek bana acayip iyi geliyor sevginin her zaman karşılıksız olmadığın hatırlatıyor ..
bu Arada yalnızlığımı ayrı eve çıkarak taçlandırmak gibi bi hayalim var o zaman ilk işim bir hayvan sahiplenmek olacak
Allah helal süt emmiş insanlarla karşılaştırsınEvet tabi ben de dönüp kendimde ararım suçu genelde. Ama sonra fark ettim ki, kardeşim dediğim kızın benim sevgilime göz dikmesinde benim ne suçum var ki?
Amin canım, bu gerçekten çok önemliAllah helal süt emmiş insanlarla karşılaştırsın
Yok belli zaten kimseyi zorlayacak tarzda bir insan olmadığınız. Onu kastetmedim. Sadece o ortamda yanınıza birini aramanın gereksiz olduğunu anlatmaya çalıştım.Genel olarak her ortamda yalnız kaldığından patlama noktası bugün oldu. Kşmseyi benimle sevmediği ortama gelmesi için zorlayacak değilim
Özgüvenim yok. Nazım kimseye geçmez emrivaki yaparak kendimi kötü hissederimYok belli zaten kimseyi zorlayacak tarzda bir insan olmadığınız. Onu kastetmedim. Sadece o ortamda yanınıza birini aramanın gereksiz olduğunu anlatmaya çalıştım.
Bakın bence siz yarın gittiğiniz kurslardan vs. O şehirde kendinize en yakın hissettiğiniz insana wpden yazın. Özledim ne zaman müsaitsin? Bir kahve içip, sohbet edelim seninle diye. Göreceksiniz olumsuz bir dönüş yapmayacak. İnsanlar bu tarz önceden planlanmamış programlara daha rahat dahil olur.
O kadar doğru ki .. bi insana ızdırap olarak kimsesizlik yetiyorBence sizin şu an yaşadığınız yalnızlığı böyle cinayet işleyenlere falan ceza olarak vermeliler. Çekmeyen bilmez yani dışarı çıkacaksın ya da bir derdin olacak çağıracak kimseyi bulamazsın. Mutlu bir haber alırsın e kime söyleyeceğim dersin. Hayatımın kısa bir döneminde yaşadım bunu gerçekten zordu. O yüzden ne biçim dert bu diyenleri takmayın. Bence dertlerin en büyüğü. Madem bu yalnızlık kimsenin dert etmediği bir şey neden bunun hakkında böyle çok şarkı, şiir, film, hikaye, roman var öyle değil mi?
Yalnızlık günlerimi atlattım çok da mutluyum. İnsanlar insanlara ihtiyaç duyar çünkü. Belli dönemlerde herkes yalnız kalır ayrıca. Yalnızlık üstüne üstüne gelip seni yıktığında, ağlattığında kısa süre sonra karşına iyi bir dost çıkar. Bu hep böyledir. Bunu da kendi hayatımdan yola çıkarak şimdi uydurdum, hadi bakalım.
Karşına iyi insanlar çıkacak ama şimdi değil. Çok az kaldııı.
Sırf bu yüzden sosyal medya hesaplarımı dondurdum . Arayıp da halini hattını sormayan insanların her gün ne yaptığını görmenin ne anlamı var ki? Kader bi çok insanı çıkardı hayatımdan yerine başkaları gelir mi bilememTelefonumun rehberinde bir suru numara kayitli. Gecen kendimi cok kotu hissediyordum. Konusmak dertlesmek icin koca rehberden birckisi bile bulamadim. Sosyal medya hesabimda bir suru ekli kisi vardi. Kendi kendime dedim ki ya beni dinleyecek, beni onemseyecek bir kisi yoksa bunlarin benim hesabimdacisi ne, benim ozelimi niye goruyor bu insanlar? O gun benim icin iyi bir temizlik oldu. Hayatimdaki tum gereksiz insanlari cikardim. Ksybetme korkunuz varsa kaybediyorsunuz, korkmayin. Soyle dusunun sepetinizdeki curuk elmalardan kurtulmussunuz. Doguda olsa idim sizinle seve seve gelirdim, eslik ederdim. Uzulmeyin tek basina dinleti izlemek daha keyifli, kimse gelmese de bir deneyin gidin izleyin.
Hayatimiza bir suru insan girip cikiyor. Hepsi bir donem bizimle yasama eslik ediyor sonra hayatimizdan cikmalari gerektigi zaman da cikiyorlar, oyle dusun. Yaninda olmasi gerekenleri hayat sunuyor sana, sana zarar verecekleri cikmasi gerekenleri de cikariyor sanirim.
