Ediyorum canım etmez olurmuyum hiç güzel haberler gelince sizinle seviniyorum olumsuz bir haber gelince sizinle üzülüyorum. Hormonlardan sanırım gözlerim doluveriyo. Ben o kadar çok çocuk isteyen biri değildim. Hatta evlenmeyide düşünmüyodum :) hep çalışıcam kariyer yapıcam ayaklarımın üzerinde durucam sonrası Allah kerim diyordum. Planlar pek tutmuyo ama
nasıl olduysa 5 ayda evlenmeye karar verdim paldır küldür evlendik işten çıkarıldım derken bi baktım evde oturuyorum. Sonra hamile kaldım düşük oldu derken.... Eşim çocuk çok istiyodu bende bundan etkilendim. Küçüklüğümden beride hep çocuğum olursa şöyle yetiştiricem böyle yapıcam diyip duruyodum. İçimde olan ama keşfedilmeyi bekleyen bi arzuymuş meğer tedaviye başladık derken çok şükür iyi ilerliyo şimdi. Ben bile çok etkilendim bu süreçten 9 ay süren bi çabaydı sadece. Birde çocuk özlemi yaşarken deli gibi isterken bu süreçte olmak her ay umutlu olup sonra yıkılan hayellerin olması kolay değil. Ama biliyorum ki esas bu süreçten geçip evlatlarımızı kucağımıza alınca değerlerini daha iyi bilicez pırlanta gibi çocuklar yetiştiricez
bu foruma ilk baktığım günü hatırlıyorum hayran kalmıştım herkes ne kadar pozitif diye. İnşallah bir gün çocuklarımızla hep beraber toplanıcaz, oturup bu günlerimize gülücez