Gelir merak etme. Gereksiz insanlar olmadindansa boyle olmasi daha iyi degil mi? Kafan rahat hic degilse. Insan bir sure sonra yalnizligi da seviyor.Sırf bu yüzden sosyal medya hesaplarımı dondurdum . Arayıp da halini hattını sormayan insanların her gün ne yaptığını görmenin ne anlamı var ki? Kader bi çok insanı çıkardı hayatımdan yerine başkaları gelir mi bilemem
Ağlama lütfen
Evet yalnızlık güzel, kendi kendine yetmek güçlü vs ama hissettiklerin çok insani.
Kendini üzme, herkesin karşısına çıkmıyor candostu.
Benim iki tane var sanıyordum, 23 yıllık arkadaşımdan öyle bir kazık yedim ki, kaldı 1 :)
Buna rağmen iyiki zamanında yanimda olmuş diyorum.
Kalan sağlar bizimdir :) senin de karşına çıkar birileri, üzme canını.
Ve ciddiyim varsa elimden gelen yapayım :)
Yalnızlığımı seviyorum ama bu kadarı fazla gelmeye başladı artıkGelir merak etme. Gereksiz insanlar olmadindansa boyle olmasi daha iyi degil mi? Kafan rahat hic degilse. Insan bir sure sonra yalnizligi da seviyor.
Neden bilmiyorum ama soluğu burda aldım buraya yazdım. Tanımadıklarınla dertleşmek daha iyi geliyorBen son zamanlarda keske cok param olsa haftada bir terapiste gitsem icimdekileri anlatip katila katila aglasam diyorum.Öyle bir sey ki birisiyle karsilassam dilim cözülür de anlatirim diye kendimi kasiyorum.Yani hic tanimadigim birine para verip dert yanmak istiyorum sonradan pisman olmamak icin.
Bilemiyorum ki. Telefonlaştığınız birileri varmış en azındanbende oyleyim biliyormusun, en yakin arkadaslarim sehir disinda onlarla da kirkta yilda bir telefonlasiriz, bir araya gelince hic ayrilmamis gibi sohbet edebiliriz ama bir paylasim olmuyo tabi... ben neden boyle oldugumun sebebini biliyorum en azindan, sizin sebebiniz nedir?
Kendime çok acıyorum bazen hele ki şu an çok yalnızım kendinden başla kimsesi olmayan yapayalnız biribi kaç gündür konsere gitmek için bana eşlik edebilecek bir kişiyi bile bulamadım. Heryere tek gidiyorum buraya gitmeyeyim dedim haftasınu sevdiğim yazarın söyleyişi var kuzenime sen de gel dedim ( kuzen grubuna da yalvarıyorum kaç gündür benle konsere gelin diye ) hiç biri cevap vermedi en son biri arkadaşıma davetliyim yazmış .
taöam yalnızlığı seviyorum şikayetçi de değilim ama bu kadarı çok fazla. Can dostu arkadaşı , sırdaşı olanlara o kadar imreniyorum ki bulunmaz bir nimet benim için. Hep sorguluyorum kendimi ben arkadaş olunası bi insan değil miyim buna layık değil miyim diye? Herkes kadar benim de kusurlarım vardır ama Arkadaşı olan herkes kusursuz mu? Bir derdimi paylaşacak acıma mutluluğuma ortak olacak hiç kimsem yok . Bu zamana kadar hiçsevgilim olmadı hiç de gerekli hissetmedim ama dpst acısı hep içimde . Tam buldum derken yıllar önce önceki konularımda da bahsettiğim dost kazığı yedim . Hep güvendiğim inandığım kim varsa sırtımdan vurdu. Her yerde olduğu gibi arkadaşlıkta da beceriksizim
az önce gelen mesaj son damla oldu hıçkıra hıçkıra ağlıyorum şimdi. Bu dünyada benşm de nasibime düşen yapayalnız kalmakmış bir kız kardeşim bile yok sevgilim yok hiç kimsem yok. İş arkadaşların bile ilgisini çekti soruyordular hiç arkadaşın yok mu ziyaretine gelen. Oysa benim hayırlı olsun çiçeği gönderdiğim insanlar yoldan geçerken uğramaya bile layık görmediler beni. Ne yaptım ben niye olmadı niye olmuyor
yok telefonlasmiyoruz, uzaktan uzaga herseye hakim olamiyor insan zaten bir araya geldikce konusuyoruz sadece.Bilemiyorum ki. Telefonlaştığınız birileri varmış en azından
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?